[Update] [แปลเพลง] 夜は眠れるかい？ by flumpool | die out แปลว่า – NATAVIGUIDES

ในที่สุดก็แปลเสร็จ

เคยคิดไว้ว่าอยากจะแปลเพลงนี้
เพราะชอบ และเป็นเพลงประกอบอนิเมของการ์ตูนที่ชอบ
นั่นก็คือ การ์ตูนเรื่อง Ajin (亜人) นั่นเอง

ช่วงที่เห่อใหม่ ๆ ก็รู้สึกอยากแปลมาก อยากรู้ความหมาย
แต่ยังไม่มีเนื้อเพลงที่น่าเชื่อถือโผล่ออกมา เพราะว่าอัลบั้มยังไม่วาง

พออัลบั้มวาง ก็เป็นช่วงที่ความเห่อลดลง
บวกกับเป็นช่วงที่มีอย่างอื่นให้โฟกัส ก็เลยลืม ๆ ไป

เมื่อวานตอนค่ำ ๆ ถึงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเคยอยากแปลเพลงนี้
และตอนนี้ซิงเกิ้ลก็วางแล้ว เนื้อเพลงย่อมมาแล้วแน่นอน
พอคิดได้แบบนั้นก็ลงมือแปลเลยทันทีจนเสร็จ

ได้ออกมาประมาณนี้ล่ะค่ะ

คำแปลไทยเพลง 夜は眠れるかい? (Yoru wa Nemureru kai?)
จาก Ajin’s Movie Theme Song

ศิลปิน : flumpool
เนื้อร้อง : Yamamura Ryuta    
ทำนอง : Sakai Kazuki

 

 

深く眠れるかい？
Fukaku nemureru kai?
หลับลึกดีรึเปล่า?

傷は癒せたかい？
Kizu wa iyaseta kai?
แผลหายดีแล้วหรือยัง?

夜が寂しいからって無理して誰かを愛さないで
Yoru ga sabishii karatte murishite dareka o aisanaide
อย่ารักใครจนเกินไป เพียงเพราะกลางคืนมันเหงา

.

夢を見る事だって
Yume o miru koto datte
ที่มองเห็นความฝัน

咽び泣く事だって
Musebinaku koto datte
ที่สะอึกสะอื้น

知りもしないまま死んでみたって
Shirimoshinai mama shinde mitatte
ผมเคยลองตายไปทั้งที่ไม่รู้อะไรเลย

.

上手に隠れたかい？
Jyouzu ni kakureta kai?
ซ่อนแอบเก่งรึเปล่า?

息は潜めたかい？
Iki wa hisometa kai?
กลั้นเสียงหายใจได้รึยัง?

今が苦しいからって無理して自分を変えないで
Ima ga kurushii karatte murishite jibun o kaenaide
อย่าเปลี่ยนตัวเองจนเกินไป เพียงเพราะตอนนี้มันทรมาน

.

勇敢な蛮人だって
Yuukan na banjin datte
เป็นคนเถื่อนผู้กล้าหาญ

悩める子羊だって
Nayameru kohitsuji datte
เป็นลูกแกะขี้กังวล

回り道して生きているって
Mawarimichishite ikite irutte
ผมใช้ชีวิตอ้อมค้อมมาโดยตลอด

.

目立たないように
Medatanai youni
เพื่อที่จะไม่เด่นสะดุดตา

堪えられるように
Taerareru youni
เพื่อที่จะสามารถทนได้

思考回路はまだ　止めないように
Shikoukairo wa mada tomenai youni
เพื่อให้รูปแบบความคิดไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่

.

今宵、RUN AWAY RUN A WAY　嘘みたいだ
Koyoi, RUN AWAY RUN A WAY  uso mitai da
คืนนี้ ได้แต่วิ่งหนี วิ่งหนี เหมือนเป็นเรื่องโกหก

誰かこの手　掴んでくれよ
Dareka kono te tsukandekure yo
ใครก็ได้ ช่วยกุมมือนี้เอาไว้ที

見えない明日は来なくていい
Mienai asu wa konakute ii
ถึงจะไม่มีวันพรุ่งนี้ที่มองไม่เห็นก็ไม่เป็นไร

今はただ 　眠りたい
Ima wa tada nemuritai
ตอนนี้ผมแค่อยากนอนให้หลับก็เท่านั้น

.

呼べば聴こえてるかい？
Yobeba kikoeteru kai?
ถ้าเรียกจะได้ยินรึเปล่า?

歩き始めるかい？
Aruki hajimeru kai?
เริ่มออกเดินแล้วรึยัง?

心砕かれたって無理して虚勢を張ってんだ
Kokoro kudakaretatte murishite kyosei o hatten da
แกล้งตบตาคนอื่นอย่างไร้เหตุผล เพียงเพราะหัวใจแตกสลาย

.

鼓動を打ち鳴らそうぜ
Kodou o uchinarasouze
หอบหายใจสิ

声を張り上げようぜ
Koe o hariageyouze
เปล่งเสียงออกมาสิ

ウザい世間に見せつけるように
Uzai seken ni misetsukeru youni
แสดงให้โลกที่น่ารำคาญนี้เห็นซะ

.

止まらないように
Tomaranai youni
เพื่อที่จะไม่หยุดนิ่ง

揺るぎないように
Yuruginai youni
เพื่อที่จะไม่สั่นคลอน

自分自身はまだ　捨てないように
Jibunjishin wa mada sutenai youni
เพื่อที่จะได้ไม่ทิ้งความเป็นตัวของตัวเองไป

.

今宵、LIVE AND DIE LIVE AND DIE　夢みたいな
Koyoi, LIVE AND DIE LIVE AND DIE  yume mitai na
คืนนี้ เดี๋ยวอยู่ เดี๋ยวตาย คล้ายเป็นความฝัน

子守唄を　歌ってくれよ
Komoriuta o utatte kure yo
ช่วยร้องเพลงกล่อมผมทีสิ

儚い朝は来なくていい
Hakanai asa wa konakute ii
ถึงจะไม่มียามเช้าที่ไม่แน่นอนก็ไม่เป็นไร

もう少し　眠りたい
Mou sukoshi nemuritai
ผมแค่อยากนอนให้หลับอีกซักนิด

.

生きる術とは？クソみたいな
Ikiru sube to wa? kuso mitai na
วิธีอยู่รอดน่ะเหรอ? อย่างกับเรื่องโกหกแน่ะ

愛情　友情　押し付けんじゃねぇよ
Aijyou yuujyou oshitsuken jyane yo
ความรัก มิตรภาพ ก็ไม่ได้ฝืน(จะมี)หรอกนะ

悔し泣いて　口遊んだ歌は　誰の歌だろう？
Kuyashinaite kuchizusanda uta wa dare no uta darou?
เพลงที่ร้องทั้งน้ำตาแห่งความเสียใจ คือเพลงของใครกัน?

.

今宵、RUN AWAY RUN A WAY　嘘みたいだ
Koyoi, RUN AWAY RUN A WAY  uso mitai da
คืนนี้ ได้แต่วิ่งหนี วิ่งหนี เหมือนเป็นเรื่องโกหก

誰かこの手　掴んでくれよ
Dareka kono te tsukandekure yo
ใครก็ได้ช่วยกุมมือนี้เอาไว้ที

見えない明日は来なくていい
Mienai asu wa konakute ii
ถึงจะไม่มีวันพรุ่งนี้ที่มองไม่เห็นก็ไม่เป็นไร

今はただ 　眠りたい
Ima wa tada nemuritai
ตอนนี้ผมแค่อยากนอนให้หลับก็เท่านั้น

.

LIVE AND DIE LIVE AND DIE　夢みたいだ
LIVE AND DIE LIVE AND DIE  yume mitai da
เดี๋ยวอยู่ เดี๋ยวตาย คล้ายเป็นความฝัน

.

眠りたいだけさ
Nemuritai dake sa
แค่อยากนอนให้หลับเท่านั้น

.

LIVE AND DIE LIVE AND DIE　夢みたいだ
LIVE AND DIE LIVE AND DIE  yume mitai da
เดี๋ยวอยู่ เดี๋ยวตาย คล้ายเป็นความฝัน

.

眠りたい
Nemuritai
อยากนอนหลับไป

—————
Credit :
Kanji : j-lyric.net
Romanji & แปลไทย : biscuit cookie (https://biskie.wordpress.com)
Date : 23 Feb 2016 (Tue)

เพราะว่าอยากมีคำแปลที่เป็นของตัวเองเก็บเอาไว้
ดังนั้นจึงได้แปลออกมา แล้วเอามารวมไว้ในบล๊อกนี้

หากมีข้อผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ m(_ _)m
แล้วก็สามารถทักท้วงเพื่อทำการแก้ไขได้เลยค่ะ

พูดตรง ๆ คือรู้สึกเกรงใจแฟนคลับ flumpool ฮ่ะๆๆ ^^;
แบบว่าเราเองก็ไม่ได้แปลเก่งอะไรมากมาย แต่ก็ยังอยากจะแปลอีก ><
ถ้ามันไม่ make sense ยังไงก็ขอโทษด้วยนะค๊าาาา m(_ _)m

ประโยคที่เราไม่มั่นใจเลยว่าแกะ romanji ถูกมั้ย คือประโยคนี้ค่ะ 心打ち砕かれたって แกะได้ว่า Kokoro uchikudakaretatte ซึ่งตอนฟัง เราไม่ได้ยินคำว่า -chi เลยอ่ะ!! ได้ยินเป็น kokoro uta- แล้วคือในคันจิมันเป็น -chi ไง ก็เลยไม่มั่นใจว่าแกะถูกมั้ย (T_T)  ตรงนี้แก้ไขแล้วน๊าาา สรุปว่ามันคือคำว่า 心砕かれたって (kokoro kudakaretatte) ล่ะค่ะ ต้องขอขอบคุณคอมเม้นท์ที่ทักท้วงเข้ามา เลยทำให้เราได้กลับมาเช็คเนื้อเพลงใหม่และฟังเทียบกันอีกครั้ง ขอบคุณมากเลยค่าาาา 🙂 แล้วก็ต้องขอโทษในความสะเพร่าของเราเองด้วยนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ m(_ _)m

เป็นเพลงที่ร้องเร็วมาก ริวตะรัวคำเลยทีเดียว ฟังไม่ค่อยทัน .. งืออออ

ส่วนความหมายของเพลง
เราคิดว่าพูดถึงตัวเอกของเรื่อง ซึ่งคือ Nagai Kei คุง

ตอนฟังนี่ ภาพเคคุงตอนหนีตายจากนักล่าอาจินผุดขึ้นมาในหัวเลย
รวมถึงพวกนิสัยทั้งดีและไม่ดีของเค้าที่แสดงออกมาด้วย

ท่อนที่บอกว่า “ผมใช้ชีวิตอ้อมค้อมมาโดยตลอด” นี่มันใช่เลย เคคุงชัด ๆ!!
ท่อนถัดจากนั้นก็ด้วย ที่พูดถึงการทำบางสิ่งเพื่อให้เกิดผลบางอย่าง
เป็นผลที่ได้ประโยชน์เข้าตัวเอง .. คือมันเคคุงมาก ๆ 555

แต่ว่าท่อนที่เราชอบที่สุดคือ

LIVE AND DIE LIVE AND DIE　夢みたいだ

ท่อนนี้คือแบบ.. นี่มัน! อาจิน!!!!!

เหมือนเป็นความรู้สึกของเคคุงตอนที่ยอมรับตัวเองแล้วว่าเป็นอาจิน
ที่เมื่อบาดเจ็บสาหัสแต่อยากหนีให้รอดก็จำเป็นต้องตายเพื่อฟื้นตัว
แต่อีกใจนึงก็ยังเป็นมนุษย์ที่กลัวความตาย ถึงแม้จะรู้ว่าตัวเองไม่ตายจริง ๆ ก็ตาม

คือมันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นความฝันเนอะ ตาย ๆ ฟื้น ๆ ไรงี้
แล้วคิดดูว่าต้องทำตัวเองให้ตายเพื่อจะได้ฟื้นคืนสภาพ
ถึงจะเป็นอาจินที่เป็นอมตะ แต่การฆ่าเนี่ย มันโหดร้ายนะ
ไม่ว่าคนที่ฆ่าจะคือตัวของตัวเองหรือไม่ก็ตาม

เพราะงั้น คำว่า 眠る (nemuru) ที่อยู่ในเพลงนี้(แต่เปลี่ยนรูปตามไวยากรณ์)น่ะ
เราคิดว่ามันอาจสื่อถึงความหมายที่แปลว่า “ตาย” ได้ด้วย

眠りたい แปลว่า อยากนอนให้หลับ
แต่สำหรับ อาจิน เราคิดว่ามันหมายถึง อยากตายได้จริง ๆ ซะที อะไรแบบนั้น

ถ้าการเป็น อาจิน ถ้าการเป็นอมตะ มันจะทรมานขนาดนี้
ขอผมสามารถตายได้เหมือนคนธรรมดาทั่วไปดีกว่า
เคคุงคงอยากบอกแบบนั้น .. คิดว่านะ

การ์ตูนเรื่อง อาจิน มีบรรยากาศสีดำ ๆ เหมือน โตเกียวกูล เลย
แต่เราว่าอาจินดาร์กกว่า โหดร้ายกว่า ดิบเถื่อนกว่า
แต่ให้คะแนนเนื้อเรื่องที่เสียดสีสังคมมนุษย์ในระดับดีพอ ๆ กัน ฮ่ะๆ

ขอแนะนำให้อ่านนะ สองเรื่องนี้
เพราะคนแปลไทยคนเดียวกัน ดังนั้นคำแปลจึงดีมาก ฮ่าๆๆๆ /อวยสุดๆ

อีกทั้งเพลงประกอบอนิเมก็ดีงามมากทั้งสองเรื่องเช่นกัน ❤

**พื้นที่โฆษณา**

เพลงประกอบเมะ Tokyo Ghoul ที่เราชื่นชอบ
ชื่อเพลงว่า unravel โดย TK from 凛として時雨
จิ้มเข้าไปฟังและอ่านคำแปลได้ ตรงนี้ เลยจ้าาาา 😀

Share this:

• Twitter

• Facebook

• Tumblr

Like this:

Like

Loading…

 

“ใครคือ เจมส์ บอนด์ ที่ดีที่สุด”

 

นี่เป็นคำถามโลกแตกที่นอกจากไม่มีคำตอบตายตัว ยังสันนิษฐานได้ไม่ยากว่า คำตอบที่ได้ก็คงไม่ค่อยจะตรงกัน และตัวแปรก็น่าจะเกี่ยวพันกับการที่นักดูหนังคนนั้นๆ เติบโตมากับการขึ้นครองราชย์ของใคร (ฌอน คอนเนอรี, จอร์จ เลเซนบี, โรเจอร์ มัวร์, ทิโมธี ดาลตัน, เพียร์ซ บรอสแนน หรือ แดเนียล เคร็ก) รวมถึงนักแสดงคนนั้นๆ ปรากฏตัวในหนัง ตอนที่โอเคหรือไม่

 

และในขณะที่ ฌอน คอนเนอรี ผู้ล่วงลับน่าจะเป็น ‘007’ ที่ได้รับเสียงโหวตแน่นหนากว่าเพื่อน ส่วนหนึ่งเพราะเขาแสดงนำในหนัง ตอนที่ใครๆ ยกย่องว่าครบเครื่อง () อีกทั้งบุคลิกภาพและฝีไม้ลายมือทางการแสดงของคอนเนอรีก็ยังเป็นส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างพระเอกนักบู๊ หนุ่มเจ้าเสน่ห์ และสายลับเจ้าสำอาง เหนืออื่นใด เขาสร้างเบ้าหลอมของความเป็น เจมส์ บอนด์ ที่ใครก็ตามที่มาทีหลังล้วนถูกนำไปเทียบเคียง

 

แต่ก็น่าเชื่อว่าหลังจาก เจมส์ บอนด์ ลำดับที่ 25 และเป็นตอนล่าสุด ผ่านการรับรู้ของผู้ชม คำถาม (ที่ไม่เป็นแก่นสารเท่าไรนัก) ข้างต้นน่าจะยิ่งนำไปสู่การอภิปรายถกเถียงที่เข้มข้นดุเดือดมากขึ้นว่า ใครคือ เจมส์ บอนด์ ที่ดีที่สุด

 

 

ย้อนกลับไปเมื่อครั้งที่ชื่อของแดเนียล เคร็ก ถูกประกาศให้เป็นผู้สืบทอดคาแรกเตอร์ เจมส์ บอนด์ ถัดจาก เพียร์ซ บรอสแนน หลายคนคงจำได้ว่าแฟนพันธุ์แท้ที่รู้สึกว่าตัวเองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของตัวละครนี้ล้วนร้องยี้ไปตามๆ กัน ทั้งในความไม่มีเสน่ห์ดึงดูด หรือแม้กระทั่งความจืดชืดของแดเนียล เคร็ก เมื่อเทียบกับบอนด์คนก่อนๆ แถมเขายังมีผมสีบลอนด์ซึ่งผิดธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบทอดกันมา (และมันดูเป็นผู้ร้ายมากกว่าพระเอก) หรืออีกนัยหนึ่ง นอกจากเคร็กจะไม่ได้เริ่มต้นจากศูนย์ จุดสตาร์ทของเขายังอยู่ในตำแหน่งติดลบ

 

แต่หลังจาก 15 ปีผ่านพ้นไป พร้อมกับหนัง ในรัชสมัยของเขาสิริแล้ว 5 เรื่อง สามารถพูดได้เต็มปากว่าคำครหาและเสียงติฉินนินทาข้างต้นก็มลายหายไปปลิดทิ้ง และมันแปรเปลี่ยนไปเป็นการร่ำลาด้วยความอาลัยอาวรณ์ เพราะเป็นที่รับรู้โดยทั่วกันว่า คือ ‘ซีเคร็ตเซอร์วิส’ หรือปฏิบัติการลับในสมเด็จพระราชินีนาถครั้งสุดท้ายของเคร็ก และพระเอกของเราแทบไม่เหลืออะไรให้ต้องพิสูจน์อีกแล้วทั้งในแง่ทักษะการแสดง และในแง่การเป็นเจมส์ บอนด์ ที่แฟนๆ ให้การยอมรับอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง

 

จะว่าไปแล้ว ความได้เปรียบของแดเนียล เคร็ก มากกว่านักแสดงคนอื่นๆ ก็ตรงที่เขาไม่ได้แค่มารับช่วงต่อคาแรกเตอร์เจมส์ บอนด์ ทว่าหนังเรื่อง(2006) คือการรีบู๊ต หรืออีกนัยหนึ่ง เป็นเสมือนการล้างไพ่ครั้งมโหฬาร และมันมีส่วน (ไม่มากก็น้อย) ช่วยให้เคร็กไม่ต้องแบกรับเงื่อนไข ขนบแบบแผนที่ตกทอดกันมายาวนานจนเริ่มเทอะทะมากขึ้นเรื่อยๆ (เช่น หนังจะต้องเปิดด้วยปฏิบัติการสั้นๆ ของบอนด์ ฉากไตเติลที่แนะนำตัวละคร เพลงที่มักจะต้องใช้ชื่อเดียวกับหนัง ฉากหยอกล้อเชิงชู้สาวกับมิสมันนีเพนนี เลขาของเอ็ม ฉากที่เอ็มมอบหมายภารกิจให้กับบอนด์ ฉากที่บอนด์ถูกส่งไปพบคิวซึ่งจะคอยแนะนำของเล่นหรือแก็ดเจ็ตนานัปการ ตามด้วยการเดินทางท่องโลก อันส่งผลให้หลายครั้งโดนค่อนขอดว่าเป็นหนังแนะนำสถานที่ท่องเที่ยว) และสามารถไปต่อได้ในวิถีทางของตัวเองที่ไม่รุ่มร่ามเกินไปนัก

 

 

แต้มต่ออีกอย่างของแดเนียล เคร็ก เมื่อเทียบกับบรรดาเจมส์ บอนด์ ผู้ซึ่งมาทีหลัง ฌอน คอนเนอรี คนอื่นๆ ก็ตรงที่หนังแต่ละเรื่องไม่ได้จบอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดในตอน แต่ทั้งห้าภาคเรียงกันมาดังนี้(2006), (2008), (2012), (2015) และ (2021) ถูกออกแบบให้เกาะเกี่ยวกันภายใต้โครงสร้างการเล่าเรื่องที่อาจจะมองได้ว่าเป็น ‘Rise and fall’ หรือการเริ่มต้นและสิ้นสุด การแจ้งเกิดและการแตกดับของ เจมส์ บอนด์

 

และอย่างหนึ่งที่สามารถสรุปได้แน่ๆ ก็คือ สิ่งที่เรียกว่าเป็น ‘เส้นทางอาชีพ’ ของเจมส์ บอนด์ระหว่างนี้ ไม่น่าจะนำพาให้เขาลงเอยด้วยการเป็นพนักงานดีเด่นของบริษัทด้วยประการทั้งปวง หรืออันที่จริง ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับ MI6 หรือหน่วยสืบราชการลับอังกฤษอยู่ในสภาพระหองระแหงนับตั้งแต่วันแรกที่เจ้าตัวได้รับการโปรโมตขึ้นเป็นสายลับที่มีรหัสนำหน้าด้วยเลข ‘00’ (ซึ่งแปลว่าได้รับอนุญาตให้ฆ่าคนได้) เขาถึงกับถูกสั่งพักงานในช่วงต้นของ Spectre และถ้าหากจะไม่เป็นการเปิดเผยเนื้อหาเกินไป บอนด์ของเราในหนังเรื่อง ก็อยู่ในสถานะจารชนแปรพักตร์

 

หรือเมื่อลองนึกย้อนทบทวน แฟนพันธุ์แท้เจมส์ บอนด์คงจะระลึกชาติได้ว่าในหนังเรื่อง เอ็ม (จูดี้ เดนช์) เจ้านายโดยตรงของบอนด์เคยพูดทำนองว่าบอนด์ไม่สมควรได้รับการอัปเกรดเร็วขนาดนี้ หรืออีกนัยหนึ่งมันคือความผิดพลาด อันนำมาซึ่งประโยคอวดดีของบอนด์ที่เอ่ยทำนองว่า ยังไงๆ อายุขัยของสายลับรหัส ‘00’ ก็สั้นอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น “ความผิดพลาดครั้งนี้ก็คงกินเวลาไม่นานนัก”

 

แต่ว่าไปแล้ว ความเป็นคนนอกคอกและทำตัวแตกแถวของบอนด์ก็ไม่ได้เป็นแรงเสียดทานเพียงอย่างเดียวของตัวละคร ย้อนกลับไปตั้งแต่ตอน คำถามที่ผู้สร้างโยนใส่ตัวละครและรวมถึงผู้ชมให้ช่วยกันครุ่นคิดก็คือ เจมส์ บอนด์ ซึ่งเป็นสายลับยุคสงครามเย็นยังคงเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกับโลกศตวรรษที่ 21 และโดยเฉพาะช่วงหลังเหตุการณ์ 11 กันยายน 2001 อย่างไร เพราะระเบียบโลกเปลี่ยนไปแล้วแบบหน้ามือหลังมือ ระบบการจารกรรมข้อมูลผ่านสายลับเป็นเรื่องล้าหลัง เทคโนโลยีทำให้เจมส์ บอนด์ และหน่วยงานคร่ำครึโบราณอย่าง MI6 เป็นไดโนเสาร์ที่กำลังสูญพันธุ์

 

 

โดยปริยาย อย่างหนึ่งที่ดูเหมือนเกาะกุมความรู้สึกของเจมส์ บอนด์ เวอร์ชันแดเนียล เคร็ก ตลอดเวลา ไม่ว่าเจ้าตัวจะแสดงออกมาตรงๆ หรือไม่ ก็คือความเคลือบแคลงสงสัยในการดำรงอยู่ของตัวเอง และไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุผลนี้หรือไม่อย่างไร ตลอดสิบห้าปีและหนังห้าภาคที่ผ่านพ้นไป คนดูได้เห็นบอนด์ปลดระวางตัวเองถึงสองครั้งสองครา (ซึ่งก็แปลความได้ว่าเขาก็ไม่ได้คิดถึงหรือห่วงหาอาทรหน้าที่การงานของตัวเองนัก) อีกทั้งข้อน่าสังเกตก็คือ บรรดาปฏิบัติการทั้งหลายแหล่ของเขาก็ไม่ใช่ ‘Business as usual’ หากมักจะมีเรื่องส่วนตัวเข้าไปปะปนเกี่ยวข้อง

 

แต่พูดอย่างถึงที่สุดจริงๆ ส่วนที่ทำให้เจมส์ บอนด์ของแดเนียล เคร็ก ผิดแผกแตกต่างจากบอนด์คนอื่นๆ อย่างมีนัยสำคัญ และเป็นสิ่งที่ผู้สร้างฟูมฟักมาตั้งแต่ตอนแรก และขึ้นถึงจุดพีกใน ก็คือการพลิกให้พวกเราได้เห็นอีกด้านหนึ่งของตัวละครนี้ ซึ่งไม่ใช่โหมดพยัคฆ์ร้ายสายลับ ทว่าเป็นปุถุชนคนธรรมดาที่รู้ร้อนรู้หนาว รู้สึกรู้สม ผิดหวังสมหวัง แอบซ่อนอดีตที่เจ็บปวดขื่นขม และในช่วงที่เจ้าตัวพลั้งเผลอ ผู้ชมก็ได้รับรู้ด้านที่อ่อนไหวเปราะบาง

 

ไม่มีข้อกังขาว่ากลไกดราม่าลักษณะดังกล่าวยังคงเป็นเชื้อเพลิงอันเร่าร้อนและทรงพลังของ และส่วนที่น่าเจ็บปวดขื่นขมเมื่อพิจารณาจากสิ่งที่หนังบอกเล่าในซีเควนซ์เปิดเรื่องก็ชวนให้สรุปได้อย่างหนึ่งว่า คนที่ทั้งชีวิตอยู่กับความลับ การปิดบังอำพราง ความหวาดระแวง ความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจและการหักหลังอย่าง เจมส์ บอนด์ คงจะไม่มีวันได้พบเจอกับชีวิตที่สงบสุข แม้ดูเหมือนว่าสิ่งนั้นจะอยู่เพียงแค่เอื้อมคว้า หรือพูดง่ายๆ เขาเป็นตัวละครที่ถูกสาปให้ไม่มีตอนจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง

 

สถิติตัวเลขอย่างหนึ่งที่ควรบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรก็คือ เป็นหนัง ที่กินเวลาฉายยาวนานที่สุดถึง 163 นาที ซึ่งจะว่าไปแล้ว มันเป็นผลพวงจากการที่หนังของ แครี โจจิ ฟุกุนากะ พยายามรวบรวบหลายสิ่งเข้าไว้ด้วยกัน

 

 

เรียงกันมาคร่าวๆ ได้ตั้งแต่การตระเตรียมให้ตัวหนังเป็นเสมือนงานเลี้ยงอำลาอาลัยเจมส์ บอนด์ ของเคร็กในฐานะที่มันจะเป็นการปรากฏตัวครั้งสุดท้าย การบอกเล่าปฏิบัติการล่าสุดซึ่งก็ซับซ้อนในตัวมันเอง หมายความว่าต้นสายปลายเหตุของความชั่วร้ายงวดนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับองค์การสเปกเตอร์โดยตรง และปะทุมาจากเส้นสนกลในของหน่วยสืบราชการลับของอังกฤษนั่นเอง การสอดแทรกมุกตลกและอารมณ์ขันเพื่อให้หนังไม่ดูตึงเครียดจนเกินไป และเมื่อพูดถึงแล้วก็พูดเลย ฉากปฏิบัติการร่วมระหว่างบอนด์กับซีไอเอฝึกหัดที่ชื่อพาโลมา (อนา เดออามาส) เป็นห้วงเวลาที่สนุกสนานครื้นเครง (ฉากที่ดีที่สุดได้แก่ตอนที่บอนด์หน้าแหกเมื่อคิดว่าตัวเองมีเสน่ห์ระดับที่ใครๆ อยากขึ้นเตียงด้วย) ขณะที่การเล่นกับความสับสนของการใช้รหัส 007 ซึ่งมีสถานะเป็นสมบัติผลัดกันชม ก็สร้างบรรยากาศทีเล่นทีจริง และแน่นอน ยังมีฉากแอ็กชันผาดโผนในหลากหลายรูปแบบ ทั้งการขับรถไล่ล่า ฉากชกต่อยกันด้วยหมัดลุ่นๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

 

ไหนๆ ก็ไหนๆ ปัญหาของ เป็นเรื่องของการจัดสรรปันส่วนที่มากไปน้อยไป ข้อสำคัญ ส่วนที่เรียกว่าองก์สามของหนังยืดยาดไปนิด อันส่งผลให้โมเมนตัมหรือแรงเหวี่ยงของหนังดูไม่หนักแน่นหรือสม่ำเสมอเท่าที่ควร ยิ่งเมื่อคำนึงว่าตัวร้ายของเรื่องงวดนี้ (รามี มาเล็ค) ไม่ได้มีรังสีอำมหิตหรือความวิปริตอย่างที่เรารู้สึกหรือสัมผัสได้เหมือนอย่างตัวร้ายในหนังเรื่อง ภารกิจกู้โลกครั้งสุดท้ายของบอนด์ก็เลยดูเจือจางลงไปเล็กน้อย

 

แต่ก็นั่นแหละ ทั้งหมดก็เป็นเรื่องที่ปลีกย่อยและยกประโยชน์ให้ได้ไม่ยากเมื่อคำนึงว่าในท้ายที่สุดแล้ว ผู้สร้าง กระทำในสิ่งที่ ‘ไม่เคยเป็นธรรมเนียมปฏิบัติในสารบบของหนัง ’ และเมื่อพินิจพิเคราะห์ในภาพรวม มันชวนให้สรุปได้ว่า ตลอดทั้งห้าตอนที่ผ่านพ้นไป คนทำหนังไม่ได้พยายามสร้างซูเปอร์ฮีโร่ที่ใครก็เอาชนะไม่ได้ แต่ทว่าเป็นตัวละครที่อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ของโลกที่เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดนิ่ง

 

และด้วยทัศนคติหรือวิธีคิดแบบนี้นี่เองที่ทำให้แฟนๆ เชื่อมั่นได้ว่า เจมส์ บอนด์ จะเป็นตัวละครที่ไม่มีวันตาย