[NEW] อยากเก่งต้องมุ่งมั่น อ่านเลย! 9 เทคนิคเก่งอังกฤษขั้นเทพด้วยตัวเอง | เก่งอังกฤษ – NATAVIGUIDES

“ภาษาอังกฤษ”

เรียกว่าเป็นภาษาที่ 2 ที่เราแทบทุกคนคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี ส่วนหนึ่งเพราะเป็นทักษะวิชาการที่เราถูกบังคับให้เรียนในหลักสูตรมาตั้งแต่อนุบาล จนถึงระดับมหาวิทยาลัยก็ยังต้องเรียนกันไม่เคยหยุด แต่ถึงอย่างนั้น ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี กี่คอร์สเรียน ทักษะการใช้ภาษาอังกฤษของหลายๆ คน ก็ยังไม่ดีขึ้นตามซักที (เราก็ด้วย เห้อ พูดละท้อ)

แต่ยังก่อน ยังเร็วเกินไปที่จะมานั่งท้อใจ ไหนๆ ภาษาอังกฤษ ก็เป็นทักษะสำคัญกับชีวิตการเรียน การทำงาน และอนาคตของเราขนาดนี้ แล้ว บทความนี้เราจึงเสาะหาข้อมูลและเทคนิคดีๆ มาช่วยน้องๆ และทุกคนที่ยังรักจะพัฒนาตัวเอง และนี่คือ

9 สุดยอดเคล็ดวิชาเรียนรู้ภาษาอังกฤษยังไงให้เก่งและเห็นผลทันตา

ที่เราคัดสรรมาให้คุณนำไปใช้ได้ง่ายๆ พร้อมแล้วตามมาเลย

ตั้งเป้าหมายในการพัฒนาตัวเอง

สิ่งสำคัญอย่างแรกที่น้องๆ ต้องทำคือ การตั้งเป้าหมาย เพราะมีผลการทดลองแล้วว่า คนที่มีเป้าหมายการพัฒนาชีวิตตัวเองอย่างชัดเจนและมีกำหนดระยะเวลา 97% จะประสบความสำเร็จในสิ่งที่ตั้งใจ

โดยเป้าหมายในการฝึกฝนทักษะภาษาอังกฤษที่น้องตั้ง จะต้องมีรายละเอียดชัดเจน มีกำหนดระยะเวลาแน่นอน รวมทั้งควรตั้งเป้าหมายไว้ทั้งระยะสั้นและระยะยาว เพื่อให้เราเห็นความเปลี่ยนแปลงเป็นระยะ และเป็นแรงกระตุ้นในการพัฒนาตัวเองต่อไป

สร้างแรงจูงใจให้ตัวเอง

ถ้าน้องๆ ต้องการประสบความสำเร็จในเรื่องนี้ นอกจากการวางเป้าหมายที่ชัดเจน อย่างเทคนิคที่ 1 ได้กล่าวไปแล้ว เรายังต้องติดตามเป้าหมายนั้นอย่างสม่ำเสมอด้วย ซึ่งสิ่งสำคัญคือในการติดตามเป้าหมายให้ได้ต่อเนื่องก็คือความมุ่งมั่นตั้งใจของตัวเราเอง ดังนั้น การสร้างแรงบันดาลใจ ที่ทำให้เราอยากเก่งภาษาอังกฤษ ก็สำคัญไม่แพ้กัน 

ซึ่งแรงบันดาลใจที่ว่านี้ น้องๆ อาจมีไม่เหมือนกัน เช่น เราอาจจะอยากเก่งเหมือนดาราคนโปรด อยากมีโอกาสไปท่องเที่ยว เรียนต่อ หรือใช้ชีวิตต่างประเทศ การพูดคุยกับเพื่อนชาวต่างชาติได้อย่างคล่องแคล่ว การอ่านหนังสือต้นฉบับหรือดูหนัง Soundtrack ได้เข้าถึงแก่นมากกว่าเดิม เป็นต้น และหากน้องๆ ค้นพบแรงบันดาลใจที่ทำให้อยากเก่งภาษาอังกฤษแล้ว เขียนตัวใหญ่ๆ แปะเอาไว้ข้างฝา ให้เห็นชัดทุกวัน และเราต้องเป็นอย่างนั้นให้ได้ รับรองว่าแรงใจมาเต็มแน่นอน

เปิดเพลงและสร้างสิ่งแวดล้อมรอบตัวเป็นภาษาอังกฤษ

เหมือนกับคนที่ไปอยู่ต่างประเทศก็จะเก่งภาษาอังกฤษขึ้นมาก เพราะซึมซับและใช้ภาษาอังกฤษอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น แม้เราอยู่เมืองไทย ก็สร้างสิ่งแวดล้อมรอบตัวให้ใกล้เคียงกับเมืองนอกได้ด้วยเช่นกัน และน้องๆ อาจสังเกตว่าเพื่อนหลายที่เก่งภาษาอังกฤษ เขามักชอบฟังหรือเปิดเพลงภาษาอังกฤษไปพร้อมกับการทำอย่างอื่นด้วย

การเรียนรู้ประโยคและคำศัพท์ภาษาอังกฤษด้วยวิธีนี้ แน่นอนว่ามันได้ผล นั่นก็เพราะสมองคนเราสามารถเรียนรู้ได้แม้กระทั่งเวลาเราไม่ใส่ใจ และเมื่อใส่ใจ ย่อมเรียนรู้ได้มากกว่านั่นแหละ นอกจากเปิดเพลงภาษาอังกฤษแล้ว ยังรวมไปถึง ใช้  Post-It Notes ติดไว้รอบห้อง โดยเริ่มจากการเขียนคำศัพท์ทั่วไปในแบบง่ายๆ แล้วค่อยใส่ วลี ประโยค และอารมณ์ความรู้สึกที่ซับซ้อนขึ้นตามลำดับ 

 

ดูภาพยนตร์หรือซีรี่ส์ที่ชอบเป็นภาษาอังกฤษ

ถ้าหากน้องคนไหนพอมีพื้นฐานภาษาอังกฤษอยู่บ้างแล้ว การดูหนังหรือซีรี่ส์เป็นวิธีการเรียนรู้ที่ได้ผลดีที่สุดวิธีหนึ่ง นอกจากจะได้ความบันเทิงแล้วก็ได้ฝึกทักษะภาษาไปในตัวด้วย เพราะการดูหนังจะช่วยให้เราได้เห็นการใช้ภาษาอังกฤษในบริบทจริง มีทั้งภาพและเสียงประกอบ ช่วยสร้างอารมณ์ร่วมและทำให้สมองซึมซับภาษาได้อย่างเต็มที่ ซึ่งถ้าจะให้ได้ผลดีที่สุดก็ต้องดูหลายรอบหน่อย และรอบหลังๆ น้องก็จะสามารถดูหนังและเข้าใจบทสนทนาได้เองโดนไม่ต้องอ่านซับไตเติ้ลเลยหละ

อ่านหนังสือและนิตยสารที่ใช้ภาษาอังกฤษอย่างง่าย

น้องๆ อาจเบื่อที่จะอ่านหนังสือสอนภาษาอังกฤษหนาๆ ยากๆ ก็ไม่ใช่ปัญหา ลองเริ่มเปลี่ยนความรู้ในการเรียนด้วยการอ่านหนังสือที่น่าสนใจและเราอยากอ่าน ไม่ว่าจะเป็นหนังสือนิยาย นิทาน เรื่องสั้น นิตยสาร เกร็ดความรู้ ท่องเที่ยว แฟชั่น หรืออะไรก็ตามที่น้องๆ ชอบ นอกจากจะช่วยเปิดโลกทางความคิดและสร้างความรู้แล้วยังเป็นวิธีพัฒนาภาษาที่ได้ผลยอดเยี่ยม โดยเทคนิคสำคัญคือจะต้องเลือกหนังสือที่เหมาะสำหรับระดับทักษะของตัวเอง เช่น นักเรียนม.ต้น ก็ควรเป็นหนังสือที่มีภาพประกอบมากกว่าตัวหนังสือ เมื่อเราเก่งขึ้น ก็อ่านหนังสือที่ยากขึ้นตามลำดับ

ซึ่งแหล่งความรู้ที่เหมาะสมสำหรับน้องๆ มัธยมก็คือ นิตยสารภาษาอังกฤษ เช่น Nation Junior และ Student Weekly ซึ่งใช้ภาษาอังกฤษที่ง่ายกว่านิตยสารสำหรับเจ้าของภาษา หรือ นิตยสารอย่าง Future ก็จะมีบทความที่มีทั้งสองภาษา อังกฤษและไทยให้อ่านเปรียบเทียบกัน รับรองว่า ทักษะการอ่านภาษาอังกฤษของน้องๆ จะคล่องขึ้นมากเลย

ฝึกพูดบทสนทนาที่มักใช้เป็นประจำ (Conversational Patterns) 

ในการใช้ชีวิตประจำวัน เช่น เมื่อน้องๆ ไปซื้อของ ไปท่องเที่ยว ไปโรงเรียน กินข้าว ดูหนัง ทำรายงาน สอบถามเส้นทาง พูดคุยกับเพื่อน ลองพยายามคิดหรือจินตนาการว่าถ้าเราจะต้องพูดเป็นภาษาอังกฤษ จะพูดอย่างไร โดยเทคนิคการฝึกบทพูดสนทนาที่ใช้เป็นประจำคือ

ถ้าน้องๆ คิดไม่ออก ก็ลองหาหนังสือ Phrase book หรือ หนังสือรวมบทสนทนาสำหรับนักท่องเที่ยว และ CD รวมบทสนทนาภาษาอังกฤษต่างๆ เพื่อดูว่าบทสนทนาในสถานการณ์นั้นๆ เป็นอย่างไร เพราะในแต่ละสถานการณ์จะมีประโยคและคำศัพท์ที่ใช้โต้ตอบหลักๆ ไม่กี่รูปแบบเท่านั้น เมื่อเราฝึกคิดและใช้รูปแบบดังกล่าวได้อย่างคล่องแคล่ว เราก็จะพูดภาษาอังกฤษในสถานการณ์เหล่านั้นได้เองอัตโนมัติ 

ใช้สมุดจดหรือถ่ายภาพเพื่อบันทึกคำศัพท์ประจำวัน

เพียงแค่กดเปิด Social media ขึ้นมา หรือเดินออกไปหน้าบ้าน ก็จะเห็นว่ามีภาษาอังกฤษอยู่รอบตัวเราเต็มไปหมด น้องๆ ต้องหมั่นสังเกตและจดบันทึกสิ่งที่น่าสนใจและน่าจะเป็นประโยชน์ไว้เพื่อเป็นไดอารี่และแหล่งเรียนรู้ส่วนตัว อย่างเช่น

เสื้อยืดที่วลีหรือประโยคมีภาษาอังกฤษเท่ๆ แปะอยู่ เมื่อเจอคำศัพท์เหล่านี้ น้องๆ ก็จดบันทึกไว้ในสมุดโน้ตหรือใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปไว้ แล้วกลับมาหาความหมาย ซึ่งการเรียนรู้ผ่านสิ่งแวดล้อมประกอบแบบนี้ นอกจากจะน่าสนใจแล้วยังช่วยให้เราจดจำคำศัพท์ได้แม่นยำกว่า แต่ที่สำคัญต้องอย่าลืมหยิบมาหมั่นทบทวนกันบ่อยๆ ด้วยนะ

ขอให้พูดซ้ำหรืออธิบายอีกครั้งให้ชัดเจน

เมื่อน้องๆ ต้องสนทนากับชาวต่างชาติแล้วเราฟังประโยคที่เขาพูดไม่เข้าใจ สาเหตุอาจเกิดจากเขาพูดเร็วเกินไป ใช้คำศัพท์ที่เราไม่รู้จัก หรือเพราะสำเนียงที่เราไม่คุ้นหู ซึ่งการขอให้เขาพูดช้าลงไม่ใช่เรื่องยากและน่าอายเลย น้องๆ ไม่ต้องกลัวไปว่าเขาจะรำคาญหรือตำหนิเรา เพียงใช้วลีหรือประโยคต่อไปนี้ถามไปอย่างสุภาพ เช่น

Slowly, please = ช้าหน่อยได้ไหม 
Could you please speak slowly? = กรุณาพูดช้าๆได้ไหม
Again, please = อีกครั้งได้ไหม
Pardon me = ขอโทษนะคะ/ครับ (มีความหมายแฝงว่า เราต้องการให้เขาพูดซ้ำ)

จำไว้เลยว่า ชาวต่างชาติเขาเข้าใจ ถ้าเราจะถามซ้ำหรือฟังประโยคที่เขาพูดไม่ถนัดเพราะการสนทนาภาษาอังกฤษไม่ใช่เรื่องง่ายและไม่ได้เป็นภาษาที่เราใช้เป็นหลัก เพียงแต่น้องต้องแสดงความใส่ใจที่จะพูดคุยจริงๆ แค่นี้ก็เป็นการต่อบทสนทนาได้อย่างน่าประทับใจแล้วล่ะ

ติดตาม Social Media 

หรือ Website ที่น่าสนใจ แล้วเข้าไปมีส่วนร่วม

ปัจจุบันนี้คือยุคแห่งการเชื่อมโยงกันทั่วโลกผ่าน “อินเทอร์เน็ต” โดยสื่อ Social Media หรือ Website ที่น้องๆ รู้จักดีอย่าง Youtube, Facebook, IG, Twitter หรือ Blog  ล้วนใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักในการนำเสนอเนื้อหาต่างๆ ซึ่งสื่อเหล่านี้ได้กลายเป็นแหล่งเรียนรู้ภาษาที่สำคัญและเข้าถึงง่ายในชีวิตของน้องๆ โดยเราสามารถเขียนโต้ตอบกับคนทั่วโลกได้โดยใช้ภาษาอังกฤษ ที่อาจมีเนื้อหาบางส่วนของเว็บไซต์เป็นจุดดึงความสนใจร่วมกันอย่างเช่น Facebook หรือ Youtube ก็แสนจะสะดวกว่ามั้ยล่ะ

 

ฟังเนื้อหาผ่าน Indybook’s Podcast

วันนี้ผมจะมาแชร์วิธีการเรียนภาษาอังกฤษแบบรวดเร็วเพื่อใช้ในการทำงานจากประสบการณ์ตรง เพื่อจะเป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจกับคนที่กำลังฝึกฝนเช่นเดียวกัน

ผมเรียนจบคณะวิศวกรรมศาสตร์มาซึ่งความรู้ภาษาอังกฤษแค่สอบพอผ่าน ไม่สามารถพูดหรือฟังได้เลย ซึ่งจากการสังเกตุของผมเองคือคนที่เก่งพวกวิชาคำนวณมักจะไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษรวมทั้งผมด้วย (ขอหาข้ออ้างนิดนึง 555)

จบมาก็ทำงานบริษัทต่างชาติอย่างเช่นบริษัทญี่ปุ่นบ้างอเมริกันบ้างได้ใช้ภาษาอังกฤษไม่มาก ส่วนใหญ่ก็แค่ส่ง email ซึ่งไม่ยากเพราะเรามีเวลาในการเขียนและสามารถเปิด Google Translator ได้ หัวหน้าโดยตรงก็เป็นคนไทยก็เลยไม่ค่อยมีโอกาสใช้ภาษาอังกฤษมากมายนัก..

เมื่อช่วงปีที่แล้วมีเหตุให้ต้องย้ายงานอีกครั้ง แทบทุกที่ ที่ไปสัมภาษณ์หัวหน้าโดยตรงเป็นคนต่างชาติทั้งหมด ตอนนั้นได้งาน 3 บริษัท บริษัทแรกหัวหน้าเป็นชาวดัตช์ จากประเทศประเทศเนเธอร์แลนด์ บริษัทที่สองเป็นคนออสเตรเลีย บริษัทที่สามเป็นคนญี่ปุ่นแต่พูดภาษาอังกฤษเก่งมากเพราะเคยทำงานแถบยุโรป

ไม่เก่งภาษาอังกฤษแล้วสัมภาษณ์ผ่านได้ยังไง? เพราะผมเก็งข้อสอบและท่องเอา การฟังก็ไม่ถึงกับฟังไม่ออกเลย ก็พอจับใจความได้ ไม่ได้เข้าใจทุกประโยคอาศัยเดาบริบทของประโยคเอา ตอนที่เราต้องพูดก็พยายามพูดอธิบายสิ่งที่เราต้องการจะตอบแม้ว่าจะรู้สึกว่าแกรมม่าอาจจะผิดเยอะแต่ก็พยายามพูดไปก่อน

และประโยคเด็ดเวลาที่เค้าถามถึงจุดอ่อนก็บอกเค้าไปเลยว่าเราไม่เก่งภาษาอังกฤษกำลังพัฒนาอยู่ จริง ๆ เค้ารู้อยู่แล้ว แต่เค้าก็เห็นว่าเราพอจะสื่อสารได้ ประกอบกับความพยายาม

สุดท้ายผมก็เลือกทำงานกับบริษัทที่ 3 ซึ่งเป็นบริษัทญี่ปุ่น เพราะเป็นงานที่นำประสบการณ์การทำงานเดิมมาต่อยอดได้ดี หน้าที่ผมคือการติดต่อประสานงานทางด้านเทคนิคและงานขาย กับบริษัทแม่ที่ญี่ปุ่นและสิงคโปร์ สื่อสารกับลูกค้าในประเทศ ต้องทำงานกับคนต่างชาติเกือบทั้งหมด ประชุมเป็นภาษาอังกฤษ นำเสนอเป็นภาษาอังกฤษ

ตอนนั้นเครียดมากเนื่องจากผมไม่ได้เข้าใจภาษาอังกฤษแบบ 100% บางคนก็พูดช้าฟังง่าย บางคนพูดสำเนียงเข้าใจยาก ถ้าพูดกันต่อหน้าไม่ยากมากเพราะเราสามารถคาดเดาบริบทสีหน้าท่างทางได้ แต่ถ้าเป็นการประชุมผ่านโทรศัพท์จะเข้าใจยากมาก แต่ด้วยความที่เรามีพื้นฐานในเนื้องานที่ทำ และเข้าใจศัพท์เฉพาะทางก็ยังพอถูไถผ่านไปได้..

แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปแย่แน่ ๆ ก็เลยต้องพัฒนาภาษาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก็เลยโทรไปปรึกษาเพื่อนซึ่งก่อนหน้านี้ระดับภาษาใกล้เคียงกัน แต่พอย้ายไปทำงานกับชาวต่างชาติก็เก่งภาษาอังกฤษขึ้นมาก

หลังจากที่ได้เคล็ดลับมาก็นำมาทดลองปรับให้เข้ากับจริตของตัวเองและวันนี้ผมเล่าให้ฟังครับ

เพิ่ม Skill การฟังเป็นอันดับแรก

ตอนขับรถไปทำงานตอนเช้าเปิด Youtube ฟังรายการภาษาอังกฤษ และค่อยปรับระดับความยากขึ้นไป

Level 1

รายการ “ลูกก๊อฟ English Room” อันนี้เหมาะสำหรับเริ่มต้นมาก ๆ ให้เลือกแขกรับเชิญที่เราชื่นชอบและพอฟังได้ เพราะระดับภาษาของแขกรับเชิญแต่ละคนก็แตกต่างกัน ฟังแค่เสียงก็พอ (ถ้าขับรถอันตราย) ไม่ต้องอ่านซับแรก ๆ ฟังรู้เรื่องไม่เป็นไร สักพักเราจะเริ่มแยกคำออกแต่ยังติดเรื่องคำศัพท์ พอเราได้ยินคำบางคำบ่อย ๆ ก็เอามาค้นหาใน Google เราจะจำได้เรื่อย ๆ เป็นธรรมชาติ (แต่เสียดายรายการนี้ไม่ทำต่อแล้วแต่ก็สามารถดูคลิปย้อนหลังได้ครับ)

Level 2

หลังจากฟังครูลูกก๊อฟเริ่มเข้าใจสังเกตุได้จากเริ่มฟัง Intro รายการได้ (แรก ๆ ผมจะฟังไม่ออก 555) ก็ลองเปลี่ยนฟังเป็น Podcast We need to talk ของ The Standard ไม่แน่ใจว่าตอนนี้คุณโบว์จะทำต่อหรือปล่าวเพราะติดตามมาสักพักจนคุณโบว์ผู้ดำเนินรายการไปคลอดลูก

Level 3

เริ่มฟังคลิปพูดของ Jackma ที่เค้าไปพูดที่ต่าง ๆ ผมคิดว่าฟังเข้าใจง่ายแล้วเริ่มขยับไปฟังพวก Teds Talk ในเรื่องที่เราสนใจ

ให้ฟังวันละประมาณ 15-30 นาทีก็พอแต่ทำทุกวัน ความสม่ำเสมอสำคัญมาก ถ้าทำได้ติดต่อสัก 3 เดือนก็จะเริ่มฟังออกเยอะแล้วจะสนุกมากขึ้น แต่อย่าลืมคำไหนที่ได้ยินบ่อย ๆ แต่ไม่รู้ความหมายให้เปิดหาความหมายเรื่อย ๆ เราจะจำได้แบบไม่ต้องพยายามท่องจำให้เหนื่อย

เพิ่มคำศัพท์ในหัว

ตอนเริ่มงานใหม่ ๆ หัวหน้าก็จะมอบหมายให้อ่านพวกเอกสารคู่มือต่าง ๆ แน่นอนว่าเป็นภาษาอังกฤษล้วน ๆ ผมก็เริ่มอ่านและเดาความหมายจากบริบท อาจจะยังไม่ต้องเข้าใจ 100% คำศัพท์ไหนที่เจอบ่อย ๆ แต่ไม่ทราบความหมายให้ขีดเส้นใต้ไว้ แล้วเปิดคำแปลเขียน Post-it แปะไว้ที่เห็นชัด ๆ พอเราหันไปเจอบ่อย ๆ มันจะจำได้

ฝึกพูด

สำหรับผมน่ากังวลที่สุด บางครั้งเวลาจะไปพูดเรื่องอะไรกับหัวหน้าก็เตรียมท่องไป มันก็จะเป็นศัพท์แปลก ๆ หรือประโยคแปลก ๆ ที่เค้าไม่ใช้กัน หัวหน้าก็จะทวนในสิ่งที่ผมพยายามจะสื่อ แล้วพูดประโยคที่เค้าใช้กัน ผมก็จะเริ่มจำแบบธรรมชาติและพูดตามได้ (ถ้าสังเกตุจะคล้าย ๆ การเรียนรู้การพูดของเด็ก)

เคล็ดลับคือต้องพยายามพูดเยอะ ๆ เช่นตอนขับรถกลับบ้านผมจะโทรไปหาเพื่อนคุยภาษาอังกฤษกันสัก 15 นาที

ยอมรับเลยว่าช่วงแรกแกรมม่ามั่วมาก แต่ค่อย ๆ ดีขึ้น ส่วนใหญ่เกิดจากที่พูดผิดพูดถูก แล้วคนที่เราคุยด้วยเค้าแก้ให้ อย่าไปกลัวครับพูดไปเลย คนต่างชาติเค้าเข้าใจและเห็นในความพยายามของเรา

แต่ก็มีคนไทยบางคนจะแซวเราบ้าง (ก็เหมือนเวลาใครพูดภาษาอังกฤษเลียนแบบสำเนียงอเมริกันในห้องเรียนตอนมัธยม ก็จะโดนเพื่อนล้อ) แต่เราอย่าคิดมากและก็ต้องผ่านไปให้ได้ สุดท้ายเราก็เก่งขึ้นครับ

การเขียน

การเขียนสำหรับผมไม่ยากไม่ง่าย ถ้าไม่ได้เป็นทางการมากนัก เพราะเราจะมีเวลาเปิดตัวอย่างประโยคคำ แปลใน Google Translate เวลาเขียน email คำไหนเขียนผิด Outlook ก็จะเตือนให้เราแก้อยู่แล้ว ช่วงแรกไม่ต้องเน้นให้ถูกแกรมม่า 100% แค่สื่อสารให้เข้าใจก่อนแล้วค่อยปรับให้สละสลวยมากขึ้น พยายามเลียนแบบประโยคจาก email คนอื่น

เวลาจดบันทึกส่วนตัวก็เขียนเป็นภาษาอังกฤษไปเลย ให้ตัวเองเข้าใจก็พอ

เรื่องของการฝึกภาษาอย่าไปกลัวความผิดพลาดเพราะมันจำเป็นต้องผิดพลาด เป็นเรื่องธรรมชาติของการเรียนรู้

เช่นเวลาใครไปเรียนภาษาที่ต่างประเทศจะเข้าสู่โหมดการเอาตัวรอด ถ้าไม่พูดก็ไม่ได้กินข้าว อาจจะอดตาย ก็ต้องพยายามพูดเพื่อซื้ออาหารจนได้

จุดประสงค์ของภาษาคือการสื่อสาร แค่ทำให้อีกฝ่ายนึงเข้าใจ ถึงไม่ถูกแกรมม่าก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้วครับ

ทุกวันนี้ผมก็สื่อสารภาษาอังกฤษในการทำงานแบบสบาย ๆ แต่ก็ยังไม่ได้เก่งอะไรมากมาย ยังต้องพัฒนาแบบต่อเนื่องอีกเยอะ อย่าลืมนะครับลงมือทำไม่ต้องกลัวผิดพลาดและทำอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ