ความคิดเห็นชาวเวียดนาม : ทำไมประเทศไทยถึงดึงดูดนักท่องเที่ยวได้มากกว่าเวียดนาม..???

Table of Contents

นอกจากการดูบทความนี้แล้ว คุณยังสามารถดูข้อมูลที่เป็นประโยชน์อื่นๆ อีกมากมายที่เราให้ไว้ที่นี่: ดูเพิ่มเติม

ความคิดเห็นชาวต่างชาติ
แหล่งข้อมูล
Why has Thailand attracted more tourists than Vietnam?

ความคิดเห็นชาวเวียดนาม : ทำไมประเทศไทยถึงดึงดูดนักท่องเที่ยวได้มากกว่าเวียดนาม..???

ห้ามอึดอัดใจชาเลนจ์ ทดสอบความใจเเข็งของคุณ 😎🤔

evewow อีฟ อีฟว้าว
ขอให้เพื่อนๆมีความสุขในการรับชมนะคะ ขอบพระคุณค่ะ 😍
ติดตามช่องอื่นของอีฟ👉Eve My Tube https://bit.ly/30OG3CT 🤹‍♀️
👉Bravo28 https://bit.ly/2XTiirq 🔫

ห้ามอึดอัดใจชาเลนจ์ ทดสอบความใจเเข็งของคุณ 😎🤔

ซูม1000เท่า🔬😱ภาพขยายจากกล้องจุลทรรศน์ (ชาตินี้ต้องได้เห็น)

วันสุดซวย ของคนดวงตก🤪คนมันจะซวย ช่วยได้ไง 😲💩💩 ( ดวงซวยเดอะซีรีย์ )

หากรักตัวเอง ก็ดูแลให้เป็น โดย ท่าน ว.วชิรเมธี (พระมหาวุฒิชัย – พระเมธีวชิโรดม) ไร่เชิญตะวัน

สุขภาพสำคัญกว่าเงินตรา และทรัพย์สินประดามี ใครรู้ความลับนี้เร็วที่สุด คนนั้นโชคดีที่สุดในโลก (ท่าน ว.วชิรเมธี)
สุขภาพดี คือ พรนับพัน”
“ช่วงนี้เป็นไงบ้าง…อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ”
“ยังไงก็ออกกำลังด้วยนะ”
“ยังเดินอยู่หรือเปล่า”
“take care นะ”
“Take care of yourself master.”
“ตรวจสุขภาพประจำปีบ้างไหม ?”
“มีประกันสุขภาพหรือเปล่า ?”
“ตกลง ฉีดวัคซีนหรือยัง ?”
“วิตามินตัวนี้ดีมากนะ อย่าลืมกินล่ะ”
สารพัดคำเตือนเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพ
เป็นหนึ่งในคำเตือนจากคนนั้นคนนี้
ที่เราได้ยินได้ฟังกันอยู่เสมอ
ไม่ใช่เฉพาะกับผู้เขียน
แต่นี่คือส่วนหนึ่งของคำทักทาย
ในชีวิตประจำวันของเราแทบทุกคน
แต่เชื่อเถอะว่า
ถ้อยคำที่เต็มไปด้วยความห่วงใยเหล่านี้
แม้จะออกมาจากเจตนารมณ์ที่แสนดีเพียงไรก็ตาม
แต่ทว่ามันจะไม่มีผลอะไรเลย
ถ้าหากเรา “ไม่ใส่ใจมันอย่างลึกซึ้ง” ด้วย “ตัวเอง”
ร้อยคนเตือน พันคนบอก ก็เท่านั้น
หากเราไม่ลุกขึ้นมาบอก ไม่ลุกขึ้นมาสอนตัวเอง
สุขภาพเป็นเรื่องเฉพาะตัวจริงๆ
เพราะหากเราไม่สนใจที่จะดูแลตัวเองอย่างจริงจัง
ทุกคำเตือนล้วนผ่านเลยหายไปเหมือนสายลม
อย่ารำคาญคนที่มาเตือนเราให้ดูแลสุขภาพเลย
คนเหล่านั้นเขาเป็นห่วงเรานั่นแหละ
ลองนิ่งฟังเสียงของผู้หวังดีเหล่านั้นบ้างก็ไม่เลว
และหากเราทำได้อย่างที่คนเหล่านั้นช่วยเตือนจริงๆ
เราจะพบว่า
มันช่างเป็นคำเตือนที่มีผลตอบแทนคุ้มค่าจริงๆ
เมื่อปีที่แล้ว
เราต้องปิดศูนย์ฯของเราไปโดยปริยาย
เพราะโควิด19 ไม่อนุญาตให้เราใช้ชีวิตตามปกติได้อีกต่อไป
แล้วช่วงเวลานั้นเอง
เป็นช่วงเวลาที่ผู้เขียนได้กลับมา “ได้ยิน” คำเตือนของกัลยาณมิตรมากมาย
ที่เตือนกันมาตลอดหลายปีเรื่องให้ดูแลสุขภาพ
บางครั้งก็อ้วน บางคราก็ผอม
หลายคนเป็นห่วง
แต่ใครห่วงเรา
ก็ไม่เท่ากับเราห่วงตัวเอง
เพราะคนอื่นห่วง ถึงห่วงอย่างไร ห่วงแล้วเขาก็ห่าง
เตือนแล้วเขาก็ไป เห็นอกเห็นใจแค่ไหน เขาก็จาก
แต่เราสิ ต้องอยู่กับตัวเองทั้งคืนทั้งวัน
เราอยากอยู่กับตัวเองที่แข็งแรง
หรืออยากอยู่กับตัวเองที่อมโรค ?
ในวันที่ไม่มีนัดหมายอยู่ในตาราง
ผู้เขียนชวนลูกศิษย์สามคนเริ่มออกเดิน ๑๐,๐๐๐ ก้าวเป็นวันแรก
เราค่อยๆ ดุ่มเดินอย่างสบายๆ ไม่เคร่งครัดในเป้าหมาย
เป็นการเดินที่ผ่อนคลายที่สุด
เพราะเรา “แค่เดิน” เท่านั้นเอง
เมื่อเมื่อยก็พัก เดินมากนักเราก็นั่ง
บางวันเราพากันนั่งลงกลางถนนลาดยางที่คดเคี้ยวไปตามขุนเขา
โอบล้อมด้วยสุมทุมพุ่มไม้ที่เพิ่งผลิใบอ่อนสุดลูกหูลูกตา
โดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีรถยนต์วิ่งสวนทางมาข้างหน้าหรือข้างหลัง
เพราะวันเวลาเช่นว่านั้นไม่มีใครอยากออกจากบ้านอีกแล้ว
เนื่องจากโควิดกำลังระบาดรุนแรง
จากการเดินเล่นๆ ในวันนั้น
มันได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตของผู้เขียน
ที่ทุกวันนี้มีนัดหมายกับตัวเอง
เพื่อเดินให้ได้อย่างน้อยวันละ ๑๐,๐๐๐ ก้าวเสมอ
เป็นหมื่นก้าวที่ได้มามากกว่าความสุข
เพราะระหว่างย่างก้าวนับหมื่นนั้น
เราได้โมงยามคุณภาพคืนกลับมาให้ตัวเอง
สมอง ความคิด จิตใจ ปลอดโปร่ง โล่งเบา อิสระ
ร่างกายขับเหงื่อที่ปนเปื้อนสารพิษออกมาตามรูขุมขน
กล้ามเนื้อทุกมัดแข็งแรงเพราะได้ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว
หัวใจสูบฉีดเลือดอย่างกระปรี้กระเป่า
ลมหายใจโปร่ง บางเบา สะอาด สดชื่นไปทั่วทั้งปอด
กำลังขา กำลังกาย อยู่ตัว แข็งแรงจนรู้สึกได้ด้วยตัวเอง
วิว ทิวทัศน์ สองข้างทางลัดเลาะไปตามไหล่เขา
ที่สวยงาม เป็นธรรมชาติ คือ ธรรมชาติบำบัดชั้นดี
ที่รอให้คนมาเห็นคุณค่าอยู่นานแล้ว
เพียงแต่เราเองที่ไม่นิ่งพอจะมอง
ไม่ว่างพอจะใส่ใจ
บึงบัวที่ผลิดอกบัวบานสะพรั่ง
เสียงนกขับขานอยู่เหนือยอดไม้
ราวกับมีเรื่องราวมากมายมานินทามนุษย์ไม่สิ้นสุด
สุนัขสามสี่ตัวที่ผลัดกันมาวิ่งตามเราอย่างเป็นสุข
จนวันไหนหากพวกมันหายไปสักหนึ่งตัว
เราจะรู้สึกขึ้นมาทันทีว่า
วันนี้สมาชิกไม่ครบองค์ประชุม
“อาโรคฺยปรมา ลาภา”
พระพุทธาทรงย้ำเป็นคำไข
สุขภาพสำคัญนั่นปะไร
โปรดอย่าลืมใส่ใจนะพ่อคุณ
กวีนิพนธ์ของพระพุทธองค์จะมีความหมายอย่างที่สุด
สำหรับคนที่
(๑) สูญเสียสุขภาพที่สมบูรณ์ไปแล้ว เพิ่งมาเห็นคุณค่า
(๒) เมื่อเราเริ่มหันกลับมาดูแลสุขภาพ
และรู้ว่า สุขภาพดีมีผลต่อทั้งชีวิตอย่างไร
การ ดูแลสุขภาพ ให้สมบูรณ์
เป็นการเพิ่มพูนความสุข
ที่ต้นทุนน้อย แต่ผลตอบแทนสูงยิ่ง
การฟื้นฟูสุขภาพที่สูญเสียไป
แม้จะทำให้มีความสุข
แต่มีราคาที่เราต้องจ่ายสูงลิ่ว
การเริ่มต้นดูแลสุขภาพตอนที่ยังแข็งแรง
จึงจำเป็นยิ่งกว่า เพราะเป็นทั้งการ “กัน” และ “แก้” อยู่ในตัว
หากมีเงิน เงินส่วนใหญ่ก็อยู่ในธนาคาร หรือในรูปทรัพย์สิน
หากมีรถ เราก็ไม่ได้นำรถไปด้วยทุกที่
หากมีชื่อเสียงเกียรติคุณ
ชื่อเสียงจะมีความหมายก็เฉพาะในที่ที่คนเขารู้จัก
หากมีคนรัก เขาก็ไม่ได้อยู่เคียงข้างเราทุกแห่งหน
แต่หากเรามีโรค หรือ มีสุขภาพดี
สองสิ่งนี้จะอยู่กับเราไปตลอด
มันอยู่ในตัวเรา
มันอยู่กับเรา
มันคือตัวเรา
เราอยู่ไหน
มันอยู่นั่น
เรานอน โรคก็นอน
เรานั่ง โรคก็นั่ง
เรายืน โรคก็ยืน
เราอยู่ไหน โรคอยู่นั่น
เราอยากให้โรคตามเราไปทุกฝีก้าว
หรืออยากให้สิ่งที่ตามเราไปทุกฝีก้าวคือความสุข
การดูแลสุขภาพ
ใครบอกเรา ก็ไม่มีผลเท่าเราบอกตัวเอง
เราต้องอยู่กับตัวเรา
เราต้องมีชีวิตอยู่กับตัวเอง
หากเราไม่รักตัวเอง
คำเตือนนับพัน นับหมื่นข้อความก็ไร้ความหมาย
โชคดีแค่ไหนแล้ว
ที่ไปไหนต่อไหนมีคนถามไถ่และติงเตือนให้ดูแลสุขภาพ
อย่างน้อยมันก็เป็นสิ่งที่ยืนยันว่า
เรายังมีชีวิตอยู่ และยังคงเป็นชีวิตที่มีความหมาย
หากเราเป็นคนที่ไร้ค่า มนุษย์หน้าไหนจะเสียเวลามาห่วงใย
เตือนตนให้ดูแลสุขภาพเสียแต่วันนี้
ยังดีกว่านอนรอกำลังใจจากคนอื่นอยู่ในโรงพยาบาล
การดูแลสุขภาพ
เป็นความรับผิดชอบต่อชีวิตของตัวเราเอง
คนอื่นทำได้อย่างดีที่สุดก็แค่ฝากคำเตือน
หรืออย่างดีที่สุด
ก็แค่ไปเยี่ยมข้างเตียง
แต่ในที่สุดเขาก็ต้องลากลับบ้านอยู่ดี
ส่วนคนที่จะอยู่กับเราไปตลอดเวลา
ทั้งในยามสุขยามทุกข์ก็คือ ตัวเราเอง
รักตัวเอง
เตือนตัวเองให้ดูแลสุขภาพ
ง่ายๆ แค่นี้เอง
แต่หากใครทำได้
พรอันประเสริฐนับพันจะปรากฏตัวขึ้นมาในชีวิตชนิดเห็นผลทันตา

หากรักตัวเอง ก็ดูแลให้เป็น โดย ท่าน ว.วชิรเมธี (พระมหาวุฒิชัย - พระเมธีวชิโรดม) ไร่เชิญตะวัน

นอกจากการดูหัวข้อนี้แล้ว คุณยังสามารถเข้าถึงบทวิจารณ์ดีๆ อื่นๆ อีกมากมายได้ที่นี่: ดูบทความเพิ่มเติมในหมวดหมู่LEARN FOREIGN LANGUAGE