รำลึกพระบิดาแห่งการลูกเสือไทย | กํา เนิ ด ลูกเสือ ไทย | เรียนรู้การออกแบบออนไลน์ฟรี

“…การฝึกหัดให้เด็กรู้จักยอมเสียสละ เพื่อประโยชน์ของเพื่อนร่วมชาติ เป็นของดีที่เปรียบได้โดยยาก ผู้ที่รู้จักร้องทวงเอาสิทธิ์และสงวนสิทธิ์ของตนนั้นมีถมไป แต่ผู้ที่รู้จักสิ่งซึ่งเป็นกรณียะอันตนควรกระทำนั้นหาได้ยากนัก การยอมเสียสละทรัพย์หรือเวลา โดยมุ่งได้รับสิ่งตอบแทนโดยตรงแก่ตนโดยจำเพาะ ไม่เรียกว่าประกอบกรณียะ ต่อเมื่อยอมสละทรัพย์และเวลาและอวัยวะโดยเห็นแก่กรณียะยิ่งกว่าเห็นแก่ลาภสักการะนั้น จึงควรแก่การสรรเสริญ…”

ความตอนหนึ่งในพระราชหัตถเลขา พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อวันที่ ๒๗ สิงหาคม ๒๔๖๖ สะท้อนให้เห็นถึงพระราชดำริที่ทรงให้ความสำคัญต่อการอบรมบ่มเพาะอุปนิสัยของเด็กและเยาวชน ให้เป็นพลเมืองดี รักและมุ่งประโยชน์ชาติยิ่งกว่าประโยชน์ตน โดยทรงเชื่อว่าการที่ชาติใดจะมีอำนาจหรือเกียรติได้นั้น มิใช่มีคนมากหรือน้อย ข้อสำคัญอยู่ที่ความประพฤติ และนิสัยใจคอของคนในชาติ

ด้วยเหตุนี้ ภายหลังจากทรงสถาปนากองเสือป่า เมื่อวันที่ ๖ พฤษภาคม ๒๔๕๔ แล้ว ได้มีพระราชปรารภว่า เด็กที่อยู่ในวัยเยาว์ ก็สมควรได้รับการฝึกฝน ทั้งร่างกายและจิตใจ ให้รู้ในทางเสือป่าเช่นกัน เพื่อว่าเมื่อเติบใหญ่ขึ้นจะได้รู้จักหน้าที่ ซึ่งคนไทยทุกคนควรประพฤติเป็นประโยชน์แก่ชาติบ้านเมือง อันเป็นที่เกิดเมืองนอนของตน ทรงพระราชดำริว่าการที่จะฝึกฝนให้คิดถูกเช่นนี้ได้ ต้องเริ่มตั้งแต่ยังเยาว์วัย จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สถาปนากิจการลูกเสือ และตราข้อบังคับลักษณะปกครองลูกเสือ เมื่อวันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๔๕๔

สำหรับกองลูกเสือกองแรก จัดตั้งขึ้นที่โรงเรียนมหาดเล็กหลวง (วชิราวุธวิทยาลัย) เป็นกองลูกเสือในพระองค์ เรียกว่า “กองลูกเสือกรุงเทพฯ ที่ ๑” ต่อมา เจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดี (หม่อมราชวงศ์เปีย มาลากุล) เสนาบดีกระทรวงธรรมการ ได้ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตจัดตั้งกองลูกเสือขึ้นในโรงเรียนต่างๆ จนกิจการลูกเสือได้แพร่หลายไปทั่วประเทศ

กิจการลูกเสือไทย มีความเจริญก้าวหน้ามาถึงปัจจุบัน ด้วยพระราชวิสัยทัศน์อันกว้างไกลของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่ทรงให้ความสำคัญกับเด็กและเยาวชน ผู้เป็นกำลังของชาติต่อไปในภายภาคหน้า ดังปรากฎความตอนหนึ่งในพระบรมราโชวาทเมื่อคราวพระราชทานธงประจำกองลูกเสือมณฑลกรุงเทพพระมหานคร วันที่ ๒๙ ธันวาคม ๒๔๕๘ ว่า

“…ข้าหวังไว้ว่าเจ้าทั้งหลายจะเป็นผู้ที่บันดาลให้ชาติไทยถึงซึ่งความเจริญ ทำให้ผู้อื่นนับหน้าถือตา เมื่อคนไทยเราไปที่ไหน ถ้าเขาถามว่าเราเป็นชาติอะไร เราบอกเขาว่าเป็นไทยให้เขาเปิดหมวกให้ ที่เราจะได้รับความนับถือเช่นนี้ ก็เพราะพวกเจ้าทั้งหลายรู้จักรักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เจ้าต้องรู้สึกว่า การที่เจ้าเป็นลูกเสือ ย่อมมีความประพฤติแปลกกว่าเด็กกลางถนน เจ้าจะประพฤติอย่างเด็กกลางถนนไม่ได้ เพราะเจ้าเป็นคนที่พระเจ้าแผ่นดินรู้จักเสียแล้ว หวังไว้ว่าเจ้าจะเป็นกำลังของชาติ และเชิดชูให้ชาติถึงซึ่งความเจริญในภายหน้า…”

ถีแเปเแแะแ้ะแถ

ขอบคุณมากค่ะ

สนุกดีค่ะ

เม้น1