Do you know how to use participle clauses to say information in a more economical way?

Look at these examples to see how participle clauses are used.

Looked after carefully, these boots will last for many years.
Not wanting to hurt his feelings, I avoided the question. 
Having lived through difficult times together, they were very close friends.

Try this exercise to test your grammar.

Grammar test 1

Grammar B1-B2: Participle clauses: 1

Read the explanation to learn more.

Grammar explanation

Participle clauses enable us to say information in a more economical way. They are formed using present participles (going, reading, seeing, walking, etc.), past participles (gone, read, seen, walked, etc.) or perfect participles (having gone, having read, having seen, having walked, etc.). 

We can use participle clauses when the participle and the verb in the main clause have the same subject. For example,

Waiting for Ellie, I made some tea. (While I was waiting for Ellie, I made some tea.)

Participle clauses do not have a specific tense. The tense is indicated by the verb in the main clause. 

Participle clauses are mainly used in written texts, particularly in a literary, academic or journalistic style. 

Present participle clauses

Here are some common ways we use present participle clauses. Note that present participles have a similar meaning to active verbs. 

• To give the result of an action
  The bomb exploded, destroying the building.
• To give the reason for an action
  Knowing she loved reading, Richard bought her a book.
• To talk about an action that happened at the same time as another action
  Standing in the queue, I realised I didn’t have any money.
• To add information about the subject of the main clause
  Starting in the new year, the new policy bans cars in the city centre.

Past participle clauses

Here are some common ways that we use past participle clauses. Note that past participles normally have a passive meaning.

• With a similar meaning to an if condition
  Used in this way, participles can make your writing more concise. (If you use participles in this way, … )
• To give the reason for an action
  Worried by the news, she called the hospital.
• To add information about the subject of the main clause
  Filled with pride, he walked towards the stage.

Perfect participle clauses

Perfect participle clauses show that the action they describe was finished before the action in the main clause. Perfect participles can be structured to make an active or passive meaning.

Having got dressed, he slowly went downstairs.
Having finished their training, they will be fully qualified doctors.
Having been made redundant, she started looking for a new job.

Participle clauses after conjunctions and prepositions

It is also common for participle clauses, especially with -ing, to follow conjunctions and prepositions such as before, after, instead of, on, since, when, while and in spite of.

Before cooking, you should wash your hands. 
Instead of complaining about it, they should try doing something positive.
On arriving at the hotel, he went to get changed.
While packing her things, she thought about the last two years.
In spite of having read the instructions twice, I still couldn’t understand how to use it.

Do this exercise to test your grammar again.

Grammar test 2

Grammar B1-B2: Participle clauses: 2

participial phrase  

 

ใช้ขยายความเพื่อบอกการกระทำ หรือการถูกกระทำของคำนาม ดูเหมือนจะยากแต่ที่จริงง่ายมากๆ เลยค่ะ

Participial phrase แบ่งเป็น 2 ชนิดคือ
1. Present participial phrase  อยู่ในรูป v.ing ใช้บอกว่าคำนามที่มันขยาย เป็นผู้กระทำกริยา เมื่อจะแปลให้ใส่คำว่า “ที่” เข้าไปหน้ากริยานั้นๆ เช่น

The snow covering the surface of this road makes it difficult to drive fast. (หิมะที่ปกคลุมพื้นผิวถนนเส้นนี้ทำให้ยากแก่การขับรถเร็ว)

นามวลีที่ทำหน้าที่เป็นประธานของประโยคนี้ย๊าวยาว ลองใช้ความรู้เก่าจากเล่มที่แล้ว ในการหาคำนามหลักนะคะ เริ่มต้นก็ต้องมองหากริยาแท้ เจอ makes ผันเป็นรูปเอกพจน์ มี this road อยู่ข้างหน้าน่าจะเป็นคำนามหลัก แต่หน้า this road มี of ซึ่งเป็นบุพบท แสดงว่าคำนามหน้าบุพบทต่างหากที่เป็นคำนามหลัก แต่ทว่า! หน้า the surface ดั๊นมี covering เป็น v.ing ดังนั้น ส่วนนี้ก็เป็นแค่ส่วนขยายอีก คำนามหลักตัวจริงจึงเป็น the snow ที่อยู่หน้าสุดนั่นเอง

2. Past participial phrase อยู่ในรูป v.3 ใช้บอกว่าคำนามที่มันขยาย เป็นผู้ถูกกระทำกริยา เมื่อจะแปลให้ใส่คำว่า “ที่ถูก” เข้าไปหน้ากริยานั้นๆ เช่น

Parents are worrying about their kids bombarded with porn. (บรรดาพ่อแม่กำลังเป็นห่วงลูกๆที่ถูกรุมเร้าด้วยสื่อลามก)

นามวลีที่ทำหน้าที่เป็นกรรมของประโยคของเรา คือ kids (เด็กๆ) ถูกขยายข้างหน้าด้วย their กลายเป็น “เด็กๆ ของพวกเขา” พวกเขาที่อ้างถึงคือ parents (พ่อแม่) ดังนั้น “เด็กๆของพ่อแม่” ก็คือ “ลูกๆ” นั่นเอง ด้านหลังของ kids ถูกขยายด้วย past participial phrase เพื่อบอกว่าลูกๆ ถูกทำอะไร

อย่างที่เห็นนะคะ participial phrase ดูไปก็เหมือนกริยาพร้อมด้วยกรรมและส่วนขยายกริยาอีกชุดหนึ่งเต็มๆ เพียงแต่มันมาเป็นวลีลอยๆ เสริมเข้ามาในประโยคที่เค้ามีกริยาแท้แล้ว การจะแปลก็ง่ายๆ ถ้าเป็น v.ing ก็แปลว่าคำนามนั้นเป็นผู้กระทำ ถ้าเป็น v.3 ก็แปลว่าคำนามนั้นเป็นผู้ถูกกระทำ อย่าไปคิดให้ซับซ้อนกว่านี้นะคะ ปัญหาความสับสนเกี่ยวกับเรื่องนี้ จะไม่เกิดขึ้นแน่นอน ถ้าหากทำตามข้อควรระวังต่อไปนี้     >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

1. อย่าผูกโยงหน้าตาของ participial phrase กับ tense  ถ้าเมื่อไหร่เราไปคิดว่า v.ing คือ “กำลังกระทำ” แล้ว v.3 (ซึ่งหลายครั้งเป็นตัวเดียวกับ v.2) เป็นรูปอดีต เมื่อนั้นเราก็จะพาลแปลผิดแปลถูกไปหมด อย่าลืมนะคะ participial phrase ไม่เกี่ยวข้องกับกาลเวลา เป็นเรื่องของผู้กระทำ กับ ผู้ถูกกระทำเท่านั้น
Many people talked about the total lunar eclipses occurring last night with excitement. (คนมากมายพูดถึงเรื่องจันทรุปราคาเต็มดวงที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ด้วยความตื่นเต้น)

occurring บอกสภาวะ “ผู้กระทำ” ไม่ได้บอกว่า “กำลังกระทำ” เพราะเห็นๆ อยู่ว่าเหตุการณ์มันเกิดขึ้นไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว

A cat chased by a big dog is running through our kitchen! (แมวตัวหนึ่งที่ถูกหมาไล่ตามกำลังวิ่งทะลุครัวของเรา!)

Chased บอกสภาวะ  “ผู้ถูกกระทำ” ไม่ได้บอกว่าทำในอดีต เพราะเหตุการณ์นี้ “กำลังเกิดขื้น” อยู่ขณะที่พูด สังเกตได้จากกริยาแท้ ที่อยู่ในรูป present continuous

2. อย่าคิดว่า participial phrase เป็นกริยาแท้ (แม้หลายๆ ครั้งมันจะดูเหมือนกริยาแท้มากก็ตาม) มันเป็นแค่ส่วนขยายเท่านั้น

“Sabbatum” is a tribute album like no other – 12 Black Sabbath classic songs played by early music band Rondellus and sung in Latin language. (“ซับบาทัม” เป็นอัลบั้มทริบิวต์ที่ไม่เหมือนอัลบั้มไหนๆ ประกอบด้วยเพลงอมตะของแบล็ค ซับบาธที่ถูกเล่นโดยวงดนตรียุคแรกๆ อย่างรอนเดลลัสและถูกขับร้องเป็นภาษาละติน)

ประโยคนี้ดูน่าตกใจซักนิด แต่ที่จริงมันง่ายมากเลย (อีกแล้ว) ล่ะค่ะ กริยาแท้ของเราคือ is ประธานคือ  “Sabbatum” ถ้าไม่รู้ว่ามันคืออะไรก็ดูส่วนเติมเต็มหลัง is คำตอบก็คือ มันเป็นอัลบั้มทริบิวต์ (อัลบั้มที่เอาเพลงเก่ามาเล่นใหม่ร้องใหม่ โดยศิลปินที่มีความศรัทธาในเจ้าของบทเพลง และจัดทำอัลบั้มเพื่อเป็นการเคารพศิลปินต้นแบบ) ส่วนขยายของมันคือ like no other แปลตรงตัวว่า “เหมือนไม่มีอันอื่น” อาจจะงง ลองยก no อันนี้ มาไว้ข้างหน้า  like ซิ กลายเป็น no/not like other (ไม่เหมือนอันอื่น) ดูรู้เรื่องกว่าเยอะใช่ไหมคะ ลองจำวิธีการนี้ไปใช้นะคะ ถ้าเจอคำที่มีความหมายปฏิเสธ อยู่ในที่ที่เราดูแล้วงุนงง ลองจับสลับที่ไปมาดู อาจจะทำให้เรื่องยากกลายเป็นเรื่องหมูๆ ไปเลยก็ได้ ประโยคหลักของเรา จบเพียงแค่นี้ หลังจากนั้นก็มี “-” โผล่เข้ามาเพื่อบอกว่า “จะมีข้อมูลเพิ่มเติมนะจ๊ะ” ข้อมูลนั้นมาเป็นนามวลีเดี่ยวๆ ไม่มีกริยาแท้เลย คำว่า played (หน้าตาเหมือนกริยาแท้ในรูปอดีต (ช่อง2) เลย) เป็น past participle บ่งบอกอาการถูกกระทำ ที่รู้ก็เพราะว่ามันถูกตามหลังด้วย by (ถูกเล่นโดย…) หลังจากนั้นมันยังถูกเชื่อมกับ sung ด้วย “and” ซึ่งบ่งบอกว่าสถานะของทั้ง played และ sung ต้องเท่ากัน sung เป็น v.3 ของ v. to sing อยู่แล้ว played จึงต้องเป็น v.3 เช่นกัน ทำให้เรายิ่งมั่นใจได้ว่า วลีที่ตามหลัง 12 Black Sabbath classic songs เป็น past participial phrase ไม่ใช่กริยาแท้ ถ้าหากเราดูผิดไปคิดว่า played เป็นกริยาแท้ปุ๊บ ความหมายก็จะผิดพลาดกันไปหมด แถมเมื่อมาเจอคำว่า sung เป็น v.3 ก็ยิ่งงงซ้ำซ้อนไปกันใหญ่

3. ต่อเนื่องมาจากข้อที่ 2 ความสับสนระหว่างกริยาแท้ กับส่วนขยาย ทำให้เราพลอยสับสนว่าอะไรเป็นประธานอะไรเป็นกรรมกันแน่ อย่าลืมนะคะ ประธานและกรรมสามารถถูกขยายในฐานะผู้กระทำหรือผู้ถูกกระทำก็ได้ ไม่ใช่ว่าประธานต้องขยายด้วย v.ing แล้วกรรมต้องถูกขยายด้วย v.3 เสมอไป ขึ้นอยู่กับความหมายที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อ ทั้งนี้ทั้งนั้น ตำแหน่งหน้าที่ของมันในประโยคก็ยังเป็นเหมือนเดิม

The president, asked by reporters if he would resign, leaved without any answer. (ประธานาธิบดีที่ถูกนักข่าวถามว่าจะลาออกหรือไม่ จากไปโดยปราศจากคำตอบใดๆ)

the president เป็นประธานของประโยค แต่มันถูกขยายด้วย asked ในฐานะผู้ถูกกระทำ (ถูกถาม) จากนั้นมันก็ทำหน้าที่ประธานของกริยา leaved ต่อไป

Please call the girl lingering over there. (ช่วยเรียกเด็กผู้หญิงที่เอ้อระเหยอยู่ตรงนั้นให้ที)

ประโยคนี้เป็นประโยคคำสั่ง มันจึงไม่มีประธาน กริยาแท้คือ call กรรมคือ the girl ซึ่งถูกขยายด้วย lingering ในฐานะผู้กระทำ (เอ้อระเหย)

4. บางครั้ง participial phrase ไม่ได้ห้อยแต่งตามท้ายคำนามที่มันขยาย (ส่วนใหญ่จะมาโผล่อยู่ต้นประโยคแบบไม่รู้ที่มาที่ไป) ให้หาคำนามหลักให้เจอก่อน แล้วเริ่มแปลจากตัวคำนามหลักนั้น วิธีการหาคำนามหลัก ก็ต้องไล่ตามมาจากกริยาแท้อย่างที่เคยทำกันในฉบับที่แล้ว

Working with this company for decades, the old man on the third floor has never got promoted. (ตาแก่ชั้นสามที่ทำงานที่นี่มาหลายสิบปีแล้ว ไม่เคยได้เลื่อนตำแหน่งเลย)

ถึงแม้ว่า the third floor อยู่หน้ากริยาแท้ แต่ข้างหน้ามันมีบุพบท on ดังนั้น คำนามหลักจริงๆ ก็คือ man (ซึ่งถูกขยายข้างหน้าด้วย adjective “old” เป็น the old man) เราก็ต้องเริ่มแปลที่คำว่า “ตาแก่” ก่อน แล้วค่อยย้อนมาแปล present participial phrase ที่อยู่ต้นประโยค พอแปลเสร็จค่อยย้อนกลับไปอ่านว่า ตาแก่คนนี้ คนที่ทำงานที่นี่มาหลายปีดีดัก เค้าทำกริยาอะไร

บางทีอะไรๆ มันก็ไม่ได้ยากอย่างที่เราคิด ลองสังเกตที่ comma นะคะ มันช่วยคั่นความคิดให้เราอย่างดีเลยล่ะ

Nicknamed the ‘wisest fool in Christendom’, James had already been King of Scotland for thirty-six years when he inherited the English throne from Elizabeth. (กษัตริย์เจมส์ผู้ถูกขนานนามว่า ‘คนโง่ที่ฉลาดที่สุดในบรรดาชาวคริสต์’ ทรงเป็นกษัตริย์ของสก็อตแลนด์มา 36 ปีแล้ว ตอนที่พระองค์สืบทอดราชบังลังก์อังกฤษจากราชินีอลิซาเบ็ธ)

เห็น comma ที่อยู่หลัง past participial phrase ต้นประโยคไหมคะ นั่นล่ะค่ะ ตัวแบ่งความคิดของเรา ส่วนใหญ่ประธานที่ถูกขยายด้วย participial phrase แล้ว มักจะไม่มีคำคุณศัพท์มาขยายข้างหน้ามากมายเท่าไหร่ เราจึงเกือบๆ จะมั่นใจได้ว่า คำนามที่อยู่ข้างหลัง comma ก็คือคำนามหลัก ซึ่งเป็นประธานของประโยคนั่นเอง

ย้ำอีกที present เป็นฝ่ายรุก (active) – past เป็นฝ่ายรับ (passive) จดจำแค่นี้ ทุกคนก็จะสามารถอ่านและแปลประโยคในบทความที่เขียนขยายด้วย participial phrase ทั้ง 2 แบบได้อย่างถูกต้องแน่นอนค่ะ

ขอขอบคุณข้อมูลจาก

/h2>

Share this:

• Twitter

• Facebook

Like this:

ถูกใจ

กำลังโหลด…