[NEW] String (สตริง) หรือ สายอักขระ | เครื่องหมายฟันหนู – NATAVIGUIDES

String (สตริง) หรือ สายอักขระ เป็นหนึ่งใน primitive type (ชนิดข้อมูลพื้นฐาน) ของภาษา Python โดย string จะเก็บค่าของตัวอักษรหลาย ๆ ตัว (หรือที่เราเรียกว่าข้อความนั่นเอง)

String Literal

ในการอ้างถึงข้อความหรือ string เราจะใส่ค่าเข้าไปโดยตรงได้ ในที่นี้เราเรียกว่า string literal โดยข้อความของ string จะถูกกำหนดขอบเขตด้วยเครื่องหมาย ” (ฟันหนู, double quote) หรือ ‘ (อัญประกาศเดี่ยว, single quote)

message = "Hello World"
message = 'Hello World'

เราสามารถตรวจสอบชนิดของตัวแปร message ได้โดยใช้ฟังก์ชัน type ดังนี้

type(message)

# <class 'str'>

ซึ่งจะเห็นว่าตัวแปร message นั้นเป็นชนิดของ class ที่ชื่อว่า ‘str’ หรือ string นั่นเอง

Escape Character

‌ในบางกรณีที่เราต้องการแสดงอักขระพิเศษบางตัว จะต้องมีการใส่ escape character เข้าไปในการสร้าง string literal ยกตัวอย่างเช่น string ที่มีค่า He says "Hello" จะสังเกตว่าใน string ที่เราต้องการสร้าง มีเครื่องหมาย ” อยู่ถึง 2 ตำแหน่ง ดังนั้นในการสร้าง string literal นี้จะต้องทำดังต่อไปนี้

msg = 'He says "Hello"'

ซึ่งในกรณีนี้เราสร้าง string literal โดยกำหนดขอบเขตของข้อความด้วยเครื่องหมาย ‘ หรือ single quote ทำให้ข้างในข้อความสามารถใช้เครื่องหมาย ” หรือ double quote ได้ตามปกติ

แต่ถ้าเรายังอยากจะใช้ double quote ในการสร้าง string literal ให้เราทำการใส่เจ้า escape character หรือเครื่องหมาย \ เข้าไปหน้าอักขระที่เราต้องการ ดังเช่นในตัวอย่างนี้ เราต้องการ escape เครื่องหมาย " ดังนั้นจึงถูกเปลี่ยนเป็น \" นั่นเอง

msg = "He says \"Hello\""

แสดงข้อความบนหน้าจอด้วยฟังก์ชัน Print

‌จาก string literal ที่เราทำการสร้างไว้ ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบของ string literal ตรง ๆ หรือ string literal ที่ถูกเก็บไว้ในตัวแปรนั้น หากเราต้องการแสดงข้อความนั้นลงไปบนหน้าจอคอมพิวเตอร์จะต้องใช้ฟังก์ชัน print ยกตัวอย่างเช่น

print("Hello World")
#หรือ
msg = "Hello World"
print(msg)

ทีนี้ หากเรามีตัวแปรที่เก็บ string literal ไว้หลายตัวแปร เช่น ตัวแปรที่เก็บค่าชื่อ (first name) กับนามสกุล (last name) แยกกันไว้ [ดังบรรทัดที่ 1-2] เราจะสามารถแสดงผลทั้งสองผ่านฟังก์ชัน print อันเดียวได้ ดังนี้

first_name = "Watchanan"
last_name = "Chantapakul"
print(first_name, last_name)

# Watchanan Chantapakul

ซึ่งจะสังเกตเห็นได้ว่าตัวแปรทั้งสองถูกส่งเข้าไปในฟังก์ชัน print เดียวกัน โดยแต่ละตัวแปรถูกคั่นด้วยเครื่องหมายจุลภาค (comma หรือ ,) นั่นเอง

ภายใน print เดียวกัน เราสามารถส่งค่าข้อมูลและตัวแปรเข้าไปกี่อันก็ได้โดยคั่นแต่ละข้อมูลด้วยเครื่องหมาย , ซึ่งข้อความที่ปรากฎบนหน้าจอจะถูกนำมาต่อกัน พร้อมกับแทรกช่องว่าง (1 space) ให้โดยอัตโนมัติ

บ่อยครั้งที่เราต้องการจะแสดงข้อความโดยมีข้อมูลในตัวแปรแทรกอยู่ในข้อความด้วย ยกตัวอย่างเช่น Your age is 23. แต่ค่าตัวเลข 23 ซึ่งเป็นอายุนั้นมักจะถูกเก็บอยู่ในตัวแปร ดังโค้ดด้านล่างนี้

age = 23
print("Your age is", age)

# Your age is 23

จะสังเกตเห็นได้ว่าค่าที่ส่งเข้าไปให้ฟังก์ชัน print (เรียกว่า arguments) นั้นสามารถเป็นได้ทั้ง string literal, ตัวแปร string, ตัวแปรที่เก็บค่า int (จำนวเต็ม) และอื่น ๆ โดยเบื้องหลังของการทำงานของฟังก์ชัน print นั้นจะทำการ concatenation (ต่อ string หลาย ๆ ตัวเข้าด้วยกัน ซึ่งจะพูดถึงถัดไป) โดยทำการแทรกช่องว่าง (space) ให้โดยอัตโนมัติ

การดำเนินการกับ String

การต่อ String หรือ String Concatenation

หากเรามี string literal 2 ตัวที่ต้องการนำมาต่อกันหรือชนกัน เราจะทำได้โดยการใช้เครื่องหมาย +

a = "Hello"
b = "World"
msg = a + b

print(msg)
# "HelloWorld"

The player will be placed here.

two short strokes placed above the vowel ิ to make it ื (อ่านต่อ…)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ อ. สอ เสถบุตร