[NEW] หลักการใช้ singular and Plural nouns | เอกพจน์ เติม s – NATAVIGUIDES

Singular nouns (ซิงกิวเลอะ นาวสฺ) หมายถึง คำนามรูปเอกพจน์มีเพียงหนึ่ง ซึ่งเป็นได้ทั้งคำนามนับได้ และคำนามนับไม่ได้ มีได้เพียงรูปเดียวนั่นคือเอกพจน์ Plural nouns (พลูเริล นาวสฺ) หมายถึง คำนามรูปพหูพจน์ มีมากกว่าหนึ่ง ซึ่งเป็นได้เฉพาะคำนามนับได้เท่านั้น ลักษณะที่สังเกตเห็นได้ก็คือ มีการเติม -s หรือ – es ท้ายคำนามรูปเอกพจน์นับได้ เช่น

เอกพจน์ (หนึ่ง)            พหูพจน์ (มากกว่าหนึ่ง)
A camera                                  two cameras
(เออะ แคเมอะระ)                      (ทู แคเมอะระสฺ)
a watch                                      three watches
(เออะ ว็อช)                                 (ธรี ว็อทชิส)
การเปลี่ยนคำนามนับได้จากรูปเอกพจน์ไปเป็นรูปพหูพจน์ มีหลักการพอกล่าวสรุปได้ดังนี้

1. เติม -s ท้ายคำนามนับได้รูปเอกพจน์ หรือเติม -es หากคำนามนับได้ รูปเอกพจน์มีตัวสะกดท้ายคำ อาทิ -ch, -sh, -s หรือ -x เช่น
เอกพจน์     พหูพจน์                          เอกพจน์     พหูพจน์
a cup             cups (ถ้วย)                               a kiss               kisses (การจูบ)
a desk           desks (โต๊ะเขียนหนังสือ)     a box               boxes (กล่อง)
a chair          chairs (เก้าอี้)                          a church         churches (โบสถ์)
an ant           ants (มด)                                  a dish              dishes (จาน)

2. คำนามนับได้รูปเอกพจน์ลงท้ายด้วยอักษรพยัญชนะ (ที่ไม่ใช่อักษร a, e, i, o, u) + y ให้ตัดอักษร y ออก และเติม -ies เมื่อเปลี่ยนเป็นรูปพหูพจน์

แต่ถ้าหากคำนามนับได้รูปเอกพจน์ลงท้ายด้วยอักษรสระ (ได้แก่ a, e, i, o, u) .+ y ให้เติม -s ท้าย y เลย เมื่อเปลี่ยนเป็นรูปพหูพจน์ เช่น

เอกพจน์     พหูพจน์                          เอกพจน์     พหูพจน์
a city             cities (เมือง)                    a day            days (วัน)
a family        families (ครอบครัว)      a stay           stays (ช่วงพักผ่อน)

3. คำนามนับได้รูปเอกพจน์ที่ลงท้าย -f หรือ -fe ให้เอา -f หรือ -fe ออก และเติม -ves เช่น
เอกพจน์     พหูพจน์                        เอกพจน์     พหูพจน์
a loaf             loaves (ก้อนขนมปัง)         a wife            wives (ภรรยา)
a leaf             leaves (ใบไม้)                      a knife          knives (มีด)

4. คำนามนับได้บางคำเป็นได้เฉพาะรูปพหูพจน์โดยลงท้ายด้วย -s หรือ –es ได้แก่
พหูพจน์
trousers (กางเกงขายาว)        shorts (กางเกงขาสั้น)
jeans (กางเกงยีนส์)                  glasses (แว่นตา)
scissors (กรรไกร)                      Pyjamas (เสื้อกางเกงชุดนอน)

5. คำนามนับได้รูปเอกพจน์บางคำ เมื่อเป็นรูปพหูพจน์จะมีรูปเฉพาะ ไม่เป็นไปตามหลักที่กล่าวมาต้องอาศัยการจดจำ ได้แก่
เอกพจน์    พหูพจน์              เอกพจน์    พหูพจน์
a man           men (ผู้ชาย)           a woman      women (ผู้หญิง)
a child          children (เด็ก)      a person       people (ผู้คน)
a tooth         teeth (ฟัน)              a foot            feet (เท้า)
a mousd      mice (หนู)               a sheep         sheep (แกะ)
a fish            fish (ปลา)               a louse          lice (เห็บ, เหา)

6. คำผสม (Compound words) เมื่อจะทำให้เป็นพหูพจน์ ทำได้โดย การเปลี่ยนแปลงคำหลัก เช่น
เอกพจน์        พหูพจน์        ความหมาย
headsman       headsmen        เพชฌฆาต
doorbell          doorbells          กระดิ่งที่ประตูสำหรับเรียกคนภายในบ้าน
bedroom        bedrooms         ห้องนอน
bookcase        bookcases        ตู้หนังสือ
mousetrap     mousetraps      กับดักหนู
stepfather       stepfathers      พ่อเลี้ยง
passer – by     passers – by      ผู้ที่เดินไปมาตามถนน
son-in-law      sons-in-law      บุตรเขย

7. คำที่มีรูปเอกพจน์และพหูพจน์เหมือนกัน เช่น
เอกพจน์         พหูพจน์            ความหมาย
a sheep              two sheep              แกะ
a deer                 two deer                กวาง
a fish                  a lot of fish            ปลา
a fruit                a basket of fruit   ผลไม้

8. คำนามบางคำที่ยืมมาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กรีกและละติน เมื่อเปลี่ยนเป็นพหูพจน์จะไม่เข้ากฎเกณฑ์ที่กล่าวมาแล้ว เช่น
เอกพจน์             พหูพจน์              ความหมาย
agendum                 agenda                    ระเบียบวาระการประชุม
erratum                   errata                     ข้อผิด, คำผิด
memorandum       memoranda         บันทืก
phenomenon         phenomena         ปรากฏการณ์
radius                       radii                        รัศมี
terminus                 termini                  จบ
crisis                         crises                      วิกฤตการณ์
basis                          bases                      หลักเกณฑ์สำคัญ
axis                            axes                        แกนกลาง
oasis                          oases                     พื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ไนทะเลทราย
appendix                 appendices          ภาคผนวกของหนังสือ
index                        indexes/indices    (1) indexes = สารบาญ
(2) indices = ดัชนี
genius                      geniuses/genii       (1) geniuses = อัจฉริยบุคคล
(2) genii = ภูตผี, ปีศาจ
medium                  media                     เครื่องมือ

ที่มา:รองศาสตราจารย์ทณุ  เตียวรัตนกุล

(Visited 103,423 times, 19 visits today)

อย่างที่เราทราบกันว่าภาษาอังกฤษนั้นมี Tense (กาล) ทั้งหมดถึง 12 tenses ด้วยกัน วันนี้เราจะมาลองดู tense ที่ง่ายที่สุดก่อนนะคะ นั่นก็คือ Present Simple Tense ค่ะ

Present Simple Tense |

หลักการใช้

1.ใช้พูดถึงเหตุการณ์หรือการกระทำที่ เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา ซ้ำๆ เป็นประจำ

2.ใช้กับการกระทำที่ ทำจนเป็นอุปนิสัย หรือ ใช้เพื่อแสดงความถี่ของการกระทำต่างๆ

3. ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำที่เป็นข้อเท็จจริง เป็นความจริงตลอดไป (fact) หรือ เป็นกฎทางธรรมชาติ (natural law)

รูปประโยคใน tense นี้ก็คือ

Subject + Verb ช่องที่ 1 + Object

ดูโครงสร้างประโยคแล้วช่างดูเรียบง่าย ธรรมดาสามัญเหมือนชื่อ tense ที่ว่า “simple /ซิมเพิล/” ( = ธรรมดา สามัญ เรียบง่าย) เลยใช่ไหมคะ ซึ่งใน tense นี้จะมีข้อยุ่งยากสักหน่อยตรงที่มีการเติม s และ es ที่คำกริยาค่ะ

เราจะเติม s และ es ที่คำกริยาใน Present Simple Tense เมื่อไร?

คำตอบก็คือ เมื่อประธานเป็นเอกพจน์ค่ะ นั่นก็คือประธานที่เป็นคน สัตว์ สิ่งของ ที่มีเพียงหนึ่งเดียว (แต่กรณีนี้ ยกเว้น I กับ You นะคะ) ซึ่งการเติม s และ es มีกฎง่ายๆ (?) 3 ข้อดังนี้ค่ะ

1. เติม es หลังคำกริยาที่ลงท้ายด้วย s, ss, sh, ch, x,  z และ o เช่น

miss /มิส/  >>> misses /มิส-ซึส/   คิดถึง

watch /ว็อทช์/ >>> watches /ว็อท-ชึส/  ดู

go /โก/ >>> goes /โกส์/  ไป

แต่ do*** /ดู/ >>>  does /ดาส/ (ไม่ออกเสียงว่า /ดูส/ นะคะ)   ทำ

2. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย y มี 2 ประการดังนี้  

2.1 หน้า y เป็นสระ ( a , e , i , o , u ) ให้เติม s ได้เลย เช่น

buy  /บาย/   >>>   buys  /บายสฺ/    ซื้อ

play  /เพลย์/  >>>   plays  /เพลย์สฺ/    เล่น

say   /เซ/   >>>      says  /เซส/  พูด

obey  /โอ เบย์/  >>> obeys /โอ เบย์สฺ/ เชื่อฟัง

2.2 แต่ถ้าหน้า y เป็นพยัญชนะ ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม es เช่น

study  /สตัดดิ/  >>>   studies /สตัดดิส/ เรียน

fly  /ฟลาย/  >>> flies   /ฟลายสฺ/  บิน

cry  /คราย/  >>> cries   /ครายส/  ร้องไห้

3. ถ้าเป็นกริยาธรรมดาอื่นๆ นอกเหนือจากข้อ 1. กับ 2. ให้ใส่ s ได้เลย เช่น

eat /อีท/ >>> eats /อีทสฺ/ กิน

sit /ซิท/ >>> sits /ซิทสฺ/ นั่ง

come /คัม/>>> comes /คัมสฺ/ มา

see /ซี/ >>> sees /ซีสฺ/ เห็น

ตัวอย่างประโยค

He misses you every day. /ฮี มิส-ซึส ยูว เอฟวรี เดย์/ เขาคิดถึงคุณทุกวัน

Peter watches a film every weekend. /พีเทอร์ว็อท-ชึส อะ ฟิลฺม เอฟวรี วีคเอนท์/ ปีเตอร์ดูหนังทุกสุดสัปดาห์

A student goes to school. /อะ สติวเดนท์ โกส์ ทู สคูล/ นักเรียน(คนหนึ่ง)ไปโรงเรียน

He plays games with his brother. /ฮี เพลย์ เกมสฺ วิธ ฮีส บราเธอร์/ เขาเล่นเกมส์กับน้องชาย

A bird flies to the north. /อะ เบิร์ด ฟลายสฺ ทู เดอะ นอร์ธ/ นก(ตัวหนึ่ง)บินไปทางเหนือ

A dog eats bones. /อะ ด็อก อีทสฺ โบนสฺ/ หมา(ตัวนึง)กินกระดูก

***อย่างไรก็ตาม ยังมีกริยาที่ไม่ใช้กฎดังที่กล่าวมา ได้แก่

have /แฮฟว์/ จะเปลี่ยนเป็น has /แฮส/ มี เช่น

She has long hair. /ชี แฮส ลอง แฮร์/ เธอมีผมยาว

Kate has a meeting. /เคท แฮส อะ มีททิง/ เคทมีประชุม

เป็นอย่างไรบ้างค่ะ การใช้ Present Simple และกฎการเติม s และ es ที่กริยา ไม่อยากเลยจริงๆ บล็อกหน้าเราจะกลับมาดูการใช้ Present Simple Tense อีกครั้งค่ะ แต่คราวหน้าจะเป็นการสร้างประโยคปฏิเสธและคำถามค่ะ

พบกันใหม่บล็อกหน้านะคะ

Jang (แจง)