Pronoun เป็นหัวข้อหนึ่งในภาษาอังกฤษที่สำคัญมาก เพราะเป็นสิ่งที่ใช้บ่อยและเป็นพื้นฐานในการเรียนแกรมม่าเรื่องอื่นๆ

ในบทความนี้ ชิววี่จะมาอธิบายเกี่ยวกับ pronoun ว่ามันคืออะไร มีการใช้อย่างไร และมีตัวอย่างประโยคอะไรบ้าง ถ้าเพื่อนๆพร้อมแล้ว เราไปดูกันเลย

Pronoun คืออะไร

Pronoun (คำสรรพนาม) คือคำที่ใช้แทนคำนาม เพื่อความสะดวกและความกระชับในการใช้ภาษา อย่างเช่นคำว่า I, you, he, she, it, we, they, everyone, someone เป็นต้น

ยกตัวอย่างให้เห็นภาพเช่น

John is my friend. He lives in the same town with me.
จอห์นเป็นเพื่อนฉัน เขาอาศัยอยู่ในเมืองเดียวกันกับฉัน

สังเกตว่า เราจะไม่ใช้ John ซ้ำในประโยคที่ 2 แต่จะเปลี่ยนไปใช้ he แทน คำว่า he ในที่นี้ก็คือ pronoun ซึ่งเป็นคำที่ใช้แทนคำนาม John นั่นเอง

ในภาษาอังกฤษ เมื่อเรากล่าวซ้ำถึงคำนามใด หรือเมื่อเรากล่าวถึงสิ่งที่ทั้งผู้พูดและผู้ฟังรู้กันอยู่แล้วว่าหมายถึงสิ่งไหน เราจะเปลี่ยนไปใช้ pronoun แทน

ตัวอย่างคำ pronoun มีอะไรบ้าง

Pronoun พื้นฐาน 7 ตัว

Pronoun พื้นฐานจะมีอยู่ 7 ตัวคือ I, you, he, she, it, we, they โดยทั้ง 7 ตัวนี้จะมีความพิเศษตรงที่ว่ามันมีหลายรูป เราจะต้องเลือกใช้รูปให้ตรงกับหน้าที่ในประโยค

Pronoun
ทำหน้าที่
เป็นประธานPronoun
ทำหน้าที่
เป็นกรรมPronoun
แสดงความเป็นเจ้าของPronoun สะท้อนIMeMineMyselfYouYouYoursYourself/YourselvesHeHimHisHimselfSheHerHersHerselfItItItsItselfWeUsOursOurselvesTheyThemTheirsThemselves

สำหรับ pronoun พื้นฐาน 7 ตัวนี้ ถ้าใช้เป็นประธานในประโยค เราจะต้องใช้รูปประธาน ซึ่งก็คือ I, you, he, she, it, we, they

She called me yesterday.
เธอโทรหาฉันเมื่อวาน

ถ้าใช้เป็นกรรม (ผู้ถูกกระทำ) ในประโยค เราจะต้องใช้รูปกรรม ซึ่งก็คือ me, you, him, her, it, us, them

I called her yesterday.
ฉันโทรหาเธอเมื่อวาน

ถ้าใช้บอกความเป็นเจ้าของ เราจะต้องใช้รูปแสดงความเป็นเจ้าของ ซึ่งก็คือ mine, yours, his, hers, its, ours, theirs

This bag is hers.
กระเป๋าใบนี้เป็นของเธอ

ถ้าประธานและกรรมเป็นบุคคลหรือสิ่งเดียวกัน การใช้ pronoun เป็นกรรม เราจะต้องใช้รูปสะท้อน ซึ่งก็คือ myself, yourself, yourselves, himself, herself, itself, ourselves, themselves

She can take care of herself.
เธอสามารถดูแลตัวเองได้

Pronoun ชนิดอื่นๆ

นอกจาก pronoun พื้นฐานเหล่านี้แล้ว ยังมี pronoun ชนิดอื่นๆอีก อย่างเช่น

Interrogative pronoun (คำสรรพนามที่ใช้ในคำถาม) เช่น what, which, who, whom, whose

Indefinite pronoun (คำสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะ) เช่น everybody, everyone, everything, somebody, someone, something, some, anybody, anyone, anything, any, nobody, no one, nothing, neither, none

Relative pronoun (คำสรรพนามที่ใช้เชื่อมประโยคหรือขยายคำนาม/คำสรรพนาม) เช่น who, whom, whose, which, that, where, when, why

Pronoun เหล่านี้แต่ละตัวก็จะมีวิธีการใช้งานที่แตกต่างกันออกไป เราควรเรียนรู้วิธีการใช้เสียก่อน เพื่อที่จะได้นำไปใช้ได้อย่างถูกต้อง

คำสรรพนามบุรุษที่ 1, 2, 3

เราสามารถแบ่งประเภท pronoun เป็นสรรพนามบุรุษต่างๆได้ 3 ประเภท คือ

สรรพนามบุรุษที่ 1 (first-person pronouns) คือคำสรรพนามที่ใช้แทนผู้พูด อย่างเช่นคำว่า

I – ฉัน
We – พวกเรา

สรรพนามบุรุษที่ 2 (second-person pronouns) คือคำสรรพนามที่ใช้แทนผู้ฟัง อย่างเช่นคำว่า

You – คุณ, พวกคุณ

สรรพนามบุรุษที่ 3 (third-person pronouns) คือคำสรรพนามที่ใช้แทนบุคคลอื่น (ผู้ที่อยู่นอกวงสนทนา) อย่างเช่นคำว่า

He – เขา
She – เธอ
It – มัน
They – พวกเขา

คำบุรุษสรรพนามกับแกรมม่า

ในภาษาอังกฤษ การใช้คำสรรพนามบุรุษที่ 3 ที่เป็นเอกพจน์ (มีจำนวนหนึ่งหน่วย) อย่างเช่น he, she, it เราจะต้องใช้คำกริยารูปเอกพจน์ เมื่อใช้คำกริยาช่อง 1 (เช่น is, does, has, คำกริยาที่เติม s/es)

She eats spicy food regularly.
เธอกินอาหารเผ็ดเป็นประจำ

It is cute.
มันน่ารักจัง

แต่ถ้าเป็นคำสรรพนามพหูพจน์ หรือคำสรรพนามบุรุษอื่น เราจะต้องใช้คำกริยารูปพหูพจน์ (เช่น are, do, have, คำกริยาที่ไม่เติม s/es)

I eat spicy food regularly.
ฉันกินอาหารเผ็ดเป็นประจำ

You are cute.
คุณน่ารักจัง

ตัวอย่าง pronoun ในประโยค

เพื่อให้เข้าใจมากขึ้น เรามาดูตัวอย่างประโยคการใช้ pronoun พื้นฐานทั้ง 7 ตัวกัน

1. I

I แปลว่า “ฉัน, ผม, ดิฉัน” ใช้เป็นประธานในประโยค

I want to be a lawyer.
ฉันอยากเป็นทนาย

ถ้าใช้เป็นกรรม เราจะใช้ me

My mom want me to be a lawyer.
แม่อยากให้ฉันเป็นทนาย

ถ้าใช้กับ “สิ่งที่เป็นของฉัน” เราจะใช้ mine

This pen is mine.
ปากกาด้ามนี้เป็นของฉัน

ถ้าทั้งประธานและกรรมคือ “ฉัน” เราจะใช้กรรมเป็น myself

I believe in myself.
ฉันเชื่อในตัวฉันเอง

2. You

You แปลว่า “คุณ, พวกคุณ” ใช้เป็นประธานในประโยค

You are a good student.
คุณเป็นนักเรียนที่ดี

You are good students.
พวกคุณเป็นนักเรียนที่ดี

การใช้เป็นกรรม เราจะใช้รูปเดียวกับประธาน เพราะคำว่า you มีรูปประธานและรูปกรรมเหมือนกัน

I don’t want you to be sad.
ฉันไม่อยากให้คุณเสียใจ

ถ้าใช้กับ “สิ่งที่เป็นของคุณ/พวกคุณ” เราจะใช้ yours

My umbrella is broken. Can I borrow yours?
ร่มฉันพัง ขอฉันยืมของคุณได้มั้ย

ถ้าทั้งประธานและกรรมคือ “คุณ/พวกคุณ” เราจะใช้กรรมเป็น yourself/yourselves

You should be proud of yourself.
คุณควรภูมิใจในตัวเอง

3. He

He แปลว่า “เขา” (ใช้กับบุคคลอื่นที่เป็นเพศชาย) ใช้เป็นประธานในประโยค

Tim lives together with me. He is my roommate.
ทิมอาศัยอยู่ด้วยกันกับฉัน เขาเป็นรูมเมทของฉัน

ถ้าใช้เป็นกรรม เราจะใช้ him

Tim is my roommate. I live together with him.
ทิมเป็นรูมเมทของฉัน ฉันอาศัยอยู่ด้วยกันกับเขา

ถ้าใช้กับ “สิ่งที่เป็นของเขา” เราจะใช้ his

The black bag is mine, and the green one is his.
กระเป๋าใบสีดำเป็นของฉัน และใบสีเขียวเป็นของเขา

ถ้าทั้งประธานและกรรมคือ “เขา” เราจะใช้กรรมเป็น himself

He called himself a clever man.
เขาเรียกตัวเองว่าคนฉลาด

4. She

She แปลว่า “เธอ” (ใช้กับบุคคลอื่นที่เป็นเพศหญิง) ใช้เป็นประธานในประโยค

She told me her secret.
เธอบอกความลับของเธอแก่ฉัน

ถ้าใช้เป็นกรรม เราจะใช้ her

I told her my secret.
ฉันบอกความลับของฉันแก่เธอ

ถ้าใช้กับ “สิ่งที่เป็นของเธอ” เราจะใช้ hers

This book isn’t hers.
หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่ของเธอ

ถ้าทั้งประธานและกรรมคือ “เธอ” เราจะใช้กรรมเป็น herself

She looks at herself in the mirror every morning.
เธอมองตัวเองในกระจกทุกเช้า

5. It

It แปลว่า “มัน” (ใช้กับสัตว์หรือสิ่งที่ไม่มีชีวิต) ใช้เป็นประธานในประโยค

This book is amazing. It was written by my uncle.
หนังสือเล่มนี้เยี่ยมมาก มันถูกเขียนโดยคุณลุงของฉันเอง

การใช้เป็นกรรม เราจะใช้รูปเดียวกับประธาน เพราะคำว่า it มีรูปประธานและรูปกรรมเหมือนกัน

This book is amazing. I just bought it yesterday.
หนังสือเล่มนี้เยี่ยมมาก ฉันเพิ่งซื้อมันมาเมื่อวาน

คำว่า it แม้จะมีรูปสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของเป็น its แต่เราจะไม่นิยมใช้กัน ถ้าจะใช้ ให้เราเลี่ยงไปใช้คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของแทน ซึ่งจะเขียนว่า its เหมือนกัน แต่เวลาใช้ต้องมีคำนามตามหลัง

This milk is past its expiration date.
นมอันนี้เลยวันหมดอายุแล้ว
(Its ในที่นี้เป็นคำคุณศัพท์ เวลาใช้ต้องมีคำนามตามหลัง เราจะไม่นิยมใช้คำว่า its เป็นคำสรรพนาม)

ถ้าทั้งประธานและกรรมคือ “มัน” เราจะใช้กรรมเป็น itself

The cat is licking itself.
แมวกำลังเลียตัวมันเอง

6. We

We แปลว่า “พวกเรา” ใช้เป็นประธานในประโยค

We have been married for nearly three years.
พวกเราแต่งงานกันเกือบ 3 ปีแล้ว

ถ้าใช้เป็นกรรม เราจะใช้ us

The teacher told us to be quiet.
ครูบอกให้พวกเราเงียบ

ถ้าใช้กับ “สิ่งที่เป็นของพวกเรา” เราจะใช้ ours

This land is ours.
ดินแดนแห่งนี้เป็นของพวกเรา

ถ้าทั้งประธานและกรรมคือ “พวกเรา” เราจะใช้กรรมเป็น ourselves

We have rights to protect ourselves.
พวกเรามีสิทธิที่จะป้องกันตัวเอง

7. They

They แปลว่า “พวกเขา” ใช้เป็นประธานในประโยค

They went on a trip to France last week.
พวกเขาไปเที่ยวฝรั่งเศสเมื่อสัปดาห์ก่อน

ถ้าใช้เป็นกรรม เราจะใช้ them

I had lunch with them yesterday.
ฉันกินข้าวเที่ยงกับพวกเขาเมื่อวาน

ถ้าใช้กับ “สิ่งที่เป็นของพวกเขา” เราจะใช้ theirs

This land isn’t theirs.
ดินแดนแห่งนี้ไม่ใช่ของพวกเขา

ถ้าทั้งประธานและกรรมคือ “พวกเรา” เราจะใช้กรรมเป็น themselves

Many children have to look after themselves.
เด็กหลายๆคนต้องดูแลตัวเอง

เป็นยังไงบ้างครับกับ pronoun ในภาษาอังกฤษ ทีนี้เพื่อนๆก็คงจะรู้จักและพอจะใช้ pronoun กันเป็นแล้ว ถ้ายังไงก็อย่าลืมหมั่นทบทวนและฝึกใช้บ่อยๆด้วยนะ

อย่าลืมนะครับ ภาษาอังกฤษยิ่งเรียนรู้ ยิ่งฝึก ก็ยิ่งเก่ง สำหรับบทความนี้ ชิววี่ต้องขอตัวลาไปก่อน See you next time

หลายครั้งที่เราเจอกริยาเติม ing แล้วตัดสินเลยว่านี่คือคำกริยา อ๊ะๆ นั่นไม่ใช่เสมอไปค่ะ เพราะคำกริยาเติม ing ในภาษาอังกฤษมี 2 ประเภท คือ ประเภทแรกเรียกว่า present participle เป็นคำกริยาเติม ing เพื่อทำให้ประโยคนั้นเป็นรูป Continuous Tense และอีกประเภทหนึ่งคือ Gerund (เจอรันสฺ) เป็นกริยาเติม ing ที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือน present participle เลย แต่กลับทำหน้าที่เป็น “คำนาม”

Gerund คืออะไร?

พูดง่าย ๆ เลยว่า Gerund คือ คำกริยาเติม ing (V-ing) ที่ทำหน้าที่เป็นคำนาม เรียกกันว่า กริยานาม

หน้าที่ของ Gerund คือ?

อย่างที่กล่าวแล้วว่า Gerund ทำหน้าที่เหมือนคำนาม สามารถอยู่ได้ทั้งหน้า กลาง และหลังของประโยค ดังนั้นคำนามทำหน้าที่อะไรได้ Gerund ก็ทำได้เช่นกัน ดังนี้

1. Gerund ทำหน้าที่เป็นประธาน (Subject) ของประโยค เช่น
   Eating vegetables and fruits is good for your health.
   (การกินผักและผลไม้ดีต่อสุขภาพของคุณ)

   Getting a good job is not easy.
   (การจะได้งานดี ๆ มันไม่ง่ายหรอกนะ)

   Fishing is fun.
   (การตกปลาสนุกจัง)

2. Gerund ทำหน้าที่เป็นกรรม (Object) ของประโยค แบ่งออกเป็น 2 แบบ คือ
   2.1.เป็นกรรมของกริยา transitive verb (vt) + gerund  **transitive verb คือ กริยาที่ต้องมีกรรมมารองรับ** เช่น

        He enjoys reading.
        (เขาสนุกกับการอ่านหนังสือ)

        Tom avoided talking to his boss.
        (ทอมหลีกเลี่ยงการคุยกับหัวหน้าของเขา)

        I just can’t stop loving you.
        (ฉันไม่สามารถหยุด(การ)รักคุณได้)

คำกริยาบางกลุ่มที่ต้องตามด้วย Gerund เช่น

  admit
  (ยอมรับ)                                    

  appreciate
  (ซาบซึ้ง)

  anticipate
  (คาดหวัง)

  avoid
  (หลีกเลี่ยง) 

  begin
  (เริ่มต้น)

  can’t help
  (ไม่อาจหยุดต่อการทำบางสิ่งได้)

  can’t stand
  (ไม่อาจทนต่อการทำบางสิ่งได้)

  compare  
  (เปรียบเทียบ)

  confess   
  (สารภาพ)      

  continue
  (ต่อเนื่อง)

  consider
  (พิจารณา)

  delay
  (ทำให้ช้า)

  deny  
  (ปฏิเสธ)        

  detest    
  (รังเกียจ)

  dislike 
  (ไม่ชอบ)

  escape
  (หลบหนี) 

  excuse
  (แก้ตัว อ้าง)

  enjoy
  (สนุก)

  fancy
  (นึก จินตนาการ)    

  finish
  (เสร็จ)

  forget
  (ลืม)   

  forgive  
  (ยกโทษ)      

  hate
  (เกลียด) 

  imagine
  (จินตนาการ)      

  intend
  (ตั้งใจ)

  keep
  (ทำบางอย่างต่อไป)

  like
  (ชอบ)

  love
  (รัก)

  mind
  (รังเกียจ)

  miss  
  (พลาด)          

  need  
  (จำเป็น) 

  practice 
  (ฝึกฝน)

  prefer
  (ชื่นชอบ)     

  postpone
  (เลื่อน)          

  quit
  (หยุด ล้มเลิก)

  recall
  (หวนคิดถึง)

  recommend
  (แนะนำ)

  regret
  (เสียใจ)

  remember  
  (จำ)    

  risk 
  (เสี่ยง)                 

  start
  (เริ่ม)

  stop  
  (หยุด)   

  suggest
  (แนะนำ)

  tolerate
  (อดทนต่อความยากลำบาก)

  try
  (พยายาม)

  understand 
  (เข้าใจ)

  urge
  (กระตุ้น)

  want
  (ต้องการ)

 

   2.2. Gerund เป็นกรรมของบุพบท (Prepositions) ตามกฎแล้วคำที่ตามหลังคำบุพบทต้องเป็นคำนาม แต่ถ้าจะตามด้วยคำกริยาต้องเป็น Gerund เช่น

        Tom is good at playing football.
        (ทอมเก่งในการเล่นฟุตบอล)

        You can improve your English by using the internet.
        (คุณสามารถพัฒนาภาษาอังกฤษของคุณได้โดยการใช้อินเทอร์เน็ต)

        We are looking forward to going to Italy.
        (เรากำลังตั้งตารอที่จะไปอิตาลี)

ระวัง! คำกริยาวลี (Phrasal Verbs) บางคำที่ประกอบด้วยคำว่า ‘to’ ที่เป็นคำบุพบท เช่น look forward to (ตั้งตารอ), take to (นำไปยัง), accustomed to (คุ้นเคย, เคยชิน), get around to (ได้ทำ, ทำเสร็จ) และ used to (เคยชิน) ดังนั้นต้องจำไว้เลยว่า ‘to’ ในกริยาวลีเหล่านี้เป็นคำบุพบท จึงต้องตามด้วย Gerund

3. Gerund เป็นส่วนเติมเต็มของประโยค (Complement) มักตามหลัง Verb to be เช่น

   The knowledge is learning something everyday.
   (ความรู้คือการเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ทุกวัน)

   The hardest thing about learning English is understanding the gerund.
   (สิ่งที่ยากที่สุดเกี่ยวกับการเรียนภาษาอังกฤษก็คือความเข้าใจเรื่องกริยานามนี่แหละ)

4. ใช้ Gerund ตามหลังคำคุณศัพท์บางคำ เช่น afraid of (กลัว), fond of (ชอบที่จะ), interested in (สนใจใน), proud of (ภูมิใจกับ), busy (ยุ่ง) เป็นต้น เช่น

   They are afraid of losing the match.
   (พวกเขากลัวแพ้การแข่งขัน)

นี่เป็นหน้าที่หลัก ๆ ของ Gerund ที่ต้องเรียนรู้และระมัดระวังหากเจอประโยคที่มี v-ing เราต้องพิจารณาดูให้ดีว่าเป็น Gerund หรือ present participle

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง
>> หลักการใช้ Present Participle (V-ing)

ภาพปก : Pixabay