[Update] [Grammar Tips] Noun Clauses คืออะไร? | noun มี กี่ ประเภท – NATAVIGUIDES

Noun Clauses คืออะไร?

Noun Clauses ทำหน้าที่เสมือนหนึ่งเป็นคำนามในประโยค ในชีวิตประจำวัน เราอาจได้ยินหรือใช้ noun clauses โดยไม่รู้ตัวว่ากำลังใช้ noun clauses อยู่เลย เช่น

Somsak thinks he had better stop smoking now.

ประโยคเต็มและเป็นทางการ คือ

Somsak thinks (that) he had better stop smoking.

สมศักดิ์คิดว่าเขาควจะหยุดสูบบุหรี่แล้วตอนนี้

 

I don’t understand Nadej wants to convey.

ประโยคเต็มและเป็นทางการ คือ

I don’t understand (what) Nadej wants to convey.

ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่ณเดชต้องการจะสื่อเลย

 

การใช้ Noun Clause อย่างถูกต้องถือเป็นเรื่องสำคัญมากโดยเฉพาะในส่วนของ Writing และ Speaking ของการสอบ IELTS เนื่องจาก Criteria หนึ่งของการให้คะแนนใน 2 ทักษะนี้ก็คือ grammatical range and accuracy โดยเฉพาะ Writing หากน้องๆอยากได้ Band Score 6.0 ขึ้นไปจะต้องสามารถใช้รูปแบบของ Complex sentence ได้บ้าง (with some errors) แต่หากต้องการไปถึง Band 7.0 ล่ะก็ ต้องลดข้อผิดพลาดในการใช้จนแทบไม่มีเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหากเราไม่ใช้ Noun Clause ในการสอบ Writing เลย จะทำให้ไม่ได้ Band 7.0 นะคะ เพราะจริงๆแล้ว Complex Sentence มีหลายประเภท ซึ่ง Noun Clause ถือเป็นหนึ่งในนั้นค่ะ ดังนั้น เรามาศึกษาวิธีใช้งานอย่างถูกต้องกันดีกว่าค่ะ

 

เมื่อ Noun clause ทำหน้าที่เสมือนเป็นคำนาม ดังนั้น Noun clause จึงสามารถปรากฏอยู่ในตำแหน่งที่คำนามปรากฏได้ทุกตำแหน่ง คือ เป็นประธาน (Subject) และกรรม (object) จะเป็นประธานหรือกรรมอย่างไรนั้น เดี๋ยวเรามาดูกันนะคะ

Types of Noun Clauses

1. Subject NC

   มีตำแหน่งอยู่หน้าประโยคหรือหน้ากริยาทำหน้าที่เป็นประธานในประโยค

2. Direct Object NC

   มีตำแหน่งอยู่หลังกริยา ทำหน้าที่เป็นกรรม

3. Object of Preposition NC

   มีตำแหน่งอยู่หลังบุรพบท ทำหน้าที่เป็นกรรมของบุรพบท

4. Subject as Complement NC

   มีตำแหน่งอยู่หลัง to be ทำหน้าที่เป็นส่วนขยายประธาน

 

1. Subject Noun Clauses

โดยปกติแล้ว คำนามหรืออนุประโยคที่ทำหน้าที่เป็นประธานในประโยคมักจะปรากฏอยู่หน้ากริยาหรือหน้าประโยค ตัวอย่างเช่น

What causes so many difficulties in the IELTS test is the writing section.

จากประโยคข้างต้น What causes so many difficulties in the IELTS test เป็น noun clause อยู่หน้าประโยค ทำหน้าที่เป็นประธานของประโยค

 

2. Direct Object Noun Clauses

I suggest you that you should go to a movie with me tonight.

ผมแนะนำว่าคุณควรจะไปดูหนังกับผมคืนนี้

จากประโยคข้างต้น that we should go to a movie tonight อยู่หลังกริยา suggest เป็นกรรมตรง (Direct object) ของ suggest ตามหลังกรรมรอง (Indirect object)

ข้อพึงระวัง ในการสอบ IELTS Speaking น้องๆสามารถลดรูปโดยการละ “that” ออกได้ นะคะ

I believe students should not have to wear a uniform.

แต่สำหรับการสอบเขียนซึ่งควรใช้ภาษาอย่างเป็นทางการนั้น IELTS Examiner แนะนำว่าเราควรใส่ “that” ไว้ในประโยคด้วยค่ะ

I believe that students should not have to wear a uniform.

 

3. Object of the Preposition Noun Clauses

Yaya is always proud of where she was born.

ญาญ่าภูมิใจในบ้านเกิดของตนเองเสมอ

จากประโยคข้างต้น where she was born เป็นคำนาม มีตำแหน่งอยู่หลังบุรพบท (Preposition) of ทำหน้าที่เป็นกรรมของ of ค่ะ

 

4. Subject as Complement Noun Clauses

The stability of life is what James ji wants the most in his life.

ความมั่นคงในชีวิตคือสิ่งที่เจมส์ จิต้องการที่สุด

จากประโยคข้างต้น what James ji wants the most in his life มีตำแหน่งอยู่หลังกริยาช่วย (V.to be) is ทำหน้าที่เป็นส่วนขยายหรือเป็นส่วนสมบูรณ์ของประธาน the stability of life เพื่อบ่งชี้หรือขยายความ the stability of life

Noun clauses เมื่ออยู่ในตำแหน่งของประธานจะเรียกว่า “Subject noun clauses” แต่เมื่ออยู่ในตำแหน่งของกรรม จะเรียกว่า “Object noun clauses” ทั้งนี้เมื่อแบ่งประเภทของ Noun Clause ที่เป็นกรรมจะแบ่งออกมาได้อีกหลายประเภท ลองมาทำความเข้าใจกันดูนะคะ

ประเภทของ Object Noun Clauses

Object Noun Clauses จะต้องอยู่คู่กับ Main Clause ของประโยคเสมอ โดยประโยคจะเริ่มด้วย Main Clause แล้วตามด้วย Object Noun clause โดยไม่ต้องมีเครื่องหมาย Comma คั่น Object noun clauses มี 3 ประเภท ได้แก่

1. Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า “that”

2. Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย “Wh-Words” (หรือ Question Words)

3. Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า “if” หรือ “whether”

 

1. การใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า “That”

เราใช้ Noun clauses ที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า that ในกรณีต่อไปนี้

 

1. ใช้ตามหลัง verbs บางตัวที่แสดงความรู้สึก ความคิด หรือ ความคิดเห็น เช่น agree, feel, know, remember, believe, forget, realize, think, doubt, hope, recognize, understand เช่น

Sompong knows all along that his mum loves him so much.

สมปองรู้มาโดยตลอดว่าแม่รักเขามากๆ

 

2. ถ้าเป็นภาษาพูด มักจะละคำว่า that ซึ่งเป็นคำขึ้นต้น clause เช่น

I think that it’s red, not green. (ภาษาทางการ)

I think it’s red, not green. (ภาษาพูด)

 

3. ส่วนใหญ่กริยา (verb) ที่ปรากฏอยู่ใน main clause มักจะเป็น Present Simple Tense ธรรมดาส่วนกริยา (Verb) ใน noun clause จะเป็น tense อะไรก็ได้ เช่น

I believe it’s raining. (now)

I believe it’ll rain. (very soon)

I believe it rained. (a moment ago)

 

4. ในการสนทนา ถ้าต้องการหลีกเลี่ยงการพูดคำว่า that บ่อยเกินไป หรือไม่ต้องการพูด noun clause ซ้ำ สามารถตอบโดยใช้คำว่า so หรือ not หลัง main clauses ได้ เช่น

Sarut: Is Sangrawee here today?

Patraporn: I think so.

(คำพูดเต็มๆก็คือ I think that Sangrawee is here today.)

Denlar: Has the rain stopped?

Saksit: I don’t believe so.

(คำพูดเต็มๆก็คือ I don’t believe that the rain has stopped.)

Koob: Are we ready to leave?

Tuptim: I’m afraid not.

(คำพูดเต็มๆก็คือ I’m afraid that we are not ready to leave.)

 

2. การใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย Wh-Words

 

การใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย Wh-Words (ได้แก่คำว่า what where when why how) มีหลักเกณฑ์ดังนี้

1. Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย Wh-Words มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า Indirect wh-questions และแม้ว่า noun clause เหล่านี้จะขึ้นต้นด้วยคำแสดงคำถาม แต่ลำดับคำ (word order) ในอนุประโยคนี้ จะเป็นลำดับคำของประโยคบอกเล่า ไม่ใช่ลำดับคำของประโยคคำถาม

เช่น  I know why she comes home very late.

(ไม่ใช่ why does she come home very late)

I don’t know when she will arrive.

(ไม่ใช่ when will she arrive)

2. การใช้เครื่องหมายวรรคตอนของประโยคจะเป็นไปตามลักษณะของ main clause กล่าวคือ ถ้า main clause เป็นคำถามจะใช้เครื่องหมาย question mark ปิดประโยค ถ้า main clause เป็นบอกเล่า จะใช้เครื่องหมาย full stop ปิดประโยค

เช่น  Could you tell me where the elevators are?

(Main clause เป็นคำถาม)

I’m wondering where the elevators are.

(Main clause เป็นบอกเล่า)

3. ใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย Wh-Words เพื่อแสดงให้คู่สนทนาทราบว่า เราไม่รู้ หรือเราไม่แน่ใจ

เช่น   I don’t know how much it costs.

I would like to know when our next meeting will be.

I’m not sure which house is his.

4. ใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย Wh-Words เพื่อถามหาข้อมูลอย่างสุภาพ

เช่น   Could you tell me who are injured in the accident?

Can you tell me what time the show starts?

 

3. การใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย If หรือ Whether

การใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย if หรือ whether มีหลักเกณฑ์ดังนี้

 

1. Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย if หรือ whether คือ indirect yes/no questions นั่นเอง

เช่น   Direct Question: Did they pass the exam?

Indirect Question: I don’t know if they passed the exam.

(ข้อความที่ขีดเส้นใต้คือ noun clause ที่ขึ้นต้นด้วย if นั่นเอง)

2. ลำดับคำในประโยค (word order) และเครื่องหมายจบประโยค ใช้หลักเกณฑ์เดียวกับ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย Wh-Words
3. จะขึ้นต้น Noun Clauses ด้วยคำว่า if หรือ whether ก็ได้ แต่มักใช้ whether ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างเป็นทางการ

เช่น   Sir, I would like to know whether you prefer coffee or tea.

Tell me if you want to go with us or not.

4. ใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย if หรือ whether เมื่อ main clause แสดงการใช้ความคิด หรือความคิดคำนึง

เช่น   I can’t remember if I had already paid him.

I wonder whether he will arrive in time.

5. ใช้ Noun Clauses ที่ขึ้นต้นด้วย if หรือ whether เมื่อต้องการถามคำถามอย่างสุภาพ

เช่น   Do you know if the principal is in his office.

Can you tell me whether the tickets include drinks?

 

การละ that ในประโยค Noun Clause
That ที่นำหน้า noun clause ที่ทำหน้าที่บางหน้าที่ใน complex sentence สามารถจะละได้ในกรณีต่อไปนี้

                  กรณีที่ noun clause เป็น object

We believe (that) he told the truth.
The police assured us (that) the children would be found safe and sound.
I wish (that) I would win the first prize.

                 กรณีที่ noun clause เป็น subject complement

The reason is (that) he speaks English fluently.
My opinion is (that) you’d better stay home.

                ตามหลังคำคุณศัพท์   

I am sure (that) he can get a good job.
They are afraid (that) they cannot catch the 6 o’clock  train.

ข้อยกเว้น: แต่ก็มีบางกรณีที่เราไม่สามารถละ That ได้นะคะ อาทิ เช่น

เมื่อ that-clause ขึ้นต้นประโยค

That coffee grows in Brazil is true.
ที่ว่ากาแฟปลูกในประเทศบราซิลนั้นเป็นความจริง

That she had decided to be engaged frightened me very much.
ที่ว่าหล่อนได้ตัดสินใจที่จะรับหมั้นนั้นทำให้ผมตกใจมากๆ

เมื่อ that-clause เป็นคำซ้อนนามที่อยู่ข้างหน้ามัน (Appositive)

The news that he was murderer is not true.
ข่าวว่าที่เขาเป็นฆาตกรนั้นไม่เป็นความจริงเลย

His belief that the earth moves round the sun is correct.
ความเชื่อของเขาที่ว่าโลกหมุนรอบดวงอาทิตย์นั้นถูกต้อง

เมื่อ that-clause อยู่หลัง It is (หรือ It was)

It is true that earth moves round the sun.
เป็นความจริงที่ว่าโลกหมุนรอบดวงอาทิตย์

It is impossible that he has done this by himself.
เป็นไปไม่ได้ที่ว่าเขาได้ทำสิ่งนี้ด้วยตนเอง

เป็นอย่างไรบ้างคะ เชื่อว่าตอนนี้หลายคนหายสงสัยในเรื่องของ Noun Clause กันแล้วนะคะ

OXBRIDGE INSTITUTE

 

Part of speech เป็นแกรมม่าภาษาอังกฤษพื้นฐานที่ทุกคนควรรู้ เพราะมันจะทำให้เราเข้าใจและใช้คำภาษาอังกฤษได้ถูกต้องแม่นยำมากขึ้น

สำหรับใครที่ยังไม่รู้จัก part of speech หรืออยากปูพื้นฐานใหม่ ในบทความนี้ ชิววี่ก็ได้สรุป part of speech แบบง่ายๆ มาให้เพื่อนๆได้ดูกัน ถ้าพร้อมแล้ว เราไปดูกันเลย

Part of speech คืออะไร

Part of speech คือการแบ่งชนิดของคำตามหลักแกรมม่า โดยอิงบทบาทหน้าที่ของคำเป็นหลัก เช่น คำนาม คำกริยา คำคุณศัพท์ ฯลฯ

การรู้ part of speech จะทำให้เราสามารถเข้าใจและใช้คำภาษาอังกฤษได้ถูกต้องมากขึ้น

Part of speech 8 ชนิด

Part of speech แบ่งได้เป็น 8 ชนิด คือ คำนาม คำสรรพนาม คำกริยา คำคุณศัพท์ คำกริยาวิเศษณ์ คำบุพบท คำเชื่อม และคำอุทาน

(บางที่อาจแบ่ง part of speech ออกเป็น 9 ชนิด โดยจะมี determiner อย่างเช่น a, an, the, these, that, those, enough, few เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งชนิด)

1. Noun (คำนาม)

Noun (ตัวย่อ n.) คือคำที่ใช้เรียกคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ กิจกรรม เหตุการณ์ หรือสิ่งที่เป็นนามธรรม อย่างเช่น ความสุข

ยกตัวอย่าง noun เช่น

• ชื่อคน ชื่อสัตว์ ชื่อสถานที่ – Justin, Garfield, Bangkok, Mahidol University
• คน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ กิจกรรม เหตุการณ์ – woman, cat, pencil, hotel, tennis, wedding
• สิ่งที่เป็นนามธรรม – idea, happiness, danger, relationship

ตัวอย่าง noun ในประโยค

Noun ทำหน้าที่เป็นได้ทั้งประธาน กรรม และส่วนเติมเต็มในประโยค

Noun ทำหน้าที่เป็นประธาน (subject)

Susie can write very fast.
ซูซี่เขียนได้ไวมาก

My father is a doctor.
พ่อของฉันเป็นหมอ

Noun ทำหน้าที่เป็นกรรม (object)

I bought a new car last month.
ฉันซื้อรถใหม่เมื่อเดือนที่แล้ว

John rides a bicycle every weekend.
จอห์นขี่จักรยานทุกๆวันหยุดสุดสัปดาห์

Noun ทำหน้าที่เป็นส่วนเติมเต็ม (complement)

My cousin is a student.
ลูกพี่ลูกน้องของฉันเป็นนักเรียน

All I want is happiness.
สิ่งที่ฉันต้องการก็มีเพียงแค่ความสุข

จากตัวอย่าง ข้อแตกต่างระหว่างกรรมและส่วนเติมเต็มก็คือ กรรมเป็นผู้ถูกกระทำ แต่ส่วนเติมเต็มเป็นคำที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับประธาน ซึ่งมักจะตามหลัง linking verb อย่างเช่น is, am, are, was, were, feel, seem, sound, taste เป็นต้น

2. Pronoun (คำสรรพนาม)

Pronoun คือคำที่ใช้แทน noun อย่างเช่น I, you, he, she, it, we, they

ในภาษาอังกฤษ เราจะนิยมใช้ pronoun แทนคำนามที่เคยกล่าวถึง เพื่อความสะดวกและความกระชับ อย่างในประโยค John is my friend. He lives in the same town with me. คำว่า he ในที่นี้ก็หมายถึง John นั่นเอง

Pronoun มีหลายรูป ขึ้นอยู่กับการใช้งาน ยกตัวอย่างเช่น เราจะใช้คำว่า he เป็นประธานของประโยค แต่ถ้าใช้เป็นกรรม เราจะต้องใช้คำว่า him แทน

John is my friend. I live in the same town with he.
John is my friend. I live in the same town with him.

ตารางด้านล่างนี้แสดงให้เห็นถึงรูปต่างๆของ pronoun แต่ละตัว (ทุกคอลัมน์จะเป็น pronoun หมด ยกเว้นคอลัมน์ที่ 3 ที่เป็น adjective)

Pronoun ทำหน้าที่เป็นประธานPronoun ทำหน้าที่เป็นกรรมAdjective แสดงความเป็นเจ้าของPronoun แสดงความเป็นเจ้าของPronoun สะท้อนIMeMyMineMyselfYouYouYourYoursYourself/YourselvesHeHimHisHisHimselfSheHerHerHersHerselfItItItsItsItselfWeUsOurOursOurselvesTheyThemTheirTheirsThemselves

ตัวอย่าง pronoun ในประโยค

Pronoun ทำหน้าที่เป็นประธาน (subjective pronoun)

I want to be an engineer.
ฉันอยากเป็นวิศวกร

She is my girlfriend.
เธอเป็นแฟนของฉัน

Pronoun ทำหน้าที่เป็นกรรม (objective pronoun)

Anne went to the park with him.
แอนไปสวนสาธารณะกับเขา

You can tell us about your problem.
คุณเล่าปัญหาของคุณให้พวกเราฟังได้นะ

Pronoun แสดงความเป็นเจ้าของ (possessive pronoun)

ความต่างของ adjective และ pronoun แสดงความเป็นเจ้าของก็คือ pronoun แสดงความเป็นเจ้าของไม่ต้องมี noun ตามหลัง อย่างเช่น This is my pen. -> This pen is mine.

Those pens are mine.
ปากกาพวกนั้นเป็นของฉัน

Is this bag yours or hers?
กระเป๋าใบนี้เป็นของคุณหรือของเธอ

Pronoun สะท้อน (reflexive pronoun)

เราจะใช้ pronoun สะท้อนเมื่อผู้ที่กระทำและผู้ที่ได้รับผลจากการกระทำเป็นคนเดียวกัน

I hurt myself while I was cutting an apple.
ฉันทำตัวเองเจ็บในขณะที่ฉันกำลังหั่นแอปเปิ้ล

She does the makeup herself.
เธอแต่งหน้าด้วยตัวเธอเอง

3. Verb (คำกริยา)

Verb (ตัวย่อ v.) คือคำที่ใช้แสดงการกระทำ สิ่งที่เกิดขึ้น หรือสภาวะ เช่น eat, feel, is, am, are

Verb หลักและ verb ช่วย

Verb แบ่งหลักๆได้เป็น 2 ชนิด คือ verb หลัก (main verb) และ verb ช่วย (helping verb)

Verb หลัก คือ verb ที่เป็นใจความหลักของประโยค ส่วน verb ช่วย คือ verb ที่ช่วยเสริมเติมแต่งความหมายของ verb หลัก

ยกตัวอย่างประโยค I can swim. ซึ่งแปลว่า ฉันสามารถว่ายน้ำได้ คำว่า swim จะถือเป็น verb หลัก ส่วนคำว่า can จะถือเป็น verb ช่วย ซึ่งในประโยคนี้ can จะเข้าไปเสริมความหมายของคำว่า swim ให้เห็นว่าเราสามารถทำสิ่งนั้นได้

อีกตัวอย่างหนึ่งเช่น I am going to the school. ซึ่งแปลว่า ฉันกำลังไปโรงเรียน คำว่า going จะถือเป็น verb หลัก ส่วนคำว่า am จะถือเป็น verb ช่วย ซึ่งในประโยคนี้ am จะเข้าไปเสริมความหมายของคำว่า going ให้เห็นว่าเรากำลังทำสิ่งนั้นๆอยู่ (ซึ่งก็คือรูป present continuous tense นั่นเอง)

จากตัวอย่างเหล่านี้ เราจะเห็นได้ว่า verb ช่วยจะอยู่หน้า verb หลักเสมอ

ทั้งนี้ ประโยคที่สมบูรณ์จะต้องมี verb หลัก แต่ไม่จำเป็นต้องมี verb ช่วย อย่างเช่น Everyone loves chocolate. ซึ่งแปลว่า ทุกคนชอบช็อคโกแลต ประโยคนี้จะมีแค่ verb หลักเพียงอย่างเดียว ซึ่งก็คือคำว่า loves

ตัวอย่าง verb ในประโยค

ประโยคที่มีแต่ verb หลัก

I read books every day.
ฉันอ่านหนังสือทุกวัน

He is a scientist.
เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์

ประโยคที่มีทั้ง verb หลักและ verb ช่วย (verb ช่วยจะอยู่หน้า verb หลักเสมอ)

Maria may go to the party.
มาเรียอาจไปงานปาร์ตี้

We are planning for our summer trip.
พวกเรากำลังวางแผนทริปช่วงซัมเมอร์

4. Adjective (คำคุณศัพท์)

Adjective (ตัวย่อ adj.) คือคำที่ทำหน้าที่ขยาย noun หรือ pronoun อย่างเช่นคำว่า big, good, rich, slow

โดยทั่วไป adjective จะอยู่หน้า noun หรือหลัง linking verb (linking verb คือ verb หลักที่ใช้เชื่อมระหว่างประธานกับคำที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับประธาน เช่น is, am, are, feel, seem อย่างเช่นในประโยค This pen is cheap.)

ตัวอย่าง adjective ในประโยค

Adjective อยู่หน้า noun

My dog has brown ears.
สุนัขของฉันมีหูสีน้ำตาล

I want to be a good student.
ฉันอยากเป็นนักเรียนที่ดี

Adjective อยู่หลัง linking verb

They are smart.
พวกเขาฉลาด

My house is big and clean.
บ้านของฉันใหญ่และสะอาด

5. Adverb (คำกริยาวิเศษณ์)

Adverb (ตัวย่อ adv.) คือคำที่ใช้ขยาย verb, adjective, adverb หรือประโยค

Adverb ส่วนใหญ่จะลงด้วย ly อย่างเช่น quickly, slowly, happily, sadly แต่ก็มีบางคำที่ไม่ได้ลงท้ายด้วย ly เช่น always, never, very, fast

ตัวอย่าง adverb ในประโยค

Adverb ที่ขยาย verb

I always wake up at 6 a.m.
ฉันตื่นตอน 6 โมงเช้าเป็นประจำ
(always ขยายคำว่า wake up)

She ate quickly because she was late for work.
เธอกินอย่างรวดเร็วเพราะว่าเธอไปทำงานสาย
(quickly ขยายคำว่า ate)

Adverb ที่ขยาย adjective

He is a very good person.
เขาเป็นคนที่ดีมาก
(very ขยายคำว่า good)

You are really kind.
คุณใจดีมากเลย
(really ขยายคำว่า kind)

Adverb ที่ขยาย adverb

They work extremely quickly.
พวกเขาทำงานกันเร็วมากๆ
(extremely ขยายคำว่า quickly)

That cat eats very happily.
แมวตัวนั้นกินแบบมีความสุขมาก
(very ขยายคำว่า happily)

Adverb ที่ขยายประโยค

Surprisingly, many people have nothing at all in savings.
ที่น่าประหลาดใจก็คือ หลายคนไม่มีเงินเก็บเลยแม้แต่นิดเดียว
(surprisingly ขยายทั้งประโยคหลังคอมม่า)

Unfortunately, many parents let their kids having too much sugar.
ที่โชคร้ายก็คือ ผู้ปกครองหลายคนปล่อยให้ลูกได้รับน้ำตาลเยอะเกินไป
(unfortunately ขยายทั้งประโยคหลังคอมม่า)

6. Preposition (คำบุพบท)

Preposition (ตัวย่อ prep.) คือคำที่เอาไว้หน้า noun หรือ pronoun เพื่อเชื่อม noun หรือ pronoun นั้นกับคำอื่น

ตัวอย่างคำที่สามารถใช้เป็น preposition ได้ เช่น about, after, as, at, before, by, for, in, into, of, on, to, with, without

ตัวอย่าง preposition ในประโยค

The class starts at 9 o’clock.
คาบเรียนเริ่มตอน 9 โมง

I live with my older brother.
ฉันอยู่กับพี่ชาย

Do you want to go to the library with us?
คุณอยากไปห้องสมุดกับพวกเรามั้ย

7. Conjunction (คำเชื่อม)

Conjunction (ตัวย่อ conj.) คือคำที่ทำหน้าที่เชื่อมคำ วลี หรือประโยคเข้าด้วยกัน เช่น and, but, while, although

ตัวอย่าง conjunction ในประโยค

I love mom and dad.
ฉันรักแม่และพ่อ

He hates math, but he loves biology.
เขาเกลียดเลข แต่เขาชอบชีวะ

Anne called me while I was driving.
แอนโทรหาฉันตอนที่ฉันกำลังขับรถ

8. Interjection (คำอุทาน)

Interjection (ตัวย่อ interj.) คือคำสั้นๆที่ใช้แสดงอารมณ์ เช่น oh, hey, ouch, wow ถ้าเทียบกับคำไทยก็เช่น โอ้โห โอ๊ย ปัดโธ่ เป็นต้น

ตัวอย่าง interjection ในประโยค

Oh! I thought you would not come.
โอ้ ฉันคิดว่าคุณจะไม่มาซะแล้ว

Wow! Everyone is so good-looking.
ว้าว ทุกคนหน้าตาดีกันทั้งนั้นเลย

Ouch! My hand hurts.
โอ๊ย เจ็บมือจัง

จบแล้วครับกับ part of speech แบบสรุป ชิววี่หวังว่าเพื่อนๆจะเข้าใจคำแต่ละชนิด และนำไปใช้ได้ถูกต้องมากขึ้นนะครับ

อย่าลืมนะครับ ภาษาอังกฤษยิ่งเรียนรู้ ยิ่งฝึก ก็ยิ่งเก่ง สำหรับบทความนี้ ชิววี่ต้องขอตัวลาไปก่อน See you next time