Helping or Auxiliary Verbs กริยาช่วย

กริยาช่วย ( Auxiliary Verbs )

คือ คำกริยาที่ทำหน้าที่ช่วยกริยาตัวอื่นในประโยค หรือใช้เป็นกริยาแท้ก็ได้ กริยาช่วยมีด้วยกันทั้ง หมด 24 ตัวดังนี้

รูปปฎิเสธ

คำย่อ

    is     

is not

isn’t

    am

am not

–

    are

are not

aren’t

    was

was not

wasn’t

    were

were not

weren’t

    do

do not

don’t

    does

does not

doesn’t

    did

did not

didn’t

    has

has not

hasn’t

    have

have not

haven’t

    had

had not

hadn’t

    can

can not

can’t

    could

could not

couldn’t

    may

may not

mayn’t

    might

might not

mightn’t

    will

will not

won’t

    would

would not

wouldn’t

    shall

shall not

shan’t

    should

should not

shouldn’t

    must

must not

mustn’t

    need

need not

needn’t

    dare

dare not

daren’t

    ought

ought not

oughtn’t

    used to

used not to

usedn’t to

verb to be ได้แก่คำว่า is, am, are, was, were แปลว่า”เป็น, อยู่, คือ”

be เป็นรูปเดิมเมื่อกระจายรูปจะได้เป็น   is,am,are เปลี่ยนเป็นช่องที่สองคือ was were และเปลี่ยนเป็นช่องที่สามคือ been

ใช้กับ Present tense (ปัจจุบันกาล)

   is ใช้กับประธานเอกพจน์

   am ใช้กับประธานคำว่า I

   are ใช้กับประธานพหูจน์

   ใช้กับ Past tense (อดีตกาล)

   was ใช้กับประธานเอกพจน์

   wereใช้กับประธานพหูพจน์

หน้าที่ของ verb to be

1.ทำหน้าที่ช่วยกริยาตัวอื่นในประโยค continuous tense และประโยค Passive voice

    They are watching tv.

     She was writing to her parents.

    A dog was killed by bad man.

2.ใช้กับประโยคที่มีคำนาม (noun) หรือคำคุณศัพท์ (adjective) ตามหลัง

    We are students.

3.ใช้กับประโยคขอร้องและคำสั่ง(ในรูปของ be) เช่น

    Be careful!

    Be gentle!

Verb to do ได้แก่คำว่า do, does, did

ใช้กับ Present tense (ปัจจุบันกาล)

does ใช้กับประธานเอกพจน์

do   ใช้กับประธานพหูพจน์

ใช้กับ Past tense (อดีตกาล)

did ใช้ได้ทั้งประธานเอกพจน์และประธานพหูพจน์

Verb to do

ใช้กับ present Simple หรือ past Simple เมื่อเราต้องการเปลี่ยนจากประโยคบอกเล่าเป็นประโยคคำถามและประโยคปฎิเสธ

Present Simple

   She goes to school by bus.

   She

doesn’t go

to school by bus.

   Does she

go

to school by bus?

Past Simple

   Dum went to the post office yesterday.

   Dum

didn’t go

to the post office yesterday.

   Did Dum

go

  to the post office yesterday?

Note: เมื่อเอา Verb to do เข้ามาช่วยกริยาจะต้องเป็น V1เสมอ

Verb to have ได้แก่คำว่า has,have,had

   has ใช้กับประธานเอกพจน์

   have ใช้กับประธานพหูพจน์

   had ใช้ได้ทั้งประธานเอกพจน์และพหูพจน์ในรูปของ past

1. เราจะใช้กับ Present Perfect Tense และ Past Perfect tense เช่น

   Frank has seen the rainbow.

   Frank

hasn’t seen

the rainbow.

   Has Frank 

seen

the rainbow?

  They have watched the movie.

  They

haven’t watched

the movie.

   Have they

watched

the movie?

2. Verb to have ที่เป็นกริยาแท้แปลว่า “มี”   “รับประธาน”เช่น

   I have a new dress.

   I have lunch early every day.

เมื่อต้องการทำเป็นประโยคปฎิเสธและคำถามให้เอา Verb to do มาช่วยเช่น

   We don’t have a new home.

   Do we have a new home?

can  could  แปลว่า “สามารถ”

1.ใช้กล่าวถึงความสามารถว่าสามารถทำสิ่งนี้สิ่งนั้นได้เช่น

   I can play the piano.

   I can speak French.

ในรูปประโยคปฎิเสธและคำถามสามารถใช้ can ได้เลยเช่น

   She can’t drive.

   Can you drive?

2.เราจะไม่ใชั can กับ infinitive หรือ participles แต่เมื่อจำเป็นเราจะใช้คำอื่นแทนเช่น

   Are you be able to go home late?

   She will be able to drive soon.

3.could เป็น past ของ can เราใช้ could สำหรับความสามารถทั่วไป หรือการอนุญาตเช่น

   She could speak three languages when she was five.

   He finished his home work. He could go out to play.

3. เราใช้ can และ could

3.1 กับความสามารถ (ability)

   I can use a computer.

3.2 การขอหรือการให้อนุญาต

   Can I use your bicycle?

   You can leave early today.

แต่ถ้าเป็นแบบสุภาพหรือเป็นทางการเราจะใช้ could เช่น

   Could you hand me that book,please?

3.3 การขอร้อง (requests)

   Can you …. ?

   could you…? สุภาพกว่า

   Do you think you could…?

   can you take this bag?

   Could you loan a hundred baht?

   Do you think you could help me move this box?

3.4 เสนอตัวเพื่อช่วยเหลือ (offers) เช่น

   Can I turn the air on for you ?

3.5 พูดถึงความเป็นไปได้และคาดคะเนในสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น (possibility and probability)

ใช้ can กับสถานการณ์หรือเหตุการณ์ที่เป็นไปได้ เช่น

   This road can be dangerous at night.

may  might

1.ใช้กับการพูดถึงการมีโอกาสของบางสิ่งบางทีอาจเป็นจริงหรืออาจจะเกิดขึ้นเช่น

   We may take a day off  next week.

   He might call me tonight.

2. might ไม่ได้เป็น past ของ may เราจะใช้ might เมื่อเรามีโอกาสที่น้อยกว่า may เช่น

   I may go to visit my parents in this weekend. (บางทีโอกาสจะเป็น 50%)

   Jane might go with me. (บางทีโอกาสจะเป็น 30% )

3.การใช้ may/might กับ have ใช้แสดงการคาดคะเนที่อาจจะเกิดขึ้นในอดีต

may/might + have +V3

   She may have gone out when I phoned her.

   A: I can’t find my book.

   B:You might have left it at school.

4. ใช้ may might ในการขออนุญาตเช่น

   May I sit here?

   I wonder if I might have another cup of coffee?

5.  ใช้ may   ในการอนุญาตและไม่อนุญาตเช่น

   Children may not play alone in the pool.

   A: May I turn the TV on?

   B: Yes, of course you may.

will  would

will

1.ใช้เมื่อเราพูดถึงอนาคต

   I will go to school early tomorrow.

2.ใช้ will   แสดงการขอร้องอย่างสุภาพเช่น

   Will you open the door for me please?

would เป็นอดีตของคำว่า will

1.ใช้ในประโยคขอร้องที่สุภาพกว่า will

   Would you turn the volume down please?

2.ใช้กับประโยค Would you mind if….

   Would you mind if I smoke?

3. ใช้ would กับคำ rather แปลว่า ควรจะ….ดีกว่า ตัวย่อ ‘d rather

   ใช้ในการเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง

   I’d rather study harder this year than go to summer school.

4. ใช้ would กับ like to ในีรูปคำถามเป็นการเชื้อเชิญเช่น

   Would you like to go dancing with me?

shall  should

shall

1.ใช้ในประโยคอนาคตกาล (Future tense) ตามปกติแล้ว shall ใช้กับ ประธาน I และ We

2. ใช้ในการเสนอหรือให้คำแนะนำ และใช้เมื่อขอคำแนะนำเราจะใช้

   Shall I…?

   Shall we …?

   Shall I carry your books?

   Shall we go shopping?

Should

1.ใช้เมื่อพูดเกี่ยวกับภาระหน้าที่และความคิดเห็นที่ใกล้เคียงกันเช่น

   People should be careful about food.

   She shouldn’t act like that in public.

2. ใช้ Should I….? สำหรับการขอคำแนะนำ การยื่นมือช่วยเหลือ เช่น

   Should I go out with him ?

   Should I help you clean up this area?

3. ใช้เมื่อกล่าวถึงสิ่งที่ควรจะทำแปลว่า”ควรจะ” เช่น

   You work all day. You should take a rest.

4. ใช้ should have +V3   ใช้พูดเกี่ยวกับอดีตโครงสร้างนี้ใช้กับสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นหรืออาจจะเกิดหรือไม่ได้เกิดขึ้นเช่น

   They should have arrived here by now.

   I should have written a note for him

5. ใช้กับประโยค if clause เช่น

   If I had a lot of money, I would be happy.

must

แปลว่า “ต้อง”ตามด้วยกริยาช่องที่ 1มีหลักการใช้ดังนี้

1. ใช้แสดงความจำเป็นที่ต้องกระทำ

   You must hand your homework in tomorrow.

2. ใช้ในการให้คำแนะนำหรือการสั่งกับตัวเราเองหรือกับบุคคลอื่นเช่น

   He really must stop drinking.

   You must sit there for two hours.

   You mustn’t talk in the classroom.

3. เราใช้ have to แทน must ได้

ความแตกต่างระหว่างการใช้ must และ have to

must   เป็นการสั่งความจำเป็นมาจากบุคคลที่กำลังพูดหรือกำลังฟัง

have to พูดถึงความจำเป็นที่มาจากภายนอกบางทีอาจจะเพราะว่ากฎหมาย

กฏระเบียบหรือเป็นข้อตกลงเช่น

   I must go home now. It’s going to rain soon.

   You must stop smoking.

   I have to stop smoking because I’m sick.

mustn’t ใช้บอกบุคคลไม่ให้ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้

   haven”t got to, don’t have to ใช้พูดในบางสิ่งที่ไม่สำคัญเช่น

   You mustn’t tell Dang. มีความหมายว่า (Don’t tell Dang.)

   You don’t have to tell your wife. หมายความว่า

   (You can if you like, but it is not necessary.)

4. ใช้ must เมื่อพูดถึงสิ่งที่เราแน่ใจเช่น

   The boy keeps crying. He must be really sick.

need   เป็นได้ทั้งกริยาช่วยและกริยาแท้

1. เมื่อใช้เป็นกริยาแท้ need + to +V1

   He needs to clean his car.

   You need to water the flowers.

ถ้าต้องการทำเป็นประโยคปฎิเสธและประโยคคำถาม ให้เอา Verb to do มาช่วย

   You don’t need to help him.

   Do we need to reserve the room?

2.เมื่อใช้เป็นกริยาช่วยเราไม่ค่อยใช้เท่าไหร่ซึ่งส่วนใหญ่จะเห็นการใช้

needn’t เช่น

   You needn’t explain. I understand.

3. การใช้ needn’t + have +V3 แสดงถึงการกระทำที่ไม่จำเป็นต้องทำในอดีตแต่ทำไปแล้วเป็นการเสียเวลาเปล่า

   Your mother needn’t have cooked for us. We ate out.

dare แปลว่า “กล้า “เป็นได้ทั้งกริยาช่วยและกริยาแท้

1. เป็นกริยาแท้ dare + to +V1และเมื่อต้องการทำเป็นประโยคปฎิเสธ

และประโยคคำถามให้เอา Verb to do มาช่วยเช่น

   She dare to say what is right.

   I doesn’t dare to tell him the truth.

2. เป็นกริยาช่วยเราไม่นิยมใช้เป็นประโยคบอกเล่าแต่เราจะใช้ daren’t

กับคนบางคนไม่กล้าทำบางสิ่งบางอย่างในขณะที่พูด

   I daren’t look.

   I daren’t touch it.

ought แปลว่า “ควรจะ” มีหลักการใช้ดังนี้

1.ใช้ ought ตามด้วย to เสมอใช้ในการแนะนำสิ่งที่ควรทำให้กับคนอื่นรวมทั้งตัวเราเองด้วยมีความหมาย

ใกล้เคียงกับคำว่า Should เช่น

   I really ought to teach her English.

   People ought not to cross the road over there.

2.ใช้ ought to+ have +V3 พูดถึงสิ่งที่ควรทำในอดีตแต่ไม่ได้ทำ

   You ought to have phoned him yesterday.

used to แปลว่า “เคย”

ปัจจุบันเราไม่นิยมใช้ used to ในรูปแบบของกริยาช่วยแล้ว

เราใช้เฉพาะเป็นกริยาแท้พูดถึงสิ่งที่ทำเป็นนิสัยในอดีต

ซึ่งปัจจุบันได้หยุดไปแล้วเช่น

   I used to eat a lot.

   She used to be shy.

เมื่อเป็นประโยคคำถามและประโยคปฎิเสธเราจะเอา Verb to do เข้ามาช่วย

เมื่อเอา Verb to do จะต้องเปลี่ยน use ให้เป็นกริยาช่องที่ 1

   Did you use to have a dog?

   I didn’t use to watch the news. (เป็นประโยคปฎิเสธเรานิยมใช้ never used to )

   I never used to watch the news.

(be) used to +noun / ing แปลว่า “เคยชิน”

   I am used to driving at night.

   She is used to the cold weather.

The Verb To Be: Forms,
Examples and Grammar Exercises

The verb “to be” is one of the most common verbs in the English
language. It has many different forms.

The verb “to be” is one of the most common verbs in the English language. It has many different forms.

Click Here for Step-by-Step Rules, Stories and Exercises to Practice All English Tenses

The forms of
the verb “to be”

When?

Who?

Form

Example

Base form

be
It can

be

simple.

Simple Present
I
am
I

am

here.

You
are
You

are

here.

He/She/It
is
She

is

here.

We
are
We

are

here.

They
are
They

are

here.

Simple Past
I
was
I

was

here.

You
were
You

were

here.

He/She/It
was
She

was

here.

We
were
We

were

here.

They
were
They

were

here.

Simple Future
I
will be
I

will be

here.

You
will be
You

will be

here.

He/She/It
will be
She

will be

here.

We
will be
We

will be

here.

They
will be
They

will be

here.

Progressive form

being
He is

being

unusual.

Perfect from

been
It has

been

fun.

The verb “to be” also has many different meanings.

The following are the most important ones.

The meanings
of the verb “to be”

1.
Exists.

is

a rabbit inside.

There

is

nothing in the fridge.

There

is

a
problem…

There

is

a
difference.

Therea rabbit inside.Therenothing in the fridge.Therea problem…Therea difference.

2.
Happens.

is

tonight.

The meeting

is

down the hall.

Come, it

is

over there.

The partytonight.The meetingdown the hall.Come, itover there.

3.
Located.

is

at school.

She

is

home.

The food

is

on the table.

Sheat school.Shehome.The foodon the table.

4.
Shows identity.

is

Alexis and this

is

Bob.

He

is

a
singer.

He

is

not

a singer.

SheAlexis and thisBob.Hea singer.Hea singer.

5.
Shows a quality.

is

beautiful.

It

is

stinky.

This

is

dangerous.

Shebeautiful.Itstinky.Thisdangerous.

(helping verb)
The verb “to be” as an auxiliary verb(helping verb)

Auxiliary verbs are verbs that are used together with the main
verb of the sentence to express the action or state.

Main
verb + auxiliary verb = complete idea

The verb “to be” can be used as an auxiliary
verb to express 

ongoing

(continuing) actions.

For example:

Anna

is

eating

a
sandwich.

“Eating” = the main verb.

“Is” = an auxiliary (helping) verb.

“is eating” (a complete idea) = the eating is IN PROGRESS.

More examples:

Kayla

is

walking

home with her friends.

Justin and Ethan

are

watching

a movie.

I

am

trying

to
get some sleep.

The verb “to be”
in passive sentences

The verb “to be” is used together with the third form of the verb (V3)
in passive sentences.

For example:

ACTIVE: I eat an apple.

PASSIVE: The apple

is

eaten

.

“Eaten” = the main verb (in the third form – V3).

“Is” = an auxiliary (helping) verb.

“is eaten” (a complete idea) = the subject of the sentence (the apple)
is affected by the action.

More examples:

People buy cars. –> Cars

are

bought

.

Someone turned on the light. –> The light

was

turned on

.

He will clean the house. –> The house

will be

cleaned

. 

Progressive Forms of the verb “to be”

The
progressive form of the verb “to be” is “being.”

This means the action is

ongoing

(continuing).

Examples:

The little boy is

being

naughty.

She was

being

rude, but then she apologized.

They are

being

tricked.

Perfect Forms of the verb “to be”

The
perfect form of the verb “to be” is “been.”

This means the action is

complete

(finished).

Examples:

The little boy has

been

naughty.

She has

been

rude, but now she apologizes.

They have

been

tricked.

Grammar Exercises

Exercise
01

Exercise
02

Please share this page with others:

The verb “to be” also has many different meanings.The following are the most important ones.Auxiliary verbs are verbs that are used together with the main verb of the sentence to express the action or state.The verb “to be” can be used as an auxiliary verb to express(continuing) actions.Annaa sandwich.”Eating” = the main verb.”Is” = an auxiliary (helping) verb.”is eating” (a complete idea) = the eating is IN PROGRESS.Kaylahome with her friends.Justin and Ethana movie.to get some sleep.The verb “to be” is used together with the third form of the verb (V3) in passive sentences.ACTIVE: I eat an apple.PASSIVE: The apple”Eaten” = the main verb (in the third form – V3).”Is” = an auxiliary (helping) verb.”is eaten” (a complete idea) = the subject of the sentence (the apple) is affected by the action.People buy cars. –> CarsSomeone turned on the light. –> The lightHe will clean the house. –> The houseThe progressive form of the verb “to be” is “being.”This means the action is(continuing).The little boy isnaughty.She wasrude, but then she apologized.They aretricked.The perfect form of the verb “to be” is “been.”This means the action is(finished).The little boy hasnaughty.She hasrude, but now she apologizes.They havetricked.