เนื้อหาเรื่อง การใช้ประโยคอธิบายเหตุการณ์ในอดีต 

(Past simple tense)

Past Simple Tense คือประโยคที่ใช้อธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้ว และจบลงแล้ว   ขอให้สังเกตความแตกต่างระหว่างประโยคที่ที่ใช้อธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นในปัจจุบันกับประโยคที่ใช้อธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นและจบลงแล้ว ในอดีต

 ประโยค present tense : I get up at 6.30 am. everyday.

(ฉันตื่นนอนเวลาหกโมงครึ่งทุกวัน)

ประโยค past tense : I got up at 8.00 am. yesterday.

(เมื่อวานนี้ ฉันตื่นนอนแปดโมงเช้า)

จากประโยคสองประโยคข้างบน จะเห็นว่า มีความแตกต่างกันสองส่วนคือ

 ประโยค

Present tense

Past tense

คำกริยา

get

got

คำที่บอกเวลา

everyday

yesterday

โครงสร้าง  S + V2 +ส่วนขยาย

I

went out  last night.

We

cooked yesterday.

He/she it

moved out two weeks ago

You

worked late last week.

They

left the day before yesterday.

 

 คำหรือวลีที่ใช้ใน past tense

คำบอกเวลา เช่น

            yesterday (เมื่อวานนี้) the day before yesterday    (เมื่อวานซืนนี้)

last week  (หรือคำอื่นๆที่ ใช้ last นำหน้า  เช่น last year,  last month, etc.)

four weeks ago (หรือคำอื่นๆที่ ใช้ ago ลงท้าย  เช่น ten years ago, two
hours ago, etc.)

คำเหล่านี้มักจะวางไว้ท้ายประโยค  หรืออาจ วางไว้หน้าประโยคก็ได้    เช่น

            I washed my car  two weeks ago.หรือ Two weeks ago,I washed my car .

(ฉันล้างรถเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว)

            She went to Korea last month.   หรือ  Last month, She went to Korea.

(หล่อนไปเกาหลีเมื่อเดือนที่แล้ว)

หลักการใช้
          1. ใช้อธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต และสิ้นสุดแล้ว มี  คำหรือวลีที่
บอกเวลาในอดีตกำกับด้วย เช่น
I saw you yesterday. (ฉันเห็นคุณเมื่อวานนี้)                                      ประธาน    –   I         กริยา – saw            คำหรือวลีที่ บอกเวลา   – yesterday.

He worked in Paris last year. (เขาทำงานที่ปารีสเมื่อปีที่แล้ว)  ประธาน    –  He         กริยา – worked     คำหรือวลีที่ บอกเวลา   – last year
2. ใช้อธิบายเหตุการณ์หนึ่งซึ่งกระทำเป็นประจำในอดีต แต่บัดนี้ไม่ได้ทำอีก เช่น
                When I was young, I walked to school everyday.
               (เมื่อฉันยังยังเด็ก ฉันเดินไปโรงเรียนทุกวัน) ปัจจุบันนี้เขาไม่ได้เดินไปโรงเรียนแล้ว    When I  was young –  เป็นข้อความที่บอกเวลาในอดีต   ข้อความนี้เรียกว่า dependent clause ซึ่งเป็นประโยคที่ไม่สมบูรณ์ในตัวเองต้องพึ่งพาประโยคอื่น จึงจะมีความหมายสมบูรณ์  ไม่สามารถใช้เพียงลำพังได้  คำกริยาที่ใช้ในข้อความนี้ ต้องอยู่ในรูปของ อดีต (“was” เป็น รูป อดีต ของ “is”)  ส่วน ประโยคหลัก     “I walked to school everyday”  –  I   ทำหน้าที่เป็นประธานของประโยค     walked to  (เดินไปยัง) เป็นกริยาที่บอกการกระทำในอดีต    school (โรงเรียน) ทำหน้าที่เป็นกรรม     everyday (ทุกวันในอดีต)   ทราบจากข้อความที่บอกว่า  When I was young.
การกระทำที่เกิดขึ้นในอดีต คือในเวลาที่ล่วงเลยมาแล้ว โดยปกติเราจะพบ Adverbs of Time ที่บอกเวลาอดีตกำกับไว้เสมอ เช่น
  yesterday  (เมื่อวานนี้)      this morning  (เมื่อเช้านี้)     the day before yesterday (เมื่อวานซืนนี้)

คำที่ขึ้นต้นด้วย “last”   เช่น  last night ( เมื่อคืนที่แล้ว)    last week   (สัปดาห์ที่แล้ว)    last month  (เดือนที่แล้ว)  last Saturday  (วันเสาร์ที่แล้ว)           last January  (เดือนมกราคมที่แล้ว)
                        คำที่ลงท้ายด้วย “ago”  เช่น  a month ago (เมื่อเดือนที่ผ่านมาแล้ว)                  two years ago  (สองเดือนที่ผ่านมาแล้ว)          five hours ago  (ห้าชั่วโมงที่ผ่านมาแล้ว)            six weeks ago (หกสัปดาห์ที่ผ่านมาแล้ว)    a moment ago   (เมื่อสักครู่นี้)  เวลาซึ่งเป็นปี ค.ศ. ในอดีต    ขึ้นต้นด้วย  “in”   เช่น    in 1999                                 

รูปประโยคบอกเล่า  (Affirmative Sentence)
ประธาน + กริยาช่องที่ 2 (โดยการเปลี่ยนรูป หรือ เติม ed)

Present Simple
Past Simple

He plays football every day
He played football yesterday.

I walk to work every day.
I walked to work ten years ago.

She washes her clothes herself every day.
She washed her clothes herself last year.

หลักการเติม ed ที่คำกริยา

1. กริยาที่ลงท้ายด้วย e ให้เติม d ได้เลย เช่น

love – loved = รัก                   move – moved= เคลื่อน

hope – hoped = หวัง

2. กริยาที่ลงท้าย ด้วย y และหน้า y เป็นพยัญชนะ ให้เปลี่ยน y เป็น I แล้วเติม ed เช่น

cry – cried = ร้องไห้             try – tried = พยายาม

marry – married = แต่งงาน

ข้อยกเว้น ถ้าหน้า y เป็นสระ ให้เติม ed ได้เลย เช่น

play – played = เล่น            stay – stayed = พัก , อาศัย

enjoy – enjoyed = สนุก        obey – obeyed = เชื่อฟัง

3. กริยาที่มีพยางค์เดียว มีสระตัวเดียว และลงท้ายด้วยพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดตัวเดียวให้เพิ่มพยัญชนะที่ลงท้ายอีก 1 ตัว แล้วเติม ed เช่น

plan – planned = วางแผน     stop – stopped = หยุด

beg – begged = ขอร้อง

4. กริยาที่มี 2 พยางค์ แต่ลงเสียงหนักพยางค์หลัง และพยางค์หลังนั้น มีสระตัวเดียว และลงท้ายด้วยพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดตัวเดียว ให้เพิ่มพยัญชนะที่ลงท้ายอีก 1 ตัว แล้วเติม ed เช่น

concur – concurred = ตกลง, เห็นด้วย          occur – occurred = เกิดขึ้น

refer – referred = อ้างถึง                           permit – permitted = อนุญาต

 ถ้าออกเสียงหนักที่พยางค์แรก ไม่ต้องเติมพยัญชนะตัวสุดท้ายเข้ามา เช่น

cover – covered = ปกคลุม                        open – opened = เปิด

5. นอกจากกฏที่กล่าวมาแล้วข้างต้น เมื่อต้องการให้เป็นช่อง 2 ให้เติม ed ได้เลย เช่น

walk – walked = เดิน                              start – started = เริ่ม

worked – worked = ทำงาน

ประโยคคำถาม (Interrogative)   

            1. ประโยคที่มีกริยา verb to be ( was, were )    เมื่อต้องการเปลี่ยนประโยคประเภทนี้ให้เป็น คำถาม ให้ย้าย verb to beมาวางไว้หน้า  แล้วใส่เครื่องหมาย “?” ท้ายประโยค  เช่น

ประโยคบอกเล่า

ประโยคคำถาม

He was  at school yesterday.
Was he at school yesterday?

They were at home   yesterday.
Were they were at home   yesterday ?

2. ประโยคประเภทอื่นๆที่ไม่อยู่ในกฎข้อ 1  เมื่อต้องการทำเป็น past tense ให้ใช้กริยา “Did” มาช่วย  และเมื่อใช้กริยา “Did” มาช่วยแล้ว  กริยาเดิมในประโยคคำถามต้องเปลี่ยนรูปให้เป็นกริยาช่องที่ 1 ด้วย
                          Did + ประธาน + กริยารูปเดิม+ ส่วนขยาย

ประโยคบอกเล่า

ประโยคคำถาม

He walked to work yesterday.
Did he walk to work yesterday?

They worked late last night.
Did they work late last night?

Rob did the exercise last week.
Did Rob do the exercise last week?

สำหรับตัวอย่างในประโยคสุดท้าย คำกริยา “ did ” เป็นกิริยาช่วย ในการเปลี่ยนประโยคให้เป็น past tense นั้น ไม่มีคำแปล  แต่ “ did ” ซึ่ง เป็นกริยาแท้ในประโยคบอกเล่า มีความหมายว่า  “ ทำ ” เมื่อใช้ “ did ” มาช่วยแล้ว ” “ did ” ซึ่ง เป็นกริยาแท้ต้องเปลี่ยนกลับไปเป็น “ do”

 ประโยคปฏิเสธ (Negative)   

สำหรับประโยคแบบที่ 1  ให้เติม  “not” หลังกริยาได้เลย  เช่น

ประโยคบอกเล่า

ประโยคปฏิเสธ

He was at work yesterday.
He was not at work yesterday.

They were at the party last night.
They were not at the party last night.

ในประโยคปฏิเสธ, was not  หรือ were not สามารถเขียนแบบย่อได้
            was not   เขียนย่อได้ เป็น   wasn’t          were not  เขียนย่อได้ เป็น  weren’t           

ส่วนประโยคแบบที่ 2 ให้ใช้กริยา “ did ” เข้ามาช่วย แล้วเติม “not” ท้ายคำว่า  “ did ” (หรือใช้รูปย่อ : didn’t  ก็ได้)
ประธาน + didn’t + กริยารูปเดิม+ ส่วนขยาย

ประโยคบอกเล่า

ประโยคปฏิเสธ

ประโยคคำถาม

He walked to work yesterday.
He didn’t walk to work yesterday.
Did he walk to work yesterday?

They worked late last night.
They didn’t work late last night.
Did they work late last night?

  

ถ้าถามว่าเพื่อนๆรู้มั้ยว่า indefinite pronoun คืออะไร หลายคนก็คงจะส่ายหัวตามๆกัน แต่ถ้าถามว่ารู้จักคำอย่าง everybody, something หรือ anyone มั้ย หลายๆคนก็คงจะร้องอ๋อ

ใช่แล้วครับ indefinite pronoun ก็คือคำเหล่านี้ที่พวกเราหลายคนคุ้นเคยกันนั่นเอง ซึ่งถ้าใครอยากรู้จัก indefinite pronoun ให้ดีกว่านี้ ก็ตามไปดูเนื้อหาที่ชิววี่เรียบเรียงไว้ได้เลย

Indefinite pronoun คืออะไร

Indefinite pronoun คือคำสรรพนามที่ไม่ได้ระบุเจาะจงว่าเป็นคนไหน สิ่งไหน หรือสถานที่ไหน อย่างเช่น anybody, anyone, anything, anywhere, everybody, somebody, both, all, none เป็นต้น

(Indefinite แปลว่า “ไม่เจาะจง” ส่วน pronoun แปลว่า “คำสรรพนาม” ซึ่งก็คือคำที่ใช้แทนคำนามนั่นเอง)

Indefinite pronoun มีคำว่าอะไรบ้าง

คำตระกูล every-
Everybody, everyone, everything, everywhere

คำตระกูล some-
Somebody, someone, something, somewhere, some

คำตระกูล any-
Anybody, anyone, anything, anywhere, any

คำปฏิเสธ
Nobody, no one, nothing, neither, none

คำอื่นๆ
Another, other, each, one, both, either, little, few, much, many, most, more

คำเหล่านี้หลายคำสามารถใช้ได้หลากหลายหน้าที่ ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็น indefinite pronoun เสมอไป (เช่น คำว่า some สามารถทำหน้าที่เป็น determiner ได้ด้วย)

ทั้งนี้ รายการคำนี้ไม่ได้รวม indefinite pronoun ไว้ทั้งหมด ยังมีคำภาษาอังกฤษคำอื่นที่สามารถใช้เป็น indefinite pronoun ได้อีก

การใช้ indefinite pronoun

วิธีใช้ indefinite pronoun ก็เหมือนกับการใช้ pronoun ชนิดอื่นๆ ซึ่งก็คือเราจะใช้มันแทนที่คำนาม โดยจะต้องดูความหมายของคำให้เหมาะสม

เรามาดูการใช้ indefinite pronoun ตัวที่ใช้บ่อยๆ พร้อมทั้งตัวอย่างประโยค แบบแยกตามหมวดหมู่กัน

1. ใช้กล่าวรวมทั้งหมด

ในการกล่าวรวมสิ่งใดทั้งหมด เราจะใช้คำว่า everyone, everybody, everything, everywhere, both และ all

(คำตระกูล every- แม้จะใช้กล่าวรวมหลายๆสิ่ง แต่ก็ถือเป็นคำเอกพจน์ การใช้กับประโยคบาง tense อย่าง present simple tense เราจะต้องใช้กับคำกริยารูปเอกพจน์ เช่น is, does, has, คำกริยาที่เติม s/es ซึ่งจุดนี้เป็นจุดที่หลายๆคนมักจะพลาดเวลาทำข้อสอบ เพราะดันไปคิดว่าคำตระกูล every- เป็นคำพหูพจน์)

Everyone และ everybody แปลว่า “ทุกคน” เป็นเอกพจน์

Everyone/everybody is checking their phones.
ทุกคนกำลังเช็คโทรศัพท์ของตัวเอง

Everything แปลว่า “ทุกสิ่ง, ทุกอย่าง” เป็นเอกพจน์

Everything is possible.
ทุกอย่างนั้นเป็นไปได้

Everywhere แปลว่า “ทุกที่” เป็นเอกพจน์

Everywhere is a runway.
ทุกๆที่ถือเป็นรันเวย์

Both แปลว่า “ทั้งคู่” เป็นพหูพจน์

Both are correct.
ถูกทั้งคู่

All แปลว่า “ทั้งหมด” เป็นได้ทั้งเอกพจน์และพหูพจน์
เราจะใช้ all เป็นเอกพจน์ เมื่อกล่าวถึงสิ่งใดโดยรวม
เราจะใช้ all เป็นพหูพจน์ เมื่อกล่าวถึงทุกคนหรือทุกสิ่งในกลุ่ม

Is everything okay?
ทุกอย่างโอเคดีมั้ย
All is well.
ทุกอย่างโอเคดี
(โดยรวมแล้ว ทุกอย่างโอเคดี)

How are your kids?
ลูกๆคุณเป็นยังไงบ้าง
All are well.
ทุกคนโอเคดี
(กล่าวถึงลูกทุกคนว่าสบายดี)

2. ใช้กล่าวถึงแค่บางสิ่ง

ในการกล่าวถึงบางสิ่ง เราจะใช้ someone, somebody, something, somewhere และ some

Someone และ somebody แปลว่า “บางคน” เป็นเอกพจน์

Someone/somebody is waiting for you.
มีใครบางคนรอคุณอยู่

Something แปลว่า “บางสิ่ง, บางอย่าง” เป็นเอกพจน์

Something makes me sad.
บางสิ่งทำให้ฉันรู้สึกเศร้า

Somewhere แปลว่า “บางที่” เป็นเอกพจน์

Somewhere up ahead is a sharp turn.
ข้างหน้าซักที่จะเป็นจุดหักเลี้ยว

Some แปลว่า “บางส่วน, จำนวนหนึ่ง” เป็นได้ทั้งเอกพจน์และพหูพจน์

Most animal feed is from plants, but some is from animals.
อาหารสัตว์ส่วนใหญ่มาจากพืช แต่บางส่วนก็มาจากสัตว์

Most apples here are red, but some are green.
แอปเปิลที่นี่ส่วนใหญ่มีสีแดง แต่บางส่วนก็มีสีเขียว

3. ใช้สื่อว่าสิ่งใดก็ได้

ในการสื่อว่าสิ่งใดก็ได้ เราจะใช้ anyone, anybody, anything, anywhere และ any

Anyone และ anybody แปลว่า “ใครๆ, ใครก็ตาม” เป็นเอกพจน์

Anyone/anybody is welcome.
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ยินดีต้อนรับ

Anything แปลว่า “สิ่งใด, อะไรก็ตาม” เป็นเอกพจน์

Anything is possible.
อะไรก็เป็นไปได้

Anywhere แปลว่า “ที่ใด, ที่ไหนก็ตาม” เป็นเอกพจน์

She doesn’t have anywhere to live.
เธอไม่มีที่ไหนให้อยู่

Any แปลว่า “ใดๆ, เลย” เป็นได้ทั้งเอกพจน์และพหูพจน์

I looked around for toilet paper, but there wasn’t any.
ฉันมองหากระดาษทิชชู่ แต่มันไม่มีเลย

I looked around for pens, but there weren’t any.
ฉันมองหาปากกา แต่มันไม่มีเลย

4. ใช้บอกว่าไม่มี

ในการบอกว่าไม่มี เราจะใช้ no one, nobody, nothing, neither และ none

No one และ nobody แปลว่า “ไม่มีใคร” เป็นเอกพจน์

Nobody want to be lonely.
ไม่มีใครอยากโดดเดี่ยว

No one want to be lonely.
ไม่มีใครอยากโดดเดี่ยว

Nothing แปลว่า “ไม่มีสิ่งใด” เป็นเอกพจน์

Nothing is impossible.
ไม่มีสิ่งใดที่เป็นไปไม่ได้

Neither แปลว่า “ไม่ทั้งคู่” เป็นเอกพจน์

Neither is correct.
ไม่ถูกทั้งคู่

None แปลว่า “ไม่มี” เป็นได้ทั้งเอกพจน์และพหูพจน์

There is a lot of beautiful jewelry available these days, but none is cheap.
ทุกวันนี้มีเครื่องเพชรสวยๆให้เลือกมากมาย แต่ไม่มีอันไหนราคาถูกเลย

There are many running shoes available these days, but none are cheap.
ทุกวันนี้มีรองเท้าวิ่งให้เลือกมากมาย แต่ไม่มีอันไหนราคาถูกเลย

จบแล้วนะครับกับ indefinite pronoun ทีนี้เพื่อนๆก็คงจะรู้กันแล้วว่า indefinite pronoun คืออะไร และใช้ยังไง ถ้ายังไงก็อย่าลืมทบทวนและนำไปฝึกใช้กันด้วยนะ

อย่าลืมนะครับ ภาษาอังกฤษยิ่งเรียนรู้ ยิ่งฝึก ก็ยิ่งเก่ง สำหรับบทความนี้ ชิววี่ต้องขอตัวลาไปก่อน See you next time