เพื่อนๆกำลังสงสัยกันอยู่ใช่ไหมว่าทำไมเราต้องเติม s และ es หลังกริยาด้วยวันนี้ แอดมินจากเพจ EngConvo Thailand จะมาไขข้อสงสัยกันว่าทำไมถึงต้องเติม s และ es หลังกริยา ก่อนอื่น เรามาทำความเข้าใจเบื้องต้นกันก่อนว่า

Photograph: Grammar Monster

นามทั้งหมดมี 2 ประเภทได้แก่ นามที่นับได้(countable noun) และ และนามที่นับไม่ได้(uncountable noun) เรามาดูกันว่านามทั้ง 2 ประเภทนี้มีความแตกต่างกันอย่างไร

นามนับได้ (countable noun)  คือ

คำนามที่นับได้ ก็คือเราสามารถนับได้จริงๆ นับเป็นชิ้นๆ อันๆ มองเห็นได้ชัดเจน เช่น apple นี่ก็เป็นนามนับได้ เพราะเราเห็นเป็นผลหนึ่งผลเลย pen ก็นับได้เพราะเราเห็นเป็นแท่งๆ

นามนับไม่ได้ (uncountable noun) คือ

คำนามที่เราไม่รู้จะนับยังไงเพราะเรามองไม่เห็นความชัดเจนจากมันเช่น water – เพราะมันเป็นของเหลว เรานับไม่ได้แน่นอน เราจะนับได้ก็ต่อเมื่อมันอยู่ในกล่องบรรจุภัณฑ์เช่น A bottle of water – นำ 1 ขวด นอกจากนั้นนามนับได้จะมีพวกนามธรรมที่เรามองไม่เห็นเช่น honesty (ความซื่อสัตย์) ที่เราไม่รู้ว่ามันหน้าตาเป็นยังไง

หากนักเรียนเข้าใจเรื่องคำนามนับได้ – ไม่ได้แล้ว ทีนี้เราก็จะมาแต่งประโยคกัน ในภาษาไทยนั้น ไม่ว่าประธานจะเป็นอะไร เราก็ใช้กริยาเหมือนกันหมดเช่น

• ฉันกิน
• เขากิน
• หล่อนกิน

เราใช้คำว่า “กิน” หมดเลยในภาษาไทย แต่!!!! มันไม่ใช่แบบนี้กับภาษาอังกฤษ ถ้าเหตุการณ์ที่เราจะพูด มันเกิดขึ้นในปัจจุบัน หรืออะไรก็ได้ที่มันเป็นความจริง เป็นนิสัย กิจวัตรต่างๆ เราจะใช้ tense ที่เรียกว่า “Present Simple Tense” ก็คือ ใส่ประธาน + กริยาช่อง 1 ไปเลย

ความงงของคนไทยคือ แล้วทำไมบางทีกริยาต้องเติม s ด้วยหล่ะ!!
คือกฏมันมีแบบนี้ครับนักเรียน ไม่ต้องเครียดไป
ก่อนจะเริ่มกันเรามาทบทวนความรู้กันหน่อย

ทบทวนความรู้

คำกริยารูป เอกพจน์ ได้แก่ is, does, has, คำกริยารูปที่ เติม s/es
คำกริยารูป พหูพจน์ ได้แก่ are, do, have, คำกริยารูปที่ ไม่ได้เติม s/es

ใน present simple tense เราจะใช้คำกริยารูปเอกพจน์ กับคำนามเอกพจน์ เช่น

• Tim walks to school every day.

และจะใช้คำกริยารูปพหูพจน์ กับคำนามพหูพจน์ เช่น

• My friends walk to school every day

ถ้าประธานมี 1 คน(เรียกว่า ประธานเอกพจน์)นะครับนักเรียน (1 คน/สิ่งเท่านั้นนะครับ) เราจะต้องเอากริยามาเติม s/ es เช่น

• Aof loves to eat Thai food. – ออฟชอบกินอาหารไทย ไม่ใช่
• Jane love to eat Thai food. ตรงนี้ผิด เพราะ love ไม่เติม s

หรือถ้าเป็น verb to be เราก็จะใช้ is/was นะครับ
หรือถ้าเป็น verb to have เราจะใช้ has นะครับ

• John is happy because he works out every day.
• Jimmy has a lot of money so he goes shopping every week.
• The baby is crying now.
• My cat has been sick for four days.

หลักการเติม s/es ก็คือ

1. เติม s หลังคำกริยาได้ทั่วๆไปเลย

• eat eats
• walk walks
• stay stays

2. ถ้าคำกริยาลงท้ายด้วย s, sh, ch, x, z และ o เราต้องเติม es หลังกริยานั้นๆ

• miss misses
• wish wishes
• watch watches
• fix fixes
• buzz buzzes
• go goes

ประเด็นคือ ให้เราฝึกฟอร์มประโยคบ่อยๆ เพราะเวลาใช้จริงๆ จะได้ไม่ลืม!

• Tom goes to school every day.
• Jack cooks dinner for his wife twice a week.
• She has to work every Sunday.

E

ng

Convo

Th

ai

land

คอร์สเรียนภาษาอังกฤษออนไลน์ ตัวต่อตัว พูดได้ ใช้ได้จริง

รายละเอียดคอร์สเรียน

ถ้าประธานมีมากกว่า 1 คน (นามพหูพจน์) รวมถึง you ด้วยนะครับเราไม่ต้องเติม s ที่กริยานะครับ ปล่อยมันไปเลยครับ เช่น

• Jack and Tom want to eat out tonight.
  แจ็คและทอมอยากออกไปทานข้าวข้างนอกคืนนี้
• We have to study hard.
  พวกเราต้องเรียนให้หนักๆ

ถ้าเป็น verb to be เราก็จะใช้ are/were นะครับ
ถ้าเป็น verb to have เราจะใช้ have นะครับ

คำที่ไม่เข้าพวกหน่อยก็คือ “I” นี่แหละครับ
“I” (ฉัน) ดูเหมือนว่าจะมีคนเดียว เอ๊ะเติม s ที่กริยาป่าวนะ?
“I” ให้ใช้กริยาที่ไม่เติม s นะครับ เช่น

• I drive my car to work every day.
• I have a lot of friends.

ข้อควรระวัง

อย่าสับสนระหว่างพจน์ของคำนามและพจน์ของคำกริยา
คำนามเอกพจน์ คือคำนามที่ไม่ได้เติม s/es อย่างเช่น student, cat, table
คำนามพหูพจน์ คือคำนามที่เติม s/es อย่างเช่น students, cats, tables

สรุป

คำกริยาเอกพจน์ คือคำกริยาที่เติม s/es อย่างเช่น eats, walks, goes
คำกริยาพหูพจน์ คือคำกริยาที่ไม่ได้เติม s/es อย่างเช่น eat, walk, go

เวลาใช้ เราจะต้องใช้คำนามเอกพจน์ กับคำกริยาเอกพจน์ และใช้คำนามพหูพจน์กับคำกริยาพหูพจน์ หรือถ้าจะจำแบบง่ายๆก็คือ เราจะเติม s/es คำนามและคำกริยาสลับกัน ถ้าคำนามเติม s/es คำกริยาก็ไม่ต้องเติม แต่ถ้าคำนามไม่ได้เติม s/es คำกริยาก็จะต้องเติม แทน ยกตัวอย่างเช่น

• My cat eats very fast. (แมวของฉันกินเร็วมาก)
• My cats eat very fast. (บรรดาแมวๆของฉันนั้นกินเร็วมาก)

(จริงๆแล้ว คำนามพหูพจน์บางคำก็ไม่ได้ลงท้ายด้วย s/es หลักการนี้ใช้เพื่อให้จำได้ง่ายเท่านั้น)

อย่าลืมนะครับ ภาษาอังกฤษยิ่งฝึกฝนยิ่งหัดพูด อ่าน ฟัง และ เขียนทำให้เราสามารถเรียนรู้ได้ไวขึ้นแอดมินหวังว่าบทความนี้จะช่วยเพื่อนๆได้ไม่มากก็น้อย แรกๆในการฝึกอาจจะไม่ชินและอาจจะลืมเติม s ได้ แต่ต้องฝึกต่อไปเรื่อยๆนะครับ ทำไปเรื่อยๆ ให้มันเป็นนิสัย สุดท้ายมันจะได้เองครับ ทางสถาบัน Engconvo Thailand ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

คำกริยาในภาษาอังกฤษ เมื่อใช้กับประธานเอกพจน์ (ยกเว้น I, You) จะต้องเติม s/es เช่น The girl runs. และเมื่อต้องการพูดว่ากำลังทำการกระทำนั้น ๆ อยู่ใน Present Continuous Tense คำกริยาจะเติม –ing ดังนั้นต้องจำให้ขึ้นใจว่า หลักการเติม s และ –ing ที่กริยานั้นทำอย่างไร

หลักการเติม s/es ที่คำกริยา

1. คำกริยาปกติทั่วไปเติม s ได้เลย เช่น

    come → comes
    drink → drinks
    eat → eats
    run → runs
    write → writes

2. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย o, s, ch, x, z ให้เติม es เช่น

    do → does
    go → goes
    kiss → kisses
    pass → passes
    catch → catches
    teach → teaches
    fix → fixes
    buzz → buzzes

3. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย y มี 2 กรณี คือ

    – หน้า y เป็นพยัญชนะ ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม es เช่น
       cry → cries
       dry → dries
       fly → flies
       study → studies
       try → tries

    – หน้า y เป็นสระ a, e, i, o, u ให้เติม s ได้เลย เช่น
       play → plays
       buy → buys
       joy → joys

หลักการเติม –ing ที่คำกริยา

1. คำกริยาทั่วไปเติม –ing ได้เลย เช่น

    buy → buying
    cry → crying
    eat → eating
    go → going
    wait → waiting

2. คำกริยาที่มีตัวสระตัวเดียว ตัวสะกดตัวเดียว ให้เพิ่มตัวสะกดอีก 1 ตัว แล้วเติม –ing เช่น

    get → getting
    sit → sitting
    stop → stopping
    swim → swimming

3. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย e ให้ตัด e ทิ้ง แล้วเติม –ing เช่น

    come → coming
    drive → driving
    move → moving
    smoke → smoking
    write → writing

4. คำกริยที่ลงท้ายด้วย ie ให้เปลี่ยน ie เป็น y แล้วเติม –ing เช่น

    die → dying
    lie → lying

5. คำกริยา 2 พยางค์ มี 2 วิธีคือ

    – ถ้าเน้นเสียงหนักที่พยางค์หลังให้เพิ่มตัวสะกดอีกหนึ่งตัว แล้วเติม –ing เช่น
       admit → admitting
       defer → deferring

    – ถ้าเน้นเสียงหนักที่พยางค์หน้า ให้เติม –ing ได้เลย เช่น
       suffer → suffering
       offer → offering

ไม่ยากเลยใช่ไหมคะ ถ้าเราจำหลักได้ แรก ๆ อาจสับสนบ้าง แต่ฝึกเปล่ี่ยนบ่อย ๆ จะสามารถเติม s/es หรือ -ing ที่คำกริยาได้อย่างไม่พลาดแน่นอนค่ะ