[NEW] อยากเก่งอังกฤษ ลอง Practice แบบครูลูกกอล์ฟ | อยาก เก่ง ภาษา อังกฤษ ต้อง ทํา อย่างไร – NATAVIGUIDES

ภาษาอังกฤษยากไหม? อยู่ที่ใครถาม แต่ถ้าถาม ‘ครูลูกกอล์ฟ’ ก็จะบอกว่า “ทุกอย่างฝึกได้จากการฝึก ทุกทักษะเพิ่มพูนได้ถ้าคุณอยู่ในสภาวะแวดล้อมที่เหมาะสม แต่คุณต้องอยากฝึกด้วยนะ!”

The MATTER เลยชวน ‘ครูลูกกอล์ฟ’ เจ้าของสถาบัน ANGKRIZ และคุณครูสอนภาษาอังกฤษสุดแซ่บ มาแบ่งปันแนวคิดและวิธีการฝึกฝนภาษาอังกฤษกัน

The MATTER : ฟัง-พูด-อ่าน-เขียน ทักษะไหนฝึกยากที่สุด?

ครูลูกกอล์ฟ : จริงๆ ยากหมดแหละ ถ้าเราไม่ได้มีสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวย แต่ถ้าธรรมชาติของภาษา การฟังคือฐาน สมมติเหมือนเรากำลังสร้างบ้านอยู่การฟังก็จะเป็นเหมือนฐานของบ้าน พูดก็จะตามมาเหมือนเป็นเสาเข็ม อ่านก็จะเริ่มเป็นเหมือนกำแพง แล้วก็เขียนก็เป็นหลังคา แต่ละทักษะของเราอาจจะไม่เท่ากัน

ฐานบางคนก็แน่น บางคนเสาหลักก็โอเคดี บางคนกำแพงก็สวย แต่ละคนจะมีบ้านที่ไม่เหมือนกัน อยู่ที่การวางรากฐานมา ภาษาไทยเราก็เรียนแบบนี้ไม่ใช่หรอ ก็ฟังพูดอ่านเขียน แต่เป็นภาษาอังกฤษอาจจะยากหน่อย เพราะว่าภาษาอังกฤษสำหรับคนไทยคือภาษาต่างชาติ พอเป็นภาษาต่างชาติเนี่ย มันไม่ได้เอื้ออำนวยให้เราสร้างบ้านจากฐาน บางทีเราก็สร้างจากกำแพงและหลังคาก่อน คือเราเริ่มจากการอ่านเขียน แล้วเราค่อยมาวางรากฐานทีหลัง มันจะมีคนที่เขียนได้อ่านออกแต่ว่าฟังไม่ค่อยได้ พูดไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ แต่ทุกอย่างฝึกได้จากการฝึก ทุกทักษะเพิ่มพูนได้ถ้าคุณอยู่ในสภาวะแวดล้อมที่เหมาะสม แต่คุณต้องอยากฝึกด้วยนะ

The MATTER : ทักษะอย่างการฟังกับอ่านอาจจะฝึกได้จากการดูหนัง ดูซีรีส์ หรืออ่านหนังสือ แล้วการพูดล่ะ จะฝึกยังไงดี?

ครูลูกกอล์ฟ : การพูดเป็นเรื่องที่ยากเพราะเราต้องมีคู่สนทนา ถูกไหม? อาจารย์หลายๆ คนจะแนะนำว่า ไม่มีคู่สนทนาก็ลองคุยกับตัวเอง ซึ่งบางครั้งก็ยาก เพราะว่าถ้าเราไม่ได้มีความเข็มแข็งพอ เราจะคุยกับตัวเองได้ไม่นาน สำหรับพี่ตอนเด็กๆ ที่ไม่ได้มีคู่สนทนา พี่ก็จะทำเป็นลักษณะของการทำแบบฝึกหัด คือเหมือนเป็นการอัดเสียง เป็นการเล่าเรื่องราวที่ตัวเองทำเป็นภาษาอังกฤษ อันนั้นคือวิธีฝึกพูดของพี่ แต่แน่นอนแหละ การพูดมันจะฝึกได้ดีที่สุดก็ต่อเมื่อเรามีคนให้คุยด้วย แต่อันนี้บอกเลยว่าขึ้นอยู่กับว่าคุณอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบไหน

The MATTER : เกี่ยวไหมว่าการที่คนไทยไม่ได้มีความเป็น extrovert เท่าต่างชาติ เป็นผลทำให้คนไทยไม่กล้าพูด?

ครูลูกกอล์ฟ : มนุษย์เรามันมีความปนระหว่าง introvert และ extrovert แหละ แต่ถ้าให้วิเคราะห์ความเป็นไทยนะ สมมติเอาเด็กไทยมาเรียนภาษาอังกฤษด้วยกัน แล้วมีแต่คนไทย มันจะมีความกลัวเสียหน้า มันมีความกลัว มันเกิดคำถามขึ้นในใจว่า ทำดีไหม I don’t wanna look stupid. คือเราไม่กล้าที่จะผิด เราก็เลยไม่เกิดการเรียนรู้ เราไม่กล้าที่จะผิดกับภาษาอังกฤษซึ่งเป็นภาษาต่างชาติ แต่เราลืมไปว่าจริงๆ ภาษาไทยที่เราใช้อยู่ก็ผิดตลอดเวลา ซึ่งใครก็ตามที่สามารถปลดปล่อยและทลายกำแพงไปได้เร็ว ก็จะเรียนรู้ได้เร็ว

พูดภาษาอังกฤษกับชาติไหนยากสุด? คนไทย พูดกับชาติไทยด้วยกันนี่แหละ ทำไมล่ะ? ก็เวลาไปเมืองนอกก็ต้องพูด ถ้าไม่พูดมันก็ไม่รอดไหมอะ เคยเห็นคนไทยคุยภาษาอังกฤษกันไหมล่ะ? คุยภาษาอังกฤษกับเพื่อนกันไหม? ที่ออฟฟิศมีคนคุยภาษาอังกฤษกันไหม? That’s it. Why? เพราะมันจะเกิดคำถาม มันจะเกิดความสงสัยว่าทำไม Why am I doing this? กูทำเพื่อในเมื่อ I can speak Thai. แล้วยิ่งเวลาภาษาเราระดับกลางๆ ไม่ได้ล้ำมาก ก็เกิดความกลัวอีก เฮ้ย เดี๋ยวคนจะตัดสินเรารึเปล่าวะ?

The MATTER : แล้วทางแก้ของการกลัวที่จะพูดภาษาอังกฤษคืออะไร

ครูลูกกอล์ฟ : Think of English as a tool to help you communicate. คือมองภาษาอังกฤษให้เป็นเครื่องมือในการสื่อสาร I wanna speak Thai อยากพูดไทย so I speak Thai แต่ถ้าพี่อยากพูดภาษาอังกฤษก็ That’s it! ทำไมเวลาพี่ทำรายการ Loukgolf’s English Room สังเกตเลยนะ มันเป็นความยากมากเลยที่เอาแขกที่เป็นคนไทยด้วยกันมาพูดภาษาอังกฤษ แต่ถ้าเราไม่ทลายกำแพง เราก็จะไม่กล้าคุย เราต้องมองภาษาเป็นแค่เครื่องมืออะ แค่มองว่าก็ตอนนี้อยากใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร

Think of English as a tool to help you communicate. คือมองภาษาอังกฤษให้เป็นเครื่องมือในการสื่อสาร

The MATTER : คิดยังไงกับการที่มีคนที่ใช้ภาษาอังกฤษแล้วถูกมองว่าดัดจริต

ครูลูกกอล์ฟ : ก็ปกติ ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะพูดได้ อันนี้อาจจะเป็นเรื่องของสังคมโดยรวมในยุคๆนึงว่า พูดภาษาอังกฤษทำไมวะ ดัดจริต แล้วมันก็ยังถูกถ่ายทอดมารุ่นสู่รุ่น แต่ถ้าเป็นเด็กเจนนี้ หลายๆ คนที่พี่รู้จักก็ไม่ค่อยมีปัญหานี้นะ โลกของเราตอนนี้ ภาษาอังกฤษมัน friendly ขึ้นมากเลย เดี๋ยวนี้มันมีรายการอย่าง The Face รายการอย่าง Loukgolf’s English Room (ขอโฆษณานิดนึง) มีฝรั่งเยอะมากที่ออกมาทำคลิปบอกว่า ก็พูดไปเลย พูดให้มันถูกต้องสิ มองทัศนคติก็รู้แล้วว่าเรามีความเข้าใจผิด ซึ่งเราแก้ได้ เข้าใจผิดเราก็ทำให้มันถูกต้องได้ ทำไมเวลาเราเห็นฝรั่งพูดไทยไม่ชัด แต่พยายามพูด เราถึงบอกว่าเขาน่ารัก ทำไมเราถึงชมเขาว่าเก่ง แต่ทำไมเวลามีคนไทยพูดภาษาอังกฤษได้แบบฝรั่ง บางคนกลับไปตั้งแง่ หรือทำไมเราถึงต้องมีการแบบว่า แหม พูดไม่เก่งแล้วยังจะพูด ทำไม? ความเข้าใจผิดนี้ต้องใช้เวลาแก้ แต่มันเกิดการพัฒนาแน่นอนหากเราสร้างความเข้าใจร่วมกัน

The MATTER : แล้วถ้าอยากจะพูดให้ถูก ต้องเริ่มยังไง?

ครูลูกกอล์ฟ : ถ้าเราพูดถึงเรื่องของการฝึกภาษาทุกภาษา เค้าบอกว่าการฟังมันคือกุญแจไปสู่การพูด เราต้องเริ่มจากฟังถูก สมมติเราสอนเด็กเราว่า table ตั้งแต่แรกมันก็จบ เราสอนเด็กเราว่า leopard (เล-เพิร์ด) เสือดาว ตั้งแต่ต้นมันก็จบ แต่เรากลับมีการสอนว่า le-o-pard (ลี-โอ-พาร์ด) เราสอนผิดแล้วก็อ้างว่ามันเป็นสำเนียงแบบไทย มันไม่ใช่ไง ประเด็นของการออกเสียงผิดกับสำเนียงมันคนละเรื่องถูกไหม แล้วถ้าเราสอนเด็กถูก เด็กไทยมีศักยภาพทางภาษามาก การฟังคือกุญแจ Listening is the key

ภาษาไทยเป็นภาษาที่หูต้องดีนะ ไม่งั้นเราไม่รอดในระบบวรรณยุกต์ของเรา ทำไมเราแยกออกระหว่าง หมา ม้า มา อาม่า หม่าม้า มะหมา มามะ ทำไมเราแยกออกหมดเลย ทำไมอะ ก็เพราะว่าหูของเรามันถูกดีไซน์มาให้ฟังไง ไม่งั้นมันแยกไม่ได้นะ สังเกตสิ ไม่ค่อยมีภาษาไหนโหดเท่านี้ในระบบเสียงนะ เคยเจอฝรั่งเยอะไหมล่ะที่พูดภาษาไทยได้แบบชัดมากๆ แทบจะเป็นคนไทยจริงๆ เจอเยอะไหม นับเป็นหน่วยได้เลย ต่อให้บอกว่าอยู่เมืองไทยมานาน มันจะมีความเป็นรากของเขาอยู่ที่มันไม่สามารถลืมได้ ซึ่งจริงๆ มันไม่ควรลืมรากอยู่แล้วนะ มันไม่ควรลืม แต่มันเป็นการพิสูจน์ว่าภาษาไทยมีความหิน คุณจะพูดได้เหมือนคนไทยนี่มันหินมาก

The MATTER : เก่งภาษาอังกฤษ มีประโยชน์อะไรกับชีวิตบ้าง

ครูลูกกอล์ฟ : ภาษาอังกฤษมันหมดยุคแล้วที่จะถามว่าเรียนทำไม ง่ายๆ เลยเรียนภาษาอังกฤษเนี่ยเพื่อเปิดโลกและเพื่อพัฒนาตัวเรา พัฒนาประเทศ มันพัฒนาประเทศยังไง เราเรียนเพื่อให้รู้ทันฝรั่ง เราไม่ได้เรียนภาษาเพื่อไปบูชาเขานะ เราเรียนเพื่อนให้รู้ว่าเขาเขียนข่าวที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับประเทศเรา

ภาษาเป็นแค่เครื่องมือ ถ้ารู้สึกว่าเครื่องมือนี้ไม่จำเป็น Fine, you don’t have to learn English. You don’t have to spend money. ไม่ต้องเสียเงิน You don’t have to spend time. ไม่ต้องเสียเวลา แต่ถ้าคุณรู้สึกอยากมีเครื่องมือนี้ เพราะรู้สึกว่ามีประตูที่อยากเปิดอยู่ แต่กุญแจคือภาษาอังกฤษ ความเป็นสากลของภาษาอังกฤษนี่แหละที่ทำให้เราสามารถทลายหลายๆ กำแพงได้ มันมีงานเขียนมากมายที่ถ้าเราได้ภาษาอังกฤษ เราไปอ่านได้เลยโดยไม่ต้องรอคนมาแปล มีคนบางคนที่เราเจอแล้วอยากคุยด้วย ก็คุยได้โดยไม่ต้องใช้ล่าม

The MATTER : ภาษาอังกฤษสร้างโอกาสอะไรบ้างสำหรับครูลูกกอล์ฟ

ครูลูกกอล์ฟ : มันคือเครื่องมือให้เราไปเห็นโลก ถามตัวเองเลยว่าอยากเปิดประตูไปอีกกี่บานในเมื่อโลกมันใหญ่ เราทุกคนอยู่ในกะลา แต่ก่อนพี่เป็นเด็กต่างจังหวัด มันเหมือนพี่ว่ายอยู่ในคลองแล้วพี่รู้สึกว่ามันใหญ่มาก พอวันนึงพี่มากรุงเทพฯ ก็เหมือนพี่ได้เจอแม่น้ำ วันนึงพี่ไปอังกฤษก็เหมือนพี่ได้เจอทะเล โลกมันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ พี่ก็แค่สร้างเครื่องมือให้เราไปเห็นโลก มันเป็นเครื่องมือที่ไม่ได้ถูกประทานมาให้ มันคือเครื่องมือที่เราต้องสร้างด้วยการฝึกแล้วก็ขวนขวาย

The MATTER : ทุกวันนี้มีวิธีคิดและฝึกฝนตัวเองยังไง

ครูลูกกอล์ฟ : ฝึกฝนอยู่ตลอด ไม่เคยคิดว่า My English is excellent ไม่เคยมีคำที่บอกว่า My English is fantastic ไม่มีเลยนะ คือจะรู้สึกว่า My English is good คำว่า ‘good’ นี่แหละเป็นการเตือนตัวเองว่า I will be better คือมันดี มันโอเค แต่ว่ามันต้องดีขึ้น พรุ่งนี้มันก็ต้องดีกว่าวันนี้ แต่วันนี้เราก็ทำให้มันดีก็แค่นั้นเอง

พี่ว่ามนุษย์เรามีเป้าหมายไม่เหมือนกันนะ เป้าหมายของพี่คือพี่เดินเรื่อยๆ เพราะพี่รู้สึกว่าสุดท้ายแล้วขามนุษย์ก็ถูกดีไซน์มาให้เดิน เดินถึงวันนี้ละก็พัก ก็แฮปปี้ที่เรามาถึงเป้าหมายนี้ แล้วถ้าอยากเดินต่อก็เดินต่อ แค่นี้เอง

Cover illustration by Namsai Supavong

Share this article

ความคิดเห็นที่ 11

I feel really wicked today, and feel that I have to share this to release some of my own frustration.

I recently had a run in with a so-called English Guru, a real mad and narrow- minded person, from one of the famous Thai websites, some of you guys may already know which website I am talking about.

The following sentences have been taught/shown to English learners:

Thai to English translation.

ผมรู้สึกสบายใจที่ได้คุยกับคุณ = I feel very good to talk to you.  *Extremely unnatural*

“She might not married him.”

There are plenty more where those came from, but I could not be bothered to look for them.

I pointed out some of the mistakes and was told
“ปฏิเสธกระทั่งจะใช้ภาษาแม่ เสแสร้งว่าเขียนไม่ได้ แถมด้วยภาษาอังกฤษที่ใช้ก็ผิด ๆ คุณหลอกคนในกูรูไม่ได้หรอก”

“ไปบอกเด็กบางคนว่าตอบผิดแต่ตัวเองก็ไม่เคยอธิบายว่าผิดยังไง” even though I showed how it should be written and also a link to a website was given to show  how to use the damn thing.

What I am saying is that “never ever think twice of learning from that person”, that is if you ever come across a teacher or a so-called English Guru who teaches you that way.  

We will never get anywhere with the English language if there still are people like that around.

จากคุณ
:
genf

เขียนเมื่อ
:
วันครูแห่งชาติ 55 01:01:02