ประโยคเงื่อนไขจะถูกใช้เพื่อบอกให้ทราบว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว หรือจะมีสิ่งใดเกิดขึ้น  หรือสิ่งใดที่เราปรารถนาอยากให้เกิดขึ้น ในภาษาอังกฤษ ประโยคเงื่อนไขส่วนใหญ่จะใช้คำว่า if  และมักจะใช้ร่วมกับคำกริยาในอดีต  เพื่อเป็นการอ้างอิงถึง “อดีตที่ไม่เป็นความจริง” และถึงแม้ว่าเราจะใช้คำกริยาในรูปอดีต แต่เรามักจะไม่ได้หมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วในอดีต ในภาษาอังกฤษมีประโยคเงื่อนไขอยู่ 5 แบบ แต่ไม่ว่าจะเป็นประโยคเงื่อนไขแบบใดก็ตาม ก็ล้วนแล้วแต่ใช้รูปประโยคที่มี if clause และ main clause เหมือนกัน  ประโยคเงื่อนไขที่อยู่ในรูปของประโยคปฏิเสธจะใช้ unless แทน “if” ดูเพ่ิมเติมได้ใน การใช้ “unless”

ประเภทของประโยคเงื่อนไข
การใช้
tense ของคำกริยาใน If clause
tense ของคำกริยาใน Main clasue

0
ความจริงทั่วไป
Simple present
Simple present

แบบที่ 1
สิ่งที่เป็นเหตุเป็นผลกับซึ่งกันและกัน
Simple present
Simple future

แบบที่ 2
สิงที่ตรงกันข้ามกับความจริงในปัจจุบันหรือในอนาคต
Simple past
Present conditional หรือ Present continuous conditional

แบบที่ 3
สิ่งที่ตรงกันข้ามกับความจริงในอดีต
Past perfect
Perfect conditional

แบบผสม
สิ่งที่ไม่เป็นความจริงในอดีตและส่งผลต่อปัจจุบัน
Past perfect
Present conditional

ประโยคเงื่อนไขแบบ 

ประโยคเงื่อนไขแบบ 0 จะใช้เพื่อบอกถึงสิ่งที่เป็นจริงและเป็นไปได้ โดยสิ่งเหล่านั้นเป็นจริงและเป็นไปได้เสมอหรืออย่างน้อยที่สุดก็ในขณะที่พูด ประโยคเงื่อนไขแบบ 0 มักจะถูกใช้เพื่อบอกให้ทราบถึงความจริงทั่วไป โดยทั้งใน main clause และ if clause จะใช้ simple present tense และโดยทั่วไปแล้วในประโยคเงื่อนไขแบบ 0 นี้สามารถใช้ “when” แทนคำว่า “if” ได้โดยที่ความหมายไม่เปลี่ยน

If clause
Main clause

If + simple present
simple present

If this thing happens
that thing happens.

If you heat ice
it melts.

If it rains
the grass gets wet.

 

ประโยคเงื่อนไขแบบที่ 1

ประโยคเงื่อนไขแบบที่ 1 จะใช้เพื่อบอกเวลา ณ. ปัจจุบันหรือในอนาคตที่สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นจริง โดยพูดถึงสิ่งที่เป็นเหตุเป็นผลกันว่า หากสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น อีกสิ่งหนึ่งก็จะเกิดขึ้นตามมาด้วย ในประโยคเงื่อนไขแบบที่ 1 นี้ if clause จะใช้ simple present tense และ main clause จะใช้ simple future tense

If clause
Main clause

If + simple present
simple future

If this thing happens
that thing will happen.

If you don’t hurry
you will miss the train.

If it rains today
you will get wet.

 

ประโยคเงื่อนไขแบบที่ 2

ประโยคเงื่อนไขแบบที่ 2 จะใช้เพื่อบอกเวลา ณ. ปัจจุบันหรือเมื่อใดก็ได้ และสิ่งนั้นไม่เป็นความจริง ประโยคเงื่อนไขแบบนี้ไม่ได้ตั้งอยู่บนพื้นฐานความจริง โดยพูดถึงเงื่อนไขที่สมมุติขึ้นมาและผลที่อาจจะเกิดขึ้นได้ ในประโยคเงื่อนไขแบบที่ 2 นี้ if clause จะใช้ simple past tense และ main clause จะใช้ present conditional

 

If clause
Main clause

If + simple past
present conditional or present continuous conditional

If this thing happened
that thing would happen. (แต่ไม่แน่ใจว่า สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นหรือไม่) OR
that thing would be happening.

If you went to bed earlier
you would not be so tired.

If it rained
you would get wet.

If I spoke Italian
I would be working in Italy.

อ่านเพิ่มเติมได้ใน วิธีการใช้ ประโยคเงื่อนไขแบบที่ 2  เมื่อใช้ present conditional และ วิธีใช้ present continuous conditional ในประโยคเงื่อนไขแบบที่ 2

ประโยคเงื่อนไขแบบที่ 3

ประโยคเงื่อนไขแบบที่ 3 จะใช้เพื่อบอกเวลาในอดีตที่สิ่งนั้นตรงกันข้ามกับความจริง ใช้เพื่ออ้างถึงเงื่อนไขในอดีตที่ไม่เป็นความจริงและผลในอดีตที่อาจจะเป็นไปได้ ในประโยคเงื่อนไขแบบที่ 3 นี้ if clause จะใช้ past perfect tense และ main clause จะใช้ perfect conditional

 

If clause
Main clause

If + past perfect
perfect conditional หรือ perfect continuous conditional

If this thing had happened
that thing would have happened. (แต่ไม่มีสิ่งใดเป็นความจริง) OR
that thing would have been happening.

If you had studied harder
you would have passed the exam.

If it had rained
you would have gotten wet.

If I had accepted that promotion
I would have been working in Milan.

อ่านเพิ่มเติมได้ใน วิธีการใช้ ประโยคเงื่อนไขแบบที่ 3 เมื่อใช้ perfect conditional tense และ วิธีการใช้ perfect continuous conditional ในประโยคเงื่อนไขแบบที่ 3

ประโยคเงื่อนไขแบบผสม

ประโยคเงื่อนไขแบบผสมจะใช้เพื่อบอกเวลาในอดีตและสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นยังคงเกิดต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ใช้เพื่ออ้างถึงเงื่อนไขในอดีตที่ไม่เป็นความจริงและผลในอดีตที่อาจจะเป็นไปได้ในปัจจุบัน ในประโยคเงื่อนไขแบบผสมนี้ if clause จะใช้ past perfect tense และ main clause จะใช้ present conditional

 

If clause
Main clause

If + past perfect หรือ simple past
present conditional หรือ perfect conditional

If this thing had happened
that thing would happen. (แต่สิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้นก็เลยส่งผลให้สิ่งในปัจุบันไม่ได้เกิดขึ้น)

If I had worked harder at school
I would have a better job now.

If we had looked at the map
we wouldn’t be lost.

If you weren’t afraid of spiders
you would have picked it up and put it outside.

 

สรุปการใช้ if clause พร้อมตัวอย่างประโยค

If clause คืออะไร

If clause (มีชื่อเรียกอื่นว่า conditional sentences หรือ conditional clauses) คือรูปแบบประโยคที่ใช้บอกว่า ถ้ามีสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น (เงื่อนไข) อีกสิ่งก็จะเกิดขึ้นตาม (ผลลัพธ์)

การใช้ if clause เราจะต้องใช้คู่กับ main clause (ประโยคหลัก) โดยที่ if clause จะเป็นตัวบอกเงื่อนไข ซึ่งจะขึ้นต้นด้วย if ส่วน main clause จะเป็นตัวบอกผลลัพธ์ อย่างเช่น

If it rains, I will stay home.
ถ้าฝนตก ฉันจะอยู่บ้าน

จากตัวอย่างประโยคนี้
If clause ก็คือ If it rains (เงื่อนไข)
Main clause ก็คือ I will stay home. (ผลลัพธ์)

หลักการใช้ if clause

เรามาดูหลักการใช้ if clause ทั้งการใช้คอมม่า และการใช้ if clause ทั้ง 4 แบบกันเลย (บางที่อาจพูดถึงแค่ 3 แบบ โดยจะตัดแบบที่ 0 หรือที่เรียกว่า type 0 ออก)

ตำแหน่งกับการใช้คอมม่า

If clause และ main clause สามารถเขียนสลับที่กันได้ ซึ่งถ้าเราขึ้นต้นประโยคด้วย if clause เราจะต้องใช้คอมม่าคั่นระหว่าง if clause และ main clause

If you don’t hurry, you will be late for school.
ถ้าคุณไม่รีบ คุณจะไปโรงเรียนสาย

แต่ถ้าเราขึ้นต้นประโยคด้วย main clause เราจะไม่ต้องใช้คอมม่า

You will be late for school if you don’t hurry.
คุณจะไปโรงเรียนสายถ้าคุณไม่รีบ

การใช้ if clause แบบที่ 0

If clause แบบที่ 0 (เรียกอีกอย่างว่า the zero conditional หรือ type 0) เราจะใช้กับ

• สิ่งที่เป็นจริงเสมอ (ถ้าน้ำแข็งละลาย มันจะกลายเป็นน้ำ – ความจริงตามธรรมชาติ)
• สิ่งที่เราทำเป็นปกติ (ถ้าฉันไปชายหาด ฉันจะใช้ครีมกันแดด – ฉันใช้ครีมกันแดดเสมอ เมื่อฉันไปชายหาด)

โดยจะเป็นการพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นโดยทั่วไป ไม่ใช่เหตุการณ์เฉพาะ

If clause แบบที่ 0
If clause
Main clause

Tense ที่ใช้
Present simple
Present simple

ตัวอย่างประโยค
If ice melts,
ถ้าน้ำแข็งละลาย
it turns into water.
มันจะกลายเป็นน้ำ

 
If I go to the beach,
ถ้าฉันไปชายหาด
I use sunscreen.
ฉันจะใช้ครีมกันแดด

 
If you don’t exercise,
ถ้าคุณไม่ออกกำลังกาย
your muscle mass decreases.
มวลกล้ามเนื้อของคุณก็ลดลง

การใช้ if clause แบบที่ 0 เราสามารถใช้ when แทน if ได้ โดยที่ความหมายไม่เปลี่ยน อย่างเช่น If ice melts, it turns into water. -> When ice melts, it turns into water.

การใช้ if clause แบบที่ 1

If clause แบบที่ 1 (the first conditional) เราจะใช้กับเหตุการณ์สมมติที่น่าจะเกิดขึ้นในอนาคต

ตัวอย่างเช่น ถ้าฝนตก ฉันจะอยู่บ้าน – มีความเป็นไปได้สูงว่าอนาคตฝนจะตก ซึ่งถ้าฝนตก ฉันก็จะอยู่บ้าน

If clause แบบที่ 1
If clause
Main clause

Tense ที่ใช้
Present simple
will/won’t + verb

ตัวอย่างประโยค
If it rains,
ถ้าฝนตก
I will stay home.
ฉันจะอยู่บ้าน

 
If you eat too much,
ถ้าคุณกินมากเกินไป
you will gain weight.
คุณจะน้ำหนักขึ้น

 
If the traffic is bad,
ถ้ารถติด
I won’t be there in time.
ฉันจะไปถึงที่นู่นไม่ทันเวลา

การใช้ if clause แบบที่ 2

If clause แบบที่ 2 (the second conditional) เราจะใช้กับเหตุการณ์สมมติในปัจจุบันหรืออนาคตที่มีโอกาสเป็นไปได้น้อย

ตัวอย่างเช่น ถ้าฉันถูกหวย ฉันจะเที่ยวรอบโลก – ถ้าฉันถูกหวยเป็นเหตุการณ์สมมติที่มีโอกาสเป็นไปได้น้อย แต่ถ้าฉันถูกหวยตอนนี้หรือในอนาคต ฉันก็จะไปเที่ยวรอบโลก

If clause แบบที่ 2
If clause
Main clause

Tense ที่ใช้
Past simple
would/wouldn’t + verb

ตัวอย่างประโยค
If I won the lottery,
ถ้าฉันถูกหวย
I would travel around the world.
ฉันจะเที่ยวรอบโลก

 
If I owned a cat,
ถ้าฉันมีแมว
I would name it Chewie.
ฉันจะตั้งชื่อมันว่าชิววี่

 
If I had a car,
ถ้าฉันมีรถ
I wouldn’t take the bus.
ฉันจะไม่ขึ้นรถเมล์

Future simple (ฟิวเชอะ ซิมเพิล) หมายถึง “ช่วงเวลาในอนาคต’’ มีรูปกริยาภายในประโยคโดยสรุปคือ will + main verb 1(กริยาหลัก) ดังนี้
รูปของ Future simple
(1) Statement form (สเตทเม้นทฺ ฟอม) หรือในภาษาไทยเรียกว่า “รูปบอกเล่า’’ ประกอบด้วย
ภาคประธาน + will/shall + กริยาแท้ช่อง 1 + ภาคกรรมหรือส่วนขยาย
อธิบาย will ใช้ได้กับคำนามและสรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นภาคประธานของประโยคได้ทุกประเภท
shall จำกัดให้ใช้ได้เฉพาะเมื่อภาคประธานของประโยคเป็นสรรพนาม I, We เท่านั้น
รูปย่อของ will/shall = ’ll
ตัวอย่าง
I will contact you as soon as I get the information.
ผมจะติดต่อกับคุณทันทีที่ผมได้รับข้อมูล
Be careful! You will hurt yourself.
ระวัง คุณอาจจะทำให้ตัวคุณเองบาดเจ็บ
(2) Negative form (เนเกอทิฟวฺ ฟอม) หรือในภาษาไทยเรียกว่า “รูป ปฏิเสธ” ประกอบด้วย
ภาคประธาน + will/shall not + กริยาแท้ช่อง 1 + ภาคกรรมหรือส่วนขยาย
อธิบาย รูปย่อของ will not = won’t/shall not = shan’t
ตัวอย่าง
I won’t contact you until I get the information.
ผมจะไม่ติดต่อกับคุณจนกว่าผมจะได้รับข้อมูล
You won’t hurt yourself if you listen to me.
คุณจะไม่ทำให้ตัวคุณบาดเจ็บถ้าคุณฟังผม
(3) Yes-No question (เยสโน เควสเชิ่น) หรือในภาษาไทยคือ “คำถาม ที่ผู้ตอบจะตอบว่า Yes/No” ประกอบด้วย
Will/Shall + ภาคประธาน + กริยาแท้ช่อง 1 + ภาคกรรมหรือส่วนขยาย
ตัวอย่าง
A : I’m afraid he’s busy at the moment. Will you hold the line?
B : Yes. I’ll hold.
ก – ขอไทษค่ะตอนนี้เขากำลังยุ่ง คุณจะถือสายรอไหมคะ
ข – ค่ะจะถือสายรอ
A : Will there be rain tomorrow?
B : I’m not sure.
ก – พรุ่งนี้จะมีฝนไหม
ข – ดิฉันไม่แน่ใจ
(4) Wh-word question (ดับเบิลยู เอช เวิด เควสเชิ่น) หรือในภาษา ไทยคือ “คำถามที่ขึ้นต้นประโยคด้วย Wh-words ได้แก่ What, When, Where, Why, How long, … ฯลฯ” ประกอบด้วย
Wh-word + will/shall + ภาคประธาน + กริยาแท้ช่อง 1 + ภาคกรรม
หรือส่วนขยาย
ตัวอย่าง
A : Who will win the football match tomorrow evening?
B : I think Liverpool.
ก – ใครจะชนะการแข่งขันฟุตบอลเย็นพรุ่งนี้
ข – ผมคิดว่าเป็นลิเวอร์พูล
A : When will you finish your work?
B : In around half an hour.
ก – คุณจะทำงานเสร็จเมื่อไร
ข – ในอีกราวครึ่งชั่วโมง
การใช้ Future simple
1. รูปบอกเล่า
เราใซ้ will + main verb1 เพื่อ
1.1 เสนอ (offer อ๊อฟเฟอะ) หรือสัญญา (promise พรอมิส) เกี่ยวกับ อนาคต นั่นคือ เป็นการพูดในสิ่งที่ตั้งใจว่าจะทำ
ตัวอย่าง
A : I’m afraid we may not have enough handouts for the audience.
B : Don’t worry. I will make some more photocopies.
ก – ผมเกรงว่าเราอาจจะมีเอกสารแจกให้ผู้ฟังไม่พอ
ข – ไม่ต้องวิตก ผมจะถ่ายเอกสารเพิ่มเติม
1.2 ทำนาย (predict พริดิกทฺ) สิ่งที่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นในอนาคต มักมีคำว่า probably, certainly
ตัวอย่าง
Sunee went to Bangkok today, and she’ll probably go there tomorrow too.
สุนีย์ได้เดินทางไปกรุงเทพฯ วันนี้ และเธออาจจะไปที่นั่นพรุงนี้ด้วยเช่นกัน
หมายเหตุ ในประโยคบอกเล่าที่มีคำว่า probably (พรอเบ-บลิ) ซึ่งแปลว่า “อาจจะ” เราจะวางคำนี้หลังคำว่า will/shall และหน้ากริยาหลักดังนี้ will/shall + probably + main verb 1
Bob didn’t go to the bank today, and he probably won’t go to the bank tomorrow either.
บ๊อบไม่ได้ไปธนาคารวันนี้และวันพรุ่งนี้เขาอาจจะไม่ไปธนาคารด้วยเช่นกัน
หมายเหตุ ในประโยคปฏิเสธที่มีคำว่า probably เราจะวางคำนี้หน้า won’t ดังนี้ probably + won’t + main verbi นอกจากนี้ใน Future simple ยังมักจะพบคำกริยาหรือคำพูดบางอย่างแสดงก่อนที่จะใช้รูปกริยาใน Future simple ได้แก่ think, expect, believe, be sure, be afraid
ตัวอย่าง
Tomorrow will be another cold day in all parts of the country.
พรุ่งนี้จะเป็นวันที่หนาวเย็นอีกวันหนึ่งในทั่วทุกภาคของประเทศ
1.3 เป็นการประกาศอย่างเป็นทางการ (formal announcements ฟอมัล แอนเน้าเม้นสฺ) เกี่ยวกับเหตุการณ์ในอนาคต
ตัวอย่าง
There will be a meeting of all office staff at two o’clock tomorrow.
จะมีการประชุมเจ้าหน้าที่สำนักงานเวลาบ่ายสองโมงพรุ่งนี้
1.4 แสดงการตัดสินใจฉับพลันทันที (make an instant decision เมค แอน อินสแท็นทฺ ดิซิเชิ่น) ในช่วงขณะนั้น
ตัวอย่าง
A : What would you like?
B : I’ll have an orange juice.
ก – คุณจะดื่มอะไร
ข – เอาน้ำส้มคั้นค่ะ
หมายเหตุ สำหรับประธานของประโยคที่เป็น I และ We สามารถใช้ shall แทน will ก็ได้โดยให้ความหมายแบบเดียวกัน แต่ shall จะมีความเป็น ทางการน้อยกว่า (less formal เลส ฟอมัล) will
2. รูปคำถาม
เราใช้ Will + subject + main verb1 เพื่อ
2.1 ถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ในอนาคต
ตัวอย่าง
A : Will it rain tomorrow?
B : I think it won’t. There are no clouds in the sky.
ก – ฝนจะตกไหมพรุ่งนี้
ข – ผมคิดว่าจะไม่ตก ไม่มีเมฆในท้องฟ้าเลย
A : Will they begin the meeting at two o’clock?
B : I think they will.
ก – พวกเขาจะเริ่มประชุมเวลาบ่าย 2 โมงหรือเปล่า
ข – ผมคิดว่าคงจะเริ่ม
2.2 เสนอตัวช่วย (offers อ็อฟเฟอะสฺ)
ตัวอย่าง
A : I’ll peel the potatoes.
B : Thank you.
ก – ดิฉันจะปอกมันฝรั่ง
ข – ขอบคุณ
2.3 แสดงการเชื้อเชิญ (express an invitation เอ็กเพรส แอน อินวิเทเชิ่น)
ตัวอย่าง
A : Will you come for lunch?
B : Yes, thank you.
ก – มารับประทานอาหารกลางวันด้วยกันไหมคะ
ข – มาค่ะ ขอบคุณ
2.4 แสดงการตัดสินใจ (decision ดิซิเชิ่น) ว่าจะทำบางสิ่งบางอย่างและยื่นมือช่วยเหลือ (offer help อ็อฟเฟอะ เฮ้ลพฺ)
ตัวอย่าง
Waiter : Would you like something to drink?
Customer : Oh, thank you. I’ll have some orange juice.
บริกร – จะดื่มอะไรไหมครับ
ลูกค้า – ขอบคุณค่ะ ดิฉันขอนํ้าส้มคั้นค่ะ
A : There’s someone at the door.
B : I’ll see who it is.
ก – มีคนอยู่ที่ประตู
ข – ผมจะไปดูว่าเป็นใคร
3. รูปคำถามของ shall
shall มักจะถูกนำมาใช้ในคำถามที่มีลักษณะดังต่อไปนี้คือ
3.1 ถามเพื่อขอคำแนะนำ (ask for advice อาซ ฟอ แอ็ดไวซฺ)
ตัวอย่าง
A : What shall we buy next?
B : Some butter.
ก – เราจะซื้ออะไรอีก
ข – ซื้อเนย
3.2 เสนอว่าจะทำให้ (make offers เมค อ็อฟเฟอะสฺ)
ตัวอย่าง
A : Shall I open the door?
B : Yes, please.
ก – ผมจะเปิดประตูให้เอาไหม
ข – ครับ
3.3 ให้คำเสนอแนะ (make suggestions เมค ซักเจสเชิ่นสฺ)
ตัวอย่าง
A : Shall we meet here at six o’clock?
B : That’s okay.
ก – เราพบกันที่นี่เวลา 6 โมงดีไหม
ข – ตกลง
3.4 เสนอตัวเพื่อช่วยเหลือ (offer some help อ็อฟเฟอะ ซัม เฮ้ลพฺ)
ตัวอย่าง
A : Shall I get your coat for you?
B : Oh, thank you.
ก – ดิฉันไปเอาเสื้อคลุมมาให้คุณนะคะ
ข – ขอบคุณครับ
ที่มา:รองศาสตราจารย์ทณุ  เตียวรัตนกุล

(Visited 16,576 times, 7 visits today)