[NEW] PANTIP.COM : B12502901 อายุ 35 เป็น IT Support แฟนบอกว่าไม่มีเกียรติ ให้เปลี่ยนงาน.. [งานและทรัพยากรบุคคล] | แฟน เปลี่ยน ไป มาก – NATAVIGUIDES

ความคิดเห็นที่ 28

ผมพูดแบบตรงไปตรงมานะ คนทำ IT support อย่าเคืองกัน

งาน IT support นี้ เป็นงานที่เกี่ยวกับเทคโนโลยี่ คุณจะเหนื่อยตลอด ประสบการณ์ที่ผ่านมาเป็นสิบปี บางที หมดคุณค่าไปซะเฉยๆ เมื่อเทคโนโลยี่เปลี่ยน

ผมเคยมีความรู้ด้านเทคนิคในเรื่องของระบบ networking ของ Token ring ต่อมามันกลายเป็นแบบต่อ Hub กันหมด  เด็กๆรุ่นหลังมาเริ่มที่ LAN แบบต่อ Hub เขาก็รู้เท่าผมได้

ดังนั้น คุณจะเหนื่อยในการตามเทคโนโลยี่ไปเรื่อยๆ ในขณะที่อายุมากขึ้น สายตา ร่างกาย ไม่เหมือนเด็กรุ่นใหม่ๆ  นั่นแปลว่า ในระยะยาวคุณกำลังไปแข่งกับคนที่แข็งแรงกว่าคุณ สมองแจ่มใส  สายตาดีกว่าคุณ ในค่าแรงที่พวกเขาได้ต่ำกว่าคุณ

แปลว่า ศักยภาพในการแข่งขันของคุณจะน้อยลงเรื่อยๆ

ในสายตาบริษัทต่างชาติ อายุไม่ค่อยสำคัญมาก เราเคยเห็นคนเป็นเสมียน พนักงานเก็บเงินอายุ 40-50 ปี ก็ทำงานในร้านขายของในห้างต่างประเทศได้ครับ แต่คุณเคยเห็นในเมืองไทยไหม  มีน้อยมากนะครับ

ถ้าคุณพอใจแค่วันนี้ เงินเดือนตรงนี้ โดยไม่ต้องมองอนาคต มันก็ไม่มีอะไรต้องกังวลหรอกครับ  แต่สถานการณ์อาจจะบีบวงเข้ามาเรื่อยๆให้คุณต้องเครียดในที่สุดครับ

ผมคิดว่า ถ้าคุณคิดจะมาทางสายเทคนิค ไม่ย้ายไปสายบริหาร  ในระยะยาว ควรวางแผนการออกมาทำธุรกิจตัวเอง เพราะการเริ่มต้นแรกๆของธุรกิจขนาดเล็ก ความรู้เรื่องเทคนิคเป็นเรื่องสำคัญในกรณีที่ยังหาลูกจ้างดีๆมาช่วยงานไม่ได้ เพราะเจ้าของต้องทำเองเป็นส่วนใหญ่

ผมเองเคยทำทางด้าน System engineer เมื่อเกือบ 20 ปีมาแล้วครับ ตอนโมเด็ม 1200 bps ราคา 20000 บาท  ค่าแรงคนมาดูแลโมเด็มจ้างสัก 10000 บาท ก็ไม่แพง

ตอนนี้ โมเด็มราคาสองร้อยกว่าบาท แถมล้าสมัยแล้ว ไม่มีคนใช้อีกต่างหาก ถ้าต้องจ้าง จะจ้างราคาเท่าไหร่ครับ

เพื่อนผมได้วุฒิบัตร ใบรับรอง CNE Novell netware  แล้วตอนนี้ เจ้า certificated อันนี้ ทำอะไรได้บ้างครับ

ส่วนใหญ่ ลู่ทางคือย้ายเข้าสู่สายบริหาร ถ้าไม่ชอบ ไม่ถนัด ชอบเทคนิค ก็ต้องเบนเข็มเข้าสู่การเป็นเจ้าของกิจการครับ

เพื่อนผมที่ยังทำด้าน IT support ก็ยังมีอยู่นะครับ ไม่ได้ถามเงินเดือนเขา แต่คิดว่าคงสูงกว่าคุณอยู่สักหน่อย  ยังดีที่เจ้าของบริษัท (บริษัทเขาใหญ่)  เลยเรียกใช้เพื่อนผมบ่อยๆ (เพื่อนระดับ manager มีลูกน้อง 2-3 คน)  ผู้จัดการระดับสูงกว่าเลยเกรงใจหน่อย แต่ก็เหมือนจะบีบๆ อยู่บ้าง

ผมเองลาออกจากการทำงานด้าน system engineer กึ่งๆ support นานแล้วครับ เกือบ 20 ปีแล้ว เพราะผมมองไปแล้วว่า ผมเริ่มต้นธุรกิจตัวเองตอนอายุ 25 ปี ดีกว่าไปเริ่มตอนอายุ 40 ปี

ผมเริ่มตอนเศรษฐกิจดีๆ (ตอนนั้น ปี 36 ครับ) ดีกว่าไปเริ่มตอนเศรษฐกิจพังแล้ว (ตอนนั้น ปี 36 ไม่มีใครคิดว่าเศรษฐกิจจะไม่ดี ไม่เคยมีใครคิดว่าประเทศเราจะพบกับการ layoff พนักงาน แต่ผมมองว่า ประเทศเราตอนนั้น โต 7-10% เมื่อเทียบกับพวกยุโรปแค่ 1-2% เนี่ย แสดงว่าในอนาคต เราต้องโตน้อยลง  ซึ่งผมมองถูกนะครับ พอปี 40 เศรษฐกิจก็พังจริงๆ)

ผมคิดว่า เราเริ่มธุรกิจตอนเราแข็งแรง มีกำลัง มีไฟ จะดีกว่า (ซึ่งเป็นเรื่องจริง เพราะตอนนี้ ผมอายุมากขึ้นแล้ว ไฟก็หมดแล้ว มาเริ่มตอนนี้ ไม่รู้จะเป็นอย่างไรครับ)

เราเริ่มตอนเราอายุไม่มาก ล้มแล้วก็ลุกได้อีกหลายหน  ไปล้มตอนอายุมากๆ (แถมเริ่มทำธุรกิจเพราะโดนบีบให้ออก ตกงาน บริษัท layoff)  ไม่เหนื่อยกว่าเหรอ

โชคดีที่สิ่งที่ผมคิดถูกต้องนะครับ ทุกวันนี้ ผมสบายแล้ว

คุณลองมองตัวเอง อีก 3-5 ปีข้างหน้าสิครับ ว่าคุณจะทำอะไรที่พัฒนาขึ้นกว่านี้ ตำแหน่งการงาน ดีกว่านี้  ถ้ามองไปแล้วเห็นตัวเองยังต้องไป install windows, แก้ไขไวรัส  แก้ปัญหาให้ user ที่สร้างความปวดหัวมาให้เหมือนที่กำลังทำตอนนี้  

คุณจะเห็นว่า มันไม่ใช่เรื่องเกียรติหรอกครับ แต่มันเป็นเรื่องความปลอดภัยในอาชีพการงาน และอนาคต

จากคุณ
:
ป้อม (Bgate)

เขียนเมื่อ
:
13 ส.ค. 55 15:17:33

แน่นอนว่าตัวคุณเองรู้อยู่แล้ว ว่าการใช้เวลาเป็นชั่วโมงเพื่อตัดสินใจว่าจะเลือกกินอะไรดีในมื้อเที่ยงของวันนี้เป็นเรื่องไร้เหตุผล เช่นเดียวกับการใช้เวลานับสัปดาห์เพื่อตัดสินใจว่าจะรับข้อเสนองานชิ้นนี้ดีไหม? หรือใช้เวลาเป็นปีเพื่อคิดว่าจะแต่งงานกับแฟนคนนี้ดีรึเปล่า?

คุณอาจจะคิดว่า “พอได้แล้วน่า…ตัดสินใจซะทีเถอะ” แต่พอผ่านไปแค่ไม่กี่นาที ความลังเลและความหวั่นวิตกก็เริ่มจู่โจมเข้ามาเรื่อย ๆ แม้คุณจะพยายามสร้างภูมิคุ้มกันกับความรู้สึกเหล่านี้บ้างแล้วก็ตาม

ทุกคนคงเคยผ่านสถานการณ์แบบนี้มาแล้ว และมีวิธีรับมือที่ต่างกันออกไป โดยเว็บไซต์ Quora ได้มีคนไปตั้งคำถามว่า “ฉันควรแก้นิสัยคิดมากนี้ยังไงดี?” ซึ่งก็มีผู้คนมากมายที่มาแชร์วิธีของตัวเอง พร้อมกับร่วมโหวตคำตอบที่สร้างสรรค์ที่สุด และสามารถสรุปได้เป็น 7 วิธีหลัก ๆ ที่จะช่วยให้คุณเลิกเป็นคนคิดมาก ฟุ้งซ่าน และขี้กังวลได้ดังนี้

1. สังเกตความคิดของตัวเอง

ส่วนสำคัญที่สุดของการทำสมาธิคือ การปล่อยให้ความคิดของคุณลอยผ่านไป แทนที่จะไปยึดติดอยู่กับมันหรือพยายามที่จะหยุดคิดมัน

การฝึกสมาธิแบบเจริญสติ (Mindfulness Meditation) เป็นสิ่งที่ช่วยให้คุณ หยุดหมกมุ่นกับเรื่องในอดีตได้ โดยให้คุณลองสังเกตการณ์ความคิดของตัวเอง แทนที่จะลงไปหมกมุ่นอยู่กับมัน

สตีฟ จอบส์ เองก็เคยอธิบายเกี่ยวกับวิธีการเช่นเดียวกันนี้ให้ วอลเตอร์ ไอแซ็กซัน ผู้เขียนชีวประวัติของเขาฟัง ดังนี้

“ลองนั่งอยู่เฉย ๆ แล้วสังเกตความคิดของตัวเองดู คุณจะรู้เลยว่าความคิดมันไร้ขอบเขตจริง ๆ และเวลาที่คุณพยายามทำให้มันนิ่ง ก็มีแต่จะแย่ลงเท่านั้น แต่จิตใจของคุณจะสงบลงเองเมื่อเวลาผ่านไปสักพัก และเมื่อจิตใจของคุณสงบแล้วมันก็จะมีที่ว่างในการรับฟังสิ่งที่ละเอียดอ่อนยิ่งขึ้น”

2. เขียนความคิดของตัวเองลงไป

อีกวิธีนึง ที่จะช่วยหยุดความคิดฟุ้งซ่านของคุณ ก็คือ การระบายให้กับคนที่มีมุมมองวิธีคิดแตกต่างไปจากคุณได้ฟัง หรือจะใช้วิธีเขียนระบายความคิดของตัวลงไปในกระดาษแทนก็ได้ เพราะการเขียนทำให้เราคิดอย่างเป็นระบบขึ้นมาก ถ้าคุณเก็บความคิดเหล่านั้นไว้แต่ในหัว นอกจากมันจะไปสุมกันจนเป็นภูเขาเลากา มันยังทำให้คุณวนกลับมาคิดเรื่องเดิมซ้ำอยู่อย่างนั้นไม่จบสิ้น

3. กำหนดช่วงเวลาสำหรับ “การหยุดใช้ความคิด”

การกำหนดโซน “หยุดใช้ความคิด” ช่วยห้ามไม่ให้คุณหมกมุ่นกับปัญหาอย่างใดอย่างหนึ่งมากเกินไป เช่น การไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องยาก ๆ หลังเวลาสองทุ่มเพื่อไม่ให้มันมารบกวนเวลานอนหลับ

Amy Morin ซึ่งเป็นทั้งนักสังคมสงเคราะห์และนักเขียน ได้แนะนำวิธีที่ใกล้เคียงกันไว้ในคอลัมน์หนึ่งของ Psychology Today ว่าให้แบ่งเวลาไว้ประมาณ 20 นาทีต่อวัน สำหรับการสะท้อนความคิดของตัวเอง

“ภายในยี่สิบนาทีนี้ ปล่อยให้ตัวเองวิตกกังวล ครุ่นคิด ฟุ้งซ่านได้เต็มที่ตามต้องการ แล้วพอหมดเวลา ก็ให้เปลี่ยนไปทำสิ่งอื่นที่มีประโยชน์กว่า ถ้าคุณเริ่มคิดมากนอกช่วงเวลาที่กำหนดไว้เมื่อไหร่ ก็ให้เตือนตัวเองว่า ค่อยเอาเก็บไปคิดในช่วงเวลาที่กำหนดดีกว่า”

4. เบี่ยงเบนความคิดของตัวเอง

ฟังดูง่าย ๆ แต่ที่จริงการจดจ่อกับสองสิ่งไปพร้อมกันนี่มันยากนะ ลองออกกำลังกายหรือเล่นเกมดูเมื่อรู้ตัวว่าตนเองกำลังคิดมาก เพื่อสร้างสมดุลระหว่างอารมณ์และร่างกาย

ผู้เชี่ยวชาญหลายคนก็เห็นด้วยกับวิธีนี้ Stepher S. Ilardi ผู้เขียนหนังสือเรื่อง The Depression Cure กล่าวกับ Fox News ว่า วิธีแก้การคิดมากคือ ให้หากิจกรรมที่เบี่ยงเบนความสนใจของคุณ ซึ่งควรเป็น “กิจกรรมที่ใช้ทั้งร่างกาย ความคิด และการร่วมเล่นกับผู้อื่น เช่น เทนนิส หรือการเดินเที่ยวกับเพื่อนสักคน”

5. โฟกัสที่สิ่งที่ทำได้ในปัจจุบัน

อีกหนึ่งวิธีแก้นิสัยคิดมากก็คือ เลิกคิดแล้วลงมือทำ อย่าไปโฟกัสในสิ่งที่คุณต้องทำ สิ่งที่ยังไม่ได้ทำ หรือแม้แต่สิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว แต่ให้พุ่งความสนใจไปในที่สิ่งที่สามารถทำได้ในปัจจุบันก็พอ ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กแค่ไหนก็ตาม แล้วก็ลงมือทำมันซะ

Bob Migliani ผู้เขียนหนังสือเรื่อง Embrace of the Chaos เขียนลงในหนังสือพิมพ์ The Huffington Post ว่า เขามักจะเปลี่ยนความกังวลใจเกี่ยวกับอนาคตให้กลายเป็นการกระทำที่จับต้องได้ “ทุกครั้งที่ผมเริ่มกังวลในเรื่องที่ยังมาไม่ถึง ผมจะลุกจากที่ที่นั่งอยู่ เดินไปที่คอมพิวเตอร์และลงมือเขียนหนังสือของผมต่อ” เขากล่าว

6. เคารพความคิดเห็นของตัวเอง

เหตุที่คุณยังคงคิดมากจนไม่ยอมตัดสินใจ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะคุณไม่เชื่อว่าตัวเองจะตัดสินใจเลือกสิ่งที่ถูกต้อง จงเรียนรู้ที่จะเคารพความคิดเห็นของตัวเอง ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งลังเลในความคิดของตัวเองมากเท่านั้น

7. คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจที่ผิดพลาดได้

เป็นเรื่องปกติที่จะกังวลว่าคุณเลือกงานผิด แต่งงานกับคนที่ไม่ใช่สำหรับตัวเอง หรือแม้แต่ขับรถกลับบ้านผิดทาง แต่ความผิดพลาดก็ไม่ได้นำไปสู่หายนะเสมอไป แถมยังเป็นโอกาสให้ได้เรียนรู้และเติบโตขึ้นด้วย

นักข่าวชื่อดัง Kathryn Schulz เคยขึ้นไปพูดบนเวที TED Talk เธอกล่าวว่า

“การตระหนักได้ว่าตัวเองทำอะไรพลาด แล้วปรับมุมมองการมองโลกใหม่ได้ จะเป็นจุดเริ่มต้นของความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรมใหม่ๆ”

“การคิดมากมักเป็นเพราะคุณคิดว่ามันเป็นการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของคุณ เปลี่ยนแปลงไม่ได้และต้องถูกต้องเท่านั้น ซึ่งจริงๆ แล้ว คุณไม่ต้องกังวลกับความผิดพลาดเลย และให้เข้าใจไว้ว่าความคิดเห็นหรือความรู้ของคุณนั้นมันเปลี่ยนแปลงได้เสมอตามกาลเวลา แล้วคุณจะรู้สึกสงบและเป็นอิสระจากภายในอย่างแท้จริง”

Overthinking kills your happiness.

Source : Business Insider