[Update] matter แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์ | การใช้ no matter – NATAVIGUIDES

From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:

  Matter \Mat"ter\, n. [OE. matere, F. mati[`e]re, fr. L. materia;
     perh. akin to L. mater mother. Cf. {Mother}, {Madeira},
     {Material}.]
     1. That of which anything is composed; constituent substance;
        material; the material or substantial part of anything;
        the constituent elements of conception; that into which a
        notion may be analyzed; the essence; the pith; the
        embodiment.
        [1913 Webster]
  
              He is the matter of virtue.           --B. Jonson.
        [1913 Webster]
  
     2. That of which the sensible universe and all existent
        bodies are composed; anything which has extension,
        occupies space, or is perceptible by the senses; body;
        substance.
        [1913 Webster]
  
     Note: Matter is usually divided by philosophical writers into
           three kinds or classes: solid, liquid, and gaseous.
           Solid substances are those whose parts firmly cohere
           and resist impression, as wood or stone. Liquids have
           free motion among their parts, and easily yield to
           impression, as water and wine. Gaseous substances are
           elastic fluids, called vapors and gases, as air and
           oxygen gas.
           [1913 Webster]
  
     3. That with regard to, or about which, anything takes place
        or is done; the thing aimed at, treated of, or treated;
        subject of action, discussion, consideration, feeling,
        complaint, legal action, or the like; theme. "If the
        matter should be tried by duel." --Bacon.
        [1913 Webster]
  
              Son of God, Savior of men! Thy name
              Shall be the copious matter of my song. --Milton.
        [1913 Webster]
  
              Every great matter they shall bring unto thee, but
              every small matter they shall judge.  --Ex. xviii.
                                                    22.
        [1913 Webster]
  
     4. That which one has to treat, or with which one has to do;
        concern; affair; business.
        [1913 Webster]
  
              To help the matter, the alchemists call in many
              vanities out of astrology.            --Bacon.
        [1913 Webster]
  
              Some young female seems to have carried matters so
              far, that she is ripe for asking advice.
                                                    --Spectator.
        [1913 Webster]
  
     5. Affair worthy of account; thing of consequence;
        importance; significance; moment; -- chiefly in the
        phrases what matter? no matter, and the like.
        [1913 Webster]
  
              A prophet some, and some a poet, cry;
              No matter which, so neither of them lie. --Dryden.
        [1913 Webster]
  
     6. Inducing cause or occasion, especially of anything
        disagreeable or distressing; difficulty; trouble.
        [1913 Webster]
  
              And this is the matter why interpreters upon that
              passage in Hosea will not consent it to be a true
              story, that the prophet took a harlot to wife.
                                                    --Milton.
        [1913 Webster]
  
     7. Amount; quantity; portion; space; -- often indefinite.
        [1913 Webster]
  
              Away he goes, . . . a matter of seven miles. --L'
                                                    Estrange.
        [1913 Webster]
  
              I have thoughts to tarry a small matter. --Congreve.
        [1913 Webster]
  
              No small matter of British forces were commanded
              over sea the year before.             --Milton.
        [1913 Webster]
  
     8. Substance excreted from living animal bodies; that which
        is thrown out or discharged in a tumor, boil, or abscess;
        pus; purulent substance.
        [1913 Webster]
  
     9. (Metaph.) That which is permanent, or is supposed to be
        given, and in or upon which changes are effected by
        psychological or physical processes and relations; --
        opposed to {form}. --Mansel.
        [1913 Webster]
  
     10. (Print.) Written manuscript, or anything to be set in
         type; copy; also, type set up and ready to be used, or
         which has been used, in printing.
         [1913 Webster]
  
     {Dead matter} (Print.), type which has been used, or which is
        not to be used, in printing, and is ready for
        distribution.
  
     {Live matter} (Print.), type set up, but not yet printed
        from.
  
     {Matter in bar}, {Matter of fact}. See under {Bar}, and
        {Fact}.
  
     {Matter of record}, anything recorded.
  
     {Upon the matter}, or {Upon the whole matter}, considering
        the whole; taking all things into view; all things
        considered.
        [1913 Webster]
  
              Waller, with Sir William Balfour, exceeded in horse,
              but were, upon the whole matter, equal in foot.
                                                    --Clarendon.
        [1913 Webster]

From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:

  Matter \Mat"ter\, v. i. [imp. & p. p. {Mattered}; p. pr. & vb.
     n. {Mattering}.]
     1. To be of importance; to import; to signify.
        [1913 Webster]
  
              It matters not how they were called.  --Locke.
        [1913 Webster]
  
     2. To form pus or matter, as an abscess; to maturate. [R.]
        "Each slight sore mattereth." --Sir P. Sidney.
        [1913 Webster]

From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:

  Matter \Mat"ter\, v. t.
     To regard as important; to take account of; to care for.
     [Obs.]
     [1913 Webster]
  
           He did not matter cold nor hunger.       --H. Brooke.
     [1913 Webster]

From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:

  matter
      n 1: a vaguely specified concern; "several matters to attend
           to"; "it is none of your affair"; "things are going well"
           [syn: {matter}, {affair}, {thing}]
      2: some situation or event that is thought about; "he kept
         drifting off the topic"; "he had been thinking about the
         subject for several years"; "it is a matter for the police"
         [syn: {topic}, {subject}, {issue}, {matter}]
      3: that which has mass and occupies space; "physicists study
         both the nature of matter and the forces which govern it"
      4: a problem; "is anything the matter?"
      5: (used with negation) having consequence; "they were friends
         and it was no matter who won the games"
      6: written works (especially in books or magazines); "he always
         took some reading matter with him on the plane"
      v 1: have weight; have import, carry weight; "It does not matter
           much" [syn: {count}, {matter}, {weigh}]

“Today I escaped from anxiety. Or no, I discarded it, because it was within me, in my own perceptions — not outside.”

“วันนี้ฉันหนีจากความกังวล ไม่สิ, ฉันวางความกังวลลง, เพราะความกังวลนั้นอยู่ในตัวฉัน ไม่ได้อยู่ภายนอก”

– Marcus Aurelius, Meditation

“We should always be asking ourselves: “Is this something that is, or is not, in my control?”

“เราควรถามตัวเองตลอดเวลาว่า นี่เป็นสิ่งที่อยู่ในความควบคุมของเราหรือไม่”

– Epictetus, Enchiridion

หมายเหตุ – คำว่า ช่างแม่ง ในที่นี้ ใช้เพื่อให้สม่ำเสมอกับระดับภาษาอังกฤษที่ใช้คำว่า Not Giving A Fuck ซึ่งมีความหมายต่างจาก ‘ช่างมัน’ เฉยๆ มากพอสมควร

รู้สึกไหม? ยิ่งโตขึ้น ก็ยิ่งมีเรื่องจุกจิกกวนใจซ้ายขวาเยอะขึ้นตาม เรื่องจำเป็นและไม่จำเป็นปะปนกันจนแยกไม่ออกว่าเรื่องไหนจำเป็นจริง หรือเรื่องไหนจริงๆ ไม่จำเป็นแต่แค่ดูเหมือนจำเป็นเฉยๆ ในภาวะแบบนี้ เราดูเหมือนจะต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อให้คนอื่นพอใจ เพื่อให้ได้การยอมรับ ความนับถือ หรืออย่างน้อย ก็เพื่อให้ตัวเองรู้สึก ‘เหมือนได้ทำอะไรสักอย่าง’ ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่พอมานั่งคิดดูย้อนหลังแล้ว ในสถานการณ์นั้นๆ เราอาจจะไม่ต้องไปแคร์หรือไปสนใจขนาดนั้นก็ได้

ทั้งๆ ที่ในสถานการณ์นั้นๆ เรา ‘ช่างแม่ง’ ก็ได้

ผมคิดว่า ความรู้สึกอยาก ‘ช่างแม่ง’ น่าจะเป็นความรู้สึกร่วมของใครหลายๆ คน เราต่างรู้สึกว่ายิ่งโตมา ก็ยิ่ง ‘ช่างแม่ง’ ได้น้อยลงๆ มีเรื่องที่ไม่อยากทำ ไม่อยากเป็น แต่ก็ต้องทำ ต้องเป็น เยอะขึ้นๆ ความรู้สึกร่วมเหล่านี้พออัดรวมกันมากเข้า ไม่มีที่ปลดปล่อย – พออยากปลดปล่อยความรู้สึกนี้ แต่ไม่รู้วิธี หรืออาจจะต้องการแรงผลักนิดๆ หน่อยๆ – ก็อาจเป็นสาเหตุให้หนังสือสอนวิธี ‘ช่างแม่ง’ อย่าง The Subtle Art of Not Giving a Fuck ของ Mark Manson ขายดิบขายดีจนติดอันดับเบสท์เซลเลอร์ของอเมซอนหลายสัปดาห์

“ศิลปะอันแยบยลแห่งการช่างแม่ง” ของมาร์ก แมนสัน

จริงๆ หนังสือเล่มนี้ก็เป็นหนังสือประเภท Self-help เล่มหนึ่ง และก็คล้ายกับหนังสือ Self-help ทั่วๆ ไปที่มักจะบอกในสิ่งที่ลึกๆ คุณก็รู้อยู่แล้ว แต่คุณแค่อยากให้มีคนมาบอก ออกแรงผลัก หรือกระตุ้นให้คุณมีแรงบันดาลใจเท่านั้น – หนังสือ The Subtle Art of Not Giving A Fuck ก็พยายามบอกกับเราในทำนองนี้ว่า ‘บางเรื่อง ช่างแม่งบ้างก็ได้’

มาร์กบอกว่า ถึงแม้การช่างแม่งจะดูง่ายดาย (ก็แค่ช่างแม่งอะเนอะ) แต่จริงๆ แล้วมันมีอะไรซับซ้อนกว่านั้นมาก ประเด็นที่เขายกขึ้นมาก็คือ พวกเราส่วนมากมักใช้ชีวิตโดยแคร์สิ่งรอบตัวมากเกินไปในสถานการณ์ที่จริงๆ ไม่ควรแคร์ เช่นแคร์ว่าพนักงานเติมน้ำมันทอนเงินมาเป็นเศษเหรียญมากไป แคร์ว่ารายการทีวีที่เราชอบไม่ได้ไปต่อ แคร์ว่าเพื่อนร่วมงานไม่ยอมถามว่าเราไปเที่ยวไหนมาวันหยุด ฯลฯ ซึ่งเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องหยุมหยิมมาก เมื่อเราแคร์ทุกสิ่ง เราก็จะรู้สึกว่าเราควรจะได้รับความสุขจากการแคร์ทุกสิ่งนั้นตลอดเวลา ซึ่งนั่นเป็นความคิดที่ผิด (Because when we give too many fucks, when we choose to give a fuck about everything, then we feel as though we are perpetually entitled to feel comfortable and happy at all times, that’s when life fucks us.)

มาร์กบอกว่าจริงๆ ธรรมชาติของมนุษย์นั้นถูกสร้างมาให้แคร์สิ่งรอบตัวมากเกินไป เช่น เด็กที่ร้องไห้ตาบวมเพราะไม่ได้ใส่หมวกสีที่ชอบ เรื่องหยุมหยิมขนาดนี้ยังแคร์ไปทั้งที่ไม่รู้จะแคร์ทำไมเลย พอโตมา เราก็อาจจะยังแคร์เรื่อง ‘หยุมหยิม’ อยู่ แค่เราไม่รู้ว่าเรื่องพวกนั้นมันหยุมหยิมเพราะมันดูสำคัญกับเราเฉยๆ

ขอสรุปเรื่องหลักการช่างแม่งของมาร์ก แมนสัน ไว้สั้นๆ ดังนี้

เขาคิดว่าการช่างแม่งไม่ใช่การไม่รู้สึกรู้สา แต่เป็นการโอเคกับความแตกต่าง การช่างแม่งคือการไม่สนใจสิ่งต่างๆ ที่เป็นอุปสรรค แล้วพยายามทำทุกสิ่งเท่าที่ทำได้เพื่อให้บรรลุผล (ยกตัวอย่างเช่น ตอนที่แม่ของมาร์กถูกหลอกเอาเงิน เขาก็ไม่ได้ช่างแม่งว่าเออ เงินเสียไปแล้วช่างมันเถอะ แต่เขาโกรธจนรู้สึกว่าจะฟ้องคนที่หลอกเอาเงินให้ถึงที่สุด เพราะช่างแม่งว่าอะไรจะเกิดขึ้น) เขาคิดว่าการช่างแม่งในสิ่งที่ควรช่างแม่ง นั้นต้องเริ่มจากการแคร์ในบางเรื่องที่สำคัญก่อน (พูดให้เข้าใจง่ายคือ ให้เลือก ‘แม่ง’ ที่ควรจะ ‘ช่าง’) แต่มาร์กก็ให้เราไปตัดสินใจเอาเองว่าเราคิดว่าเรื่องไหนสำคัญหรือไม่สำคัญบ้าง เขาคิดว่าเรามีจำนวนเรื่องที่แคร์ได้ในชีวิตจำกัด ไม่ใช่ว่าแคร์ทุกเรื่อง ให้สนใจว่าเราใช้พลังงานในการแคร์เรื่องหรือคนที่ไม่จำเป็นมากเกินไปหรือเปล่า ทั้งหมดนี้ก็เป็นเรื่องที่เรารู้อยู่แล้ว แค่อาจต้องการคนมาเตือนแรงๆ เฉยๆ ไหนๆ ก็ไหนๆ ลองอ่านบล็อกโพสท์ที่เป็นช่วงต้นของหนังสือเล่มนี้ได้

ปรัชญากับการช่างแม่ง

มีคนพยายามเปรียบเทียบการช่างแม่งกับหลักปรัชญาคลาสสิกหลายสำนัก ขึ้นอยู่กับคำว่าช่างแม่งของคุณนั้นจะหมายถึงอะไร เช่น “ช่างแม่งเพราะคุณทำอะไรไม่ได้เลย” ก็ถูกเปรียบเทียบกับหลักคิดแบบ Fatalism, “ช่างแม่งเพราะจริงๆ แล้วมันไม่ได้มีความหมายอะไร” ก็ถูกเปรียบเทียบกับ Nihilism, “ช่างแม่งเพราะสิ่งที่ชาวบ้านแคร์กันทั้งหลายน่ะมันก็ต่างเป็นเรื่องงี่เง่า” ถูกเปรียบเทียบกับ Cynicism และ “ช่างแม่งเพราะอย่าไปแคร์อะไรจนเกินเหตุเลย” (Don’t get worked up about anything) ถูกเปรียบเทียบกับ Stoicism

เราลองมาดูกันอย่างคร่าวๆ ว่าแต่ละอิสซึ่มที่มีคนพยายามเปรียบเทียบเนี่ยมันคืออะไรบ้าง:

Fatalism คือหลักปรัชญาที่บอกว่า ‘เราไม่มีอำนาจควบคุมอะไรเลย ทั้งการควบคุมอนาคต หรือกระทั่งควบคุมพฤติกรรมของตนเอง เหตุการณ์ในอนาคตเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นก็จงสยบยอมต่ออำนาจที่เหนือการควบคุมเถอะ” (ดังนั้นก็ช่างแม่งเหอะ)

Nihilism (Existential Nihilism) คือหลักปรัชญาที่คิดว่าจริงๆ แล้วชีวิตก็ไม่ได้มีความหมาย เป้าหมาย หรือคุณค่าอะไร (ดังนั้นก็ช่างแม่งเหอะ)

Cynicism คือสำนักคิดปรัชญากรีกโบราณที่บอกว่าเราจะมีความสุขได้โดยการฝึกฝนและใช้ชีวิตในแบบที่เป็นธรรมชาติของตน โดยปฏิเสธความปรารถนาทั้งหลายอย่างเช่นความร่ำรวย พลังอำนาจ ความต้องการทางเพศหรือยศถาบรรดาศักดิ์ (ดังนั้นก็ช่างแม่งในเรื่องที่คนอื่นเขาเห็นว่าสำคัญกันเหอะ)

และ Stoicism คือสำนักคิดปรัชญาที่เชื่อว่าเส้นทางสื่อความสุขคือการยอมรับในปัจจุบันอย่างที่มันเป็น ไม่ให้ตัวเราถูกควบคุมด้วยแรงปรารถนาหรือความกลัว ใช้ใจเราทำความเข้าใจกับโลกรอบข้างและพยายามทำบทบาทของตน

การเปรียบเทียบเหล่านี้อาจมีความเหลื่อมหรือไม่นาบสนิทกันในแนวคิด (ขึ้นอยู่กับว่าคุณจับตรงไหนมาเทียบ) แต่ก็ถือว่าเป็นความพยายามเปรียบเทียบอย่างง่ายๆ – ที่น่าสนใจคือ ในสี่สำนักนี้ มักมีคนเปรียบเทียบเซนส์ของการ ‘ช่างแม่ง’ โดยเลือกแม่งที่จะช่าง (เช่นวิธีคิดในหนังสือของมาร์ก แมนสัน) กับสำนัก Stoicism มากที่สุด

บางคนบอกว่า จริงๆ แล้ว หลักคิดแบบ Stoicism กับการช่างแม่งก็ไม่เหมือนกันเสียทีเดียว ถึงแม้ทั้งสองจะมีหลักการที่ ‘การวางเฉย’ เหมือนๆ กัน แต่การช่างแม่งแบบ How to not give a fuck นั้นใช้การวางเฉยเป็น ‘เครื่องมือ’ ไม่ได้ใช้เป็น ‘วิธี’ (means) ไปสู่ ‘ชีวิตดี’ ที่ชาวสโตอิกเรียกว่า Virtuous Life

ความต่างตรงนี้จะสำคัญหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับคน เพราะบางคนก็เห็นว่าการช่างแม่งกับสโตอิกนั้นเหมือนกันอย่างเหลือเชื่อ

ถึงแม้มาร์ก แมนสัน จะไม่ได้บอกว่าการช่างแม่ง (ของเขา) เหมือนกับหลักคิดแบบสโตอิกตรงๆ แต่เขาก็ยอมรับว่าแนวคิดของเซเนกาและอีพิกทีทัส (ซึ่งเป็นสโตอิก) นั้นมีเสน่ห์กับเขาเสมอมา เขาบอกว่าสิ่งที่ส่งผลกับเขาน่าจะเป็นส่วนที่ซ้อนทับกันระหว่างปรัชญาเซนและหลักคิดแบบสโตอิกมากกว่า

แล้วอะไรอยู่ในความควบคุมของเรากันแน่: แม่งแบบไหนที่ควรจะช่าง

เมื่อเรารู้แล้วว่า เราควรจะช่างแม่งเฉพาะเรื่องที่อยู่นอกการควบคุม เราทำอะไรไม่ได้ และเราควรไปแคร์เรื่องที่เราควบคุมได้ คำถามก็คือ “เราเชื่อว่าเราควบคุมอะไรได้แค่ไหน”

Locus of Control หรือ ‘พื้นที่ควบคุม’ คือการพยายามศึกษาเรื่องความเชื่อของแต่ละคน ว่าคิดว่าสามารถควบคุมเหตุการณ์ต่างๆ ได้ด้วยตนเอง ผ่านทางความพยายามและความสามารถ ซึ่งเรียกว่าบุคลิกภาพแบบ Internal Locus of Control หรือว่าคิดว่าเหตุการณ์ต่างๆ อยู่นอกเหนือการควบคุม เช่น ผ่านผู้มีอำนาจภายนอก หรือผ่านโชคชะตาฟ้าดินมากกว่า แบบนี้เรียกว่าบุคลิกภาพแบบ External Locus of Control

เอาง่ายๆ ที่สุดคือมีพวกฉันกำหนดชะตาชีวิตลิขิตเอง กับพวกโทษฟ้าดิน (ซึ่งก็เหมือนทุกสิ่ง คงไม่มีใครอยู่สุดโต่งไปทางฟากใดฟากหนึ่ง แต่เป็นส่วนผสมของทั้งสองอย่าง ขึ้นกับว่ามีส่วนผสมของอะไรเยอะกว่ากัน และส่วนผสมนี้ก็จะเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ที่คนนั้นๆ กำลังเผชิญด้วย)

มีแบบทดสอบว่าเรามีความเข้มข้นของ Internal หรือ External Locus of Control มากกว่ากันด้วย (แบบทดสอบคลาสสิกมากตั้งแต่ปี 1966) ลองไปตรวจสอบตัวเองได้ที่ : http://www.psych.uncc.edu/pagoolka/LC.html

พอรู้จักตัวเองดีขึ้น เมื่อเจอสถานการณ์ต่างๆ เราก็อาจฉุกคิดได้บ่อยขึ้นด้วยว่าเรื่องนี้ควร ‘ช่างแม่ง’ หรือควรแคร์

แถม: นี่เป็นโฟลวชาร์ตง่ายๆ เพื่อลองเช็คว่าเราช่างแม่งเรื่องที่กำลังเจอได้หรือไม่ จากหนังสือ The Life-Changing Magic of Not Giving A Fuck ซึ่งอาจช่วยให้คุณตัดสินใจได้ง่ายขึ้น

อ้างอิง / อ่านเพิ่มเติม

บทสัมภาษณ์ Mark Manson เรื่อง Stoicism

http://observer.com/2016/11/on-stoicism-and-not-giving-a-fck-an-interview-with-mark-manson/

หนังสือ The Subtle Art of Not Giving A Fuck / Mark Manson

https://www.goodreads.com/book/show/28257707-the-subtle-art-of-not-giving-a-f-ck

หนังสือ A Guide to the Good Life: The Ancient Art of Stoic Joy

https://www.goodreads.com/book/show/5617966-a-guide-to-the-good-life