[Update] คุณครู (Teacher ) | ความหมายของคํา – NATAVIGUIDES

ความหมายของครู

                ครู คือ บุคคลที่มีหน้าที่ หรือมีอาชีพในการสอนนักเรียน เกี่ยวกับวิชาความรู้ หลักการคิดการอ่าน รวมถึงการปฏิบัติและแนวทางในการทำงาน โดยวิธีในการสอนจะแตกต่างกันออกไปโดยคำนึงถึงพื้นฐานความรู้ ความสามารถ และเป้าหมายของนักเรียนแต่ละคน
คำว่า “ครู” มาจากศัพท์ภาษาสันสกฤต “คุรุ” และภาษาบาลี “ครุ, คุรุ”

อำไพ สุจริตกุล (๒๕๓๔ : ๔๗-๔๘) กล่าวว่า คำว่า “ครู” “ปู่ครู” “ตุ๊ครู” และ “ครูบา”

ในสมัยโบราณ หมายถึง พระสงฆ์ผู้ทำหน้าที่สอนกุลบุตรทุกระดับอายุ ตั้งแต่วัยเด็ก จนถึงวัยรุ่น สอนทั้งด้านอักขรวิธี ทั้งภาษาไทย และภาษาบาลี สอนให้เป็นคนดีมีวิชาชีพ ตลอดจนความรู้ทางพระพุทธศาสนา แม้เมื่อศิษย์มีอายุครบบวชแล้ว ก็ยังคงศึกษาในวัดหรือสำนักนั้น ๆ ต่อไป จนมีความรู้ความชำนาญ สามารถถ่ายทอดวิชาที่ได้รับการสั่งสอนฝึกฝนจากครูบาของตนให้แก่ศิษย์รุ่นหลังของสำนักต่อไป หรืออาจลาไปแสวงหาความรู้ความชำนาญต่อจากพระสงฆ์หรือครูบา หรือตุ๊ครู ณ สำนักอื่น เมื่อเชี่ยวชาญแล้วก็กลับมาช่วยสอนในสำนักเดิมของตน จนเป็นครูบาสืบทอดต่อไป

จากแหล่งอ้างอิงอื่น ครูคือ
1. ครู เป็นผู้นำทางศิษย์ไปสู่คุณธรรมชั้นสูง
2. ครู คือ ผู้อบรมสั่งสอนถ่ายทอดวิชาความรู้ให้แก่ศิษย์ เป็นผู้มีความหนักแน่น ควรแก่การเคารพของลูกศิษย์
3. ครู คือผู้ประกอบอาชีพอย่างหนึ่งที่ทำหน้าที่สอน มักใช้กับผู้สอนในระดับต่ำ กว่าวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยหรือสถาบันอุดมศึกษา

รังสรรค์ แสงสุข อดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยรามคำแหง (2550: 38) ได้ให้ความเห็นว่า “ครู” คือ
ครู คือ ผู้ที่ให้ความรู้ไม่จำกัดทุกที่ทุกเมื่อ ครูต้องเต็มไปด้วยความรู้ และรู้จัก ขวนขวายหาองค์ความรู้ใหม่ ๆ สะสมความดี มีบารมีมาก และครูที่ดีจะต้องไม่ปิดบัง ความรู้ ควรมีจิตและวิญญาณของความเป็นครู
ครู คือ ผู้เติมเต็ม การที่ครูจะเป็นผู้เติมเต็มได้ ครูควรจะเป็นผู้แสวงหาความรู้ ต้อง วิเคราะห์ วิจัย วิจารณ์ และมาบูรณาการความรู้ต่าง ๆ เข้าด้วยกัน
ครู คือ ผู้ที่มีเมตตา จะต้องสอนเต็มที่โดยไม่มีการขี้เกียจหรือปิดบังไม่ให้ความรู้ เต็มที่ ครูต้องไม่ลำเอียง ไม่เบียดเบียนศิษย์

ในหนังสือ พจนะ – สารานุกรมไทย เปลื้อง ณ นคร (2516: 89) ได้ให้ความหมายของคำว่า “ครู” ไว้ดังนี้
1. ผู้มีความหนักแน่น
2. ผู้ควรแก่การเคารพของศิษย์
3. ผู้สั่งสอน

คาร์เตอร์ วี กู๊ด (Carter V. Good. 1973: 586) ได้ให้ความหมายของคำว่า “ครู” (teacher) ไว้ดังนี้ คือ
1. person employed in an official capacity for the purpose of guiding and directing the learning experience of pupils or students in an educational institution whether public or private.
2. person who becomes of rich or unusual experiencing or education or both in given field is able to contribute to the growth or development of other person who comes to contact with him.
3. person who has completed a professional curriculum in a teacher education institution and whose training has been officially recognized by the award of an appropriate teaching certificate.
4. person who instructs the other.
จากคำ ภาษาอังกฤษข้างบนนั้น จะเห็นได้ว่า ความหมายของคำว่า “ครู” (Teacher) คือ
1. ครู คือ ผู้ที่มีความสามารถให้คำแนะนำ เพื่อให้เกิดประโยชน์ทางการเรียน สำหรับนักเรียน หรือ นักศึกษาในสถาบันการศึกษาต่าง ๆ ทั้งของรัฐและเอกชน
2. ครู คือ ผู้ที่มีความรู้ประสบการณ์และมีการศึกษามากหรือดีเป็นพิเศษ หรือมี ทั้งประสบการณ์และการศึกษาดีเป็นพิเศษในสาขาใดสาขาหนึ่งที่สามารถช่วยให้ผู้อื่นเกิด ความเจริญก้าวหน้าได้
3. ครู คือ ผู้ที่เรียนสำเร็จหลักสูตรวิชาชีพจากสถาบันการฝึกหัดครู และได้ ใบรับรองทางการสอนด้วย
4. ครู คือ ผู้ที่ทำหน้าที่สอนให้ความรู้แก่ศิษย์

นอกจากนี้ คำว่า “ครู” ยังมีความหมายอื่น ๆ ได้อีก เช่น
1. “ครู คือ ปูชนียบุคคล” หมายถึง ครูที่เสียสละ เอาใจใส่เพื่อความเจริญ ของศิษย์ ซึ่งเป็นบุคคลที่ควรเคารพเทิดทูน
2. “ครู คือ แม่พิมพ์ของชาติ” หมายถึง การเป็นแบบอย่างที่ดีของลูกศิษย์ที่จะ ปฏิบัติตัวตามอย่างครู
3. “ครู คือ ผู้แจวเรือจ้าง” หมายถึง อาชีพครูเป็นอาชีพที่ไม่ก่อให้เกิดความ ร่ำรวย ครูต้องมีความพอใจในความเป็นอยู่อย่าง สงบเรียบร้อย อย่าหวั่นไหวต่อลาภ ยศ ความ สะดวกสบาย
โดยสรุปอาจกล่าวได้ว่า ครู คือ ผู้ที่ทำหน้าที่สอนให้ศิษย์เกิดความรู้ และมี คุณธรรม จริยธรรมที่ดี นำประโยชน์ให้แก่สังคมได้ในอนาคต

ความหมายของคำว่า “อาจารย์”
ปัจจุบันคำว่า “ครู” กับ “อาจารย์” มักจะใช้ปะปนหรือควบคู่กันเสมอ จนบางครั้งดู เหมือนว่า จะมีความหมายเป็นคำคำเดียวกัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว รากศัพท์เดิมของ คำว่า “อาจารย์” ไม่เหมือนกับคำว่า “ครู” และเมื่อพิจารณาถึงความหมายดั้งเดิมแล้วยิ่งไม่ เหมือนกัน
พุทธทาสภิกขุ (๒๕๒๗ : ๙๒) กล่าวว่า คำว่า “ครู”

เป็นคำที่สูงมาก เป็นผู้เปิดประตูทางวิญญาณ แล้วก็นำให้เกิดทางวิญญาณไปสู่คุณธรรมเบื้องสูง เป็นเรื่องทางจิตใจโดยเฉพาะ มิได้หมายถึงเรื่องวัตถุ

ท่านพุทธทาสภิกขุ (2529: 93) ได้จำแนกความหมายของ “อาจารย์” เป็น 2 แบบ คือ
1. ความหมายดั้งเดิม หมายถึง ผู้ฝึกมารยาท หรือเป็นผู้ควบคุมให้อยู่ในระเบียบ วินัย เป็นผู้รักษาระเบียบกฎเกณฑ์ต่าง ๆ
2. ความหมายปัจจุบัน หมายถึง ฐานะชั้นสูงหรือชั้นหนึ่งของผู้ที่เป็นครู
ในหนังสือพจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรมของพระราชวรมุนี (ประยุกต์ ปยุตฺโต) (2528: 185) อธิบายความหมายของอาจารย์ไว้ดังนี้
1. ผู้ประพฤติการอันเกื้อกูลแก่ศิษย์
2. ผู้ที่ศิษย์พึงประพฤติด้วยความเอื้อเฟื้อ
3. ผู้สั่งสอนวิชาและอบรมดูแลความประพฤติ

ความหมายของคำว่า “อาจารย์” ตามทัศนะของชาวตะวันตก จะหมายถึง ผู้สอนในวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยที่มีตำแหน่งต่ำกว่าระดับศาสตราจารย์ และเป็นผู้สอน ที่ต้องรับผิดชอบต่อการสอนนักศึกษาให้เกิดความก้าวหน้าตามประสงค์เฉพาะของ การศึกษาที่กำหนดไว้

เมื่อพิจารณาความหมายของคำว่า “อาจารย์” ตามทัศนะของคนไทยกับทัศนะ ของชาวตะวันตกแล้วจะเห็นได้ว่า อาจารย์ของชาวตะวันตกจะเน้นความสำคัญไปที่การ สอน คือเป็นผู้มีความเชี่ยวชาญในการสอนเฉพาะด้าน และเป็นผู้ที่ทำการสอนใน สถาบันการศึกษาชั้นสูง แต่ความหมายของคำว่า “อาจารย์” ตามทัศนะของคนไทย จะมี ความหมายกว้างกว่า คือเป็นทั้งผู้สอนวิชาความรู้ อบรมดูแลความประพฤติ และเป็นผู้ที่มี ฐานะสูงกว่าผู้เป็นครู ดังนั้นจึงพอสรุปความหมายของคำว่า “อาจารย์” ได้ว่า “เป็นผู้สอน วิชาความรู้และอบรมความประพฤติของลูกศิษย์ เป็นผู้มีสถานะภาพสูงกว่า “ครู” และมัก เป็นผู้ที่ทำการสอนในระดับวิทยาลัย และมหาวิทยาลัย”
ในปัจจุบันนี้ ผู้ที่ทำหน้าที่การสอนไม่ว่าจะมีคุณวุฒิระดับใด ทำการสอนในระดับ ไหน จะนิยมเรียกว่า “อาจารย์” เหมือนกันหมด ซึ่งมิใช่เรื่องเสียหายอะไร ในทางตรงกัน ข้าม กลับจะเป็นการยกย่องและให้ความเท่าเทียมกันกับคนที่ประกอบวิชาชีพเดียวกัน ดังนั้น สิ่งสำคัญที่สุดมิใช่เป็นคำว่า “ครู” หรือ “อาจารย์” แต่อยู่ที่การทำหน้าที่ของตนให้ สมบูรณ์ที่สุด
ความหมายของคำที่เกี่ยวกับ ครู-อาจารย์

คำที่มีความหมายคล้ายกับ ครู มีหลายคำ เช่น
1. อุปัชฌาย์ – ท่านพุทธทาสภิกขุ อธิบายความหมายของ “อุปัชฌาย์” ว่า หมายถึง ผู้สอนวิชาชีพ แต่ในปัจจุบันนี้ หมายถึง พระเถระ ผู้ใหญ่ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้บวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา
2. ทิศาปาโมกข์ – หมายถึง อาจารย์ที่มีความรู้และชื่อเสียงโด่งดัง ในสมัยโบราณ ผู้มีอันจะกินจะต้องส่งบุตรหลานของตนไปสู่สำนัก ทิศา ปาโมกข์ เพื่อให้เรียนวิชาที่เป็นอาชีพ หรือ วิชาชั้นสูงใน สาขาวิชาต่าง ๆ เพื่อกลับไปรับหน้าที่ทำการงานที่สำคัญ ๆ
3. บุรพาจารย์ หรือ บูรพาจารย์ คือ อาจารย์เบื้องต้น หมายถึง บิดา มารดา ซึ่ง ถือว่าเป็นครูคนแรกของบุตร ธิดา
4. ปรมาจารย์ คือ อาจารย์ผู้เป็นเอกหรือยอดเยี่ยมในทางวิชาใดวิชาหนึ่ง
5. ปาจารย์ คือ อาจารย์ของอาจารย์
ส่วนคำศัพท์ในภาษาอังกฤษที่มีความหมายคล้ายกับคำว่า ครู หรือ Teacher มีหลายคำ คือ
1. Teacher หมายถึง ผู้ที่ทำหน้าที่ประจำในโรงเรียน หรือ สถาบันการศึกษา ต่าง ๆ ตรงกับคำว่า ครู หรือ ผู้สอน
2. Instructor หมายถึง ผู้ที่ทำหน้าที่เป็นผู้สอนโดยเฉพาะในวิทยาลัยหรือ มหาวิทยาลัย ตรงกับคำว่า อาจารย์
3. Professor (ในประเทศอังกฤษ) หมายถึง ตำแหน่งผู้สอนที่ถือว่าเป็น ตำแหน่งสูงสุดในแต่ละสาขาวิชาในมหาวิทยาลัยต่าง ๆ แต่ใน อเมริกาและแคนาดาใช้เป็นคำนำหน้านามสำหรับผู้สอนใน วิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยต่าง ๆ เช่น
ผู้ช่วยศาสตราจารย์   ใช้คำว่า   Assistant Professor
รองศาสตราจารย์       ใช้คำว่า   Associate Professor
ศาสตราจารย์             ใช้คำว่า    Professor
4. Lecturer หมายถึง บุคคลผู้สอนในมหาวิทยาลัยหรือวิทยาลัย ตรงกับคำว่า ผู้บรรยาย
5. Tutor หมายถึง ผู้ที่ทำหน้าที่สอนนักศึกษาเป็นกลุ่มเล็ก ๆ หรือ รายบุคคล โดยทำงานเป็นส่วนหนึ่งของผู้บรรยาย คล้าย ๆ กับ ผู้สอนเสริมหรือสอนกวดวิชา
6. Sophist เป็นภาษากรีกโบราณ หมายถึง ปราชญ์ผู้สอนวิชาต่าง ๆ คล้ายกับคำว่า “ทิศาปาโมกข์”

Share this:

• Twitter

• Facebook

Like this:

ถูกใจ

กำลังโหลด…

Related

Part of speech ส่วนของคำ หน้าที่ของคำต่างๆ ที่ประกอบอยู่ในประโยค เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษที่ต้องรู้ เวลาเปิดพจนานุกรม (dictionary) เพื่อค้นหาความหมายของคำศัพท์ ควรต้องดูหน้าที่ของคำ (part of speech) ด้วย ว่าคำศัพท์นั้นทำหน้าที่ หรือมี Part of speech เป็นอะไรได้บ้าง เพื่อจะได้นำมาประกอบประโยค สร้างประโยคภาษาอังกฤษได้อย่างถูกต้องครับ เพราะหลายๆ คำในภาษาอังกฤษ ที่ให้ความหมายต่างกันเมื่อทำหน้าที่ part of speech ต่างกัน ซึ่งถ้าเรารู้ว่าคำที่อยู่ส่วนนั้นของประโยคทำหน้าที่อะไร ก็จะเลือกคำแปลได้อย่างถูกต้อง และเข้าใจประโยคภาษาอังกฤษ รวมถึงเขียนประโยคภาษาอังกฤษเองได้อย่างถูกต้องครับ

Part of speech คืออะไร มีอะไรบ้าง

ประเภทของ Part of speech ในภาษาอังกฤษ ที่ผู้เรียนภาษาอังกฤษต้องรู้จัก มีดังต่อไปนี้

1. Noun

คำนาม

คำที่ใช้เรียกคน สัตว์ สิ่งต่างๆ เช่น
Tony โทนี่ (ชื่อคน)
man ผู้ชาย (คน)
table โต๊ะ (สิ่งของ)
ฺBangkok กรุงเทพ (สถานที่)
cat แมว (สัตว์)
kindness ความกรุณา (คุณสมบัติ)

ตัวอย่างประโยคภาษาอังกฤษ
It is your kindness. = มันเป็นความกรุณาของคุณ
Tony is my name. = โทนี่คือชื่อของฉัน

เรียนเรื่องคำนามและวิธีการใช้แบบละเอียด คลิก >> Noun คำนาม
เรียนเรื่องการใช้คำนำหน้าคำนาม คลิก >> การใช้ a an the

2. Pronoun

คำสรรพนาม

คำที่ใช้แทนคำนาม เพื่อไม่ต้องพูดคำนามนั้นซ้ำไปซ้ำมา เช่น
I, you, we, they, he, she, it

เรียนเรื่องคำสรรพนามและวิธีการใช้แบบละเอียด คลิก >> Pronoun คำสรรพนาม

3. Adjective

คำคุณศัพท์

คำที่ทำหน้าที่ขยายคำนามและสรรพนาม เพื่อให้ได้ใจความชัดเจนมากขึ้น เช่น
white = ขาว
black = ดำ
small = เล็ก
big = ใหญ่
good = ดี
bad = เลว

เรียนเรื่องคำคุณศัพท์และวิธีการใช้แบบละเอียด คลิก >> Adjective คำคุณศัพท์

4. Verb

คำกริยา

คำที่ใช้แสดงการกระทำของคำนาม (หรือสรรพนาม) เช่น
buy = ซื้อ
know = รู้, รู้จัก
like = ชอบ
want = ต้องการ
see = เห็น
sell = ขาย
go = ไป
walk = เดิน
run = วิ่ง
come = มา
sit = นั่ง
smile = ยิ้ม

เรียนเรื่องคำกริยาและวิธีการใช้แบบละเอียด คลิก >> Verb คำกริยา

5. Preposition

คำบุพบท

คำที่ใช้แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง Noun (หรือ Pronoun) กับคำอื่นๆ ในประโยค เช่น
He lays his book on the table. (แสดงสถานที่)
= เขาวางหนังสือบนโต๊ะ

He will go with me. (แสดงสัมพันธ์ สรรพนามกับกริยา)
= เขาจะไปกับผม

He came here before me. (แสดงเวลา)
= เขามาที่นี่ก่อนผม

6. Adverb

กริยาวิเศษณ์

คำที่ใช้ขยายคำกริยา คำคุณศัพท์ และขยายกริยาวิเศษณ์ด้วยกันเอง มักจะลงท้ายด้วย ly แต่ไม่ลงท้ายด้วย ly ก็มีเช่นกันครับ เช่น

He learns hard everyday.
= เขาเรียนหนักทุกวัน (ขยาย learn) *ทำไม learn ในประโยคนี้จึงเติม s สามารถอ่านทำความเข้าใจได้ที่เรื่อง คำกริยา

= I walk very carefully.
ฉันเดินอย่างระมัดระวังมาก

เรียนเรื่องกริยาวิเศษณ์และวิธีการใช้แบบละเอียด คลิก >> Adverb กริยาวิเศษณ์

7. Conjunction

คำสันธาน

คำที่ใช้เชื่อมประโยค วลี กริยา เข้าด้วยกัน โดยทั่วไปมักจะเชื่อมคำชนิดเดียวกัน เช่น

Chris and Lookkade are friends. (เชื่อมนามกับนาม)
= คริสกับลูกเกดเป็นเพื่อนกัน

You and I go to school everyday. (สรรพนามกับสรรพนาม)
= คุณและฉันไปโรงเรียนทุกวัน

He likes coffee as well as tea (เชื่อมนามกับนาม)
= เขาชอบกาแฟเช่นเดียวกับชา

เรียนเรื่องคำสันธานและวิธีการใช้แบบละเอียด คลิก >> Conjunction คำสันธาน

8. Interjection

คำอุทาน

คำอุทานแสดงอารมณ์ ความรู้สึก เช่น

Oh! Wow! Ah!

เรียนเรื่องคำอุทานในภาษาอังกฤษแบบละเอียด คลิก >> Interjection

อ่านบทเรียนภาษาอังกฤษที่ต้องรู้เพิ่มเติม
คลิก >> พื้นฐานภาษาอังกฤษ
เรื่องที่ต้องอ่าน คลิก >> ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ (Grammar) ฉบับสมบูรณ์ ครบทุกหัวข้อสำหรับเรียนภาษาอังกฤษ