This page assumes you’ve already read the Components Basics. Read that first if you are new to components.

# Slot Content

Vue implements a content distribution API inspired by the Web Components spec draft (opens new window), using the <slot> element to serve as distribution outlets for content.

This allows you to compose components like this:

<
todo-button
>

  Add todo
</
todo-button
>

1

2

3

Then in the template for <todo-button>, you might have:

 
<
button
 
class
=
"
btn-primary
"
>

  
<
slot
>
</
slot
>

</
button
>

1

2

3

4

When the component renders, <slot></slot> will be replaced by “Add Todo”.

 
<
button
 
class
=
"
btn-primary
"
>

  Add todo
</
button
>

1

2

3

4

Strings are just the beginning though! Slots can also contain any template code, including HTML:

<
todo-button
>

   
  
<
i
 
class
=
"
fas fa-plus
"
>
</
i
>

  Add todo
</
todo-button
>

1

2

3

4

5

Or even other components:

<
todo-button
>

   
  
<
font-awesome-icon
 
name
=
"
plus
"
>
</
font-awesome-icon
>

  Add todo
</
todo-button
>

1

2

3

4

5

If <todo-button>‘s template did not contain a <slot> element, any content provided between its opening and closing tag would be discarded.

 

<
button
 
class
=
"
btn-primary
"
>

  Create a new item
</
button
>

1

2

3

4

5

<
todo-button
>

   
  Add todo
</
todo-button
>

1

2

3

4

# Render Scope

When you want to use data inside a slot, such as in:

<
todo-button
>

  Delete a {{ item.name }}
</
todo-button
>

1

2

3

That slot has access to the same instance properties (i.e. the same “scope”) as the rest of the template.

The slot does not have access to <todo-button>‘s scope. For example, trying to access action would not work:

<
todo-button
 
action
=
"
delete
"
>

  Clicking here will {{ action }} an item
   
</
todo-button
>

1

2

3

4

5

6

7

8

As a rule, remember that:

Everything in the parent template is compiled in parent scope; everything in the child template is compiled in the child scope.

# Fallback Content

There are cases when it’s useful to specify fallback (i.e. default) content for a slot, to be rendered only when no content is provided. For example, in a <submit-button> component:

<
button
 
type
=
"
submit
"
>

  
<
slot
>
</
slot
>

</
button
>

1

2

3

We might want the text “Submit” to be rendered inside the <button> most of the time. To make “Submit” the fallback content, we can place it in between the <slot> tags:

<
button
 
type
=
"
submit
"
>

  
<
slot
>
Submit
</
slot
>

</
button
>

1

2

3

Now when we use <submit-button> in a parent component, providing no content for the slot:

<
submit-button
>
</
submit-button
>

1

will render the fallback content, “Submit”:

<
button
 
type
=
"
submit
"
>

  Submit
</
button
>

1

2

3

But if we provide content:

<
submit-button
>

  Save
</
submit-button
>

1

2

3

Then the provided content will be rendered instead:

<
button
 
type
=
"
submit
"
>

  Save
</
button
>

1

2

3

# Named Slots

There are times when it’s useful to have multiple slots. For example, in a <base-layout> component with the following template:

<
div
 
class
=
"
container
"
>

  
<
header
>

     
  
</
header
>

  
<
main
>

     
  
</
main
>

  
<
footer
>

     
  
</
footer
>

</
div
>

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

For these cases, the <slot> element has a special attribute, name, which can be used to assign a unique ID to different slots so you can determine where content should be rendered:

<
div
 
class
=
"
container
"
>

  
<
header
>

    
<
slot
 
name
=
"
header
"
>
</
slot
>

  
</
header
>

  
<
main
>

    
<
slot
>
</
slot
>

  
</
main
>

  
<
footer
>

    
<
slot
 
name
=
"
footer
"
>
</
slot
>

  
</
footer
>

</
div
>

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

A <slot> outlet without name implicitly has the name “default”.

To provide content to named slots, we need to use the v-slot directive on a <template> element, providing the name of the slot as v-slot‘s argument:

<
base-layout
>

  
<
template
 
v-slot:
header
>

    
<
h1
>
Here might be a page title
</
h1
>

  
</
template
>


  
<
template
 
v-slot:
default
>

    
<
p
>
A paragraph for the main content.
</
p
>

    
<
p
>
And another one.
</
p
>

  
</
template
>


  
<
template
 
v-slot:
footer
>

    
<
p
>
Here's some contact info
</
p
>

  
</
template
>

</
base-layout
>

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

Now everything inside the <template> elements will be passed to the corresponding slots.

The rendered HTML will be:

<
div
 
class
=
"
container
"
>

  
<
header
>

    
<
h1
>
Here might be a page title
</
h1
>

  
</
header
>

  
<
main
>

    
<
p
>
A paragraph for the main content.
</
p
>

    
<
p
>
And another one.
</
p
>

  
</
main
>

  
<
footer
>

    
<
p
>
Here's some contact info
</
p
>

  
</
footer
>

</
div
>

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

Note that v-slot can only be added to a <template> (with one exception)

# Scoped Slots

Sometimes, it’s useful for slot content to have access to data only available in the child component. It’s a common case when a component is used to render an array of items, and we want to be able to customize the way each item is rendered.

For example, we have a component, containing a list of todo-items.

app
.
component
(
'todo-list'
,
 
{
  
data
(
)
 
{
    
return
 
{
      items
:
 
[
'Feed a cat'
,
 
'Buy milk'
]
    
}
  
}
,
  template
:
 
`

    
<
ul
>

      
<
li
 
v-for
=
"
(
item
,
 index
)
 
in
 items
"
>

        
{{
 item 
}}

      
</
li
>

    
</
ul
>

  
`

}
)

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

We might want to replace the {{ item }} with a <slot> to customize it on parent component:

<
todo-list
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ item }}
</
span
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

That won’t work, however, because only the <todo-list> component has access to the item and we are providing the slot content from its parent.

To make item available to the slot content provided by the parent, we can add a <slot> element and bind it as an attribute:

<
ul
>

  
<
li
 
v-for
=
"
( item, index ) in items
"
>

    
<
slot
 
:item
=
"
item
"
>
</
slot
>

  
</
li
>

</
ul
>

1

2

3

4

5

You can bind as many attributes to the slot as you need:

<
ul
>

  
<
li
 
v-for
=
"
( item, index ) in items
"
>

    
<
slot
 
:item
=
"
item
"
 
:index
=
"
index
"
 
:another-attribute
=
"
anotherAttribute
"
>
</
slot
>

  
</
li
>

</
ul
>

1

2

3

4

5

Attributes bound to a <slot> element are called slot props. Now, in the parent scope, we can use v-slot with a value to define a name for the slot props we’ve been provided:

<
todo-list
>

  
<
template
 
v-slot:
default
=
"
slotProps
"
>

    
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

    
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ slotProps.item }}
</
span
>

  
</
template
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

5

6

In this example, we’ve chosen to name the object containing all our slot props slotProps, but you can use any name you like.

# Abbreviated Syntax for Lone Default Slots

In cases like above, when only the default slot is provided content, the component’s tags can be used as the slot’s template. This allows us to use v-slot directly on the component:

<
todo-list
 
v-slot:
default
=
"
slotProps
"
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ slotProps.item }}
</
span
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

This can be shortened even further. Just as non-specified content is assumed to be for the default slot, v-slot without an argument is assumed to refer to the default slot:

<
todo-list
 
v-slot
=
"
slotProps
"
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ slotProps.item }}
</
span
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

Note that the abbreviated syntax for default slot cannot be mixed with named slots, as it would lead to scope ambiguity:

 
<
todo-list
 
v-slot
=
"
slotProps
"
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ slotProps.item }}
</
span
>


  
<
template
 
v-slot:
other
=
"
otherSlotProps
"
>

    slotProps is NOT available here
  
</
template
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

5

6

7

8

9

Whenever there are multiple slots, use the full <template> based syntax for all slots:

<
todo-list
>

  
<
template
 
v-slot:
default
=
"
slotProps
"
>

    
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

    
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ slotProps.item }}
</
span
>

  
</
template
>


  
<
template
 
v-slot:
other
=
"
otherSlotProps
"
>

    ...
  
</
template
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

# Destructuring Slot Props

Internally, scoped slots work by wrapping your slot content in a function passed a single argument:

function
 
(
slotProps
)
 
{
   
}

1

2

3

That means the value of v-slot can actually accept any valid JavaScript expression that can appear in the argument position of a function definition. So you can also use ES2015 destructuring (opens new window) to pull out specific slot props, like so:

<
todo-list
 
v-slot
=
"
{ item }
"
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ item }}
</
span
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

This can make the template much cleaner, especially when the slot provides many props. It also opens other possibilities, such as renaming props, e.g. item to todo:

<
todo-list
 
v-slot
=
"
{ item: todo }
"
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ todo }}
</
span
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

You can even define fallbacks, to be used in case a slot prop is undefined:

<
todo-list
 
v-slot
=
"
{ item = 
'
Placeholder
'
 }
"
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ item }}
</
span
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

# Dynamic Slot Names

Dynamic directive arguments also work on v-slot, allowing the definition of dynamic slot names:

<
base-layout
>

  
<
template
 
v-slot:
[dynamicSlotName]
>

    ...
  
</
template
>

</
base-layout
>

1

2

3

4

5

# Named Slots Shorthand

Similar to v-on and v-bind, v-slot also has a shorthand, replacing everything before the argument (v-slot:) with the special symbol #. For example, v-slot:header can be rewritten as #header:

<
base-layout
>

  
<
template
 
#header
>

    
<
h1
>
Here might be a page title
</
h1
>

  
</
template
>


  
<
template
 
#default
>

    
<
p
>
A paragraph for the main content.
</
p
>

    
<
p
>
And another one.
</
p
>

  
</
template
>


  
<
template
 
#footer
>

    
<
p
>
Here's some contact info
</
p
>

  
</
template
>

</
base-layout
>

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

However, just as with other directives, the shorthand is only available when an argument is provided. That means the following syntax is invalid:

 

<
todo-list
 
#
=
"
{ item }
"
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ item }}
</
span
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

5

6

Instead, you must always specify the name of the slot if you wish to use the shorthand:

<
todo-list
 
#default
=
"
{ item }
"
>

  
<
i
 
class
=
"
fas fa-check
"
>
</
i
>

  
<
span
 
class
=
"
green
"
>
{{ item }}
</
span
>

</
todo-list
>

1

2

3

4

Verb to Do อีกหนึ่งคำกริยาพื้นฐานในภาษาอังกฤษ ซึ่งใช้เป็นได้ทั้งกริยาหลัก (Main Verb) และ กริยาช่วย (Auxiliary Verb) โดยมักใช้ในประโยคคำถาม ยังจำกันได้ไหม Do, Does, Did, Done ใช้งานอย่างไร?

รูปของ Verb To Do ในแต่ละ Tenses (กรณีที่ Do เป็นกริยาหลัก)

ประธาน

Present Tense

Past Tense

Prefect Tense

Continuous Tense

  I, You, We, They

  do

  did

have/had done

are/were doing

He, She, It, John, Sarah, a dog
(เอกพจน์บุรุษที่ 3)

does

did

has/had done

is/was doing

 

หลักการใช้ Verb to Do

1. Verb to Do ทำหน้าที่เป็นกริยาหลัก (Main Verb) มี 4 รูปแบบ คือ

1.1. ใช้ใน Present Tense : Do / Does
     Do ใช้กับประธาน I, You, We, They เช่น
          I do my homework in the evening. (ฉันทำการบ้านตอนเย็น)
          They do a lot of work around the town. (พวกเขาทำงานมากมายรอบเมือง)

     Does (คือ do เติม es) ใช้กับเอกพจน์บุรุษที่ 3 เช่น He, She, It, Peter, Mother, a dog
          He does his work diligently. (เขาทำงานอย่างขยันขันแข็ง)
          She does nothing all day. (เธอไม่ทำอะไรเลยตลอดทั้งวัน)

1.2. ใช้ใน Past Tense : Did
     Did เป็นรูปอดีต (Past Tense) ของทั้ง do และ does
          I did my homework yesterday. (ฉันทำการบ้านเมื่อวานนี้)
          Tom did everything he could to help. (ทอมทำทุกสิ่งที่เขาสามารถช่วยได้)

1.3. ใช้เป็น Past Participle : Done
     Done คือ Past Participle (Verb 3) ของ Do (Past Participle คือคำกริยาช่อง 3 ที่ใช้ใน Prefect Tense)
          I have done all the hard work. (ฉันทำงานหนักมาตลอด)
          Tom has done the artwork.  (ทอมทำงานด้านศิลปะ)

1.4. ใช้ Verb to do แทนที่คำกริยา
     บางครั้งเราก็ใช้ Verb to do แทนที่คำกริยาเมื่อมีความหมายที่ชัดเจน และส่วนใหญ่จะใช้ในการพูดอย่างไม่เป็นทางการ
          I’ll do the bathroom if you do the lawns. (ฉันจะทำความสะอาดห้องน้ำถ้าคุณตัดหญ้าที่สนามหญ้า)
          do ในประโยคนี้ตัวแรกแทนกริยา clean (ทำความสะอาด) และตัวที่สองแทนกริยา mow (ตัดหญ้า)

          Have you done the dishes yet? (คุณล้างจานหรือยัง)
          done ในประโยคนี้แทนกริยา washed (ล้าง)

 

2. Verb to Do ทำหน้าที่เป็นกริยาช่วย (Auxiliary Verb) โดยจะใช้ร่วมกับกริยาหลัก (Main Verb) เพื่อสร้างประโยคคำถาม, ประโยคปฏิเสธ หรือเพื่อเน้นย้ำความสำคัญ

     ข้อควรระวัง: กริยาช่วย Do จะไม่ใช้ในประโยคที่มี Verb to be หรือ Modal Verb (can, must, might, should, etc….)

2.1. ในประโยคคำถาม ใช้ Do, Does, Did มาวางไว้ต้นประโยค หน้าประธาน
     ประโยคคำถามที่เป็น Simple Present Tense ใช้ Do / Does
          Do you come from England? (คุณมาจากประเทศอังกฤษใช่ไหม?)
          Does she like sport? (เธอชอบกีฬาใช่ไหม?)

      ประโยคคำถามที่เป็น Past Tense ใช้ Did
          Did you always take the bus to school? (คุณนั่งรถบัสไปโรงเรียนเป็นประจำใช่ไหม?)
          Did Tom like the movie? (ทอมชอบภาพยนตร์ใช่ไหม?)

ข้อสังเกต: ในประโยคคำถาม Does, Did ที่ประธานเป็นเอกพจน์บุรุษที่ 3 คำกริยาหลักจะเป็นรูปพื้นฐานไม่เติม s เช่น Does she like sport?, Did he speak English?

      นอกจากนี้เรายังใช้ do, does, did กับประโยค Wh – Questions (what, where, when, why, who, how, how many, how much.) ได้ด้วย เช่น
          What does he think? (เขาคิดอะไร?)
          When do you wake up? (คุณตื่นนอนเมื่อไหร่/กี่โมง?)
          Where do you want to go? (คุณอยากไปที่ไหน?)
          How much do you weigh? (คุณหนักเท่าไหร่?)

2.2. ในประโยคปฏิเสธ
     รูปปฏิเสธของ do คือ do not (don’t)
     รูปปฏิเสธของ does คือ does not (doesn’t)
     รูปปฏิเสธของ did คือ did not (didn’t)

     Doesn’t – Don’t ใช้กับประโยคปฏิเสธใน Present Tense
          I don’t like sport. (ฉันไม่ชอบกีฬา)
          He doesn’t like sport. (เขาไม่ชอบกีฬา)

     Didn’t ใช้กับประโยคปฏิเสธใน Past Tense โดยใช้ได้กับประธานทุกตัว (I, You, We, They, He, She, It)
          I didn’t know you were coming. (ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังมา)
          He didn’t go on holiday last year. (ปีที่แล้วเขาไม่ได้ไปพักผ่อนในวันหยุด)

2.3. การใช้ Verb to Do เพื่อเน้นย้ำความสำคัญ
     บางครั้งเราใช้ do, does, did ในประโยคบอกเล่าเพื่อเน้นย้ำความสำคัญเป็นพิเศษ โดยเวลาพูดจะเน้นเสียงที่ do, does, did เช่น
          Sarah does have a lot of friends. (ซาร่ามีเพื่อนเยอะมาก)
          (ซึ่งเราอาจจะแปลกใจที่ซาร่ามีเพื่อนเยอะ เลยเน้นคำที่ does)

          I do want to go Italy. (ฉันอยากไปอิตาลี)
          (เน้นที่ do เพื่อย้ำว่าฉันอยากไป)

          He does work hard. (เขาทำงานหนัก)
          (เน้นที่ does เพื่อย้ำว่าทำงานหนัก)

          I did lock the door. (ฉันล็อกประตูแล้ว)
          (เน้นที่ did เพื่อย้ำว่าล็อกประตูแล้ว)

**Did ใช้ในประโยคบอกเล่าที่เป็น past tense กริยาหลักจะอยู่ในรูปพื้นฐานหรือกริยาช่อง 1