การนัดหมาย (Making Appointments)

• I need to make an appointment with you for business discussion. (ผมต้องการนัดพบคุณเพื่อปรึกษาเรื่องธุรกิจ)

• Would it be possible to make an appointment with Mr. Peter tomorrow? (เป็นไปได้ไหมครับ ที่จะนัดพบคุณปีเตอร์พรุ่งนี้)

• Could I see you sometime this week? (ผมขอพบคุณสัปดาห์นี้ได้ไหม)

• Could we set up a meeting for next Friday at 9 a.m.? (เรานัดประชุมกันวันศุกร์หน้าเวลา 9 โมง ได้ไหม)

• Can we get together and discuss for more? (พวกเรามาเจอกันแล้วคุยหารือกันให้มากกว่านี้ ได้ไหม)

• Could I make an appointment to see you next week? (ผมขอนัดคุณสัปดาห์หน้าได้ไหม)

 

นัดเวลาสำหรับนัดหมาย (Setting up time for Appointments)

• Is next Monday convenient for you? (พบกันจันทร์หน้าจะสะดวกคุณไหม)

• Can we meet on the 2nd of January? (พบกันวันที่ 2 มกราคม ได้ไหม)

• How about tomorrow at 9.00 a.m.? (เจอกันพรุ่งนี้ 9 โมง เป็นไง)

• Ten o’clock is too late. Can we move up to 9 o’clock? (10 โมงสายเกินไปนะ ขอเลื่อนเป็น 9 โมงได้ไหม)

• When can we meet? (เราจะเจอกันเมื่อไหร่ดี)

• Are you available on the 8th? (วันที่ 8 คุณว่างไหมล่ะ)

• Is 11 a.m. a good time for you? (เวลา 11 โมง ดีไหมล่ะ)

• What about sometime next week? (เจอกันสัปดาห์หน้าเป็นไงล่ะ)

• Can (could) we meet on Wednesday instead? (พบกันวันพุธแทนได้ไหม)

• Is this time OK with you? (เวลานี้คุณเห็นด้วยไหม)

• What time would be convenient for you? (เวลาไหนสะดวกสำหรับคุณครับ)

• Please call me up what is the good time for you. (แล้วโทรมาบอกนะว่าเวลาไหนเหมาะสำหรับคุณ)

• Would Sunday suit you? (วันอาทิตย์สะดวกไหม)

• Are you free next week? (อาทิตย์หน้าว่างไหม)

• I would like to see you at your earliest convenience. (ผมอยากพบคุณให้เร็วที่สุดที่คุณจะสะดวกได้)

 

การปฏิเสธนัด (Rejection of Appointment)

• I’m sorry, I have another engagement. (เสียใจครับ ผมมีนัดที่อื่นแล้ว)

• I’m sorry, I’ll be on leave at that time. (เสียใจครับ ช่วงเวลานั้นผมลางานอยู่ครับ)

• I’m sorry, I won’t be able to make it on Sunday. (เสียใจครับ ผมไม่ว่างนะวันอาทิตย์)

• I’m expecting someone at that time. (ผมนัดบางคนไว้เวลานั้นพอดี)

• I’m afraid, I can’t make it at 10 o’clock. If possible, I would like to meet you in the afternoon. (ผมเกรงว่าจะพบคุณตอน 10 โมงไม่ได้ ถ้าเป็นไปได้ ผมขอเจอคุณในตอนบ่าย)

• I’m very sorry, but something urgent has come up. (ผมเสียใจจริงๆ พอดีมีงานด่วนแทรกเข้ามา)

• I’m fully booked up. (ผมมีภารกิจเต็มไปหมดเลย)

 

ตัวอย่างที่ 1 บทสนทนาเรื่องการนัดหมาย

A        :         Good morning. I would like to make an appointment to see Mr. Smith. (สวัสดีครับ ผมอยากจะขอนัดพบคุณสมิธ)

B        :         When do you want to see him? (คุณต้องการพบเขาเมื่อไรครับ)

A        :         Is Friday at 9.00 a.m. convenient for him? (วันศุกร์ 9 โมงเช้าสะดวกสำหรับเขาไหมครับ)

B        :         Let me see first …. OK. Your appointment will be Friday at 9.00 a.m. (ผมขอดูก่อนนะ …. ตกลงครับ การนัดหมายของคุณคือ วันศุกร์ 9 โมง)

A        :         Thank you very much. (ขอบคุณมากครับ)

 

ตัวอย่างที่ 2 บทสนทนาเรื่องการนัดหมาย

(A = Somsri , B = Somchai)

A        :         Good morning, may I speak to khun Somchai, please? (สวัสดีครับ ขอเรียนสายกับคุณสมชาย ครับ)

B        :         Hello, this is Somchai speaking. (สวัสดีครับ ผมสมชายพูดครับ)

A        :         This is Somsri, Mr. Somkiat’s secretary. He would like to make an appointment with you sometime next week. (ดิฉัน สมศรีค่ะ เป็นเลขานุการของคุณสมเกียรติ คุณสมเกียรติต้องการนัดพบคุณสัปดาห์หน้าค่ะ)

B        :         On what business he has with me? (เขาต้องการพบผมในเรื่องธุรกิจอะไรครับ)

A        :         He has a new proposal to present to you. (เขามีข้อเสนอใหม่ที่จะนำเสนอคุณค่ะ)

B        :         Certainly. I’m available on Tuesday from 10 to 12 in the morning. Could he come to see me at my office by that time? (ได้สิ ผมว่างวันอังคาร ตั้งแต่ 10-12 โมงเช้า เขาจะมาพบที่ออฟฟิตผมได้ไหมล่ะ)

A        :         Yes, he can. Thank you sir. (ได้ค่ะ เขาไปได้ ขอบคุณมากค่ะ)

B        :         OK. Bye. (ตกลงนะ สวัสดี)

การทักทาย เป็นคำแรก ๆ ในการเรียนภาษาต่าง ๆ อีกทั้งยังพบเจอได้บ่อยในข้อสอบภาษาอังกฤษรวมถึงข้อสอบวัดระดับทางภาษา ในภาษาอังกฤษมีคำและสำนวนที่ใช้ในการทักทายหลายคำและสำนวน โดยแยกระดับการใช้ที่ทุกคนต้องรู้ เพื่อประโยชน์ในการนำไปใช้ในชีวิตประจำวันและสอบต่าง ๆ โดยเฉพาะการวัดระดับทางภาษา CEFR Level A1 ที่ต้องสามารถสื่อสารการทักทายเบื้องต้นได้

Formal Greetings คำทักทายอย่างเป็นทางการ

การใช้ภาษาอย่างเป็นทางการบ่งบอกถึงความสุภาพและความเป็นมืออาชีพ โดยสถานการณ์ที่จำเป็นต้องใช้คำอย่างเป็นทางการ เช่น การแสดงความเคารพต่อผู้สูงวัยกว่า, การสนทนากับคนที่เพิ่งรู้จัก, การสัมภาษณ์งาน, การประชุม, การสื่อสารกับผู้บริหารระดับสูง, การสนทนากับลูกค้า

Good morning / Good afternoon / Good evening

สามคำทักทายพื้นฐานที่รู้จักกันมาตั้งแต่เริ่มเรียนภาษาอังกฤษ ใช้ในการทักทายแต่ละช่วงเวลา ดังนี้
Good morning    ทักทายได้ตั้งแต่ช่วงเช้าถึงก่อนเที่ยง
Good afternoon   ทักตั้งแต่เที่ยงถึงช่วงหกโมงเย็น
Good evening     ทักตั้งแต่ช่วงหกโมงเย็นถึงช่วงค่ำ

เพื่อแสดงความเคารพ สามารถใส่ชื่อของผู้ที่เราทักทายตามท้ายคำกล่าวทักทายได้ เช่น Good morning, Mr. Somchai, Good afternoon, Jenny
หรือหากทักทายบุคคลที่ไม่ทราบชื่อจะใช้ sir/madam ต่อท้ายคำทักทาย เช่น Good morning, sir/madam

ข้อควรจำ : Goodnight ไม่นับว่าเป็นคำทักทาย แต่ในการสื่อสารอย่างเป็นทางการจะใช้เป็นคำกล่าวลา เช่น Goodnight! See you tomorrow.

How do you do?

เป็นวลีที่มีความเป็นทางการอย่างมาก ใช้กับคนที่พบเจอกันครั้งแรก โดยผู้ที่ถูกทักทายจะตอบกลับมาว่า How do you do? เช่นกัน

Nice to meet you / Pleased to meet you

เป็นวลีสุภาพที่ใช้ตอบกลับในการทักทายสำหรับคนที่พบเจอกันครั้งแรก โดยปกติเมื่อพบกันตามธรรมเนียมตะวันตกจะจับมือกัน (shake hands) ประมาณสองถึงสามวินาทีพร้อมกับพูดว่า Nice to meet you / Pleased to meet you (ยินดีที่ได้พบคุณ)

How have you been?

เรารู้จัก How are you? (คุณเป็นอย่างไรบ้าง) กันดี แต่ถ้าอยากให้สุภาพมากยิ่งขึ้นจะใช้ How have you been? โดยใช้ทักทายคนที่ไม่ได้พบเจอกันมานาน

คำทักทายอย่างเป็นทางการที่ใช้กับจดหมายและอีเมล

ในทุกภาษาจะใช้คำที่เป็นทางการมากที่สุดในภาษาเขียน เช่น การสมัครงาน, การติดต่องาน, การร้องเรียนทางกฎหมาย โดยส่วนใหญ่จะใช้ในการขึ้นต้นจดหมายหรืออีเมล

Dear Sir/Madam

เมื่อส่งจดหมายหรืออีเมลถึงบุคคลที่ไม่รู้จักชื่อจะใช้ Dear Sir (ใช้ส่งถึงผู้ชาย) / Dear Madam (ใช้ส่งถึงผู้หญิง) ซึ่งเป็นการเริ่มต้นการสนทนาที่เป็นทางการที่สุด

To Whom It May Concern

แม้วลี To Whom It May Concern จะดูล้าสมัย แต่มีความเป็นทางการในการติดต่อทางอีเมลที่ไม่มีที่อยู่หรือแผนกที่เฉพาะเจาะจง เช่น ส่งอีเมลไปแผนกที่ไม่คุ้นเคย, ส่งคำร้องเรียนกับบริษัท, ส่งจดหมายรับรอง

ข้อควรจำ : การใช้ To Whom It May Concern แต่ละคำจะขึ้นต้นด้วยตัวพิมพ์ใหญ่ และตามด้วยเครื่องหมาย colon ( : ) เสมอ แล้วเคาะเว้นสองบรรทัดก่อนเริ่มเนื้อหาจดหมายหรืออีเมล

ตัวอย่าง:
To Whom It May Concern:

I saw your company announced the opening of ………………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

To the Hiring Manager

ในการส่งจดหมายหรืออีเมลสมัครงานส่วนใหญ่จะใช้คำขึ้นต้นว่า To the Hiring Manager รวมถึงจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการส่งอีเมล “info@” ไปยังกล่องข้อความของบริษัท เนื่องจากเป็นการบ่งบอกว่าอีเมลนั้นเกี่ยวกับโอกาสในทำงาน และเป็นการระบุว่าให้ใครก็ตามส่งต่อข้อความนั้นไปยังฝ่ายบุคคลในทันที

Dear Mr. / Mrs. / Ms. / Miss / Prof.  / Dr.

หากทราบชื่อบุคคลนั้น จะขึ้นต้นคำทักทายด้วย Dear และตามด้วยคำนำหน้าและนามสกุลของบุคคลนั้น เช่น Dear Mr. Smith หรือจะใช้ Dear sir/madam แทนก็ได้

Informal Greetings คำทักทายอย่างไม่เป็นทางการ

คำทักทายอย่างไม่เป็นทางการจะใช้ในสถานการณ์ เช่น การประชุมไม่เป็นทางการกับเพื่อนร่วมงาน, การพูดคุยกับเพื่อนร่วมงาน, พูดคุยกับเพื่อน ด้วยคำและสำนวนต่าง ๆ ดังนี้

Hello/Hi/Hey

Hello/Hi เป็นคำที่รู้จักกันดีและนิยมใช้กันบ่อยมาก โดยมักตามด้วยชื่อบุคคล เช่น Hello, Tom. How are you? Hi, Pim. Nice to see you!

ส่วน Hey จะใช้กับบุคคลที่รู้จักและสนิทกันเป็นอย่างดี แต่ถ้าใช้กับคนแปลกหน้าในสถานการณ์ที่ไม่เป็นทางการต้องระวังในออกเสียง หากเน้นเสียงหนักมากเกินไปอาจกลายเป็นหยาบคายได้  

Morning/Afternoon/ Evening

เป็นการทักทายในสถานการณ์ที่ไม่เป็นทางการที่ให้ความรู้สึกเป็นมิตรและอบอุ่น อีกทั้งยังฟังดูเป็นธรรมชาติอีกด้วย

How are you doing? / How’s it going?

ใช้ถามว่า “เป็นอย่างไรบ้าง” แบบสบาย ๆ อย่างเป็นกันเอง โดยมักถามหลังจากทักทายกันแล้ว และตอบสั้น ๆ ในเชิงบวก เช่น

Tom: Hello, Pim. How are you doing? (สวัสดีพิม เป็นอย่างไรบ้าง)
Pim: Fine, thanks. And you? (สบายดี ขอบใจนะ แล้วนายล่ะ)

Thu: Hi, Pom. How’s it going?  (สวัสดี ป้อม เป็นไงบ้าง)
Pom: I’m very well. How’re you?  (สบายมากเลยล่ะ แล้วนายล่ะเป็นไง)

Nice to see you/It’s great to see you/ Good to see you

เป็นคำทักทายที่เป็นมิตรใช้เวลาที่ไม่ได้เจอกันหรือเจอกันโดยบังเอิญ และสามารถใช้เริ่มต้นบทสนทนาหรือหลังจากกล่าวทักทาย Hello เช่น Hello, Jenny. Nice to see you again. (สวัสดีเจนนี่ ดีใจที่ได้เจอกันอีกครั้งนะ)

Long-time no see / It’s been a while/It’s been ages.

ใช้เมื่อได้พบเจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานาน เมื่อทักทายด้วยวลีนี้แล้วมักตามด้วยคำถามอย่าง How are you?

ความรู้เพิ่มเติม: ages เมื่อเติม s เป็น ages หมายถึง นานมาก ๆ

Jene: Hi, Jub! Long-time no see. How are you? (หวัดดีจุ๊บ ไม่เจอกันนานเลยนะ เธอเป็นอย่างไรบ้าง)
Jub: I’m fine, thanks! What’s new? (สบายดี ขอบใจนะ แล้วเธอล่ะ)

Mark: Hey, Tim. How have you been? (เฮ้ ทิม เป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานเลยนะ)
Tim: Yes, it’s been a while since I saw you last time. (ใช่ นานแล้วนะตั้งแต่เจอกันครั้งสุดท้ายน่ะ)

Slang Greetings คำและสำนวนสแลงที่ใช้ในการทักทาย

นอกจากนี้ยังมีคำและสำนวนสแลงในการทักทาย ที่ใช้ในสถานการณ์ไม่เป็นทางการและไร้สาระนิดหน่อย มักใช้กับเพื่อนสนิทมาก ๆ

What’s up? / What’s new?

What’s up? คำทักทายสแลงที่ใช้กันโดยทั่วไป เป็นวิธีทักทายเพื่อน ๆ อย่างผ่อนคลายด้วยการถามพวกเขาว่ากำลังทำอะไรหรือมีอะไรใหม่ในชีวิต และเนื่องจากไม่ดูหยาบคายจึงใช้ทักทายเพื่อร่วมงานที่สนิท รวมถึงคนในครอบครัวได้

Sup

เป็นคำสั้น ๆ ที่รวบมาจาก What’s up? ที่อเมริกานิยมใช้กันมากในช่วงต้นยุค 2000 สำหรับปัจจุบันส่วนมากใช้แดกดันหรือในข้อความเท่านั้น

Yo!

คำทักทายสนุก ๆ ที่มาจากวัฒนธรรมฮิพฮอพอเมริกายุค 1990 และทุกวันนี้ยังคงใช้กันทั่วไปในอเมริกา

Heyyy

มาจาก Hey ที่เวลาส่งข้อความหากันมักเพิ่ม ‘y’ เข้าไปสามหรือสี่ตัว คล้ายกับเวลาส่งข้อความภาษาไทยอย่าง “เหรออออ” “แล้ววว”