[NEW] สอนหลักการใช้ คำคุณศัพท์ (Adjectives) ภาษาอังกฤษ | participial adjectives โครงสร้าง – NATAVIGUIDES

นี้คือส่วนคำพูด (Parts of speech) อีกส่วนหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับคำนาม โดยเฉพาะ เพราะเป็นคำที่ให้รายละเอียดกับคำนาม ทำให้คำนามนั้นมีความหมายชัดเจนสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ขอให้สังเกตว่า คำคุณศัพท์ยังให้รายละเอียดแก่คำนามมากขึ้นเท่าใด ก็ยิ่งไปกำหนดคำนามนั้นให้เฉพาะยิ่งขึ้น เช่น
“The big house” (=บ้านหลังเล็กจะถูกตัดออกไป)
“The big new house” (= บ้านหลังเล็กและเก่าจะถูกตัดออกไป)
“The big, new, white house” (= บ้านหลังเล็กและเก่าและทาสีอื่นๆ จะถูกตัดออกไป)

การใช้คุณศัพท์อาจวางคำได้ใน 2 ลักษณะ ดังนี้
1. วางไว้หน้าคำนาม (Attributive Use)
2. วางไว้หลัง Verb to BE หรือกิริยาเทียบเท่า Verb to BE (Predicative Use) เช่น
Henry is an honest, hardworking boy.
Mr.Brown has just bought a new, powerful and very expensive car.

หมายเหตุ 2 ตัวอย่างข้างต้นเป็นการใช้แบบ Attributive เพราะวางไว้หน้าคำนามที่มันขยาย
จงสังเกตประโยคต่อไปนี้
That is a new house.
ซึ่งเขียนด้วยวิธีการแบบ Attributive แต่เขียนได้อีกอย่างหนึ่ง คือ
That house is new.

จะเห็นว่าประโยคทั้ง 2 มีความหมายเหมือนกัน แต่ประโยคหลังนำเอาคุณศัพท์ “new” มาวางไว้หลัง Verb to BE โดยไม่ต้องมีคำนามมาให้ขยายด้านหลัง จึงเป็นการใช้แบบ Predicative และทางไวยากรณ์ถือว่า คำคุณศัพท์ที่ใช้ในกรณีเช่นนี้ทำหน้าที่เป็น “ส่วนสมบูรณ์”(Complement) ของกิริยาด้วย

ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างที่ใช้คำคุณศัพท์ลักษณะ Predicative กับคำกิริยาเทียบเท่า Verb to BE

ขอให้สังเกตว่า เมื่อใช้ในประโยคคำถาม ซึ่งต้องย้ายเอา Verb to BE ไปไว้หน้าประธาน คำคุณศัพท์จะวางไว้หลังคำนาม เช่น
Is the house new?    Isn’t Miss Jackson pretty?
Was the car expensive?    Aren’t these peaches delicious?

คำคุณศัพท์ส่วนใหญ่ใช้ได้ทั้งลักษณะ Attributive และ Predicative แต่มีคำคุณศัพท์บางคำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สะกดขึ้นต้น ด้วย “a-” ใช้ในลักษณะ Predicative เท่านั้น เช่น asleep, afraid, awake, alone, aware, alive, afloat, ashamed, content, exempt, unable และมีอยู่น้อยคำที่ใช้ในลักษณะ Attributive เท่านั้น เช่น former, latter, inner, outer

อย่างไรก็ดี ไม่ว่าจะใช้คำคุณศัพท์ในลักษณะใดจะไม่ถูกกระทบด้วย พจน์, เพศ, บุรุษ และการกของคำนามเลย (ซึ่งผิดกับภาษาอื่น เช่น ภาษาฝรั่งเศส)

คำคุณศัพท์ที่ถูกใช้เหมือนคำนาม
(Adjectives Functioning as Nouns)
ตามที่ได้กล่าวไว้แล้วว่า คำต่างๆ ที่ใช้ในภาษาอังกฤษนั้นถูกจำแนกตามหน้าที่ (Function) ของมันซึ่งคำรูปเดียวกัน อาจทำหน้าที่ได้หลายอย่างในประโยค ฉะนั้น คำคุณศัพท์ต่อไปนี้สามารถทำหน้าที่เหมือนคำนามได้ แต่จะต้องใช้ Definite Article “The” นำหน้าเสมอ และมีความหมายเป็นบุคคล (People) จะถูกใช้ในลักษณะคำนามพหูพจน์ (Plural Nouns) ซึ่งจะกระทบกิริยาพหูพจน์ตลอด เช่นกัน เช่น
The blind are taught trades at St. Dunstan’s to fit them for work in the world.

Nurses are required to look after the sick and wounded, the old and infirm.

Fortune favours ‘the’ brave.

ในทำนองเดียวกัน เราอาจพูดว่า “The English, the Irish, The French, The Dutch etc. แต่คำนามลักษณะนี้บางคำต้องเขียนเป็นรูปพหูพจน์ เช่น The Germans, The Italians, The Americans, The Indians etc.

บางครั้งคำนามประเภทนี้อาจใช้กับกิริยาเอกพจน์ เมื่อไม่มีความหมายเป็นบุคคล (People) แต่มีความหมายเป็นนามธรรม (Abstract Noun) เช่น

The good in him outweighs the bad.
He thought that the aim of philosoply was to discover the good, the beautiful and the true.

คำนามถูกใช้ทำหน้าที่เหมือนคุณศัพท์
(Nouns Functioning as Adjectives)
ได้ศึกษาเรื่องนามผสม (Compound Nouns) และได้ให้ข้อสังเกตไว้แล้วว่า นามผสม (Compound Nouns) นั้นแตกต่างจากเรื่อง “กลุ่มคำ” (Word groups) คือ Compound Nouns นั้นจะมีเสียงเน้นหนัก (stress) ที่คำแรกเท่านั้น ส่วน Word Groups นั้นจะมีเสียงเน้นหนักทั้ง 2 คำ

อย่างไรก็ดี คำนามที่อยู่ข้างหน้าของคำทั้ง 2 ลักษณะต่างก็ทำหน้าที่เป็นคุณศัพท์ทั้งสิ้น โดยมีนามคำหลังเป็นคำหลัก (headword) เช่น a stone wall, a leather belt, a gold watch, a silver wedding, a turkey carpet, the University, football match, a corner seat, a garden table, rubber gloves a cotton frock, lawn tennis, a London policeman, a Shakespeare play, rice pudding, The Loch Ness monster.

Material Nouns บางคำมีรูปคุณศัพท์อีกรูปหนึ่ง เช่น
wood – wooden, silver – silvery, gold – golden flax – flaxen,
brass – brazen, wool – woollen silk – silken

จงสังเกตว่า เราจะใช้คุณศัพท์ของมันเมื่อเราใช้ในความหมายบอกรูปร่างลักษณะ เช่น golden corn/hair/sunset

silvery hair, a silken voice, flaxen curls, brazen impudence

บางครั้งคำที่ลงท้ายด้วย “-en” มีความหมาย “ทำด้วยสิ่งนั้น” (=made of) ลองเปรียบเทียบคำ 2 คู่นี้
“a wool merchant” = ผู้ค้าค้าขนสัตว์
“woollen socks” = ถุงเท้าทำด้วยขนสัตว์
“wood fire”    = ไฟป่า
“wooden box” = กล่องทำด้วยไม้

การสร้างรูปคุณศัพท์จากคำนาม
(The Formation of Adjectives from Nouns)
นอกจากมีคำคุณศัพท์รูปเฉพาะคำแล้ว ยังมีการสร้างคำคุณศัพท์จากคำนามได้อีก โดยการเติม “ปัจจัย” (Suffix) ต่อไปนี้ลงที่ท้ายคำนาม
-y, -ly, -ful, -less, -en, -ous, -able, -some, -ic, -ed, -like, -al, -an, -ian, -ical,    -ish

Noun
Adjective   
Noun
Adjective   

storm
stormy
good nature
good natured

friend
friendly
child
childlike

harm
harmful
god
godlike

care
careful
brute
brutal

wood
wooden
education
educational

danger
dangerous
America
American

fame
famous
republic
republican

honour
honourable
Shakspeare
Shakepearian

trouble
Trouble some
Edward
Edwardia

quarrel
quarrelsome
history
historic (all)

Iceland
Icelandic
economy
economic (all)

atom
atomic
Turk
Turkish

talent
talented
girl
girlish

การใช้ Participle เป็นคุณศัพท์
คงจำได้ว่า Participle นั้น คือ Non-finite Verbs ชนิดหนึ่งมี 2 รูป คือ 1. Present Participle (Ving) 2. Past Participle (V3) ใช้ทำหน้าที่เป็นคุณศัพท์ได้ทั้งในลักษณะ Attributive และ Predicative และใ”ร’ Adverb ขยายได้ตามปกติเหมือนกับ คุณศัพท์ทั่วๆ ไป ทั้งยังมีรูปการเปรียบเทียบโดยการใช้ “more” วางไว้หน้าแสดงความหมาย “ขั้นกว่า” และ “most” แสดง “ขั้นสูงสุด” เช่น

He told a very amusing story.

Henry is a more promising pupil than Richard, but John is the most promising of them all.

This book is very interesting.

There were a lot of broken bottles on the road.

A confused mob stormed the Government buildings.

She was very tired.

การสร้างรูปปฏิเสธของคุณศัพท์และกิริยาวิเศษณ์
รูปปฏิเสธของคำคุณศัพท์และกิริยาวิเศษณ์มักจะสร้างโดยการเติมอุปสรรคและปัจจัย (Prefix and Suffix) เข้าที่ข้างหน้าหรือข้างท้ายของคำคุณศัพท์ หรือกิริยาวิเศษณ์เชิงบอกเล่า
un – เช่น unhappy, unfortunate (ly), unpleasant (ly)
in – เช่น inaccurate, inartistic, inattentive
im – เช่น impossible, imperfect, immodest
ir – เช่น irresponsible, irregular, irresolute
il – เช่น illegal, illiterate, illegitimate
dis – เช่น disagreeable, disrespectful, dishonest
-less (เติมที่คำนาม) เช่น helpless, hopeless, useless, valueless, parentless

คุณศัพท์บอกลักษณะ
(Descriptive Adjective)
จะสังเกตเห็นจากตัวอย่างต่างๆ ว่า คุณศัพท์ที่ทำหน้าที่อย่างคุณศัพท์ที่สุด ก็คือ “คุณศัพท์บอกลักษณะ” (Descriptive Adjective) เป็นคำที่ให้รายละเอียดแก่คำนามมากที่สุด ซึ่งแบ่งออกเป็น 6 ลักษณะ ดังนี้
1. บอกคุณภาพหรือลักษณะ (quality or character) : good, pretty, careful etc.
2. บอกขนาด (Size): little, long, big, tall etc.
3. บอกอายุ หรืออุณหภูมิ (Age or temperature) new, young, hot, warm etc.
4. บอกรูปร่าง (shape) : round, narrow, square etc.
5. บอกสี (Colour) red, pink, green etc.
6. บอกเชื้อชาติ (nationality): English, French, Turkish etc.

ฉะนั้น จะต้องทำความเข้าใจกับคำคุณศัพท์ชนิดนี้ให้ดี เพราะจะถูกนำมาใช้มากที่สุดในการให้รายละเอียดเกี่ยวกับคำนาม ซึ่งจะสรุปการใช้ให้ดูอีกครั้งในท้ายเรื่อง “ตำแหน่งการวางคำคุณศัพท์”

คุณศัพท์เกี่ยวกับตัวเลข    
(Numeral Adjective)
คุณศัพท์ชนิดนี้มีประโยชน์มากอีกชนิดหนึ่ง เพราะใช้กันมากเช่นกัน จะพบว่าในชีวิตประจำวันเรามักจะต้องยุ่งเกี่ยวกับตัวเลข (number) เสมอ คุณศัพท์ชนิดนี้แบ่งออกเป็น 2 รูป ดังนี้

1. Cardinal Number (จำนานเลขนับตามปกติ) เช่น one, two, three, four, five etc.
2. Ordinal Number (จำนานเลขบอกลำดับที่) เช่น first, second, third, fourth fifth etc.

Cardinal Number นั้น มักจะใช้ประกอบคำนามกันมาก เพราะคนเราจะต้องนับสิ่งต่างๆ รอบตัวเรา แต่การนับเลขของภาษาอังกฤษแตกต่างจากการนับเลขแบบของไทยเรา เช่น
745,643.-
ภาษาไทยของเรา มีหลักทางคณิตศาสตร์ครบทุกหลัก คือ ล้าน แสน หมื่น พัน ร้อย สิบ หน่วย
ภาษาไทยจึงอ่านเลขข้างต้นได้ง่ายกว่าภาษาอังกฤษ

ภาษาอังกฤษนั้น ขาดหลักทางคณิตศาสตร์ไป 2 หลัก คือ หลักแสน และหลักหมื่น จึงต้องนำหลักที่พอมีอยู่มาช่วยเขียนจำนวนเลขต่างๆ ซึ่งมีวิธีเขียนดังต่อไปนี้

1. จำนวนเลขหลักที่จะต้องจำ คือ one two three four five six seven eight nine ten eleven twelve thirteen fourteen fifteen sixteen seventeen eighteen nineteen twenty; thirty, forty, fifty, sixty, seventy, eighty, ninety; hundred, thousand, million billion

2. ตั้งแต่ 21 (twenty-one) จะใช้การเขียนรูปผสม twenty-one, twenty-two, twenty-nine, thirty etc. และจะใช้ Hyphen (-) คั่นจำนวนทั้ง 2 เสมอ
หมายเหตุ ในภาษาอเมริกัน อาจไม่ต้องใช้ Hyphen คั่น

3. จำนวนเลขหลักร้อย (hundred) จะใช้ “and” เชื่อมจำนวนหลักสิบ หรือหลักหน่วยด้วย เช่น
101 = one hundred and one
121 = one hundred and twenty-one
1,256 = one thousand two hundred and fifty-six

หมายเหตุ ในภาษาอเมริกัน ไม่ต้องมี “and” ก็ได้

4. จำนวนเลขหลักหมื่น และหลักแสน ไม่มีในภาษาอังกฤษ จึงต้องนำหลักสูงสุดขณะนี้ คือ หลักพัน (thousand) มาช่วย ดังนี้
10,000 = ten thousand
100,000 = one hundred thousand
ฉะนั้น 745,643 = seven hundred and forty-five
thousand six hundred and forty-three

หมายเหตุ จำนวนแสน จะมีเลขครบหลักร้อยอีกชุดหนึ่ง จึงใช้ “and” เชื่อมอีก แต่ในภาษาอเมริกันละไปเช่นกัน

5. จำนวนล้าน มีหลักอยู่จึงใช้ได้เลย
8,465,234 = eight million four hundred and sixty-five thousand two hundred and thirty-four

6. “billion” ในภาษาอังกฤษ = จำนวนล้านล้าน
แต่ในภาษาอเมริกัน = จำนวนพันล้าน

ข้อสังเกต จำนวนหลักต่างๆ (hundred, thousand, million) จะไม่มีรูปพหูพจน์เลย

ส่วนตัวเลข Ordinal Number นั้น มีวิธีสร้างดังนี้ :-
(1) ต้องจำตัวเลขหลัก เช่น first, second, third, fourth, fifth, sixth, seventh, eighth, nineth, tenth, eleventh, twelfth, thirteenth, fourteenth, fifteenth, sixteenth, eighteenth, nineteenth, twentieth, thirtieth, fortieth, fiftieth, etc; hundredth, thousandth

หมายเหตุ จะสังเกตว่าเขียนมาจากรูป Cardinal Number นั้นเอง โดยเติม -th เข้าไปข้างหลัง ยกเว้นรูปเฉพาะ คือ first second third และ fifth, twelfth จะต้องเปลี่ยน -ve เป็น -f เสียก่อน และจำนวนที่ลงท้ายด้วย “-y” จะต้องเปลี่ยน “-y” เป็น “-ie” เสียก่อน

(2) รูปเลขจำนวนผสม ก็วนกลับมาใช้เลขเดิมเหมือนกับวิธีสร้าง Cardinal Number เช่น 21 = twenty-first twenty-second
etc.

ประโยชน์ที่ได้รับจากจำนวนเลขทั้ง 2 นี้ อาจนำไปใช้เขียนเลขเศษส่วน หรือเลขทศนิยมทางคณิตศาสตร์ เช่น
½ , 5/7, 9/11, 48.5006, 1.0024

เลขเศษส่วนใช้วิธีดังนี้
1. อ่านเลขเศษ ด้วยจำนวน Cardinal Number
2. อ่านเลข ส่วน ด้วยจำนวน Ordinal Number
3. ถ้าเลขเศษเกิน 1 ให้เติม “s” ที่เลขส่วน
4. ให้ใช้ Hyphen คั่นระหว่างเลขทั้ง 2 จำนวน
เช่น    ½ = one-second = a half
5/7 = five-sevenths
9/11 = nine-elevenths

ส่วนเลขเศษส่วนจำนวนคละ ให้อ่านเลขจำนวนเดิมตามปกติของ Cardinal Number และเชื่อมด้วย “and” เช่น
8 5/7  = eight and five-sevenths
58 9/11 =  fifty-eight and nine-elevenths

ส่วนรูปทศนิยมนั้น อ่านเหมือนภาษาไทย เพียงแต่อ่าน “จุด” (.) = point

คุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ
(Possessive Adjective)    
รูปคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของพร้อมด้วยรูปบุรุษสรรพนาม (Personal Pronoun) ที่เกี่ยวข้อง

Personal
Possessive

I
my

thou
thy

he
his

she
her

it
its

we
our

you
your

they
their

one
one’s

รูปคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของเปลี่ยนรูปเพื่อให้สัมพันธ์กับเพศและพจน์ของผู้ถือกรรมสิทธิ์ (possessor) แต่ไม่ต้องสัมพันธ์กับคนหรือสิ่งของที่ถูกถือกรรมสิทธิ์ (possessed)

The boy has lost his dog.        The boys have lost their dog.
The girl has lost her dog.        We have lost our dog.

รูปคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของถูกใช้กันในภาษาอังกฤษในขณะที่ภาษาอื่นนิยมใช้ “the” แทน เช่น

I have had my hair cut.        She has changed her mind.
He hurt his foot.

แต่อย่างไรก็ดีมีสำนวนวลีบางอันใช้ “the” แทนคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ เช่น
I have a cold in the head.        She took me by the hand.
She was shot in the leg.        The ball struck him in the back.
He got red in the face.

บางครั้งจะใช้ “own” กับคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของด้วย เพื่อแสดงความหมายขัดแย้ง
I have bought my own book, I don’t need yours.
Do your own dirty work; don’t ask me to do it for you.

คำกำหนดนาม
(Determinatives)
เรื่องนี้เกี่ยวกับคำนามโดยตรงเช่นกัน และนับว่ามีประโยชน์มากในการทำข้อสอบ ถ้าพบคำเหล่านี้ ส่วนที่จะต่อหลังคำเหล่านี้ได้จะเป็นคำนามกันเป็นส่วนใหญ่ เพราะเป็นคำที่ต้องการคำนามต่อท้าย จึงเรียกว่า “คำกำหนดนาม” (Determinatives) และจัดเป็นคำคุณศัพท์ (Adjective) เช่นกัน ซึ่งรวบรวมไว้ทั้งหมด 7 กลุ่มดังนี้:-
1. Article (คำหน้านาม) : a, an, the
2. Adjectives of Quantity (คุณศัพท์บอกจำนวน) : one, two, three etc; all, some, several, any, much many, (a) few, (a) little, no, enough etc.
3. Distributive Adjectives (คุณศัพท์แจกแจง) : each, every, both, neither, either
4. Interrogative Adjective (คุณศัพท์สร้างคำถาม) : which, what whose
5. Demonstrative Adjective (คุณศัพท์ชี้เฉพาะ) : this, that, these, those
6. Possessive Adjective (คุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ) : my, your, his, her, its, their, our
7. Noun-Phrases in the Possessive case (วลีนามที่แสดงความเป็นเจ้าของ) : John’s, the man’s, an old lady’s

คำหลายๆ คำในกลุ่มข้างต้น อาจใช้เป็นคำสรรพนาม (Pronoun) ก็ได้ หรือใช้เป็นคำคุณศัพท์ (Adjective) ก็ได้ แต่เมื่อใช้เป็นคำคุณศัพท์ที่อยู่ของมันจะแตกต่างไปจากคุณศัพท์บอกลักษณะ (Descriptive Adjectives) ใน 2 ลักษณะ ดังนี้

1. ตำแหน่งของคำ (Word Order) “คำกำหนดนาม” นั้นจะอยู่หน้าคำคุณศัพท์บอกลักษณะ เช่น The red book, this old chair, my new brown hair.
2. การใช้ประกอบคำนาม (Determination) “คำกำหนดนาม” บางตัวใช้ประกอบนามเอกพจน์นับได้ (Singular Countable Nouns) เท่านั้น บางตัวใช้ประกอบนามนับไม่ได้ (Uncountable Nouns) และนามพหูพจน์ (Plural Nouns) เท่านั้น บางคำใช้ประกอบคำนามได้ทุกประเภท ขอให้สังเกตการใช้คำเหล่านี้อย่างละเอียดในเรื่อง “คำสรรพนาม”

ข้อสังเกตเกี่ยวกับคำกำหนดนามบางคำ
“much, many”

“much” ใช้สำหรับนามนับไม่ได้เท่านั้น เช่น
You haven’t much time if you want to catch that train.
He hasn’t very much money.

“many” ใช้สำหรับนามนับได้พหูพจน์เท่านั้น เช่น
You haven’t many minutes to spare if you want to catch that train.
How many cigarettes a day do you smoke?
มีอยู่โอกาสเดียวที่จะใช้”many” กับนามเอกพจน์นับได้คือใช้ในวลี “many a” เช่น
Many a ship has (= many ships have) been wrecked on those rocks.
Many a man would be glad of your job.
I’ve been there many a time.

“much และ many” ส่วนใหญ่จะใช้ในประโยคปฏิเสธและประโยคคำถาม เช่น
I haven’t much time.
Did you have much rain on your holidays?
Do you know many people in London?
There are not many mistakes in your exercise.

ในประโยคบอกเล่ามักจะใช้คำต่อไปนี้แทนเสมอ คือ a lot of, lots of, a large quantity of, plenty of, a great deal of, a great amount of, a great number of เช่น
He will have a lot of time to spare when he has finished the book he is working on.
She knows lots of people in London.
He has done a great deal of research on that subject.

หมายเหตุ  “a lot of, lots of, plenty of” ใช้กับนามนับได้รูปพหูพจน์  และใช้กับนามนับไม่ได้อีกด้วย ส่วน “a large quantity of, a good (great) deal of, a great amount of” ใช้กับนามนับไม่ได้เท่านั้น และ “a great (large) number of” ใช้กับนามนับได้พหูพจน์เท่านั้น

ขอให้สังเกตว่า “a lot of และ plenty of” ถ้าใช้กับนามนับไม่ได้จะใช้กิริยาเอกพจน์ แต่ถ้าใช้กับนามพหูพจน์ต้องใช้กิริยาพหูพจน์ด้วย เช่น
There is plenty of sugar in the sugar bowl.
There are plenty of chairs for everyone.

“much และ many” จะใช้ในโครงสร้างประโยคบอกเล่าในกรณีต่อไปนี้
1. ในโครงสร้างคำถามอ้อม (Indirect Questions) ที่นำด้วย “whether หรือ if” เช่น
I doubt whether there’ll be much time for seeing the sights of London; your train leaves at six o’clock.
I wonder if many people will be at the party.

2. เมื่อถูกนำหน้าด้วยคำ “so, too, as, how” เช่น
He has so much money and I have so little.
There are too many mistakes in your exercise.
He has drunk too much wine and ought not to drive his car home.
You can have as much wine (as many bottle of wine) as you want.
I know how much money (how many pounds) that ring cost.

3. เมื่อทำหน้าที่ขยายประธานของประโยค เช่น
Many Englishmen like to spend their spare time working in their gardens.
Much time would be saved if you planned your work properly.

4. เมื่อ “much” อยู่ตามลำพังโดยไม่มีคำนาม เช่น
Much depends on what answer the Prime Minister gives to that question.
I would give much to know what he is thinking now.
Much of what he says is true.

5. เมื่อ “much” ขยาย Abstract Noun ที่ประกอบด้วย Adjective เช่น
The book is the fruit of much patient research.

“few, little”
“few” (มีความหมายตรงข้ามกับ “many”) ใช้กับคำนามพหูพจน์ “little” (มีความหมายตรงข้ามกับ “much”) ใช้กับคำนามนับไม่ได้ และ “few และ little” มีความหมายในทางลบ (= ทางไม่ดี)
“few” มีความหมาย “ไม่มาก’’ (not many) เช่น
The few friends that he had are all dead.
Few people would agree with you.

“little” มีความหมาย “ไม่มาก” (not much) และเน้นความหมายในเรื่อง “ความขาดแคลน” เช่น
The little money that he was will hardly keep him in food.
The shipwrecked sailors had no food and little water.

“a few และ a little” มีความหมายในทางบวก (= ทางที่ดี) มีความหมาย “อย่างน้อยยังพอมีบ้างแม้ว่าจะไม่มากก็ตาม” (at last some, though not many (much)) เช่น
He has a few friends who call to see him quite frequently.
A few people would agree with you.
He has a little money and can live quite comfortably on it.
The ship wrecked sailors had a little water.

ตำแหน่งการวางคำคุณศัพท์
(The Position of Adjectives)
1. ในการที่ใช้คำคุณศัพท์ลักษณะ Attributive คือ วางไว้หน้าคำนามที่ขยาย ถ้ามีคุณศัพท์เพียงคำเดียว หรือ 2 คำก็ไม่มีปัญหาเท่าใด เช่น

a brown horse ; a hot day ; a tall young man
แต่ถ้าต้องการวางคุณศัพท์หลายๆ คำ และต่างชนิดกันขยายนามในลักษณะ Attributive จะต้องวางตามระเบียบในตารางดังนี้

determinatives
Num Adj.
Descriptive Adjectives
Noun used as Adj.
N

Ord.N.
Card N.
Quality or character
size
Age temperative
shape
colour
Nationality

My
first
two
good
little
new
round
grey
French
picture
frames

These
second
three
comfortable
big
modern
square
red
Persain
travelling
rugs

แต่มีอยู่หลายกรณีที่คำคุณศัพท์ถูกวางไว้ข้างหลังคำนามที่ถูกขยาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาเขียน ซึ่งมีกรณีดังต่อไปนี้
1.1 เมื่อประกอบด้วยวลีแสดงหน่วยวัด (Measurement) เช่น
a river two hundred miles long.    a man eighty-five years old;
a road fifty feet wide.            a building ten-storeys high;

1.2 เมื่อคำคุณศัพท์มากกว่า 1 คำ ขยายคำนาม เช่น
He is a writer both witty and wise.
He climbed the mountain by a route uncharted, steep and dangerous.
He had a face thin and worn, but eager and resolute.

1.3 เมื่อคำคุณศัพท์ที่ใช้ขยายคำนามถูกตามด้วย Preposition Phrase เช่น
He is a man greedy for money.
Alfred was a King anxious for his people’s welfare.
All these are matters worthy of attention.

1.4 ในข้อความบางอัน (ซึ่งส่วนใหญ่มาจากภาษาฝรั่งเศส) เช่น
The Theatre Royal, the Poet Laureate, The heir apparent, from time immemorial, Court martial, all the people present, j. by all means possible, letters patent, proof positive, The Postmaster general, Knight errant

คำ “next และ last” อาจใช้ตามหลังคำนามได้ แม้ว่าตามปกติจะใช้วางไว้ข้างหน้าคำนามก็ตาม เช่น
last Friday หรือ Friday last next Monday หรือ Monday next

1.5 เมื่อใช้ขยาย Indefinite Pronoun (สรรพนามไม่ชี้เฉพาะ) เช่น
I’ll tell you something very important.
That’s nothing new.

He’ll provide everything necessary.
There is someone hurt, I think.

He’ll provide everything necessary.There is someone hurt, I think.

1.6 คุณศัพท์ที่น้าด้วย “the” อาจใช้ตามหลัง Proper Noun เช่น
Alfred The Great, William The Silent, Ivan The Terrible.

1.7 คุณศัพท์รูป Participle ที่มีความหมายหนักไปในทางกิริยา (Verb) ให้วางไว้หลังนาม เช่น
I have answered all the letter received.
The words mentioned below are .the answers.

ส่วนคุณศัพท์รูป Participle ที่มีความหมายหนักไปในทางคุณศัพท์ (Adjective) ให้วางไว้หน้าคำนาม เช่น
a broken bottle ; a painted table ; a crying child

2. “all และ both” สามารถใช้นำหน้าคำนาม คำคุณศัพท์ แสดงความเป็นเจ้าของ คำคุณศัพท์หรือคำสรรพนามชี้เฉพาะ และคำนำหน้านามชี้เฉพาะได้ เช่น
All (both) his friends are gone.
All (both! these statements should be quite clear.
All (both) the boys have gone home.

แต่มันถูกใช้ตามหลังบุรุษสรรพนาม เช่น
When they saw the policeman they all (both) ran away.
We all (both) hope you will be successful.

3. “half และ double” วางไว้หน้าคำนามเมื่อมันถูกใช้ในความหมายบอกลักษณะ เช่น
He drank a half bottle of wine.
He drank half a bottle of wine.
He is my half-brother.
He gave half -a- crown for a half – crown book.
The stockings were sold at half price. (= ครึ่งหนึ่งของราคาเดิม)
He drank a double whisky.
I want a double room.

แต่ “half, double (และ twice)” ฝักจะตามด้วย “the” หรือคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ (Possessive Adj.)
I bought the stockings at half the (that) price. (= ครึ่งหนึ่งของราคาที่คุณบอก)
That will cost half (double, twice) the money.
Half his time he does no work.
That would cost double (twice) his capital.

4. คุณศัพท์ที่ถูกขยายด้วย “rather หรือ quite” คำทั้งสองนี้สามารถวางไว้ข้างหน้าหรือข้างหลัง “a หรือ an” ได้โดยไม่ทำให้ความหมายเปลี่ยนแปลง
He played quite a good game.
That is rather a valuable picture.
He played a quite good game.
This is a rather valuable picture.
5. “enough” ปกติต้องวางไว้หน้าคำนามที่มันขยาย แต่อาจวางไว้ข้างหลังก็ได้ โดยความหมายไม่เปลี่ยนแปลง เช่น
We haven’t enough time.
We haven’t time enough.
และมันสามารถใช้กับทั้งนามเอกพจน์ และนามพหูพจน์
We have done enough work for today.
There are enough chairs to seat everybody.

การแสดงการเปรียบเทียบของคุณศัพท์
(Comparison of Adjectives)
เมื่อของอย่างหนึ่งถูกนำไปเปรียบหรือเทียบวัดความแตกต่างกับอีกสิ่งหนึ่ง (หรือกับอีกหลายๆ สิ่ง) เราจะใช้รูปคุณศัพท์แสดงการเปรียบเทียบนั้น การเปรียบเทียบจะแสดงออกในลักษณะ “ความเท่ากัน (equality) ความเหนือกว่า (superiority) ความด้อยกว่า (inferiority) และยังแสดงในลักษณะ ความเหนือที่สุด (supremacy)

การเปรียบเทียบแบ่งออกเป็น 3 ลักษณะ ดังนี้
1. การเปรียบเทียบขั้นธรรมดา (Positive Degree)
2. การเปรียบเทียบขั้นกว่า (Comparative Degree)
3. การเปรียบเทียบขั้นสูงสุด (Superlative Degree)
เช่น

ขั้นธรรมดา
ขั้นกว่า
ขั้นสูงสุด

old
older
oldest

hot
hotter
hottest

careful
More careful
Most careful

“ความเท่ากัน” จะแสดงโดยรูปขั้นธรรมดา เช่น
Henry is as old as William.
It is just as hot today as it was yesterday.
Mary is as careful as Margaret.

“ความเหนือกว่า” จะแสดงโดยรูปขั้นกว่า เช่น
George is older than William.
It is hotter today than it was yesterday.
Elizabeth is more careful than Margaret.

“ความด้อยกว่า” จะแสดงโดยโครงสร้างง “less…..than”
Margaret is less careful than Elizabeth.
It is less hot today than it was yesterday.

แต่โครงสร้างเช่นนี้ไม่ค่อยมีใครนิยมใช้ มักจะนิยมใช้โครงสร้างเช่นนี้แทน
Margaret is not so (as) careful as Elizabeth.
It is not so (as) hot today as it was yesterday.
มักจะใช้โครงสร้าง as…..as ในประโยคบอกเล่าและใช้ so…….as ในประโยคปฏิเสธ แต่อย่างไรก็ดีบางท่านใช้ as….as ในทั้งประโยคบอกเล่าและปฏิเสธ “ความเหนือที่สุด” จะแสดงโดยรูป “ขั้นสูงสุด”
That was the happiest day of his life.
He is the oldest man in the village.

“ขั้นสูงสุด” จะแสดงความหมายในลักษณะเดียวกันกับ “ขั้นกว่า” แต่มองจากคนละแง่ เช่น
“Richard is the tallest of the three brothers and is the oldest boy in the school.”
มีความหมายเหมือนกับ
“Richard is taller than his two brothers and is older than any other boy in the school.”

“ขั้นธรรมดา” ก็คือ รูปปกติของคุณศัพท์เช่น clear, happy, good

การสร้างรูปการเปรียบเทียบคุณศัพท์
รูปขั้นกว่าสร้างด้วยวิธีต่อไปนี้
1.โดยการเติม-er ที่รูปขั้นธรรมดา เช่น
ขั้นธรรมดา     ขั้นกว่า
Clear        clearer
Sweet        sweeter
soft             softer

2. โดยการเติม “more” ไว้หน้ารูปขั้นธรรมดา เช่น
ขั้นธรรมดา        ขั้นกว่า
beautiful        more beautiful
interesting    more interesting
splendid        more splendid

รูปขั้นสูงสุดสร้างด้วยวิธีต่อไปนี้
1. โดยการเติม-est ที่รูปขั้นธรรมดา เช่น
ขั้นธรรมดา        ขั้นสูงสุด
Clear        clearest
Sweet        sweetest
Soft            softest

2. โดยการเติม “most”    ไว้หน้ารูปขั้นธรรมดา เช่น
ขั้นธรรมดา        ขั้นสูงสุด
beautiful        most beautiful
interesting    most interesting
splendid        most splendid

การสร้างรูปขั้นกว่า และขั้นสูงสุดด้วยวิธีการที่ 1 นั้น จะทำได้ก็ต่อเมื่อ
1. เป็นคำคุณศัพท์พยางค์เดียว (ยกเว้น right, wrong, real)
2. เป็นคำคุณศัพท์ 2 พยางค์ ซึ่งลงท้ายด้วยเสียงสระ หรือพยางค์เสียง –le  เช่น
pretty – prettier – prettiest    narrow – narrower – narrowest simple – simpler – simplest

หรือคำคุณศัพท์ 2 พยางค์ ที่มีเสียงเน้นหนักที่พยางค์หลัง เช่น polite – politer – politest

3. เป็นคำคุณศัพท์ 2 พยางค์ ที่มีเสียงเน้นหนักที่พยางค์หน้าบางคำ เช่น
quiet – quieter – quietest
handsome – handsomer – handsomest
pleasant – pleasanter – pleasantest
common – commoner – commonest

การสร้างรูปขั้นกว่าและขั้นสูงสุดด้วยวิธีการที่ 2 จะทำได้ก็ต่อเมื่อ
1. เป็นคำคุณศัพท์ 2 พยางค์บางคำที่มีเสียงเน้นหนักที่พยางค์หน้า เช่น
hopeful – more hopeful – most hopeful
fertile – more fertile – most fertile
pourous – more pourous – most pourous

2. เป็นคำคุณศัพท์ที่มากกว่า 2 พยางค์ขึ้นไป เช่น
beautiful – more beautiful – most beautiful
extravagant – more extravagant – most extravagant

วิธีการสร้างคำคุณศัพท์เปรียบเทียบแบบนี้ยังนำไปใช้กับคำคุณศัพท์ “afraid, alive asleep, awake, alone, afloat, ashamed, content, exempt, unable” ด้วย

คำคุณศัพท์ที่มีรูปเปรียบเทียบพิเศษ
Positive        Comparative        Superlative
good (well)        better                                     best
bad (ill)               worse                                      worst
little                     less (lesser)                          least
near                     nearer                                     nearest (next)
much (many)   more                                       most
far                        farther (further)                 farthest (furthest)
late                       later Hatter)                         latest (last)
old                       older (elder)                          oldest (eldest)
(out)                   outer (utter)                          outmost (utmost)
outermost (Uttermost)
(up)                     upper                                       uppermost
(in)                      inner                                         inmost   innermost
(fore)                 former                                     foremost, first

ควรสังเกตเกี่ยวกับเรื่องการสะกดคำคุณศัพท์รูปเปรียบเทียบด้วย ดังนี้
1. คำที่ลงท้ายด้วย -y และ -y ตามหลังพยัญชนะ ให้เปลี่ยน-y เป็น -i ก่อนแล้วจึงทำรูปขั้นกว่า หรือขั้นสูงสุด เช่น
happy – happier – happiest

แต่ถ้า -y ตามหลัง สระ ให้ทำรูปขั้นกว่าและขั้นสูงสุดได้เลย เช่น
grey – greyer – greyest

2. ถ้าคำคุณศัพท์นั้นเป็นคำพยางค์เดียว ใช้สระเสียงสั้นมีตัวสะกดตัวเดียว ให้เขียนตัวสะกดซ้ำอีก 1 ตัว ก่อนจะทำรูปขั้นกว่าหรือขั้นสูงสุด เช่น
big – bigger – biggest
thin    thinner – thinnest

แต่จงสังเกตเปรียบเทียบ
thick – thicker – thickest ไม่ต้องเขียน “k” ซ้ำ เพราคำนี้สะกดด้วย -ck เป็นตัวสะกดคู่

3. คำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย -e ให้ทำขั้นกว่าหรือขั้นสูงสุด โดยใช้ -e ตัวนั้นกระทบร่วมได้เลย เช่น
ripe – riper – ripest
able – abler – ablest
simple -simpler – simplest
fine – finer – finest

Than
เพื่อแสดง “ความเหนือกว่า” หรือ “ความด้อยกว่า” “than” จะถูกนำมาใช้กับคุณศัพท์รูปขั้นกว่า เช่น
George is taller than Henry., This car is less expensive than that one.

“than” ยังถูกนำไปใช้หลังคำ “rather และ sooner” ด้วย เช่น
He would rather (sooner) play than work.

“than” ยังถูกนำไปใช้หลังคำ “other” และ another” แต่ไม่ค่อยบ่อยนัก เช่น
The result was quite other than we had expected., This was quite another result than we expected.

โครงสร้างที่ใช้เป็นปกติ คือ The result was quite different from what we expected.
(“Different than” บางครั้งถูกใช้เหมือนกัน แต่ควรหลีกเลี่ยงเสีย)

รูปการเปรียบเทียบขั้นกว่าโดยไม่ใช้ “than” อาจทำได้ในกรณีดังนี้
1. ใช้กับคำนาม หรือคำ “one” เช่น
I want a better job, Give me a larger piece of paper, Bring me a smaller one.

2. ในหน้าที่ Complement หรือขยาย Complement. เช่น
He is better now, It is warmer this morning.
The apples will get redder in the autumn, They have made the house bigger.
You must keep your house cleaner, He wants the work done better.

3. บางครั้งวางในตำแหน่ง Attributive (หน้านาม) แต่มิได้มีความหมายเปรียบเทียบโดยตรง เช่น
Look at the outer side, The former is good but the latter is bad.

4. หลังคำ senior, junior, superior, inferior, anterior, posterior แต่จะใช้ “to” แทน เช่น
This is sugerior to that, I am junior to him.

ข้อสังเกตเกี่ยวกับการใช้รูปเปรียบเทียบคำคุณศัพท์
1. คำ “major และ minor” ใช้ในลักษณะ Attributive จะไม่ใช้ในลักษณะ Predicative เลย เช่น
The major part of his work, This is a minor point.

2. รูป “good (well) bad (ill), little, much, far” ไม่ใช่คำที่มีความสัมพันธ์ในด้านการเปรียบเทียบขั้นกว่า และขั้นสูงสุดจริงๆ นัก เป็นแต่กระทบทางด้านความหมาย แต่มาจากรากของคำที่ต่างกัน

“well” ปกติเป็น Adverb และใช้ในลักษณะเป็น Complement เสมอ แสดงเกี่ยวกับเรื่องสุขภาพ (health) เช่น
I am very well. He looks/feels/well.

“ill” เป็นคำ Adjective ในความหมาย to be/feel/look/fall ill; in ill health/news/luck (แต่คำ “bad” ดูจะใช้กันมากกว่า)

3. รูปเปรียบเทียบ “outer, upper, inner” และรูปขั้นสูงสุดของมันมาจาก Adverb หมายความว่ารูปขั้นธรรมดาเป็น Adverb แต่รูปขั้นกว่าและขั้นสูงสุดเป็นคำ Adjective

คำ “utter, utmost, uttermost” ตามประวัติแล้วเป็นรูปขั้นกว่าและขั้นสูงสุดของ “out” แต่ความหมายที่ใช้กันในปัจจุบัน เกี่ยวข้องกับคำ “out” เพียงเล็กน้อย

4. คำ “lesser” เป็นคำที่ใช้ในภาษากวี และใช้ในกลุ่มวลีบางอันเท่านั้น เช่น
“to choose the lesser of two evils”
Cibber is one of the lesser poets of the eighteenth century.

5. “nearest” ใช้เกี่ยวกับ “ระยะทาง” “next” ใช้เกี่ยวกับ “อันดับที่” เช่น Where is the nearest Post-Office? The next station is Oxford Circus.

6. “farther” โดยทั่วไปใช้เกี่ยวกับ “ระยะทาง” เช่น
I cannot walk any farther, Manchester is farther from London than Oxford is.

“further” แม้ว่าจะใช้แทนคำ “farther” ได้ก็ตาม แต่มีความหมายพิเศษอีกความหมายหนึ่งคือ “เพิ่มเติม” (=additional) เช่น
I will give you further details later, I shall need further help with this.

“farthest และ furthest” สามารกใช้แทนกันได้

“older แระ oldest” สามารถนำไปใช้กับทั้งบุคคลหรือสิ่งของ เช่น  Henry is older than David, That is the oldest house in the city.

“elder และ eldest” ใช้กับบุคคลเท่านั้น และใช้กับสมาชิกในครอบครัวเดียวกันเท่านั้น และยิ่งกว่านั้นยังใช้ในลักษณะ Attri¬butive เท่านั้นด้วย เช่น
My elder brother is three years older than I, Henry is David’s elder brother, Mary is my eldest sister.

อย่างไรก็ดี “elders” ยังถูกใช้เป็นคำนามซึ่งมีความหมายว่า “บรรพบุรุษสมัยก่อน (ซึ่งชาญฉลาดกว่าพวกเรา) เช่น
You should respect your elders and betters.

มีวลีอยู่อันหนึ่ง คือ “an elder stateman ซึ่งหมายถึง “รัฐบุรุษซึ่งควรแก่การเคารพเนื่องด้วยวัยวุฒิและคุณวุฒิของเขา”

8. “less” ใช้กับคำนามนับไม่ได้ แต่ “fewer” ใช้กับคำนามที่นับได้ เช่น
He has spent less time on his work than he ought to have done, There are fewer boys than girls in my class.

9. “latter” หมายถึง “สิ่งที่สองในระหว่างสองสิ่ง” ซึ่งมีความหมายตรงกันข้ามกับคำ “former” เช่น
He studied French and German; The former language he speaks very well, but the latter one only imperfectly.

“latest” หมายความว่า “สิ่งล่าสุด” เช่น
Have you read John Scribber’s latest book?

“last” หมายความว่า “สิ่งสุดท้าย” เช่น
The Tempest was probably the last play that Shakespear  wrote.

“last” ยังหมายถึง “สิ่งที่แล้วมา” ด้วย เช่น
I think this recent book is better than his last one.
ซึ่งรวมทั้งคำเหล่านี้ last week/year/month/night

10. จงสังเกตว่า หน้ารูปคุณศัพท์ขั้นสูงสุด จะต้องใช้ “the” เสมอ เช่น This is the best advice I can give you.

11. “most + Adjective” อาจใช้ในความหมาย “มีคุณภาพที่ดีเยี่ยม” แต่มิได้มีความหมายแสดงการเปรียบเทียบโดยตรงเลย เช่น
What you have said is most interesting.

เมื่อโครงสร้างดังกล่าวถูกนำมาใช้ในลักษณะ Attributive จะใช้ Indefinite Article หรือไม่ก็ไม่ต้องใช้  Article เลย เช่น
She is a most beautiful girl., That was a most extraordinary thing to say.
He wrote me a most interesting letter., These are most delicious cakes.

แต่ถ้าใช้รูปคุณศัพท์ขั้นสูงสุดที่ไม่มี “most” ต้องใช้ “the” นำทันที เช่น He showed the greatest (the utmost) patience.

12. เมื่อคน 2 คน หรือของ 2 สิ่งถูกนำมาเปรียบเทียบกัน จะใช้รูปคุณศัพท์ขั้นกว่ากับคำ “the” เช่น
To choose the lesser of two evils, The greater part of the work,
The latter half of the twentieth century, She is the older and the more beautiful of the two sisters.
แต่
She is the oldest and the most beautiful of the three sisters.

อย่างไรก็ดี ในภาษาพูด มักจะใช้รูปขั้นสูงสุดกับการเปรียบเทียบในระหว่างของ 2 สิ่งหรือคน 2 คน และแม้แต่ในการเขียน ยังมีนักเขียนหลายคนที่ละเลยกฎเกณฑ์ดังกล่าว

การใช้รูปคุณศัพท์เปรียบเทียบในลักษณะสำนวน
มีโครงสร้างในรูปแบบสำนวนของรูปคุณศัพท์ขั้นกว่าและขั้นสูงสุดมากมาย เช่น
The sooner this is done, the better.
The more the merrier.
The harder he tried, the less progress he seemed to make.
If you take a holiday now you will be all the better for it.
He told a lie about it, and that makes his fault all the worse.
Every day you are getting better and better.
The storm became more and more violent.
If he will help, us, so much the better.
If he doesn’t work, so much the worse for him.
He is rather the worse for drink.
You will be no worse for having had the experience.
You are none the worse for the experience; in fact, you are all the better.
I had better go now before it is too late.
He would rather play than work.
If the worst comes to the worst we can always walk home.
He made a living as best he could.

คำคุณศัพท์ที่ไม่มีรูปเปรียบเทียบ
มีคุณศัพท์บางคำไม่สามารถนำมาสร้างรูปเปรียบเทียบได้เนื่องจากความหมายในตัวของมันเอง คือ perfect, unique, matchless, full, empty, square, round, circular, triangular, wooden, monthly, daily, yearly, etc.

แต่มีคุณศัพท์บางคำในกลุ่มข้างต้นนี้ อาจนำมาสร้างรูปเปรียบเทียบขั้นกว่าและขั้นสูงสุดได้ เมื่อเรามิได้พิจารณามันตามตัวอักษรนัก เช่น คำ “perfect และ full” เช่น
This is a more perfect specimen than that one. (เราหมายความว่าสิ่งนี้มีความใกล้ที่จะสมบูรณ์มากกว่าสิ่งนั้น)
My glass is fuller than yours, He says he has given me full details, but I want him to give me fuller particulars.

ที่มา:อาจารย์ชำนาญ  ศุภนิตย์, ดร.สัญญา  จัตตานนท์,  อาจารย์สุทิน  พูลสวัสดิ์

คอมม่า (,) เป็นเครื่องหมายวรรคตอนที่ใช้บ่อยในภาษาอังกฤษ แต่ถึงแม้จะถูกใช้บ่อย หลายๆคนก็ยังคงสับสนอยู่ดี ว่าเราควรใช้คอมม่าตอนไหนและต้องใช้อย่างไรบ้าง

สำหรับคนที่สงสัย ในบทความนี้ ชิววี่ก็ได้เรียบเรียงเนื้อหาการใช้คอมม่าในภาษาอังกฤษ มาให้เพื่อนๆได้เรียนรู้กันได้อย่างง่ายๆแล้ว ถ้าเพื่อนๆพร้อมแล้ว เราไปดูกันเลย

คอมม่าคืออะไร

คอมม่า (comma) เป็นเครื่องหมายวรรคตอนในภาษาอังกฤษ ทำหน้าที่แยกคำ วลี หรือประโยค เพื่อให้ผู้อ่านสามารถอ่านจับใจความได้ง่ายและถูกต้องมากขึ้น

ถ้าเปรียบเทียบคอมม่ากับเครื่องหมายจุด (.) ที่ใช้ปิดท้ายประโยค หรือที่เรียกว่า period เครื่องหมายทั้ง 2 ตัวนี้จะเป็นตัวบอกการเว้นจังหวะในการอ่านและพูดเหมือนกัน แต่เครื่องหมายคอมม่าจะเป็นตัวบอกจังหวะการเว้นที่สั้นกว่า

หลักการใช้คอมม่า

ใครที่มีข้อสงสัยว่าเราต้องใช้คอมม่าในกรณีไหนและต้องใช้ยังไงบ้าง ก็ไปดูหลักการใช้คอมม่าทั้ง 11 ข้อกันเลย

1. ใช้คอมม่าหน้าคำเชื่อมที่เชื่อม independent clause

Independent clause (ประโยคใจความสมบูรณ์) คือประโยคที่มีทั้งประธานและคำกริยา ตัวประโยคจะมีใจความสมบูรณ์ในตัวมันเอง เช่น

I am a student. (ฉันเป็นนักเรียน) – ถือเป็น independent clause เพราะมีทั้งประธานและคำกริยา
Feel good (รู้สึกดี) – ไม่ใช่ independent clause เพราะไม่มีประธาน
Big black cat (แมวสีดำตัวใหญ่) – ไม่ใช่ independent clause เพราะไม่มีคำกริยา

ส่วนคำเชื่อมในที่นี้จะต้องเป็น coordinating conjunction ซึ่งก็คือคำเชื่อมที่ให้น้ำหนักกับ 2 สิ่งที่ถูกเชื่อมเท่าๆกัน โดยอาจใช้เชื่อมคำ วลี หรือประโยคก็ได้ coordinating conjunction มีทั้งหมด 7 ตัวคือ for, and, nor, but, or, yet, so (เมื่อนำอักษรแรกมาต่อกันจะได้เป็น FANBOYS ใช้ช่วยให้ท่องจำได้ง่ายขึ้น)

หากเราเชื่อม independent clause 2 ประโยคด้วย coordinating conjunction เราจะต้องใช้คอมม่าหน้า coordinating conjunction

โครงสร้างการใช้

independent clause + , + coordinating conjunction + independent clause

ตัวอย่างประโยค

He didn’t speak to anyone, and nobody spoke to him.
เขาไม่ได้พูดกับใคร และก็ไม่มีใครพูดกับเขา

I wanted to stay home, but my wife wanted to go shopping.
ฉันอยากอยู่บ้าน แต่ภรรยาของฉันอยากไปช้อปปิ้ง

เราจะไม่ใช้คอมม่า ถ้าข้างหน้าหรือข้างหลัง coordinating conjunction ไม่ใช่ independent clause

She brushed her teeth and washed her face.
เธอแปรงฟันและล้างหน้า
(washed her face ไม่ใช่ independent clause)

I am not a writer but an editor.
ฉันไม่ใช่นักเขียน แต่เป็นบรรณาธิการ
(an editor ไม่ใช่ independent clause)

2. ใช้คอมม่าเมื่อขึ้นต้นประโยคด้วย dependent clause

Dependent clause คือประโยคที่มีใจความไม่สมบูรณ์ เวลาใช้จะต้องใช้ร่วมกับประโยคอื่น ในที่นี้เราจะแบ่งออกเป็น 3 กรณี

1. Participial phrase

เมื่อประโยคขึ้นต้นด้วยวลีจำพวก participial phrase ซึ่งก็คือวลีที่ขึ้นต้นด้วย v. + ing หรือ v. ช่อง 3 เราจะต้องใช้คอมม่าคั่นหลังวลีนั้น

โครงสร้างการใช้

participial phrase + , + ประโยคหลัก

ตัวอย่างประโยค

Being the only son in the family, his family have high hopes for him.
ด้วยการที่เขาเป็นลูกชายคนเดียวในครอบครัว ครอบครัวของเขาจึงตั้งความหวังกับเขาไว้สูง

Bitten by my own dog, I was very disappointed.
การโดนกัดโดยหมาของตัวเองทำให้ฉันรู้สึกผิดหวังมาก

2. Adverbial phrase

แต่ถ้าประโยคขึ้นต้นด้วย adverbial phrase ซึ่งก็คือวลีที่ทำหน้าที่เป็น adverb เราอาจใช้คอมม่าหรือไม่ใช้ก็ได้ (ถ้า adverbial phrase ยาว หรือเราต้องการเน้น adverbial phrase นั้น เราจะนิยมใช้คอมม่า)

ตัวอย่าง adverbial phrase เช่น
At 6 o’clock
After the show
In the middle of Bangkok

โครงสร้างการใช้

adverbial phrase + (,) + ประโยคหลัก

ตัวอย่างประโยค

In 2020 there is a pandemic affecting the world.
ในปี 2020 มีโรคระบาดที่ส่งผลกระทบไปทั่วโลก

When I was six, I lived in Chiang Mai with my mom.
ตอนฉันอายุหกขวบ ฉันอาศัยอยู่ที่เชียงใหม่กับแม่ของฉัน

3. Sentence adverb

ถ้าประโยคขึ้นต้นด้วย sentence adverb ซึ่งก็คือคำจำพวก adverb ที่ทำหน้าที่ขยายทั้งประโยค เราจะใช้คอมม่าคั่นหลัง sentence adverb นั้น

โครงสร้างการใช้

sentence adverb + , + ประโยคหลัก

ตัวอย่างประโยค

Honestly, I am not angry.
ตรงๆเลยนะ ฉันไม่ได้โกรธ

Clearly, this plan isn’t working.
เห็นได้ชัดว่าแผนนี้ใช้ไม่ได้ผล

3. ใช้คอมม่าคั่นวลีหรือคำกลางประโยคที่ทำหน้าที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติม

เราจะใช้คอมม่าคั่นวลีหรือคำที่อยู่กลางประโยค ถ้าวลีหรือคำนั้นทำหน้าที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติม แต่ไม่ได้จำเป็นสำหรับประโยค (แม้ตัดออกไป ใจความหลักของประโยคก็ยังเหมือนเดิม)

โครงสร้างการใช้

ประโยคส่วนที่ 1 + , + วลี/คำที่ทำหน้าที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติม + , + ประโยคส่วนที่ 2

ตัวอย่างประโยค

Tim, unlike Joe, is very polite.
ทิมเป็นคนสุภาพมาก ไม่เหมือนกับโจ

King Crab restaurant, which Anne recommended, is fantastic.
ร้านอาหารคิงแครบที่แอนแนะนำนั้นดีมาก

แต่ถ้าวลีหรือคำนั้นจำเป็นสำหรับประโยค ถ้าตัดออกแล้วใจความเปลี่ยน เราก็จะไม่ใช้คอมม่า

People who exercise regularly tend to be more happy.
คนที่ออกกำลังกายสม่ำเสมอมักจะมีความสุขมากกว่า
(ถ้าตัด who exercise regularly ทิ้ง ความหมายจะเปลี่ยนเป็น “คนจะมีความสุขมากกว่า” ซึ่งมีใจความผิดไปจากเดิม)

The restaurant that Anne recommended is fantastic.
ร้านอาหารที่แอนแนะนำนั้นดีมาก
(ถ้าตัด that Anne recommended ทิ้ง ความหมายจะเปลี่ยนเป็น “ร้านอาหารดีมาก” ซึ่งมีใจความผิดไปจากเดิม คือเราจะไม่รู้ว่าหมายถึงร้านไหน)

วลีที่ขึ้นต้นด้วย that มักจะจำเป็นสำหรับประโยค เรามักจะไม่ใช้คอมม่าครอบส่วนนั้น

4. ใช้คอมม่าแยกรายการคำตั้งแต่ 3 รายการขึ้นไป

ถ้าเรามีรายการคำตั้งแต่ 3 รายการขึ้นไป เราจะต้องคั่นแต่ละรายการด้วยคอมม่า ยกเว้นรายการสุดท้าย เราจะคั่นด้วยคอมม่าหรือไม่ก็ได้

โครงสร้างการใช้

รายการหนึ่ง, รายการสอง(,) and รายการสุดท้าย

ตัวอย่างประโยค

He is tall, dark, and handsome.
หรือ He is tall, dark and handsome.
เขาทั้งสูง เข้ม และหล่อ

She needs salt, pepper, and other seasonings at the grocery store.
หรือ She needs salt, pepper and other seasonings at the grocery store.
เธอต้องการเกลือ พริกไทย และเครื่องปรุงอย่างอื่นที่ร้านขายของ

5. ใช้คอมม่าคั่นระหว่าง coordinate adjectives

Coordinate adjectives คือคำคุณศัพท์ที่ขยายคำนามคำเดียวกันและมีความสำคัญเท่าๆกัน สามารถสลับที่กันได้ ตัวอย่างเช่น

เราสามารถใช้ได้ทั้ง long, narrow path
และ narrow, long path
คำว่า long และ narrow ในที่นี้จะถือเป็น coordinate adjectives

เราสามารถใช้ big black bear
แต่ไม่สามารถใช้ black big bear
คำว่า big และ black ไม่ถือเป็น coordinate adjectives (การใช้ adjective ขนาดจะต้องมาก่อนสี)

โครงสร้างการใช้

coordinate adjective 1 + , + coordinate adjective 2 + คำนาม

ตัวอย่างประโยค

The happy, lively cat is playing with the ball.
แมวที่มีความสุขสดใสกำลังเล่นกับลูกบอล

My roommate is a cheerful, kind girl.
รูมเมทของฉันเป็นเด็กผู้หญิงที่ร่าเริงและใจดี

ทั้งนี้ เราสามารถใช้ and เชื่อมระหว่าง coordinate adjectives แทนคอมม่าก็ได้เช่นกัน อย่างเช่น My roommate is a cheerful and kind girl.

6. ใช้คอมม่าคั่นระหว่างคำพูดกับวลีที่กำกับ

ในภาษาอังกฤษ เวลาเราเขียนประโยคที่เป็นคำพูด เราจะใช้เครื่องหมาย “-” ครอบประโยคคำพูดนั้น อย่างเช่น Anne said, “I feel sick.” ซึ่งแปลว่า แอนพูดว่า “ฉันรู้สึกป่วย”

สังเกตว่า เราจะใช้คอมม่าคั่นระหว่างวลีที่เข้ามากำกับ ซึ่งก็คือ Anne said และประโยคที่เป็นคำพูด ซึ่งก็คือ “I feel sick.”

ทั้งนี้ วลีที่กำกับนั้นอาจจะอยู่หน้า อยู่กึ่งกลาง หรืออยู่หลังประโยคที่เป็นคำพูดก็ได้

โครงสร้างการใช้

• วลีกำกับ, “ประโยคคำพูด”
• “ประโยคคำพูด,” วลีกำกับ, “ประโยคคำพูด”
• “ประโยคคำพูด,” วลีกำกับ

ตัวอย่างประโยค

He answered, “She is not here.”
เขาตอบ “เธอไม่ได้อยู่ที่นี่”

“I think,” she said, “Joe can help.”
“ฉันคิดว่า” เธอพูด “โจสามารถช่วยได้”

“It is raining,” Tim said.
“ฝนกำลังตก” ทิมพูด

ในกรณีที่วลีกำกับอยู่ข้างหลังประโยคคำพูด ถ้าประโยคคำพูดลงท้ายด้วยเครื่องหมายตกใจ (!) หรือเครื่องหมายคำถาม (?) เราจะไม่ต้องใช้คอมม่า

“Stop playing video game!” mom yelled.
“หยุดเล่นเกมได้แล้ว” แม่ตวาด

“Are you alright?” Ben asked.
“คุณโอเคมั้ย” เบ็นถาม

บางคนอาจสงสัยว่า เราต้องใส่คอมม่าไว้ในหรือนอกเครื่องหมาย “-” ทำไมบางทีเห็นแต่ละที่ใช้ไม่เหมือนกัน

คำตอบก็คือถ้าเป็น American English จะนิยมเอาไว้ข้างใน เช่น “It is raining,” Tim said. แต่ถ้าเป็น British English จะนิยมเอาไว้ข้างนอก เช่น “It is raining”, Tim said.

7. ใช้คอมม่าในการแยกวันที่และสถานที่

ใช้คอมม่าคั่นระหว่างวันและปีเมื่อเราเขียนวันที่ในรูปแบบ เดือน-วันที่-ปี แต่ถ้าเราเขียนในรูปแบบ วันที่-เดือน-ปี เราจะไม่ต้องใช้คอมม่า

โครงสร้างการใช้

เดือน วันที่, ปี

ตัวอย่างประโยค

She was born on December 10, 1995.
เธอเกิดเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1995

She was born on 10 December 1995.
เธอเกิดเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1995

และใช้คอมม่าคั่นระหว่างคำบอกสถานที่ที่ต่างกัน เช่น เมือง จังหวัด รัฐ ประเทศ

โครงสร้างการใช้

• ชื่อตำบล, ชื่อเขต, ชื่อจังหวัด, ชื่อประเทศ
• ชื่อเมือง, ชื่อรัฐ, ชื่อประเทศ

ตัวอย่างประโยค

I live in Bangkok, Thailand.
ฉันอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ ประเทศไทย

He came from Chicago, Illinois.
เขามาจากเมืองชิคาโก้ รัฐอิลลินอยส์

8. ใช้คอมม่าหน้า question tag

ใช้คอมม่าคั่นระหว่างประโยคหลักกับ question tag

โครงสร้างการใช้

ประโยคหลัก + , + question tag

ตัวอย่างประโยค

These flowers are beautiful, aren’t they?
ดอกไม้เหล่านี้สวยมาก ว่ามั้ย

You didn’t forget the key, did you?
คุณไม่ได้ลืมกุญแจใช่มั้ย

9. ใช้คอมม่าเมื่อเรียกบุคคลโดยตรง

ใช้คอมม่าคั่นระหว่างคำเรียกบุคคลอื่นกับส่วนอื่นของประโยค เมื่อเราเรียกบุคคลนั้นโดยตรง

โครงสร้างการใช้

• ประโยคหลัก + , + คำเรียกบุคคล
• คำเรียกบุคคล + , + ประโยคหลัก

ตัวอย่างประโยค

Dad, where are you?
พ่ออยู่ไหน

See you later, John.
ไว้เจอกันใหม่นะจอห์น

10. ใช้คอมม่าหลังคำขึ้นต้นประโยค

ใช้คอมม่าคั่นระหว่างคำขึ้นต้นประโยคกับประโยคหลัก อย่างเช่น คำทักทาย yes/no

โครงสร้างการใช้

• คำทักทาย + , + ประโยคหลัก
• yes/no + , + ประโยคหลัก

ตัวอย่างประโยค

Hello, how is it going?
สวัสดี เป็นยังไงบ้าง

Yes, I live by myself.
ใช่ ฉันอยู่คนเดียว

11. ใช้คอมม่าเพื่อป้องกันการสับสน

เราจะใช้คอมม่าในประโยคที่อาจก่อให้เกิดความสับสนหรือความเข้าใจผิดแก่ผู้อ่าน เพื่อให้ผู้อ่านสามารถเข้าใจความหมายได้ถูกต้องมากขึ้น

ตัวอย่างประโยค

I waved at my friend who entered the canteen, and smiled.
ฉันโบกมือให้เพื่อนที่เข้ามาในโรงอาหาร และยิ้มให้เค้า
(คอมม่าทำให้เรารู้ว่าฉันเป็นคนยิ้ม ไม่ใช่เพื่อนยิ้ม)

เป็นยังไงบ้างครับกับหลักการใช้เครื่องหมายคอมม่า (comma) ในภาษาอังกฤษ ทีนี้เพื่อนๆก็คงจะเข้าใจและสามารถนำไปใช้ได้ถูกต้องมากขึ้นแล้วนะครับ

อย่าลืมนะครับ ภาษาอังกฤษยิ่งเรียนรู้ ยิ่งฝึก ก็ยิ่งเก่ง สำหรับบทความนี้ ชิววี่ต้องขอตัวลาไปก่อน See you next time