[Update] หลักการใช้ Adjective ฉบับเข้าใจง่าย | การเรียงลําดับ adjective – NATAVIGUIDES

หลายคนที่ตั้งใจเข้ามาอ่านในหัวข้อนี้ (บางคนอาจจะหลงเข้ามาก็แล้วแต่) น่าจะรู้จักคำนาม (Noun) กันอยู่แล้ว แต่หากใครที่ยังงงๆอยู่ว่า Noun คืออะไร มีทำไม ไม่มีได้ไหม ลองกลับไปอ่านที่หัวข้อของคำนามก่อนนะครับ

เพราะว่าในหัวข้อนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องของ คำคุณศัพท์ (Adjective) ซึ่งไอ้เจ้า Adjective เนี่ย มีหน้าที่ในการขยาย Noun หรือ สรรพนาม (Pronoun) เพื่อให้รายละเอียดให้เห็นภาพชัดเจนขึ้นครับ

ตามหลักการแล้ว Adjective จะแบ่งออกได้เป็น 11 ประเภท

1. Descriptive Adjective (คุณศัพท์บอกลักษณะ) คือ คำที่ใช้บอกลักษณะของ Noun นั้น

• The rich man’s toys.
  ของเล่นของคนรวย ( rich ไปขยาย man มีความหมายได้ว่าคนรวย)

• You are a good student.
  เธอเป็นนักเรียนที่ดีนะ (good ไปขยาย student ว่าเธอเป็นนักเรียนแบบไหน)

• I have dark skin.
  ฉันมีสีผิวที่คล้ำ (dark ไปขยาย skin ว่าผิวมีสีอะไร)

• Happy meal.
  มื้ออาหารที่สุขสำราญ (happy ไปขยาย meal ว่ามื้ออาหารเป็นอย่างไร)

• His death made me feel sorry.
  การเสียชีวิตของเขาทำให้ฉัน(มีความรู้สึกที่)รู้สึกผิด (sorry ไปขยาย me ว่าฉันรู้สึกผิด นอกจาก sorry จะแปลว่าเสียใจแล้วยังสามารถแปลได้ว่า ที่รู้สึกผิดได้อีกด้วย)

• This is a red bag.
  นี่คือกระเป๋าสีแดง (red ไปขยาย bag ว่ากระเป๋าสีอะไร)

2. Proper Adjective (คุณศัพท์บอกสัญชาติ) คือ คำที่ใช้บอกสัญชาติของ Noun นั้น

• Do you learn Italian language?
  คุณเรียนภาษาอิตาเลี่ยนไหม? (Italian ขยาย language)

• Are you Thai?
  คุณเป็นคนไทยหรือเปล่า? (Thai ขยาย you)

** สังเกตดู Proper Adjective เมื่อนำมาใช้จะขึ้นต้นด้วยอักษรพิมพ์ใหญ่เสมอ

3. Quantitative Adjective (คุณศัพท์บอกปริมาณ) คือ คำที่ใช้บอกปริมาณของ Noun นั้น ว่ามีจำนวนแค่ไหน มากหรือน้อย

• How much is it?
  มันราคา(มาก)เท่าไร? (much ขยาย it จากประโยคเป็นการถามราคาส่วนใหญ่จะนิยมถามด้วย How much?)

• The little white rabbit.
  กระต่ายสีขาวตัวน้อย (ประโยคนี้มี Adjective อยู่สองที่ด้วยกัน นั่นคือ little และ white ซึ่งทั้งสองต่างก็ขยาย rabbit)

• ‘Cause all of me loves all of you. (ท่อนหนึ่งจากเพลง All of me ของ John Legend
  เพราะทั้งหมดของ(ใจ)ฉัน รักทั้งหมดที่เป็นเธอ (all ขยาย me และ you ด้วยเช่นกัน)

4. Numeral Adjective (คุณศัพท์บอกจำนวนแน่นอน) คือ คำที่ใช้บอกจำนวนที่แน่นอนของ Noun นั้น (อาจแบ่งได้เป็นการบอกจำนวน การบอกลำดับ และการบอกจำนวนเท่า)

• There are seven days in a week.
  มี 7 วันในหนึ่งสัปดาห์ (seven ขยาย days)

• Tom is the second son of his family.
  ทอมเป็นบุตรคนที่สองครอบครัวของเขา (second ขยาย son)

• The hand has five fingers.
  มือมี 5 นิ้ว (five ขยาย fingers)

5. Demonstrative Adjective (คุณศัพท์ชี้เฉพาะ) คือ คำที่ใช้ชี้เฉพาะของ Noun นั้น

• This year
  ปีนี้ (This ขยาย year เพื่อบอกว่าปีนี้นะ ไม่ใช่ปีอื่น)

• Those shoes are too expensive.
  รองเท้าคู่นั้นราคาแพง (Those ขยาย shoes เพราะรองเท้าไม่ได้แพงทุกคู่)

• That cat is so adorable.
  แมวตัวนั้นน่ารัก (That ขยาย cat)

**   this (นี้), that (นั้น) สองคำนี้ใช้กับนามเอกพจน์
these (นี้) ,those (นั้น)  สองคำนี้ใช้กับนามพหูพจน์

6. Interrogative Adjective (คุณศัพท์บอกคำถาม) คือ คำที่ใช้เพื่อให้ Noun นั้นเป็นคำถาม

• Where are you going?
  คุณกำลังจะไปไหนหรอ? (Where ขยาย you เพื่อให้เป็นประโยคคำถาม ถ้าไม่ใช่ประโยคทำถามเราจะใช้ You are going แปลว่าคุณกำลังจะไป)

• How many boys are there in the class?
  มีเด็กผู้ชายกี่คนในห้องนี้? (How ขยาย boys เพื่อทำให้เป็นประโยคคำถามและใช้กับ many เป็น How many เพื่อถามถึงจำนวน ประโยคตัวอย่างในข้อนี้มี Adjective หลายประเภทเลยครับ ลองหาดูนะครับว่ามีประเภทไหนบ้าง)

• What is your plan?
  คุณมีแผนอะไรบ้าง? (What ขยาย your plan)

** ส่วนมาก Interrogative Adjective จะหมายถึงคำที่ใช้ขึ้นต้นคำถามต่าง พวก WH Question เช่น what, where, why, whose, where, why, how, which

7. Possessive Adjective (คุณศัพท์บอกเจ้าของ) คือ คำที่ใช้บอกความเป็นเจ้าของ ของ Noun นั้น

• This is my pen.
  นี่คือปากกาของฉัน (my ขยาย pen บอกเพื่อให้รู้ว่าปากกาเป็นของใคร เป็นการแสดงความเป็นเจ้าของของปากกา)

• I like your hair.
  ฉันชอบผมของเธอ (your ขยาย hair เพื่อบอกให้รู้ว่าชอบผมของใคร)

• We have sold our house.
  พวกเราขายบ้านของพวกเราแล้ว (our ขยาย house เพื่อให้รู้ว่าขายบ้านใคร)

** อย่าสับสนกับเรื่อง Possessive Pronoun นะครับ จำไว้ว่า Possessive Pronoun สามารถใช้แทน noun ได้เลย แต่ Possessive Adjective ต้องมี noun หรือ pronoun ในประโยคด้วย

8. Distributive Adjective (คุณศัพท์แบ่งแยก) คือ คำที่ใช้กับ Noun เพื่อแยก Noun ออกจากกัน

• Each girl in our class is well-versed in music.
  เด็กหญิงแต่ละคนในห้องของพวกเรารอบรู้ในเรื่องของดนตรี (Each ขยาย girl ให้เห็นภาพว่าแต่ละคน)

• Either side is a narrow lane.
  ไม่ข้างใดก็ข้างหนึ่งเป็นซอยแคบ (Either ขยาย side โดยแบ่งคำว่า side ออกเป็นสองฝั่ง)

9. Emphasizing Adjective (คุณศัพท์เน้นความ) คือ คำที่ใช้เน้นให้ Noun ฟังดูมีน้ำหนักมากขึ้น

• I saw all this with my own eyes.
  ฉันเห็นทั้งหมดมาด้วยตาของฉันเลยแหละ (own ขยาย eyes เป็นการเน้นให้เห็นว่า กับตาของฉันเลยนะ แหม ฟังดูละคงต้องเชื่อเลยทีเดียว)

• He is a very good guy.
  เขาเป็นคนดีมากๆ (very ขยาย good guy เพื่อขยายว่าเค้าดีมากๆ ดีจริงๆนะ ดี๊ดี)

10. Exclamatory Adjective (คุณศัพท์บอกอุทาน) คือ คำที่ใช้ขยาย Noun เพื่อให้เป็นคำอุทาน

• What a surprise!
  เฮ้ยยย อะไรอ้ะ!!/ เซอร์ไพรส์จัง (เอา what มาขยาย surprise ฟังดูเป็นคำอุทานขึ้นมาเลยเนอะ)

• It’s amazing!
  น่าประหลาดใจจังเลย (amazing ขยาย it แต่อาจจะใช้กับอะไรดีเลิศก็ได้นะครับ เช่น เพื่อนบอกว่า “แกๆชั้นได้รางวัลตุ๊กตาทองแดง สาขาดาราวิ่งผ่านกล้องยอดเยี่ยม” แล้วเราจะบอกว่า ดีจังเลยยอดเยี่ยม เราสามารถบอกได้ว่า “It’s amazing!” ครับ)

11. Relative Adjective (คุณศัพท์สัมพันธ์) คือ คำที่ทำหน้าที่คล้ายคำเชื่อม หรือ conjunction แต่ในขณะเดียวกันก็ทำหน้าที่ขยาย Noun ตัวหลังด้วย

• This is the house that Jack built.
  นี่คือบ้านที่แจ็คสร้าง ( that ทำหน้าที่เชื่อมประโยค 1) นี่คือบ้าน และ 2) แจ็คสร้าง โดยthat ไปขยาย แจ็ค ว่าเขาสร้างอะไร นั่นคือเขาสร้างบ้าน)

โดยทั่วไปตำแหน่งของ Adjective จะสามารถวางในประโยคได้ด้วยกัน 2 ตำแหน่ง คือ

• วางไว้หน้าคำนามเพื่อขยายคำนามนั้นโดยตรง หรืออาจวางหลังนาม แต่นามนั้นจะต้องทำหน้าที่เป็นกรรมเท่านั้น เช่น That was a good
• วางไว้หลัง Verb to be เช่น It is lovely.

ถ้าพูดถึงในเรื่องของการสอบแล้ว ผมว่าอาจจะจำเป็นสำหรับที่ต้องมาจำว่า Adjective มีกี่ประเภท แต่ละประเภทเรียกว่าอะไร หมายความว่าอย่างไร แต่สำหรับเรื่องของการนำไปใช้แล้วผมว่าแค่เราทราบว่าคำๆนั้นมีเป็น Adjective แล้วเวลาจะเอาไปสื่อสารเราจะเอาไปใช้อย่างไร หรือวางตรงไหนของประโยคได้บ้าง ผมว่าส่วนนั้นสำคัญกว่าครับ

Adjective  (แอด’เจคทิฟว) หมายถึง คำที่ทำหน้าที่ขยายคำนามหรือคำสรรพนามเพื่อให้มีความสมบูรณ์มากขึ้น  เช่น คำที่แสดงจำนวน, แสดงความเป็นเจ้าของ, แสดงขนาด, รูปร่าง, น้ำหนัก, ความสูง, บอกสี, เชื้อชาติ, ภาษา เป็นต้น

คลิกอ่าน >> ประเภท adjective << ควรอ่านก่อน!

ตำแหน่งการวาง Adjectives (คำคุณศัพท์)

1.  adjective นำหน้าคำนาม
a beautiful woman,  a rich man

2. adjective อยู่หลัง linking verb (Verb to be , become , get , grow , feel , look , appear , seem , smell  etc. คำกิริยาเหล่านี้ต้องตามหลังด้วย Adjectives เสมอ

John looks smart.
Mary feels happy.

3. อยู่หลัง adjective หลายตัวด้วยกัน โดยขยายคำนาม หรือสรรพนามได้
old blue shirt
new black shoes

4. adjective อยู่หลังคำนามหรือคำสรรพนามที่เป็นกรรมของกิริยาบางคำ เช่น
like , get, make , etc.

You made me happy.

การเรียงลำดับ adjective (คำคุณศัพท์) กรณีที่มี adjective ที่ขยายคำนามหรือสรรพนามหลายตัว

การเปรียบเทียบคำคุณศัพท์
Comparison of Adjectives

1. Positive Degree  เป็นการเปรียบเทียบ adjective ขั้นธรรมดา  เพื่อแสดงความเท่าเทียมกันของบุคคล 2 คนหรือสิ่งของสองสิ่ง

รูปประโยคบอกเล่า  ใช้  as + adj + as
รูปประโยคปฏิเสธ ใช้  not + (so, as) + adj + as

Mary is as pretty as her sister.
Mary is not so pretty as her sister.
Mary is not as pretty as her sister.

2. Comparative Degree  เป็นการเปรียบเทียบ adjective ขั้นกว่า  เพื่อแสดงความไม่เท่าเทียมกันของบุคคล 2 คนหรือสิ่งของ 2 สิ่ง โดย

*การเติม -er ท้าย Adjective  และตามด้วย than
This wood is thicker than that one.

*การเติม more หรือ less หน้า Adjective และตามด้วย than
This car is more comfortable than that one.
This car is less comfortable than that one.

3. Superlative Degree  เป็นการเปรียบเทียบ adjective ขั้นสูงสุดของบุคคลหรือสิ่งต่างๆ มากกว่าสองขึ้นไป  โดย

*การเติม est ท้าย Adjective และใส่ the หน้าคำ Adjective
Mary is the eldest sister in this family.

*การเติม the most หน้าคำ Adjective
Eddy is the most handsome man in this city.

เกณฑ์ในการเปลี่ยน Adjective ให้เป็นขั้นกว่า และขั้นสูงสุด

1. คำ Adjective พยางค์เดียวเติม er เมื่อเป็นขั้นกว่าและเติม est เมื่อเป็นขั้นสูงสุด
old                       older                    oldest
few                      fewer                   fewest

2. คำ Adjective พยางค์เดียวลงท้ายด้วย e เติม r เมื่อเป็นขั้นกว่า และเติม st เมื่อเป็นขั้นสูงสุด
late                         later                            latest
wide                       wider                          widest

3. คำ Adjective ที่ลงท้ายด้วย y หน้า y เป็นพยัญชนะควรเปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม er เมื่อเป็นขั้นกว่า และเติม est เมื่อเป็นขั้นสูงสุด
early                       earlier                      earliest
pretty                       prettier                    prettiest

4. คำ Adjective พยางค์เดียวที่มีตัวสะกดตัวเดียวและสระตัวเดียว  จะต้องเพิ่มตัวสะกดตัวสุดท้ายอีกหนึ่งตัวก่อนแล้วเติม er เมื่อเป็นขั้นกว่า และเติม est เมื่อเป็นขั้นสูงสุด
big                        bigger                        biggest
hot                         hotter                         hottest

5. คำ Adjective ที่มีสองพยางค์และเสียงเน้นหนักที่พยางค์แรก อาจจะเติม er หลังคำ Adjective หรือ more หน้า Adjective เมื่อเป็นขั้นกว่า และ เติม est  หลังคำ Adjective หรือ most หน้า Adjective เมื่อเป็นขั้นสูงสุด
quiet                       quieter                    quietest
quiet                       more quiet              most quiet
common                  commoner               commonest
common                   more common        most common

6. คำ Adjective ที่มีสองพยางค์ขึ้นไป เติม more เมื่อเป็นขั้นกว่า และเติม most เมื่อเป็นขั้นสูงสุดหน้าคำคุณศัพท์
beautiful                 more beautiful              most beautiful
comfortable            more comfortable         most comfortable

7. คำ Adjective บางตัวเปลี่ยนรูปเมื่อเป็นขั้นกว่าและขั้นสูงสุด
bad                         worse                      worst
good                       better                       best
much                      more                        most

8. คำ Adjective ที่มาจาก participle เติม more เมื่อเป็นขั้นกว่า และเติม most เมื่อเป็นขั้นสูงสุด
excited                more excited                most excited
amusing              more amusing               most amusing

Possessive Adjectives

Possessive Adjectives หมายถึงคำคุณศัพท์ที่แสดงความเป็นเจ้าของโดยมีคำนามตามหลัง เช่น his , her , its , my , your , our, their

Possessive Pronouns หมายถึงคำสรรพนามที่แสดงความเป็นเจ้าของโดยไม่มีคำนามตามหลัง เช่น his , hers , mine , yours , ours , theirs ศึกษาเพิ่มเติมที่หัวข้อ >> Pronoun การใช้คำสรรพนามในภาษาอังกฤษ