[Update] หลักการใช้ Adjective ฉบับเข้าใจง่าย | at least การใช้ – NATAVIGUIDES

หลายคนที่ตั้งใจเข้ามาอ่านในหัวข้อนี้ (บางคนอาจจะหลงเข้ามาก็แล้วแต่) น่าจะรู้จักคำนาม (Noun) กันอยู่แล้ว แต่หากใครที่ยังงงๆอยู่ว่า Noun คืออะไร มีทำไม ไม่มีได้ไหม ลองกลับไปอ่านที่หัวข้อของคำนามก่อนนะครับ

เพราะว่าในหัวข้อนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องของ คำคุณศัพท์ (Adjective) ซึ่งไอ้เจ้า Adjective เนี่ย มีหน้าที่ในการขยาย Noun หรือ สรรพนาม (Pronoun) เพื่อให้รายละเอียดให้เห็นภาพชัดเจนขึ้นครับ

ตามหลักการแล้ว Adjective จะแบ่งออกได้เป็น 11 ประเภท

1. Descriptive Adjective (คุณศัพท์บอกลักษณะ) คือ คำที่ใช้บอกลักษณะของ Noun นั้น

• The rich man’s toys.
  ของเล่นของคนรวย ( rich ไปขยาย man มีความหมายได้ว่าคนรวย)

• You are a good student.
  เธอเป็นนักเรียนที่ดีนะ (good ไปขยาย student ว่าเธอเป็นนักเรียนแบบไหน)

• I have dark skin.
  ฉันมีสีผิวที่คล้ำ (dark ไปขยาย skin ว่าผิวมีสีอะไร)

• Happy meal.
  มื้ออาหารที่สุขสำราญ (happy ไปขยาย meal ว่ามื้ออาหารเป็นอย่างไร)

• His death made me feel sorry.
  การเสียชีวิตของเขาทำให้ฉัน(มีความรู้สึกที่)รู้สึกผิด (sorry ไปขยาย me ว่าฉันรู้สึกผิด นอกจาก sorry จะแปลว่าเสียใจแล้วยังสามารถแปลได้ว่า ที่รู้สึกผิดได้อีกด้วย)

• This is a red bag.
  นี่คือกระเป๋าสีแดง (red ไปขยาย bag ว่ากระเป๋าสีอะไร)

2. Proper Adjective (คุณศัพท์บอกสัญชาติ) คือ คำที่ใช้บอกสัญชาติของ Noun นั้น

• Do you learn Italian language?
  คุณเรียนภาษาอิตาเลี่ยนไหม? (Italian ขยาย language)

• Are you Thai?
  คุณเป็นคนไทยหรือเปล่า? (Thai ขยาย you)

** สังเกตดู Proper Adjective เมื่อนำมาใช้จะขึ้นต้นด้วยอักษรพิมพ์ใหญ่เสมอ

3. Quantitative Adjective (คุณศัพท์บอกปริมาณ) คือ คำที่ใช้บอกปริมาณของ Noun นั้น ว่ามีจำนวนแค่ไหน มากหรือน้อย

• How much is it?
  มันราคา(มาก)เท่าไร? (much ขยาย it จากประโยคเป็นการถามราคาส่วนใหญ่จะนิยมถามด้วย How much?)

• The little white rabbit.
  กระต่ายสีขาวตัวน้อย (ประโยคนี้มี Adjective อยู่สองที่ด้วยกัน นั่นคือ little และ white ซึ่งทั้งสองต่างก็ขยาย rabbit)

• ‘Cause all of me loves all of you. (ท่อนหนึ่งจากเพลง All of me ของ John Legend
  เพราะทั้งหมดของ(ใจ)ฉัน รักทั้งหมดที่เป็นเธอ (all ขยาย me และ you ด้วยเช่นกัน)

4. Numeral Adjective (คุณศัพท์บอกจำนวนแน่นอน) คือ คำที่ใช้บอกจำนวนที่แน่นอนของ Noun นั้น (อาจแบ่งได้เป็นการบอกจำนวน การบอกลำดับ และการบอกจำนวนเท่า)

• There are seven days in a week.
  มี 7 วันในหนึ่งสัปดาห์ (seven ขยาย days)

• Tom is the second son of his family.
  ทอมเป็นบุตรคนที่สองครอบครัวของเขา (second ขยาย son)

• The hand has five fingers.
  มือมี 5 นิ้ว (five ขยาย fingers)

5. Demonstrative Adjective (คุณศัพท์ชี้เฉพาะ) คือ คำที่ใช้ชี้เฉพาะของ Noun นั้น

• This year
  ปีนี้ (This ขยาย year เพื่อบอกว่าปีนี้นะ ไม่ใช่ปีอื่น)

• Those shoes are too expensive.
  รองเท้าคู่นั้นราคาแพง (Those ขยาย shoes เพราะรองเท้าไม่ได้แพงทุกคู่)

• That cat is so adorable.
  แมวตัวนั้นน่ารัก (That ขยาย cat)

**   this (นี้), that (นั้น) สองคำนี้ใช้กับนามเอกพจน์
these (นี้) ,those (นั้น)  สองคำนี้ใช้กับนามพหูพจน์

6. Interrogative Adjective (คุณศัพท์บอกคำถาม) คือ คำที่ใช้เพื่อให้ Noun นั้นเป็นคำถาม

• Where are you going?
  คุณกำลังจะไปไหนหรอ? (Where ขยาย you เพื่อให้เป็นประโยคคำถาม ถ้าไม่ใช่ประโยคทำถามเราจะใช้ You are going แปลว่าคุณกำลังจะไป)

• How many boys are there in the class?
  มีเด็กผู้ชายกี่คนในห้องนี้? (How ขยาย boys เพื่อทำให้เป็นประโยคคำถามและใช้กับ many เป็น How many เพื่อถามถึงจำนวน ประโยคตัวอย่างในข้อนี้มี Adjective หลายประเภทเลยครับ ลองหาดูนะครับว่ามีประเภทไหนบ้าง)

• What is your plan?
  คุณมีแผนอะไรบ้าง? (What ขยาย your plan)

** ส่วนมาก Interrogative Adjective จะหมายถึงคำที่ใช้ขึ้นต้นคำถามต่าง พวก WH Question เช่น what, where, why, whose, where, why, how, which

7. Possessive Adjective (คุณศัพท์บอกเจ้าของ) คือ คำที่ใช้บอกความเป็นเจ้าของ ของ Noun นั้น

• This is my pen.
  นี่คือปากกาของฉัน (my ขยาย pen บอกเพื่อให้รู้ว่าปากกาเป็นของใคร เป็นการแสดงความเป็นเจ้าของของปากกา)

• I like your hair.
  ฉันชอบผมของเธอ (your ขยาย hair เพื่อบอกให้รู้ว่าชอบผมของใคร)

• We have sold our house.
  พวกเราขายบ้านของพวกเราแล้ว (our ขยาย house เพื่อให้รู้ว่าขายบ้านใคร)

** อย่าสับสนกับเรื่อง Possessive Pronoun นะครับ จำไว้ว่า Possessive Pronoun สามารถใช้แทน noun ได้เลย แต่ Possessive Adjective ต้องมี noun หรือ pronoun ในประโยคด้วย

8. Distributive Adjective (คุณศัพท์แบ่งแยก) คือ คำที่ใช้กับ Noun เพื่อแยก Noun ออกจากกัน

• Each girl in our class is well-versed in music.
  เด็กหญิงแต่ละคนในห้องของพวกเรารอบรู้ในเรื่องของดนตรี (Each ขยาย girl ให้เห็นภาพว่าแต่ละคน)

• Either side is a narrow lane.
  ไม่ข้างใดก็ข้างหนึ่งเป็นซอยแคบ (Either ขยาย side โดยแบ่งคำว่า side ออกเป็นสองฝั่ง)

9. Emphasizing Adjective (คุณศัพท์เน้นความ) คือ คำที่ใช้เน้นให้ Noun ฟังดูมีน้ำหนักมากขึ้น

• I saw all this with my own eyes.
  ฉันเห็นทั้งหมดมาด้วยตาของฉันเลยแหละ (own ขยาย eyes เป็นการเน้นให้เห็นว่า กับตาของฉันเลยนะ แหม ฟังดูละคงต้องเชื่อเลยทีเดียว)

• He is a very good guy.
  เขาเป็นคนดีมากๆ (very ขยาย good guy เพื่อขยายว่าเค้าดีมากๆ ดีจริงๆนะ ดี๊ดี)

10. Exclamatory Adjective (คุณศัพท์บอกอุทาน) คือ คำที่ใช้ขยาย Noun เพื่อให้เป็นคำอุทาน

• What a surprise!
  เฮ้ยยย อะไรอ้ะ!!/ เซอร์ไพรส์จัง (เอา what มาขยาย surprise ฟังดูเป็นคำอุทานขึ้นมาเลยเนอะ)

• It’s amazing!
  น่าประหลาดใจจังเลย (amazing ขยาย it แต่อาจจะใช้กับอะไรดีเลิศก็ได้นะครับ เช่น เพื่อนบอกว่า “แกๆชั้นได้รางวัลตุ๊กตาทองแดง สาขาดาราวิ่งผ่านกล้องยอดเยี่ยม” แล้วเราจะบอกว่า ดีจังเลยยอดเยี่ยม เราสามารถบอกได้ว่า “It’s amazing!” ครับ)

11. Relative Adjective (คุณศัพท์สัมพันธ์) คือ คำที่ทำหน้าที่คล้ายคำเชื่อม หรือ conjunction แต่ในขณะเดียวกันก็ทำหน้าที่ขยาย Noun ตัวหลังด้วย

• This is the house that Jack built.
  นี่คือบ้านที่แจ็คสร้าง ( that ทำหน้าที่เชื่อมประโยค 1) นี่คือบ้าน และ 2) แจ็คสร้าง โดยthat ไปขยาย แจ็ค ว่าเขาสร้างอะไร นั่นคือเขาสร้างบ้าน)

โดยทั่วไปตำแหน่งของ Adjective จะสามารถวางในประโยคได้ด้วยกัน 2 ตำแหน่ง คือ

• วางไว้หน้าคำนามเพื่อขยายคำนามนั้นโดยตรง หรืออาจวางหลังนาม แต่นามนั้นจะต้องทำหน้าที่เป็นกรรมเท่านั้น เช่น That was a good
• วางไว้หลัง Verb to be เช่น It is lovely.

ถ้าพูดถึงในเรื่องของการสอบแล้ว ผมว่าอาจจะจำเป็นสำหรับที่ต้องมาจำว่า Adjective มีกี่ประเภท แต่ละประเภทเรียกว่าอะไร หมายความว่าอย่างไร แต่สำหรับเรื่องของการนำไปใช้แล้วผมว่าแค่เราทราบว่าคำๆนั้นมีเป็น Adjective แล้วเวลาจะเอาไปสื่อสารเราจะเอาไปใช้อย่างไร หรือวางตรงไหนของประโยคได้บ้าง ผมว่าส่วนนั้นสำคัญกว่าครับ

เรื่องของเครื่องหมายวรรคตอนที่จะมาพูดถึงกันในวันนี้ก็คือ เครื่องหมายเซมิโคลอน หรือที่มีหน้าตาแบบนี้ “ ; “ ค่ะ  (คล้ายโคลอนแต่เหมือนมีแค่ครึ่งเดียว) ก่อนอื่นเลย เซมิโคลอน เปรียบเสมือนจุดหยุดที่ก้ำกึ่งระหว่างการเป็นคอมมา(,) และจุดฟูลสต็อป (.) คือไอ้เจ้านี่เหมือนคอมมาตรงที่แสดงการหยุดชั่วครู่ ที่อ่านออกเสียงก็จะยาวกว่าคอมมานิดนึง แต่สั้นกว่าจุดฟูลสต็อปที่เป็นการจบประโยคในไปเลย สำหรับหลักการการใช้ของเค้าที่ไม่ได้ยากอะไรหรอกค่ะ แต่แค่มีข้อระวังในการใช้เพราะมักเกิดการสับสนในการใช้กับโคลอน ( : ) หรือคอมมา (,) บ้างเล็กน้อย

วันนี้ DailyEnglish ก็จะแจกแจงกฎเกณฑ์ข้อกำหนดที่ควรรู้ในการใช้เซมิโคลอน ที่ต้องอาศัยการสังเกตนิดนึง ซึ่งทั้งหมดก็มีดังนี้

กฎข้อที่ 1a เซมิโคลอน (;) สามารถแทนที่จุดได้ ถ้าผู้เขียนต้องการลดช่องว่างระหว่างสองประโยคที่เกี่ยวข้องกัน

ตัวอย่างเช่น
Call me tomorrow; you can give me an answer then. (โทรหาฉันพรุ่งนี้ แล้วคุณค่อยบอกคำตอบฉันพรุ่งนี้ด้วยละกัน)

ไอ้ประโยคนี้เกี่ยวข้องกันตรงที่ พูดถึงการโทรหากัน เป็นเหตุการณ์ที่บอกว่าการโทรหาฉันในวันพรุ่งนี้เธอก็จะได้รับคำตอบของฉันด้วย

We have paid our dues; we expect all the privileges listed in the contract. (เราจ่ายค่าธรรมเนียมของเราแล้ว แล้วเราหวังที่จะได้สิทธิพิเศษตามที่ได้เขียนไว้ในสัญญา)

ประโยคเหล่านี้เกี่ยวข้องเมื่อประโยคแรกพูดถึงการจ่ายค่าธรรมเนียมไปแล้ว ประโยคที่สองก็เกี่ยวข้องกับประโยคแรกที่ว่าก็เพราะว่าฉันจ่ายค่าธรรมเนียมไปแล้วฉันก็คาดหวังกับสิทธิพิเศษ

 

กฎข้อที่ 1b หลีกเหลี่ยงการใช้เซมิโคลอน (;) เมื่อ dependent clause มาก่อน independent clause

ตัวอย่างเช่น       ไม่ควรใช้  Although they tried; they failed.

แต่ควรใช้เป็น     Although they tried, they failed. (แม้ว่าเค้าจะพยายาม เค้าก็ล้มเหลว)

กฎข้อที่ 2 ใช้เซมิโคลอน (;) ก่อนคำเหล่านี้ namely, however, therefore, that is, i.e., for example, e.g., for instance เป็นต้น เมื่อตามด้วยประโยคสมบูรณ์ (แต่ก็สามารถแทนด้วยการใช้คอมมาหน้าคำเหล่านี้ได้เช่นกันนะคะ)

ตัวอย่างเช่น       Bring any two items; however, sleeping bags and tents are in short supply. (นำอุปกรณ์อันไหนก็ได้มาสองอย่าง อย่างไรก็ตาม ถุงนอนและเต็นท์เป็นสิ่งที่มีไม่พอ)

กฎข้อที่ 3 ใช้เซมิโคลอนเพื่อแจกแจงหน่วยย่อยของคำๆหนึ่ง ในกรณีที่มีคำอื่นๆ เกี่ยวข้องอยู่ในคำนั้นๆ

ตัวอย่างเช่น       ไม่ควรใช้ The conference has people who have come from Moscow, Idaho, Springfield, California, Alamo, Tennessee, and other places as well.

แต่เปลี่ยนเป็น The conference has people who have come from Moscow, Idaho; Springfield, California; Alamo,

ความหมายของประโยคนี้ก็คือ งานประชุมมีคนมากมายจาก Moscow (กรุงมอสโคว์) Idaho; Springfield (จากเมืองสปริงฟีลด์รัฐไอดาโฮ เราใช่ ; เพื่อบอกชี้ให้ชัดว่านอกจากมาจากรัฐไอดาโฮแล้วยังเจาะจงว่ามาจากเมืองสปริงฟีลด์อีก) California; Alamo (จากเมืองละอาโม รัฐแคลิฟอเนียร์) และ Tennessee; and other places as well.   (รัฐเทเนสซี และที่อื่นๆ)

*** เซมิโคลอน (;) สุดท้ายใช้แทนที่คอมมา (,) เฉยๆค่ะ

กฎข้อที่ 4 อาจใช้เซมิโคลอน (;) เพื่อเชื่อมระหว่าง independent clause และ independent clause ด้วยกันโดยใช้คำเชื่อม เช่น and, but, or, nor เป็นต้น เมื่อมีคอมมา(,) มากกว่าหนึ่งตัวใน clause แรก

ตัวอย่างเช่น       When I finish here, and I will soon, I’ll be glad to help you; and that is a promise I will keep. (เมื่อฉันเสร็จจากที่นี่ ในช่วงเร็วๆนี้ ฉันก็ยินดีที่จะช่วยคุณ และนั่นคือสัญญาที่ฉันให้ไว้)

Independent Clause แรกคือ When I finish here, and I will soon, I’ll be glad to help you ซึ่งประกอบไปด้วย clause ย่อยๆเยอะมาก (จากที่เห็นใช้ , แบ่ง) เมื่อจะขึ้น independent clause ใหม่คือ and that is a promise I will keep เลยใช้เซมิโคลอน (;) เข้ามาแทนคอมมา

กฎข้อที่ 5 อย่าใช้ตัวอักษรพิมพ์ใหญ่หลังเครื่องหมายเซมิโคลอน ถ้าคำนั้นไม่ใช่คำนามชี้เฉพาะ (Proper noun)

ตัวอย่างเช่น       ไม่ควรใช้ I am here; You are over there.

แต่ควรใช้ I am here; you are over there. (ฉันอยู่นี่ เธออยู่ที่โน่น)

จะสังเกตว่า you เป็นสรรพนามเฉยๆ ไม่ได้เป็นชื่อคน สัตว์ สิ่งของหรือนามชี้เฉพาะ (proper noun) ใดๆ พอตามหลังเครื่องหมายเซมิโคลอนก็ไม่ต้องเปลี่ยนเป็นพิมพ์ใหญ่ต่อให้ขึ้นเป็นประโยคใหม่ก็ตาม

ขอบคุณข้อมูลจาก http://www.grammarbook.com/punctuation/semicolons.asp