[Update] Auxiliary Verbs (กริยาช่วย) | การใช้กริยาช่วย – NATAVIGUIDES

Helping or Auxiliary Verbs กริยาช่วย

กริยาช่วย ( Auxiliary Verbs )

คือ คำกริยาที่ทำหน้าที่ช่วยกริยาตัวอื่นในประโยค หรือใช้เป็นกริยาแท้ก็ได้ กริยาช่วยมีด้วยกันทั้ง หมด 24 ตัวดังนี้

รูปปฎิเสธ

คำย่อ

    is     

is not

isn’t

    am

am not

–

    are

are not

aren’t

    was

was not

wasn’t

    were

were not

weren’t

    do

do not

don’t

    does

does not

doesn’t

    did

did not

didn’t

    has

has not

hasn’t

    have

have not

haven’t

    had

had not

hadn’t

    can

can not

can’t

    could

could not

couldn’t

    may

may not

mayn’t

    might

might not

mightn’t

    will

will not

won’t

    would

would not

wouldn’t

    shall

shall not

shan’t

    should

should not

shouldn’t

    must

must not

mustn’t

    need

need not

needn’t

    dare

dare not

daren’t

    ought

ought not

oughtn’t

    used to

used not to

usedn’t to

verb to be ได้แก่คำว่า is, am, are, was, were แปลว่า”เป็น, อยู่, คือ”

be เป็นรูปเดิมเมื่อกระจายรูปจะได้เป็น   is,am,are เปลี่ยนเป็นช่องที่สองคือ was were และเปลี่ยนเป็นช่องที่สามคือ been

ใช้กับ Present tense (ปัจจุบันกาล)

   is ใช้กับประธานเอกพจน์

   am ใช้กับประธานคำว่า I

   are ใช้กับประธานพหูจน์

   ใช้กับ Past tense (อดีตกาล)

   was ใช้กับประธานเอกพจน์

   wereใช้กับประธานพหูพจน์

หน้าที่ของ verb to be

1.ทำหน้าที่ช่วยกริยาตัวอื่นในประโยค continuous tense และประโยค Passive voice

    They are watching tv.

     She was writing to her parents.

    A dog was killed by bad man.

2.ใช้กับประโยคที่มีคำนาม (noun) หรือคำคุณศัพท์ (adjective) ตามหลัง

    We are students.

3.ใช้กับประโยคขอร้องและคำสั่ง(ในรูปของ be) เช่น

    Be careful!

    Be gentle!

Verb to do ได้แก่คำว่า do, does, did

ใช้กับ Present tense (ปัจจุบันกาล)

does ใช้กับประธานเอกพจน์

do   ใช้กับประธานพหูพจน์

ใช้กับ Past tense (อดีตกาล)

did ใช้ได้ทั้งประธานเอกพจน์และประธานพหูพจน์

Verb to do

ใช้กับ present Simple หรือ past Simple เมื่อเราต้องการเปลี่ยนจากประโยคบอกเล่าเป็นประโยคคำถามและประโยคปฎิเสธ

Present Simple

   She goes to school by bus.

   She

doesn’t go

to school by bus.

   Does she

go

to school by bus?

Past Simple

   Dum went to the post office yesterday.

   Dum

didn’t go

to the post office yesterday.

   Did Dum

go

  to the post office yesterday?

Note: เมื่อเอา Verb to do เข้ามาช่วยกริยาจะต้องเป็น V1เสมอ

Verb to have ได้แก่คำว่า has,have,had

   has ใช้กับประธานเอกพจน์

   have ใช้กับประธานพหูพจน์

   had ใช้ได้ทั้งประธานเอกพจน์และพหูพจน์ในรูปของ past

1. เราจะใช้กับ Present Perfect Tense และ Past Perfect tense เช่น

   Frank has seen the rainbow.

   Frank

hasn’t seen

the rainbow.

   Has Frank 

seen

the rainbow?

  They have watched the movie.

  They

haven’t watched

the movie.

   Have they

watched

the movie?

2. Verb to have ที่เป็นกริยาแท้แปลว่า “มี”   “รับประธาน”เช่น

   I have a new dress.

   I have lunch early every day.

เมื่อต้องการทำเป็นประโยคปฎิเสธและคำถามให้เอา Verb to do มาช่วยเช่น

   We don’t have a new home.

   Do we have a new home?

can  could  แปลว่า “สามารถ”

1.ใช้กล่าวถึงความสามารถว่าสามารถทำสิ่งนี้สิ่งนั้นได้เช่น

   I can play the piano.

   I can speak French.

ในรูปประโยคปฎิเสธและคำถามสามารถใช้ can ได้เลยเช่น

   She can’t drive.

   Can you drive?

2.เราจะไม่ใชั can กับ infinitive หรือ participles แต่เมื่อจำเป็นเราจะใช้คำอื่นแทนเช่น

   Are you be able to go home late?

   She will be able to drive soon.

3.could เป็น past ของ can เราใช้ could สำหรับความสามารถทั่วไป หรือการอนุญาตเช่น

   She could speak three languages when she was five.

   He finished his home work. He could go out to play.

3. เราใช้ can และ could

3.1 กับความสามารถ (ability)

   I can use a computer.

3.2 การขอหรือการให้อนุญาต

   Can I use your bicycle?

   You can leave early today.

แต่ถ้าเป็นแบบสุภาพหรือเป็นทางการเราจะใช้ could เช่น

   Could you hand me that book,please?

3.3 การขอร้อง (requests)

   Can you …. ?

   could you…? สุภาพกว่า

   Do you think you could…?

   can you take this bag?

   Could you loan a hundred baht?

   Do you think you could help me move this box?

3.4 เสนอตัวเพื่อช่วยเหลือ (offers) เช่น

   Can I turn the air on for you ?

3.5 พูดถึงความเป็นไปได้และคาดคะเนในสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น (possibility and probability)

ใช้ can กับสถานการณ์หรือเหตุการณ์ที่เป็นไปได้ เช่น

   This road can be dangerous at night.

may  might

1.ใช้กับการพูดถึงการมีโอกาสของบางสิ่งบางทีอาจเป็นจริงหรืออาจจะเกิดขึ้นเช่น

   We may take a day off  next week.

   He might call me tonight.

2. might ไม่ได้เป็น past ของ may เราจะใช้ might เมื่อเรามีโอกาสที่น้อยกว่า may เช่น

   I may go to visit my parents in this weekend. (บางทีโอกาสจะเป็น 50%)

   Jane might go with me. (บางทีโอกาสจะเป็น 30% )

3.การใช้ may/might กับ have ใช้แสดงการคาดคะเนที่อาจจะเกิดขึ้นในอดีต

may/might + have +V3

   She may have gone out when I phoned her.

   A: I can’t find my book.

   B:You might have left it at school.

4. ใช้ may might ในการขออนุญาตเช่น

   May I sit here?

   I wonder if I might have another cup of coffee?

5.  ใช้ may   ในการอนุญาตและไม่อนุญาตเช่น

   Children may not play alone in the pool.

   A: May I turn the TV on?

   B: Yes, of course you may.

will  would

will

1.ใช้เมื่อเราพูดถึงอนาคต

   I will go to school early tomorrow.

2.ใช้ will   แสดงการขอร้องอย่างสุภาพเช่น

   Will you open the door for me please?

would เป็นอดีตของคำว่า will

1.ใช้ในประโยคขอร้องที่สุภาพกว่า will

   Would you turn the volume down please?

2.ใช้กับประโยค Would you mind if….

   Would you mind if I smoke?

3. ใช้ would กับคำ rather แปลว่า ควรจะ….ดีกว่า ตัวย่อ ‘d rather

   ใช้ในการเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง

   I’d rather study harder this year than go to summer school.

4. ใช้ would กับ like to ในีรูปคำถามเป็นการเชื้อเชิญเช่น

   Would you like to go dancing with me?

shall  should

shall

1.ใช้ในประโยคอนาคตกาล (Future tense) ตามปกติแล้ว shall ใช้กับ ประธาน I และ We

2. ใช้ในการเสนอหรือให้คำแนะนำ และใช้เมื่อขอคำแนะนำเราจะใช้

   Shall I…?

   Shall we …?

   Shall I carry your books?

   Shall we go shopping?

Should

1.ใช้เมื่อพูดเกี่ยวกับภาระหน้าที่และความคิดเห็นที่ใกล้เคียงกันเช่น

   People should be careful about food.

   She shouldn’t act like that in public.

2. ใช้ Should I….? สำหรับการขอคำแนะนำ การยื่นมือช่วยเหลือ เช่น

   Should I go out with him ?

   Should I help you clean up this area?

3. ใช้เมื่อกล่าวถึงสิ่งที่ควรจะทำแปลว่า”ควรจะ” เช่น

   You work all day. You should take a rest.

4. ใช้ should have +V3   ใช้พูดเกี่ยวกับอดีตโครงสร้างนี้ใช้กับสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นหรืออาจจะเกิดหรือไม่ได้เกิดขึ้นเช่น

   They should have arrived here by now.

   I should have written a note for him

5. ใช้กับประโยค if clause เช่น

   If I had a lot of money, I would be happy.

must

แปลว่า “ต้อง”ตามด้วยกริยาช่องที่ 1มีหลักการใช้ดังนี้

1. ใช้แสดงความจำเป็นที่ต้องกระทำ

   You must hand your homework in tomorrow.

2. ใช้ในการให้คำแนะนำหรือการสั่งกับตัวเราเองหรือกับบุคคลอื่นเช่น

   He really must stop drinking.

   You must sit there for two hours.

   You mustn’t talk in the classroom.

3. เราใช้ have to แทน must ได้

ความแตกต่างระหว่างการใช้ must และ have to

must   เป็นการสั่งความจำเป็นมาจากบุคคลที่กำลังพูดหรือกำลังฟัง

have to พูดถึงความจำเป็นที่มาจากภายนอกบางทีอาจจะเพราะว่ากฎหมาย

กฏระเบียบหรือเป็นข้อตกลงเช่น

   I must go home now. It’s going to rain soon.

   You must stop smoking.

   I have to stop smoking because I’m sick.

mustn’t ใช้บอกบุคคลไม่ให้ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้

   haven”t got to, don’t have to ใช้พูดในบางสิ่งที่ไม่สำคัญเช่น

   You mustn’t tell Dang. มีความหมายว่า (Don’t tell Dang.)

   You don’t have to tell your wife. หมายความว่า

   (You can if you like, but it is not necessary.)

4. ใช้ must เมื่อพูดถึงสิ่งที่เราแน่ใจเช่น

   The boy keeps crying. He must be really sick.

need   เป็นได้ทั้งกริยาช่วยและกริยาแท้

1. เมื่อใช้เป็นกริยาแท้ need + to +V1

   He needs to clean his car.

   You need to water the flowers.

ถ้าต้องการทำเป็นประโยคปฎิเสธและประโยคคำถาม ให้เอา Verb to do มาช่วย

   You don’t need to help him.

   Do we need to reserve the room?

2.เมื่อใช้เป็นกริยาช่วยเราไม่ค่อยใช้เท่าไหร่ซึ่งส่วนใหญ่จะเห็นการใช้

needn’t เช่น

   You needn’t explain. I understand.

3. การใช้ needn’t + have +V3 แสดงถึงการกระทำที่ไม่จำเป็นต้องทำในอดีตแต่ทำไปแล้วเป็นการเสียเวลาเปล่า

   Your mother needn’t have cooked for us. We ate out.

dare แปลว่า “กล้า “เป็นได้ทั้งกริยาช่วยและกริยาแท้

1. เป็นกริยาแท้ dare + to +V1และเมื่อต้องการทำเป็นประโยคปฎิเสธ

และประโยคคำถามให้เอา Verb to do มาช่วยเช่น

   She dare to say what is right.

   I doesn’t dare to tell him the truth.

2. เป็นกริยาช่วยเราไม่นิยมใช้เป็นประโยคบอกเล่าแต่เราจะใช้ daren’t

กับคนบางคนไม่กล้าทำบางสิ่งบางอย่างในขณะที่พูด

   I daren’t look.

   I daren’t touch it.

ought แปลว่า “ควรจะ” มีหลักการใช้ดังนี้

1.ใช้ ought ตามด้วย to เสมอใช้ในการแนะนำสิ่งที่ควรทำให้กับคนอื่นรวมทั้งตัวเราเองด้วยมีความหมาย

ใกล้เคียงกับคำว่า Should เช่น

   I really ought to teach her English.

   People ought not to cross the road over there.

2.ใช้ ought to+ have +V3 พูดถึงสิ่งที่ควรทำในอดีตแต่ไม่ได้ทำ

   You ought to have phoned him yesterday.

used to แปลว่า “เคย”

ปัจจุบันเราไม่นิยมใช้ used to ในรูปแบบของกริยาช่วยแล้ว

เราใช้เฉพาะเป็นกริยาแท้พูดถึงสิ่งที่ทำเป็นนิสัยในอดีต

ซึ่งปัจจุบันได้หยุดไปแล้วเช่น

   I used to eat a lot.

   She used to be shy.

เมื่อเป็นประโยคคำถามและประโยคปฎิเสธเราจะเอา Verb to do เข้ามาช่วย

เมื่อเอา Verb to do จะต้องเปลี่ยน use ให้เป็นกริยาช่องที่ 1

   Did you use to have a dog?

   I didn’t use to watch the news. (เป็นประโยคปฎิเสธเรานิยมใช้ never used to )

   I never used to watch the news.

(be) used to +noun / ing แปลว่า “เคยชิน”

   I am used to driving at night.

   She is used to the cold weather.

Auxiliary verb (คำกริยาช่วย) คืออะไร มีการใช้อย่างไร และมีตัวอย่างประโยคอะไรบ้าง

สำหรับเพื่อนๆที่ยังคาใจกับคำถามเหล่านี้ก็ขอให้วางใจได้ เพราะในบทความนี้ ชิววี่ได้เรียบเรียงเนื้อหาเกี่ยวกับ auxiliary verb มาให้ได้เรียนรู้กันแบบง่ายๆแล้ว เอาล่ะ ถ้าเพื่อนๆพร้อมแล้ว เราไปดูกันเลย

Auxiliary verb คืออะไร

Auxiliary verb (หรือ helping verb) คือคำกริยาช่วย ซึ่งจะใช้หน้าคำกริยาหลัก เพื่อช่วยสื่อความหมาย หรือช่วยบอก tense

ตัวอย่าง auxiliary verb ก็อย่างเช่นคำว่า is, am, are, do, does, has, have, can, could, will, would, may, might, shall, should

ยกตัวอย่างการใช้ในประโยคก็อย่างเช่น

He can swim.
เขาว่ายน้ำเป็น
(คำว่า swim เป็นคำกริยาหลัก ส่วนคำว่า can เป็น auxiliary verb ทำหน้าที่ช่วยสื่อความหมายว่าเขาสามารถทำสิ่งนั้นได้)

I am using my phone.
ฉันกำลังใช้โทรศัพท์อยู่
(คำว่า using เป็นคำกริยาหลัก ส่วนคำว่า am เป็น auxiliary verb ทำหน้าที่ช่วยบอกว่าเป็น present continuous tense)

หลักการใช้ auxiliary verb

หลักๆแล้ว เราจะใช้ auxiliary verb หน้าคำกริยาหลัก เพื่อช่วยสื่อความหมาย หรือช่วยบอก tense

แต่รายละเอียดการใช้นั้นก็จะแตกต่างกันออกไป ขึ้นอยู่กับความหมายและหลักแกรมม่าของ auxiliary verb แต่ละคำ

สำหรับใครที่อยากรู้วิธีและตัวอย่างการใช้ auxiliary verb แต่ละคำ ก็มาดูตารางสรุป auxiliary verb ที่นิยมสอนกันทั้ง 24 ตัวได้เลย

Auxiliary verbความหมาย (หรือการใช้)ตัวอย่างประโยคIs(ใช้ใน present continuous tense หรือ passive voice)He is sleeping.
เขานอนหลับอยู่Am(ใช้ใน present continuous tense หรือ passive voice)I am doing homework.
ฉันกำลังทำการบ้านAre(ใช้ใน present continuous tense หรือ passive voice)You are loved by many people.
คุณถูกรักโดยผู้คนหลายคนWas(ใช้ใน past continuous tense หรือ passive voice)I was sleeping when you called me.
ฉันหลับอยู่ตอนที่คุณโทรมาWere(ใช้ใน past continuous tense หรือ passive voice)We were punished by the teacher.
พวกเราถูกลงโทษโดยคุณครูHas(ใช้ใน perfect tense)Joe has been to U.K. twice.
โจเคยไปประเทศอังกฤษมาสองครั้งHave(ใช้ใน perfect tense)They have been married for 10 years.
พวกเขาแต่งงานมาได้ 10 ปีแล้วHad(ใช้ใน perfect tense)I had met her before the party.
ฉันเคยเจอเธอก่อนหน้างานปาร์ตี้Does(ใช้เพื่อเน้นย้ำ ใช้ในประโยคปฏิเสธ ใช้ในประโยคคำถาม)She doesn’t want to be here.
เธอไม่ต้องการอยู่ที่นี่Do(ใช้เพื่อเน้นย้ำ ใช้ในประโยคปฏิเสธ ใช้ในประโยคคำถาม)I do love you.
ฉันรักคุณนะDid(ใช้เพื่อเน้นย้ำ ใช้ในประโยคปฏิเสธ ใช้ในประโยคคำถาม)You didn’t lock the door.
คุณไม่ได้ล็อคประตูCanสามารถShe can speak Chinese.
เธอพูดภาษาจีนได้Couldสามารถ, อาจจะYou hung up before I could say anything.
คุณวางสายก่อนที่ฉันจะสามารถพูดอะไรได้MayอาจจะHe may love you.
เขาอาจจะรักคุณMightอาจจะI might call you tonight.
ฉันอาจจะโทรหาคุณคืนนี้Willจะ (ใช้ใน future tense)They will come here.
พวกเขาจะมาที่นี่Wouldจะ (อาจใช้ใน future tense)She promised that she would help me.
เธอได้สัญญาว่าเธอจะช่วยฉันShallจะ (ใช้ใน future tense)I shall never forget you.
ฉันจะไม่ลืมคุณShouldควรจะYou should finish your homework today.
คุณควรจะทำการบ้านให้เสร็จวันนี้Mustต้องI must feed my dog every day.
ฉันต้องให้อาหารสุนัขของฉันทุกวันNeedต้องการ, จำเป็นYou need not worry.
คุณไม่จำเป็นต้องกังวลDareกล้าNo one dare go to that house alone.
ไม่มีใครกล้าไปบ้านหลังนั้นคนเดียวOught toควรจะMy kid ought to be home by 8 o’clock.
ลูกของฉันควรจะถึงบ้านก่อน 8 โมงUsed toเคยHe used to be a singer.
เขาเคยเป็นนักร้อง

เพื่อนๆสามารถดูคำอธิบายการใช้ auxiliary verb แบ่งตามหมวดหมู่ได้ดังนี้

1. Verb to be

Verb to be ได้แก่คำว่า is, am, are, was, were, be, being, been

การใช้ verb to be เป็น auxiliary verb จะแบ่งได้เป็น 2 แบบ คือการใช้ใน continuous tense ซึ่งมีโครงสร้างคือ “verb to be + verb -ing” อย่างเช่น

I am waiting for my friend.
ฉันกำลังรอเพื่อนของฉันอยู่

และการใช้ใน passive voice (รูปประโยคที่ประธานเป็นผู้ถูกกระทำ) ซึ่งมีโครงสร้างคือ “verb to be + verb ช่อง 3” อย่างเช่น

Two men were arrested by the police.
ผู้ชาย 2 คนถูกจับกุมโดยตำรวจ

2. Verb to have

Verb to have ได้แก่คำว่า has, have, had

เราจะใช้ verb to have เป็น auxiliary verb ใน perfect tense ซึ่งมีโครงสร้างคือ “verb to have + verb ช่อง 3” ตัวอย่างเช่น

I have been to New Zealand once.
ฉันเคยไปนิวซีแลนด์มาแล้วหนึ่งครั้ง

3. Verb to do

Verb to do ได้แก่คำว่า does, do, did

เราจะใช้ verb to do เป็น auxiliary verb เมื่อต้องการเน้นย้ำถึงการกระทำใดๆ อย่างเช่น

I do feel sad.
ฉันรู้สึกเศร้านะ

หรือเมื่อใช้ในประโยคปฏิเสธหรือประโยคคำถาม ตัวอย่างเช่น

He doesn’t like me.
เขาไม่ชอบฉัน

Do you want tea or coffee?
คุณต้องการชาหรือกาแฟ

4. Modal auxiliaries

Modal auxiliaries (หรือ modal verb) เป็นส่วนหนึ่งของ auxiliary verb ซึ่งก็คือคำกริยาช่วยที่ใช้เปลี่ยนแปลงความหมายของประโยค อย่างเช่น can, could, may, might, will, would, shall, should, must, need, dare, ought to, used to

คำเหล่านี้จะมีบทบาทในการช่วยสื่อความหมาย เช่น กล่าวถึงความสามารถ ความเป็นไปได้ การอนุญาต หน้าที่ความรับผิดชอบ ฯลฯ ซึ่งจะแตกต่างกันไปในแต่ละคำ

การใช้คำเหล่านี้ในประโยค เราจะใช้โครงสร้าง “modal verb + verb ช่อง 1” ตัวอย่างเช่น

I may see you tomorrow.
ฉันอาจจะเจอคุณพรุ่งนี้

You must do your homework before playing video games.
คุณต้องทำการบ้านก่อนจะเล่นเกม

การใช้ auxiliary verb พร้อมกันหลายตัว

ในบางรูปประโยค อย่างเช่น ประโยคที่ใช้ present perfect continuous tense เราจะใช้ auxiliary verb พร้อมกันหลายตัว อย่างเช่น

It has been raining for two hours.
ฝนตกต่อเนื่องมาสองชั่วโมงแล้ว
(คำว่า raining เป็นคำกริยาหลัก ส่วนคำว่า has และ been เป็น auxiliary verb ทั้งคู่)

จบแล้วนะครับกับ auxiliary verb หรือคำกริยาช่วยในภาษาอังกฤษ ทีนี้เพื่อนๆก็คงจะเข้าใจและพอจะนำไปใช้กันได้แล้วนะครับ

อย่าลืมนะครับ ภาษาอังกฤษยิ่งเรียนรู้ ยิ่งฝึก ก็ยิ่งเก่ง สำหรับบทความนี้ ชิววี่ต้องขอตัวลาไปก่อน See you next time