[Update] หน้าที่ของ Infinitives ในภาษาอังกฤษ | การ ใช้ verb infinitive – NATAVIGUIDES

infinitive (อินฟินิทิฟวฺ) เป็นคำกริยารูปแบบหนึ่งที่ทำหน้าที่ได้หลายอย่าง อาทิ ประธาน (subject) กรรมตรง (direct object) ประธานเสริม (subject complement) คุณศัพท์ (adjective) หรือกริยาวิเศษณ์ (adverb) เป็นต้น
หน้าที่ (functions ฟังชั่นสฺ)
1.     ประธาน
To wait seemed foolish. การรอเป็นสิ่งที่โง่เง่า
หมายเหตุ กวณีนี้รูปกริยา To wait เป็นประธาน ก็เพราะวางอยู่หน้ากริยาหลักของประโยค นั่นคือ seemed
2. กรรมตรง
Everyone wanted to go there.
ทุกคนต้องการไปที่นั่น
หมายเหตุ การที่รูปกริยา to go เรียกกรรมตรง ก็เพราะเป็นการตอบคำถามว่า ต้องการ (wanted) “อะไร’’
3. ประธานเสริม
His ambition is to fly. ความทะยานอยากของเขาคือการบิน = To fly is his ambition.
หมายเหตุ กรณีของตัวอย่าง His ambition is to fly. รูปกริยา to fly คือ subject complement อยู่หลัง verb to be “is” ส่วน To fly is his ambition. รูปกริยา To fly ขณะนี้, ทำหน้าที่ subject
4. คุณศัพท์
He lacked the strength to resist.
เขาไม่มีกำลังที่จะต้านทาน
หมายเหตุ กรณีนี้รูปกริยา to resist เกี่ยวข้องโดยตรงกับ strength ซึ่งเป็น นามเท่ากับว่ารูปกริยาดังกล่าวขยายนามนั่นเอง
5. กริยาวิเศษณ์
We study to learn. เราเรียนเพื่อจะได้รู้
หมายเหตุ กรณีนี้รูปกริยา to learn เกี่ยวข้องโดยตรงกับ study ซึ่งเป็นกริยาเท่ากับว่ารูปกริยาดังกล่าวขยายกริยาหลัก study นั่นเอง
ประเภทของ Infinitive
Infinitives สามารถจัดแบ่งได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ to-infinitives (หรือ รูปกริยาช่อง 1 ที่มี to อยู่ข้างหน้า) และ bare infinitive (หรือ รูปกริยาช่อง 1 ที่ไม่มี to อยู่ข้างหน้า) เช่น
to-infinitives                        bare infinitives
intend to leave                    let me go
want to go                             must go
การใช้
สิ่งที่ท่านผู้อ่านจะได้ศึกษาและเรียนรู้ต่อไปนี้ นับว่ามีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ควรแก่การจดจำ หรือฝึกใช้บ่อยๆ ให้ถูกต้อง ทั้งนี้ผู้เขียนจะขอกล่าวเป็นกรณีไปดังนี้
1. to-infinitives after verbs
2. to-infinitives after nouns
3. to-infinitives after noun be
4. to-infinitives after adjectives
5. to-infinitives after some wh-words.
6. to-infinitives after “too” and “enough”
7. verbs before objects and to-infinitives
8. modals before bare infinitives
9. verbs before bare infinitives
10. verb before to-infinitives or bare infinitives
ดังมีรายละเอียดต่อไปนี้
1. to-infinitives after verbs
ใช้ to-infinitives หลังคำกริยา (verbs) ดังต่อไปนี้ ได้แก่
afford    agree    appear    arrange
ask        beg        care        claim
consent    decide    demand    deserve
expect    fail        forget*    hesitate
hope        learn        manage    mean
need*    offer        plan        prepare
pretend    promise    refuse    regret
remember*    seem    want        wish
know     how    start*    begin    prefer
try*        tend            volunteer     start
swear    continue        learn
หมายเหตุ คำกริยาที่มีเครื่องหมาย * สามารถตามด้วย gerund (หรือ รูปกริยา ing) ได้ โดยบางคำมีความหมายแตทต่างไปจากที่ตามด้วย infinitive ตัวอย่าง
You need to call an ambulance.
คุณจำเป็นต้องเรียกรถพยาบาล
I wanted to go to the cinema.
ผมต้องการจะไปโรงภาพยนตร์
They try to get help.
พวกเขาพยายามขอความช่วยเหลือ
Please don’t hesitate to contact me.
กรุณาอย่าลังเลใจที่จะติดต่อผม
I regret to say that you are fired.
ผมเสียใจที่จะบอกว่า คุณถูกไล่ออก
2. to -infinitives after nouns
ใช้ to-infinitives หลังคำนาม (nouns) ดังต่อไปนี้ ได้แก่
thing(s)     reason(s)        time(s)    idea(s)
step(s)     plan(s)        year(s)    month(s)
day(s)    century (-ries)     decade(s)    era(s)
ตัวอย่าง
There are still many things to do.
ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องทำ
Do you have time to go out with me?
คุณมีเวลาที่จะออกไปข้างนอกกับผมไหม
There are the steps to follow.
ต่อไปนี้คือขั้นตอนที่พึงปฏิบัติตาม
It takes many years to have oil.
มันต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะมีน้ำมัน
3. to-infinitives after noun + be
ใช้ to-infinitives หลังคำนาม (noun) และ verb to be ทั้งนี้คำนามที่ พบส่วนมากคือ step, purpose, goal, idea
ตัวอย่าง
The first step is to check the victim’s breathing.
ขั้นแรกก็คือ จงตรวจดูการหายใจของเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย
The most important purpose of first aid is to save
someone’s life.
จุดประสงค์สำคัญที่สุดของการปฐมพยาบาลเบื้องต้นคือการช่วยชีวิตของคน
4. to-infinitives after adjectives
ใช้ to-infinitives หลังคำคุณศัพท์ (adjectives) ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ อารมณ์หรือสภาพทางจิตใจของบุคคล ได้แก่
glad            able        afraid    happy
important         careful     lucky    certain
possible         easy        sorry        essential
sure            ready    pleased    delighted
relieved         anxious     hesitant    reluctant
willing         surprised  sad        eager
content         fortunate     upset    proud
ตัวอย่าง
Be careful not to hurt the victim.
จงระวังอย่าไปทำร้ายเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย
It’s important to have good health.
การมีสุขภาพที่ดีเป็นเรื่องสำคัญ
It’s essential to stay calm.
การสงบนิ่งเป็นสิ่งจำเป็น
The ambulance was ready to go.
รถพยาบาลพร้อมที่จะไป
5. to-infinitives after some wh-words
ใช้ to-infinitives หลัง wh-words บางคำ ได้แก่ what, when, where และ how
ตัวอย่าง
Do you know how to repair the car?
คุณรู้วิธีการซ่อมรถยนต์ไหม
Please tell me where to play tennis.
กรุณาบอกผมทีว่าจะไปเล่นเทนนิสที่ไหน
She can’t decide what to wear to the dinner party.
เธอตัดสินใจไม่ได้ว่าจะใส่ชุดอะไรไปงานเลี้ยงอาหารเย็น
6. to-infinitives after “too” and “enough”
ใช้ to-infinitives ในประโยคที่มีคำว่า too ในโครงสร้าง be + too + adjective และ enough ในโครงสร้าง be + adjective + enough
That hill is too steep (for me) to climb up.
=That hill is so steep that I can’t climb up.
เนินเขาลูกนั้นสูงชันเกินไป (สำหรับผม) ที่จะปีนขึ้น
It was cold enough to freeze our fingers.
=It was very cold and could freeze our fingers.
มันหนาวเย็นมากพอที่จะทำให้นิ้วมือของเราแข็ง
7. verbs before objects and to-infinitives
ใช้ to-infinitives หลังกรรม (objects) ซึ่งมีคำกริยา (verbs) ดังต่อไปนี้ วางอยู่ข้างหน้ากรรม (verb + object + to-infinitive) ได้แก่
advise    force        allow        instruct
ask        order    convince     remind
encourage     tell        expect    want
choose         invite    select    teach
appoint         permit    urge        beg
forbid        persuade     implore     would like
ตัวอย่าง
He reminded me to buy milk.
เขาเตือนให้ดิฉัน (อย่าลืม) ซื้อนม
We expect the ambulance to arrive quickly.
เราอยากให้รถพยาบาลมาถึงเร็วๆ
The doctor advised the patient to lose weight.
หมอแนะนำให้คนไข้ลดน้ำหนัก
Sue forced the criminal to accept his guilty.
ซูบังคับให้ฆาตกรยอมรัความผิดของเขา
8. modals before bare infinitives
ใช้ bare infinitives (หรือ รูปกริยาช่อง 1 ที่ไม่มี to) เมื่อมี modals (กริยาช่วย) ต่อไปนี้อยู่ข้างหน้า ได้แก่
can         could        may        might
will         would        shall        should
must     had/’d better     do/does     did
ตัวอย่าง
You should see the doctor.
คุณควรจะไปหาหมอ
That woman had better get some help right away.
ผู้หญิงคนนั้นควรจะได้รับความช่วยเหลือทันที
You mustn’t forget your doctor’s appointment.
คุณจะต้องไม่ลืมการนัดของหมอ
Can I help you, sir?
ให้ดิฉันช่วยอะไรไหมคะ
9. verbs before bare infinitives
ใช้ bare infinitives เมื่อข้างหน้ามันมีคำกริยา (verbs) ซึ่งส่วนใหญ่จะ เป็นคำกริยาที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึก (verbs of sensation) ได้แก่ make     let         watch*     observe*
see*         hear*     notice*     feel*
smell*
ตัวอย่าง
I hear someone open the door.
ผมได้ยินคนเปิดประตู
We saw a man leave the house carrying a bundle.
เราเห็นชายคนหนึ่งออกจากบ้านถือถุงออกไปด้วย
He felt something crawl under his feet.
เขารู้สึกว่ามีบางอย่างคลานอยู่ใต้เท้าของเขา
She let him borrow her car.
เธออนุญาตให้เขายืมรถยนต์ของเธอ
หมายเหตุ คำกริยาที่มีเครื่องหมาย* ซึ่งเป็นคำกริยาที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกเหล่านี้สามารถตามด้วย gerund (กริยารูป ing) ได้ด้วย โดยเน้นลักษณะอาการที่กำลังแสดงให้เห็น
ตัวอย่าง
I heard someone opening the door.
ผมได้ยินคนกำลังเปิดประตู
10. verb before to-infinitives or bare infinitives
ใช้ to-infinitive หรือ bare infinitives เมื่อวางอยู่หลังคำกริยา help
ตัวอย่าง
Tom helped his father shovel the snow.
=Tom helped his father to shovel the snow.
ทอมช่วยพ่อของเขาตักหิมะออก
Could you help me carry these bags?
=Could you help me to carry these bags?
คุณช่วยดิฉันถือกระเป๋าเหล่านี้หน่อยได้ไหม
ที่มา:รองศาสตราจารย์ทณุ  เตียวรัตนกุล

(Visited 7,031 times, 2 visits today)

She hopes to go to university next year.

Some verbs can be followed immediately by a to- infinitive:

I don’t want to risk him losing his job.

Do you mind me being here while you’re working?

Some of these verbs (e.g. can’t stand, dislike, imagine, involve, mind, miss, put off and risk ) can be used with a new subject before the -ing form (underlined in the examples below). If the new subject is a pronoun, it is in the object form ( me, him, her, us, them ):

She keeps changing her mind about the wedding.

Some verbs are normally followed by the -ing form, not the to- infinitive:

We stopped to buy some water at the motorway service area. (We were travelling and we stopped for a short time in order to buy some water.)

She stopped crying as soon as she saw her mother. (She was crying, and then she didn’t cry anymore.)

I tried to email Simon but it bounced back. (I tried/attempted to email him but I did not succeed.)

I tried searching the web and finally found an address for him. (I searched the web to see what information I could find.)

She recited a poem, then went on to sing a lovely folk song. (She recited the poem first, then she sang the song.)

He went on singing after everyone else had finished. (He continued singing without stopping.)

I didn’t mean to make you cry. (I didn’t intend to make you cry.)

Working in London means leaving home at 6.30. (Because I work in London, this is the result or consequence.)

Some verbs can be followed by a to- infinitive or the -ing form, but with a change in meaning:

To -infinitive or -ing form with a change in meaning

Would you like to have dinner with us on Friday?

When hate, like, love and prefer are used with would or should , only the to- infinitive is used, not the -ing form:

Hate , like , love , prefer with would or should

We prefer to drive during the day whenever we can. (emphasis more on the result and on the habit or preference. The speaker doesn’t necessarily enjoy the process of driving at any time of day.)

Most people prefer watching a film at the cinema rather than on TV. (emphasis on the process itself and enjoyment of it)

I hate to be the only person to disagree. (emphasis more on the result: I would prefer not to be in that situation.)

She hates cleaning her room. (emphasis on the process itself and no enjoyment of it)

I like to drink juice in the morning, and tea at lunchtime. (emphasis more on the preference or habit)

I love cooking Indian food. (emphasis on the process itself and enjoyment of it)

Hate, like, love and prefer can be followed either by -ing or a to- infinitive. The difference in meaning is often small. The -ing form emphasises the verb itself. The to- infinitive puts the emphasis more on the preference for, or the results of, the action.

Verbs followed by a to -infinitive or -ing

Everyone can help to reduce carbon emissions by using public transport.

Help can be followed by an infinitive without to or a to- infinitive:

Not: They made us to wait …

They made us wait while they checked our documents.

Let me show you this DVD I’ve got.

Let and make are followed by an infinitive without to in active voice sentences. They always have an object (underlined) before the infinitive:

Verbs followed by an infinitive without to

Verbs followed by or an infinitive without

A group of verbs connected with feeling, hearing and seeing can be used with – or with an infinitive without :

When they are used with -, these verbs emphasise the action or event in progress. When they are used with an infinitive without , they emphasise the action or event seen as a whole, or as completed.

Compare

infinitive without

(emphasises that the shouting probably continued or was repeated)

(emphasises the whole event: the person probably shouted only once)

(emphasises the running as it was happening)

(emphasises the whole event from start to finish)