[Update] ประวัติศาสตร์เยอรมันโดยย่อครับ > Blog: teapot | ตัว ย่อ เยอรมัน – NATAVIGUIDES

ประวัติศาสตร์เยอรมันโดยย่อครับ
เกริ่นเรื่อง: ผมว่า คนเยอรมันนี่ ก็ถือว่าอดทนเข้มแข็ง เอาการเอางาน มานะบากบั่นดีมากนะครับ น่าเอาเป็นแบบอย่างครับ
14 เม.ย. 50 , View: 10645 , Post : 5

) ซึ่งเป็นนักประวัติศาสตร์ชาวโรมันกล่าวว่า ชนเผ่าป่าเถื่อนนี้รูปร่างสูงใหญ่ ผมสีทอง ตาสีฟ้า ถนัดทำงานที่ต้องออกแรงหนักๆ แต่ไม่ทำงานทน รักสงบ ให้เกียรติและเคารพเพศแม่ ไร้เล่ห์เหลี่ยมทางการเมือง แต่ทว่าเมื่อถึงเวลารบ พวกนี้จะไม่มีกลยุทธ์ใดๆเลย มีเพียงวิธีเดียวคือ

“

บุกแหลก

”

ปัจจุบัน ชนชาตินี้ก็ยังดำรงอยู่ อาศัยในหลายประเทศโดยเฉพาะเยอรมนี ออสเตรีย และสวิตเซอร์แลนด์ เป็นผู้นำทางด้านวิทยาศาสตร์ อุตสาหกรรม กฎหมาย ดนตรี ฯลฯ อะไรเป็นสิ่งที่ทำให้คนเถื่อนกลายเป็นผู้เจริญ เราสามารถตอบคำถามนี้ได้หากศึกษาประวัติศาสตร์ของชนเผ่าเยอรมัน

เยอรมัน เป็นชื่อเรียกของชนชาติหนึ่งในยุโรป มีดินแดนอาศัยกระจายอยู่ในยุโรปกลาง ปรากฏตัวครั้งแรกในประวัติศาสตร์โลกสมัยอาณาจักรโรมัน ทัคซิทุส (Tacsitus

                   ในที่นี้จะขอกล่าวตั้งแต่การตั้งอาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชาติเยอรมันในศตวรรษที่ 9 ไปจนกระทั่งการรวมชาติให้เป็นอาณาจักรเยอรมันที่สองในปี 1871  ซึ่งจะเป็นจุดเริ่มต้นการเป็นมหาอำนาจของโลกยุคสมัยใหม่ ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เยอรมันกลายเป็นเช่นทุกวันนี้

                     หลังจากการล่มสลายของอาณาจักรโรมันตะวันตก ซึ่งส่วนหนึ่งของสาเหตุที่ล่มสลายก็มาจากการรุกรานของชนเผ่าป่าเถื่อนเยอรมันด้วย ได้มีการจัดตั้งอาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชาติเยอรมัน(Das heilige Römisches Reich Deutscher Nation) ซึ่งเป็นอาณาจักรที่ 1 เมื่อประมาณปี ค.ศ. 800 โดย (Charlemagne) ผู้เป็นหัวหน้าเผ่าเยอรมันสาขาฟรังค์ (Frank) คลอบคลุมดินแดนของส่วนใหญ่ประเทศฝรั่งเศส เยอรมนี ออสเตรีย และอิตาลีในปัจจุบัน อาณาจักรนี้ใช้ชื่อว่าอาณาจักรโรมันก็จริง แต่ก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับอาณาจักรโรมันเดิมแต่อย่างไร แท้จริงแล้วเป็นอาณาจักรของพวกชนเผ่าเยอรมันต่างๆนั่นเอง การที่ใช้ชื่อว่าอาณาจักรโรมันเพียงเพื่อต้องการให้แลดูว่าสืบทอดอำนาจจากอาณาจักรยิ่งใหญ่ในอดีต ดังที่จักรพรรดิของอาณาจักรโรมันตะวันออกหรือไบแซนไทน์เรียกอาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชาติเยอรมันว่า “อาณาจักรของพวกคนเถื่อน” อาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชาติเยอรมันนี้เป็นการรวมตัวกันทางการเมืองอย่างหลวมๆของคนเถื่อนเยอรมันเป็นครั้งแรก เมืองต่างๆในอาณาจักรยังคงเป็นอิสระต่อกันเพียงแต่ว่ามีจักรพรรดิองค์เดียวกันเท่านั้น นอกจากนี้ ยังเป็นครั้งแรกที่พวกเยอรมันเข้ารีตนับถือศาสนาคริสต์อีกด้วย ดังปรากฏพิธีการสวมมงกุฎกษัตริย์ที่ต้องให้พระสันตะปาปาแห่งโรมสวมให้

        ประวัติศาสตร์ในช่วงยุคกลางของยุโรปนั้น ไม่ค่อยมีเหตุการณ์น่าสนใจนัก บทบาทของอาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชาติเยอรมันมีปรากฏอยู่บ้าง เช่น การนำกองทัพไปร่วมรบสงครามครูเสดหลายๆครั้ง การเป็นแนวชายแดนทางด้านตะวันออกของชาวคริสเตียนที่ต้านทานการบุกของพวกมองโกล และที่สำคัญที่สุดได้แก่ การที่        จักรพรรดิฟรี้ดริชที่สอง “บาบารอสซา” (Friedrich II Babarossa) นำกองทัพเยอรมันไปข่มขู่สันตปาปาที่กรุงโรมให้ขึ้นต่อเยอรมัน แต่สุดท้ายไม่สำเร็จ โดนทรยศจากขุนนาง สันตะปาปาจึงทำการบรรพาชนียกรรม (excommunication) พระองค์ คือประกาศให้จักรพรรดิเป็นคนนอกศาสนา จนต้องจักรพรรดิต้องไปคุกเข่าขอขมาพระสันตะปาปาด้วยพระบาทเปล่าจนสันตะปาปายอมยกโทษให้

                     ต่อมา เริ่มเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ประมาณศตวรรษที่ 16 ช่วงสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการ (Renaissance) ขณะที่ชนชาติต่างๆในยุโรปเริ่มรวมกันเป็นประเทศ มีการปกครองรวมศูนย์อำนาจ อาทิ โปรตุเกส สเปน ฝรั่งเศส อังกฤษ และในยุคนี้นี่เองที่ชาติที่รวมเป็นประเทศแล้วได้มีการสำรวจทางทะเล ค้นคบดินแดนใหม่ๆ เช่น ทวีปอเมริกา อินเดีย กรุงศรีอยุธยา ญี่ปุ่น เป็นต้น การสำรวจทางทะเลนี่เองได้นำความมั่งคั่งสู่ประเทศเหล่านั้นในยุโรป แต่ว่าชนชาติเยอรมันยังคงล้าหลังอยู่ในยุคกลาง ปกครองด้วยระบบศักดินาสวามิภักดิ์ (Feudal) ไม่มีการรวมเป็นประเทศแต่อย่างใด รัฐต่างๆในอาณาจักรต่างแย่งชิงอำนาจกันเอง ดินแดนของชนชาวเยอรมันยังคงยากจนกว่าชาวยุโรปอื่นๆยิ่งนัก

                    การปฏิรูปศาสนาของมาร์ติน ลูเธอร์ (Martin Luther) ทำให้เกิดความแตกแยกทั้งทางการเมืองและศาสนาไปทั่วยุโรป อาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชาติเยอรมันเองก็หนีไม่พ้น ช่วงนั้นจักรพรรดิของอาณาจักรมาจากแคว้นออสเตรีย (Österreich) พระองค์เป็นคาทอลิก (Katholik) บรรดาเจ้าครองนครทางเหนือซึ่งห่างไกลจากอำนาจของจักรพรรดิและจ้องจะแยกตัวเป็นอิสระจากอำนาจปกครองอยู่แล้ว ก็ได้ประกาศตนเป็นโปรเตสแตนท์ (Evangelisch) นำไปสู่การทำสงครามรบพุ่งกันเองในอาณาจักรเป็นเวลานานถึง 30 ปี หรือที่เรียกว่า “สงคราม 30 ปี” (der Deiβigjahres Krieg) แน่นอนว่าโดยปกติแล้ว สงครามไม่เคยให้อะไรกับมนุษยชาติ ดังนั้น ชาติเยอรมันยิ่งจนขึ้นลงอีก ขณะที่ยุโรปร่ำรวย

                       เมื่ออาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชาติเยอรมันแตกแยกกันทางศาสนาแล้ว จึงไม่แปลกที่จะแตกแยกทางการเมืองด้วย รัฐทางใต้ซึ่งเป็นคาทอลิกยังคงอยู่ใต้อำนาจเดิมคือ ออสเตรีย (Österreich) ขณะที่ทางเหนือซึ่งเป็นโปรเตสแตนท์เกิดรัฐมหาอำนาจใหม่ขึ้นมา คือ พรอยเซิน (Preuβen หรือว่า ปรัสเซีย ในภาษาอังกฤษ) เมื่ออาณาจักรเดียวมีสองขั้วอำนาจ รัฐจะสงบได้อย่างไร ดังนั้น ต่อมาช่วงศตวรรษที่ ๑๘ ด้วยเหตุจากการที่พรอยเซินภายใต้การนำของพระเจ้าฟรี้ดริชมหาราช (Friedrich II der Groβe) แย่งชิงแคว้นซิเลเซีย (Silesia) อันอุดมสมบูรณ์ไปด้วยแร่ธาตุไปจากออสเตรียของจักรพรรดินีมาเรียเทเรซา (Maria Theresa) สงครามจึงอุบัติขึ้นอีกครั้งและมีชาติเข้าร่วมสงครามทั่วยุโรป

                     สงครามครั้งนี้คือสงคราม 7 ปี มีคู่สงครามฝ่ายหนึ่งคือ ออสเตรีย ฝรั่งเศส สวีเดน และรัสเซีย ซึ่งล้วนเป็นมหาอำนาจทั้งสิ้น กับอีกฝ่ายคือ พรอยเซิน ซึ่งเป็นรัฐเล็กและอังกฤษชาติมหาอำนาจที่มีกษัตริย์เป็นเจ้าครองแคว้นฮันโนเวอร์ในเยอรมนี เมื่อสงครามเริ่มต้นปรากฏว่าอังกฤษไม่ได้ส่งทหารมารบด้วยแต่อย่างใด จึงกลับกลายเป็นว่ารัฐเล็กๆอย่างพรอยเซินต้องรบกับ 4 ชาติมหาอำนาจจากทุกทิศทาง สงครามในช่วงแรกนั้นพรอยเซินโดนบุกจนถึงเมืองหลวง หลายครั้ง ฟรี้ดริชมหาราชยกทัพหนีไปโจมตีเมืองอื่น นั่นคือ พรอยเซินกำลังจะแพ้ แต่ก็เกิดปาฏิหาริย์ขึ้น นั่นคือ จักรพรรดินีของรัสเซียหรือที่เรียกว่าซาริน่า(Tsarina) ได้สวรรคตด้วยเหตุเสวยซุปเห็ดพิษ พระเจ้าซาร์องค์ใหม่นั้นนิยมในพรอยเซิน รัสเซียจึงถอนตัวจากสงคราม พรอยเซินมีกำลังใจจึงทำสงครามต่อไปจนกระทั่งชนะชาติมหาอำนาจที่เหลือ พรอยเซินจึงได้รับการยอมรับว่าเป็นชาติมหาอำนาจใหม่

                       หลังการปฏิวัติฝรั่งเศสไป ค.ศ. 1789 กาลกลับตาลปัตรว่า (Napolean Bounaparte) กลายเป็นจักรพรรดิของอาณาจักรฝรั่งเศส และเริ่มทำสงครามรุกรานทั่วยุโรป รัฐเยอรมันเล็กๆทั้งหมดหลายร้อยรัฐแถบลุ่มแม่น้ำไรน์ตกเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส เมื่อกองทัพฝรั่งเศสยกพลไปถึงพรอยเซิน พรอยเซินก็แพ้และยอมเป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศส ส่วนทางด้านออสเตรีย กองทัพฝรั่งเศสก็มีชัยเช่นกัน นโปเลียนประกาศยกเลิกอาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งชนชาติเยอรมัน จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 (Franz II) ของออสเตรียจึงต้องสละมงกุฎจักรพรรดิแห่งเยอรมัน ดำรงตำแหน่งเพียงจักรพรรดิของออสเตรีย และเข้าเป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศสอีกเช่นกัน ทั้งยังต้องยกพระราชธิดาให้เป็นมเหสีของนโปเลียน

                เมื่อนโปเลียนยกทัพไปรัสเซียเมื่อปี ค.ศ.1812 ได้นำทหารเยอรมันไปเป็นจำนวนหลายแสนคนสู่รัสเซียด้วย ดังที่ทราบกันดีว่านโปเลียนแพ้ ทหาร 400,000  คนเหลือเพียง 10,000 คนกลับฝรั่งเศส นั่นก็แสดงว่าทหารเยอรมันได้ตายไปเป็นจำนวนหลายแสนคน และเมื่อปี 1814 ซึ่งนโปเลียนและฝรั่งเศสถูกยุโรปปราบปรามทั้งพรอยเซินและออสเตรียก็ได้ร่วมเป็นพันธมิตรกับชาติอื่นในยุโรปปราบนโปเลียนด้วย การที่นโปเลียนซึ่งเป็นจักรพรรดิของฝรั่งเศสข่มเหงชาวเยอรมันนั้น เป็นเหตุให้เกิดความเกลียดชังของเยอรมันที่มีต่อฝรั่งเศสไปจนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองเป็นเวลาร้อยกว่าปี แต่ก็ไม่ปรากฏว่าปัจจุบันนั้น ลึกๆแล้วคนสองชาตินี้คิดต่อกันเช่นไร

                การพยายามรวมชาติเยอรมันให้อยู่ในรัฐเดียวกันเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อปี ค.ศ.1848 ซึ่งมีการประชุมกันของกลุ่มนักศึกษาที่วิหารเพาล(Paulkirchen) ณ เมืองฟรังคฟวร์ท บนฝั่งแม่น้ำไมน์ (Frankfurt am Main) ในที่นี้มีการพยายามเสนอแนวคิดที่จะรวมชาติ 3 แนว แต่ไม่ได้ระบุชัดเจนว่าจะเลือกแบบไหนดังนี้

1. อาณาจักรเยอรมันขนาดใหญ่ประกอบด้วยรัฐเยอรมันบริเวณยุโรปกลาง รัฐที่พูดภาษาเยอรมันทั้งหมด รวมไปถึงอาณาจักรออสเตรียทั้งหมดด้วยอันรวมถึงดินแดนที่ไม่ได้พูดภาษาเยอรมัน เช่น เช็ก และ ฮังการี

2. อาณาจักรเยอรมันขนาดกลางประกอบด้วยบริเวณที่พูดภาษาเยอรมันทั้งหมด รวมทั้งออสเตรียด้วยแต่ไม่รวมบริเวณอื่นของออสเตรียที่พูดภาษาอื่น

3. อาณาจักรเยอรมันขนาดเล็กประกอบด้วยรัฐเยอรมันบริเวณยุโรปกลาง ไม่รวมอาณาจักรออสเตรียทั้งหมด

                 นอกจากนั้นกลุ่มนักศึกษายังได้จัดทำร่างรัฐธรรมนูญฉบับวิหารเพาล (Paulkirchenverfassung) ด้วยเพื่อใช้สำหรับอาณาจักรเยอรมันที่จะเกิดขึ้นใหม่โดยจะอันเชิญกษัตริย์ของพรอยเซินให้เป็นจักรพรรดิอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญ (Constitutional Monarchy) แต่เมื่อเชิญพระองค์แล้ว พระองค์กลับปฏิเสธด้วยหตุที่พระองค์อยากจะมีพระราชอำนาจแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์และไม่อยากเป็นศัตรูกับออสเตรีย ทั้งนักศึกษายังไม่ตัดสินใจให้แน่นอนว่าจะรวมชาติแบบไหน พระองค์จึงร่วมมือกับกษัตริย์แคว้นเยอรมันอื่นๆรวมทั้งออสเตรียด้วยทำการปราบปรามกลุ่มนักศึกษาให้ราบคาบ รัฐเยอรมันจึงยังไม่มีขึ้น

                ต่อมา การรวมชาติเยอรมันเริ่มจะเป็นจริง เมื่อบุรุษผู้หนึ่งนามว่าออตโต้ ฟอน บิสมาร์ก (Otto von Bismarck) ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีของแคว้นพรอยเซินในสมัยกษัตริย์วิลเฮล์มที่ 1 บิสมาร์กได้ดำเนินนโยบายที่แข็งกร้าวในการรวมเยอรมันอันโด่งดังที่เรียกว่า “นโยบายเลือดและเหล็ก (Blut und Eisen)” นั่นคือชาติเยอรมันจะรวมกันได้ภายใต้การนำของพรอยเซินก็ต่อเมื่อพรอยเซินพัฒนาอุตสาหกรรม และใช้การทำสงครามนำไปสู่การรวมชาติ เริ่มแรกพรอยเซินได้ทำการจัดตั้งสมาพันธรัฐเยอรมันเหนือ (Nord Deutscher Bund) ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของพรอยเซิน ดำเนินนโยบายทางการทูตด้วยการเป็นมิตรกับรัสเซียทำให้ปราศจากศัตรูทางตะวันออก ยุให้อังกฤษและฝรั่งเศสแข่งขันกันล่าอาณานิคมจนผิดใจกันและเป็นมิตรกับอังกฤษ ส่งผลให้ปราศจากศัตรูทางเหนือ  เมื่อวิธีการการทูตพร้อมสมบูรณ์แล้ว สงครามเพื่อการรวมชาติจึงเริ่มขึ้น

                    สงครามครั้งที่ 1 เกิดขึ้นกับเดนมาร์กซึ่งครอบครองแคว้นชเลสวิก-โฮลชไตน์(Schleswig-Holstein) อันเป็นดินแดนที่ชาวเยอรมันอาศัยอยู่ สงครามครั้งนี้ไม่ยากอย่างใดเพราะเดนมาร์กไม่ใช่มหาอำนาจ ต่อมา พรอยเซินจึงทำสงครามกับออสเตรียเพื่อกันออสเตรียไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับอาณาจักรเยอรมันที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เนื่องจากว่า เดิมออสเตรียก็เป็นผู้นำของบรรดารัฐเยอรมันมาก่อน เมื่อมีพรอยเซินเกิดขึ้นอีก ออสเตรียซึ่งมีความยิ่งใหญ่ในอดีตก็ไม่มีทางที่จะยอมให้อดีตลูกไล่มาเป็นนายตัวเอง ประกอบกับออสเตรียก็มีดินแดนทางตะวันออกเป็นเขตอิทธิพลอยู่แล้ว หากออสเตรียถูกกันออกไปคงจะไปแสวงหาอำนาจจากด้านโน้น เมื่อสงครามครั้งนี้เกิดขึ้นก็ไม่ใช่เรื่องจากที่พรอยเซินจะชนะเพราะพรอยเซินกำลังมาแรงและออสเตรียเกิดความวุ่นวายไม่ประเทศซ้ำยังปฏิวัติอุตสาหกรรมอย่างเชื่องช้า สุดท้ายพรอยเซินก็ชนะแต่ก็ไม่บุกไปจนถึงกรุงเวียนนา (Wien) ซึ่งเป็นเมืองหลวงของออสเตรียเพื่อแสดงน้ำใจว่าเป็นคนชาติเดียวกันและซื้อใจออสเตรียเอาไว้ไม่ให้ออสเตรียบุกตลบหลังเมื่อพรอยเซินจะทำสงครามกับฝรั่งเศส

                    สงครามครั้งสุดท้ายเพื่อการรวมชาติฝรั่งเศสคือสงครามพรอยเซินกับฝรั่งเศสเมื่อปี ค.ศ. 1871 กองทัพพรอยเซินทำการ  บุกอย่างรวดเร็วจนชนะอย่างง่ายดาย สามารถจับจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 หลานของนโปเลียนที่ 1 ไว้ได้ เป็นการเสียเกียรติแก่ฝรั่งเศสอย่างยิ่ง จนรัฐบาลฝรั่งเศสต้องไถ่ตัวไปและปลดจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 ประกาศประเทศเป็นสาธารณรัฐที่ 3 กองทัพพรอยเซินบุกถึงกรุงปารีส ฝรั่งเศสยอมแพ้อย่างรวดเร็วและไม่มีเงื่อนไข  พรอยเซินได้แคว้นอัลซาส (Elsaβ) และลอเรน (Lothringen) ที่พูดภาษาเยอรมันไว้ในอาณาจักร บิสมาร์กประกาศสถาปนาอาณาจักรเยอรมันที่ 2 โดยมีจักพรรดิวิลเฮล์มที่ 1 เป็นจักรพรรดิของอาณาจักร ณ ห้องกระจกของพระราชวังแวซายส์ อาณาจักรเยอรมันสถาปนาบนแผ่นดินของฝรั่งเศส นับแต่นั้น รัฐเยอรมันสมัยใหม่ก็เกิดขึ้น

แฟนคลับ [0]

Add เป็นแฟนคลับ Blog นี้
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม

1

1 แตงโม บอกว่า :
ขอบคุณมากๆๆๆ เลยคะ เคยเรียนแบบเป็นภาษาเยอรมัน แต่แปลม่ะค่อยออก ตอนนี้ เข้าใจขึ้นเยอะคะ

19 ธ.ค. 51 / 03:05

2 kashmier บอกว่า :

อยากรุ้ประวัติศาสตร์เยอรมันที่เก่ากว่านี้  สมัยสร้างประสาทดีสนีย์ จะหาดูได้ที่ไหนเนี่ย….

23 ต.ค. 52 / 18:12

3 Cake บอกว่า :
ขอบคุณมากเลยนะค้า

20 ก.ค. 54 / 21:58

4 POYZ บอกว่า :
ขอบคุณมาก ๆ นะคะ >///////////////////<

4 ธ.ค. 56 / 22:13

5 กัญญา บอกว่า :
อ่านแล้วสับสนน่าจะเรียบเรียงใหม่ ศตวรรษที่16อยู่ดีๆโดดไป19 กลับมา18

19 ส.ค. 60 / 08:29

1

ตอนก่อนหน้า
ตอนถัดไป

  C O M M E N T   B o X

อยากบอกว่า :

ลงชื่อ
พิมพ์ตัวเลข

ใครที่เล่นเกมออนไลน์ ปกติมักจะเจอฝรั่งเข้ามาทัก มาคุย บางเกมอยู่ดีๆ ก็บอกว่า GG หรือ TY อะไรเต็มไปหมดก็ไม่รู้ ทีม GG2 เลยขอรวมคำศัพท์สายย่อ(ภาษาอังกฤษ)เท่าที่นึกได้มารวมไว้ในนี้ที่เดียวเลยละกัน OwO

GG = Good Game = เป็นเกมที่ดีนะ
EZ = Easy = ง่ายๆ กล้วยๆ เบๆ ว่ะ
WP = Well-Played = เล่นได้ดี
GGWP = Good Game, Well-Played = มักจะใช้ตอนที่เล่นเกมจบแล้วชมอีกฝ่ายในเชิงที่เป็นเกมที่ดี และเล่นได้ดี (ถึงแม้ว่าจะแพ้ แต่ถ้าคู่คี่สูสีก็พิมพ์ว่า GGWP ก็ได้เช่นกัน)

GGEZ = Good Game Easy! = คล้ายๆ กับ GGWP แต่ตรงกันข้ามนิดหน่อย จากที่จะชมอีกฝ่ายกลายเป็นเย้ยๆ ว่า “เกมที่ดีนะ แต่ว่า…​ง่ายจังเลยอ่ะ คิคิ”
GLHF = Good Luck, Have Fun = มักจะใช้ตอนเริ่มเล่นเกม เป็นการบอกว่า “โชคดีพวก แล้วก็ขอให้สนุกกับเกมนะเว้ย!”
TY = Thank You = แปลว่า ขอบคุณ ซึ่งนอกจาก TY แล้ว ยังมี THX ด้วยเช่นกัน ย่อมาจาก Thanks
NP = No Problem = ไม่เป็นไร ไม่มีปัญหา

NVM = Nevermind = ถ้าให้อ้างอิงตามหลักไวยกรณ์ (และ อ.อดัม)  คำว่า Nevermind ไม่ได้นำมาใช้กับคนที่ขอบคุณเรา ถึงแม้ว่าแปลเป็นภาษาไทยว่า “ไม่เป็นไร” แต่ในบริบทจะใช้ในเชิงของ ช่างมันเถอะ ลืมมันเหอะ
B = Back = พิมพ์สั้นๆ ไว้เรียกให้เพื่อนกลับบ้านมาก่อน ทีมให้อภัยแล้ว
BRB = Be Right Back = เดี๋ยวกลับมาเด้อค่ะเด้อ…
AFK = Away From Keyboard = แปลตรงตัวก็คือ ไม่ได้อยู่หน้าคีย์บอร์ดจ้า (หรืออีกนัยคือ ไม่ได้อยู่หน้าจอคอม) เลยยืนนิ่งๆ เฉยๆ ไม่โต้ตอบอะไร

OP = Over Power = แปลตรงๆ ก็คือ พลังมากเกินไป เช่น Doomfist ใน Overwatch ที่หลายๆ คนมักจะบ่นว่า OP เกินไป ด้วยสกิลและดาเมจต่างๆ ทำให้เล่นยากนั่นเอง…
DPS = Damage Per Second = ถ้าให้แปลตรงๆ คือ ความเสียหายต่อวินาที แต่ในบางเกมจะหมายถึงตำแหน่งของตัวละครที่ทำหน้าที่สร้างดาเมจฝั่งตรงข้าม
TBH = To Be Honest = บอกตรงๆ นะ / พูดตรงๆ / บ่องตง
ZZZ = zzz… = ง่วงนอน แต่ในแง่เกมคือ เป็นเกมที่น่าเบื่อ ชวนหลับ คร่อกก..

LOL = Laughing Out Loud = ขำ ตลก หึหึ ฮาฮ่าาาาา (ลั่นแบบออกเสียง)
ROFL = Rolling On Floor Laughing = ขั้นกว่าของ LOL ขำตัวโยน ขำกลิ้งจนกองไปกับพื้น
LMAO = Laughing My Ass Off = ขำมาก!! ขำโคตรๆๆๆๆๆ ตลกแบบขี้แตกขี้แตน!! ไม่เคยเจออะไรตลกขนาดนี้มาก่อนเลยโว้ย ขำโว้ยยย (พอแล้ว!!)

W8 = Wait = รอแป๊ปนึง รอก่อน…​ บอกให้รอกันไงโว้ย!!!
B4 = Before = ก่อนหน้านี้ แต่ถ้า B5 คือวงดนตรี #ไม่น่าเล่น

OMW = On My Way = กำลังไปหา กำลังเดินทาง
OMG = Oh My God = โอวววว พระเจ้าช่วย…
STFU = SHUT THE F*** UP = หุบปากไปเลยไอ้***
MIA = Miss In Action = เป็นคำที่มักจะเจอในเกม MOBA บอกให้เพื่อนระวังฝั่งตรงข้าม ศัตรูหายระหว่างไฟต์ ระวังโดนตุ๋ยด้วย!