[Update] PANTIP.COM : K3133810 *^^* อยากให้หนังสือเล่มไหนได้รับการแปลเป็นภาษาไทยบ้าง *^^*{แตกประเด็นจาก K3118453} [หนังสือแนะนำ] | perfection แปลว่า – NATAVIGUIDES

ความคิดเห็นที่ 93



ขออีกข่าวได้ปะ แบบว่าเคยโพสต์ไว้ตอนที่ iris chang ฆ่าตัวตายเมื่อต้นเดือนทีนึงแล้ว อันนั้นจาก bangkok post แต่รอบนี้ทาง the economist เอามาลงเป็นแนวกึ่งวิเคราะห์พร้อมประวัติศาสตร์เพิ่มเติมอีก เห็นว่าน่าสนใจดีน่ะค่ะ

IRIS CHANG
Nov 25th 2004

Iris Chang, chronicler of a massacre, died on November 9th, aged 36

AMONG the many issues that bedevil relations between China and Japan,
the most intractable occurred almost 70 years ago. In 1937 around
50,000 Japanese troops descended on Nanking, China’s former capital,
and took charge there. What happened next is a matter of lasting
controversy. The Chinese say that more than 300,000 civilians were
killed, and 80,000 girls and women raped. The Japanese divide into
different schools of thought. At one extreme, the “Great Illusion”
school argues that almost no civilians were killed, and that most of
the deaths were legal killings of soldiers in plain clothes. At the
other, the “Great Massacre” school thinks as many as 200,000 Chinese
may have died. Scholars on both sides continue to revile each other
either as Japan-bashers, or as apologists for imperialism.

In Japan, the Nanking “Incident”–still too controversial even to have
a settled name–is central to a wider debate about history teaching in
Japanese schools. In China, it is crucial to the nation’s modern
identity. After the war, the atrocity was played down: Japan, seared by
Hiroshima and Nagasaki, was seen as a victim nation, not as an
aggressor, and the Americans were keen to cultivate it as a
counterweight to dangerous Red China. To deny the Chinese version of
Nanking, therefore, is to continue to gang up on China and to stifle
its account of history.

Into this maelstrom of nationalist pride and pain stepped, in the
1990s, a 29-year-old Chinese-American. Iris Chang was not an historian
by training. She had studied journalism at the University of Illinois,
then taken a master’s in science writing, and had worked for a while on
the CHICAGO TRIBUNE. Her interest in Nanking was aroused incidentally,
by hearing her grandparents talk about it. Like many others, they had
fled the city before the Japanese arrived; what they knew was hearsay.
But it was sufficiently terrible for Miss Chang to spend a day “walking
around in a state of shock”, before deciding to devote herself to
making the massacre known.

For two years she did research in China, rifling the archives and
talking to survivors. She pinned a map of Nanking on her study wall,
covering it with pictures of tortures and killing in the places where
they had happened. Some civilians had been mutilated with broken beer
bottles, some impaled on bamboo. Women’s breasts had been cut off and
nailed to walls. The Japanese killed so many men that they found it
quicker to bayonet them as they stood in a line, rather than behead
them.

As the grim stories accumulated, Miss Chang lost weight and broke
down. She went on, defying exhaustion. When her book on Nanking came
out, in 1997, she spent a year on the road talking about it. More than
half a million copies were sold in America alone; she became a
celebrity, leaving audiences astonished that this pretty, smiling girl
could tell such tales of horror. But she did not care, she said,
whether she made a cent from it. All she wanted to do was get the story
out.

FACING THE AMBASSADOR
“Proper” historians cavilled, and with some reason. Her book, several
said, was too polemical, and was riddled with mistakes which she
refused to correct. Her reliance on oral history, especially the fading
memories of Chinese witnesses, was unwise. Even her use of the
invaluable diaries of foreign “bystanders” in Nanking was suspect, for
these people–who had organised a “safety zone” both for foreigners and
Chinese–had no idea of the actual numbers killed. When her book was
translated into Japanese, supporters of the Great Massacre school found
they could not defend her figures, which were higher even than those
claimed in China.

Miss Chang could not bear this nit-picking. A great injustice had
occurred, and had been all but covered up. There was no doubt at all
that it had happened, with immense human suffering. She had no time for
semantics: whether to include deaths outside the city walls, whether
the plain-clothes soldiers had been billeted with civilians, and so on.
What she wanted, at the very least, was an official Japanese apology.
Face to face on television with the Japanese ambassador to America, she
demanded one. When he muttered that there had been “perhaps some
unfortunate incidents”, she was outraged.

When she died–apparently by shooting herself in the head, on a rural
road in California–she had started work on a book on the Bataan Death
March and the abuse of American prisoners-of-war by the Japanese.
Again, the stories were affecting her: she had been taken to hospital,
suffering from depression.

She had been planning, too, to publish the diaries of Minnie Vautrin,
an American missionary in Nanking during the massacre. Vautrin, like
her, came from Illinois. She had saved thousands of Chinese civilians
from the Japanese, sometimes giving them her own last ration of rice.
In 1941, however, a year to the day after leaving Nanking, she had
committed suicide, convinced that she had done too little.

Friends wondered whether Miss Chang had felt the same. This was
certainly likely. But she was also aware that her writings had played
into the hands of the massacre’s deniers: that she had perhaps not only
done too little, but protested too much.

&nbsp&nbsp

จากคุณ :
Angel Eyes
– [
30 พ.ย. 47 11:15:58

]

 

อาหาร และรสชาติอาหาร เป็นอีกหนึ่งหัวข้อที่เราควรเรียนรู้ ถ้าหากเรากำลังเรียนภาษาอังกฤษ หรือฝึกพูดภาษาอังกฤษอยู่ค่ะ

เพราะเบญเชื่อว่า ปกติเวลาเรามีเพื่อน หรือว่ากำลังทำความรู้จักกับใครสักคน อาหาร ก็จะเป็นอีกอย่างหนึ่งที่จะทำให้เราได้รู้จักคน ๆ นั้นมากขึ้น

และถ้าเรานั่งอยู่บนโต๊ะอาหารด้วยกัน กำลังกินอาหาร หนึ่งบทสนทาที่เราจะต้องพูด ก็จะต้องเป็นเรื่องอาหารแน่นอนค่ะ

ถ้าเพื่อน ๆ กำลังสนใจเรื่องการเรียนภาษาอังกฤษ เบญมีคอร์สเรียนภาษาอังกฤษออนไลน์ที่เพื่อน ๆ สามารถเรียนง่าย ๆ ได้เลยที่บ้าน เรียนเมื่อไหร่ก็ได้ และราคาไม่แพง

แต่วันนี้เบญไม่ได้จะแค่มาบอกเพื่อน ๆ แค่ 1 คำว่า อร่อยภาษาอังกฤษ พูดยังไง แต่ว่าเบญจะนำประโยคภาษาอังกฤษเกี่ยวกับอาหารมาให้เพื่อน ๆ ได้ฝึกพูด และเรียนภาษาอังกฤษที่บ้านง่าย ๆ ไปพร้อม ๆ กันค่ะ

อร่อยภาษาอังกฤษ พูดได้ยังไงบ้าง

อย่างที่เรารู้กันนะคะ ว่า คำว่า อร่อยภาษาอังกฤษนั้น ก็จะมีคำว่า delicious หรือว่า yummy แต่ไม่ได้มีเพียงแค่นั้น

วันนี้เบญเอา ประโยคภาษาอังกฤษ ที่พูดเกี่ยวกับการชื่นชมอาหาร หรือว่าเราชอบอาหารนั้น รสชาติดี มาฝากกันค่ะ

แต่แม้กระทั่งในบางประโยค จะพูดถึงรสชาติดี นู่นนี่นั่น แต่ความหมายใน ๆ ทั้งหมด ก็จะแปลว่า “อร่อย” ค่ะ

1. Tastes great!

คำอ่าน: เททสฺ เกร็ทฺ

แปลว่า: อร่อยมาก ๆ (รสชาติยอดเยี่ยมมาก)

ซึ่งเพื่อน ๆ สามารถเปลี่ยนคำว่า great เป็นอย่างอื่นนะคะ เช่น very good หรือ really good

ตัวอย่างประโยค: I’m so glad I ordered this burger—it tastes great! ฉันดีใจมากเลยที่สั่งเบอเกอร์นี้ มันรสชาติยอดเยี่ยมมาก

2. Really good!

คำอ่าน: เรียลลี กึดฺ

คำแปล: อร่อยมาก ๆ (ดีมาก ๆ เลย)

ตัวอย่างประโยค: Have you tried the brownie? It’s really good! เธอได้ลองกินบราวนี่หรือยัง มันอร่อยมาก ๆ เลยนะ

3. Wow, this food / ชื่ออาหาร is amazing!

คำอ่าน: ว้าว ดิสฺ ฟูดฺ อิสฺ อะเมซิ่ง

แปลว่า: ว้าว อาหารนี้อร่อยสุดยอดมากเลย

ตัวอย่างประโยค: Wow, this salad is amazing! ว้าว สลัดนี้อร่อยสุดยอดมากเลย

ถ้าเพื่อน ๆ เจออาหารที่รู้กินแล้วรู้ว่ามันดีกว่าที่คาดไว้เยอะเลย และก็มันอร่อยยิ่งกว่าจะแค่พูด great หรือ really good เพื่อน ๆ สามารถใช้ประโยคนี้ได้ค่ะ

รวมถึงใส่อารมณ์เข้าไปด้วยตอนพูด wow ก็จะยิ่งทำให้คนฟังรู้สึกว่า อาหารนี้เพื่อน ๆ รู้สึกประหลาดใจกับรสชาติ (ในทางที่ดี) และมันอร่อยมาก ๆ เลย

4. Yummy

คำอ่าน: ยัมมี่

คำแปล: อร่อยดี

นี่เป็นอีกคำยอดฮิตที่เราอาจจะเคยได้ยิน หรือพูดบ่อย ๆ นะคะ เป็นคำที่ไม่เป็นทางการ และถ้าเราเจออาหารอะไรที่เรารู้สึกว่ามันอร่อยดี ก็สามารถใช้คำนี้ได้เลยค่ะ และพูดว่า “Yummy!” 

หรือสามารถพูดเป็นประโยคได้ว่า

ตัวอย่างประโยค: This pizza is really yummy. I’m going for another slice. พิซซ่านี้อร่อยมาก ๆ เลย ฉันจะไปหยิบมากินอีกชิ้นนึง

5. Flavorful

คำอ่าน: เฟลเฟวอฟูลฺ

คำแปล: อร่อย รสชาติดี รสชาติกลมกล่อม

อย่างที่คนไทยชอบพูดนะคะ ก็คือคำว่า มีรสชาติกลมกล่อม หรือรสจัด อร่อยดี ประมานนั้นค่ะ ซึ่งคำนี้ก็จะแปลได้ว่า อร่อยดี เพราะว่ามีกลิ่น และรสชาติที่เข้ากันดี

ตัวอย่างประโยค: I love how flavorful this mushroom soup is with all the fresh herbs and mushroom in it. ฉันชอบซุปเห็นที่รสชาติกลมกล่อมนี้มาก ที่ใส่ทั้งสมุนไพรสดและเห็ดด้วย

6. Mouth-watering

คำอ่าน: เม้าซฺ วอเทอริง

คำแปล: ดูน่าอร่อย แค่เห็นก็น้ำลายแตก น้ำลายเกือบหยด

ตำอย่างประโยค: John’s mum makes such mouth-watering pasta that I just can’t wait to go over to his house tonight. แม่ของจอห์นทำพาสต้าได้น่าอร่อยมาก ฉันแทบรอที่จะไปบ้านเค้าคืนนี้ไม่ไหวเลย

ไม่อร่อยภาษาอังกฤษ พูดได้ยังไงบ้าง

1. This [ชื่ออาหาร] is too [รสชาติ] for me/for my taste.

คำอ่าน: ดิซฺ __ชื่ออาหาร__ อิสฺ ทู __รสชาติ__ ฟอรฺ มี / ฟอรฺ มาย เทสทฺ

คำแปล: ชื่ออาหารนี้ มัน รสชาติ เกินไปสำหรับฉัน

นี่ก็ป็นอีกทางนึงที่เพื่อน ๆ สามารถอธิบายได้ว่าทำไมถึงไม่ชอบอาหารนี้ โดยที่ไม่ได้โยนความผิดไปให้คนปรุงอาหาร แต่บอกว่ามันแค่ไม่ใช่สำหรับเพื่อน

ส่วนคำว่า รสชาติ ที่เบญขีดเส้นใต้ไว้ให้เพื่อน ๆ เติมกัน เพื่อน ๆ ก็สามารถใส่ได้เลยค่ะว่า sweet, sour, spicy, หรือ salty (เลื่อนลงไปดูข้างล่าง หัวข้อถัดไปได้นะคะ เบญเอาคำศัพท์เกี่ยวกับรสชาติอาหารมากฝากด้วยค่ะ)

แต่ก่อนที่เพื่อน ๆ จะบอกว่าไม่ชอบเพราะอะไร ควรจะพูดถึงสิ่งที่ชอบเกี่ยวกับอาหารนี้ไปก่อนนะคะ

ตัวอย่างประโยค: This chocolate cake is so moist! It’s just too sweet for my taste. เค้กช็อกโกแลตนี้เนื้อฉ่ำมาก แต่ว่ามันหวานเกินไปหน่อยสำหรับฉัน

2. It could use a little more/less…

คำอ่าน: อิทฺ คึกฺ ยูสฺ อะ ลิทโทล มอรฺ / เลสฺ

คำแปล: ถ้าใส่ _เครื่องปรุง_ เพิ่มขึ้น / น้อยลงอีกนิด จะอร่อยกว่านี้

ตัวอย่างประโยค: This pork steak is too spicy. It could use a little less chili sauce. สเต็กหมูเผ็ดเกินไป ถ้าใส่ซอสพริกน้อยกว่านี้หน่อย จะอร่อยกว่านี้

3. This tastes different. I think I prefer [ชื่ออาหารอื่น].

คำอ่าน: ดิสฺ เททสฺ ดิฟเฟรินทฺ ไอ ติงคฺ ไอ พรีเฟอ ___ชื่ออาหารอื่น___

คำแปล: อาหารนี้รสชาติต่างจากที่ฉันคิดไว้ ฉันคิดว่าฉันอยากกิน____มากกว่า

ตัวอย่างประโยค: This hot green tea tastes different. I think I prefer the hot chocolate. ชาเขียวร้อนนี้รสชาติต่างจากที่ฉันคิดไว้ ฉันว่าฉันอยากดื่มช็อกโกแลตร้อนมากกว่า

คำศัพท์ภาษาอังกฤษ เกี่ยวกับรสชาติอาหาร

คำศัพท์ภาษาอังกฤษ ที่อธิบายเรื่องรสชาติเพิ่มเติม ที่เพื่อน ๆ สามารถนำไปใส่ในประโยคข้างบนที่เราเพิ่งเรียนไปกันนะคะ

Bitter – ขม เช่น กาแฟ ดาร์กช็อกโกแลต
Sweet – หวาน
Dry – แห้ง
Moist – ชุ่มชื้น
Bland – จืดชืด
Spicy – เผ็ด (จากพริก หรือเครื่องปรุง)
Savoury – อาหารคาว
Rich – อาหารที่มีเนย ครีม หรือไข่ เยอะ ๆ เป็นส่วนผสม
Salty – เค็ม
Tasty – รสชาติดี
Sugary – น้ำตาลเยอะ (หวานจากน้ำตาล)
Greasy – มัน
Sour – เปรี้ยว
Piping hot – เผ็ดร้อนมาก
Crunchy – กรอบ

ถ้าเพื่อน ๆ สนใจคอร์สเรียนภาษาอังกฤษ เพื่อฝึกฝนภาษาอังกฤษของตัวเองให้ดีขึ้น คอร์สที่เบญรวบรวมไว้ให้ เป็นคอร์สที่มีชื่อเสียงออนไลน์ และราคาถูกมากแบบที่ไม่สามารถหาเรียนตามโรงเรียนสอนพิเศษได้เลยจ้า

สำนวนภาษาอังกฤษ เกี่ยวกับอาหาร

สำนวนภาษาอังกฤษ จะเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่เพื่อน ๆ จะได้ยินบ่อย ๆ ในบทสนทนาภาษาอังกฤษ ถ้าเพื่อน ๆ สนใจสำนวนภาษาอังกฤษ มากกว่า 50+ สำนวน ที่ใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน สามารถคลิกที่นี่ได้เลยค่ะ

Burnt to a crisp – อาหารที่ไหม้เกินไป

Cooked to perfection – อาหารที่ถูกทำด้วยวิธีที่ถูกต้อง และสมบูรณ์แบบ

Cook up a storm – ทำอาหารที่อร่อยยอดเยี่ยม และมีประมาณ หรือจำนวนมาก

Your eyes are bigger than your stomach – ใช้พูดกับคนที่กำลังหิวมาก และตักอาหารไปเยอะ แต่กินไม่หมด (ตาของเธอใหญ่กว่าท้องของเธออีกนะ)

Eat like a horse – เปรียบเทียบกับคนที่กินจุ

10 ประโยคคำถามภาษาอังกฤษ เกี่ยวกับอาหาร

มาดูคำถามที่เราจะได้ยินบ่อย ๆ หรือเพื่อน ๆ สามารถนำไปพูดได้ เมื่อเจอเพื่อนต่างชาติกำลังกินอาหาร หรือเป็นอีกหนึ่งตัวเลือก ในประโยคภาษาอังกฤษที่ใช้ได้จริงในชีวิตประจำวันค่ะ

1. What food do you like? เธอชอบกินอาหารอะไร

2. What is your all-time favourite food? อาหารโปรดตลอดกาลของเธอคืออะไร

3. What food don’t you like? เธอไม่ชอบกินอาหารอะไร

4. Do you cook? If yes, what food do you cook the most often? เธอทำอาหารมั้ย ถ้าทำ อาหารอะไรที่เธอชอบทำบ่อยที่สุด

5. How often do you eat out? เธอออกไปกินข้าวนอกบ้านบ่อยมั้ย

6. Do you like food from other countries? เธอชอบกินอาหารของประเทศอื่น ๆ มั้ย

7. Do you have any traditional meals in your country? ที่ประเทศของเธอ มีอาหารพื้นบ้านบ้างมั้ย

8. Where did you learn to cook? เธอไปเรียนทำอาหารมาจากที่ไหนหรอ

9. Do you have any food allergies? เธอแพ้อาหารอะไรหรือเปล่า

10. Are there any foods that bring back special memories for you? What are they? มีอาหารอะไรที่ทำให้เธอนึกถึงความหลังบ้างมั้ย

เบญคิดว่าวันนี้เพื่อน ๆ น่าจะได้คำศัพท์ภาษาอังกฤษ และประโยคภาษาอังกฤษไปไว้ฝึก ไว้ท่องจำ ไว้ใช้กันเพิ่มขึ้นนะคะ และก็อย่าลืมว่า คำว่า อร่อยภาษาอังกฤษ ไม่ได้มีแค่คำเดียว หรือสองคำ แต่ยังมีอีกหลายประโยคที่ใช้ได้

ถ้าเพื่อน ๆ สนใจฝึกภาษาอังกฤษของตัวเองให้ดีกว่าเดิม ให้เก่งกว่าเดิม หรือกำลังคิดที่อยากจะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษ

อย่ามัวแต่คิดนะคะ เพราะเวลาก็เดินไปเรื่อย ๆ และเราเองก็ต้องเดินไปข้างหน้าด้วยเช่นกัน

เบญมีคอร์สเรียนภาษาอังกฤษ ที่ได้รีวิวไว้ให้กับเพื่อน ๆ ได้ลองอ่านกัน ก่อนที่จะเข้าไปทดลองเรียนเอง เพื่อน ๆ สามารถเข้าไปหาคอร์สเรียนที่เพื่อน ๆ ชอบ และเหมาะกับเวลา และเป้าหมายของเพื่อน ๆ ได้เลยนะคะ

ถ้าเพื่อน ๆ มีคำศัพท์ภาษาอังกฤษอื่น ๆ ว่า อร่อยภาษาอังกฤษ พูดว่ายังไงได้บ้าง อย่าลืมคอมเม้นไว้ใต้โพสต์นี้ ให้เบญและเพื่อน ๆ คนอื่นได้อ่านเพิ่มเติมกันนะคะ